Novels by คุณยอดวิทย์

"เฟลอร์! ลูกกล้าทำแบบนั้นได้ยังไงกัน!?"เสียงสูงบาดเเก้วหูของหญิงสาวผมเทาดังขึ้น เธอคือแม่ของเฟลอร์ หัวหน้าตระกูลไฮปาเตียส อเดลีน ฟอน ไฮปาเตียสมันทำให้เฟลอร์คิดถึงเรื่องราวที่คุณครูสอนการเมืองเล่าให้เธอฟังแม่ของเธอเป็น1ใน3อัครเสนาบดีของอาณาจักรวัลทอร์เรีย ซึ่งแบ่งเป็น3เขตการดูแลแบ่งเป็น เขตตะวันออก เขตตะวันตก และเขตเมืองหลวงแม่ของเธอดูแลเขตเมืองหลวงในอดีตว่ากันว่า เธอเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเคาท์ไฮปาเตียสที่กำลังล่มสลาย จนเธอได้เข้าร่วมสงครามระหว่างอาณาจักรไกเซอร์รีสและอาณาจักรวัลทอร์เรียและได้ทำผลงานอันยิ่งใหญ่นั้นคือการนำกองทัพจนสามารถเอาชนะอาณาจักรไกเซอร์รีสได้ และได้การปรบรางวัลเป็นความมั่งคั่งอันมหาศาลและเกียรติยศอันล้นเหลือจากตระกูลเคาท์ที่ใกล้ล่มสลาย แปรเปลี่ยนเป็นตระกูลดยุคอันทรงเกียรติภายในพริบตาเดียวในวันฟ้าใสวันหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังกลับเมืองหลวงจากภารกิจ เธอได้พบรักกับลูกชายคนสุดท้องของบารอนเธอหลงในสเน่ห์และความหล่อเหลาของ ซิลเวสเตร ฟอน ซามูเอลจนโงหัวไม่ขึ้น ซิลเวสเตร ฟอน ซามูเอล ชายหนุ่มผู้งดงามราวภาพวาด มีรอยยิ้มอ่อนโยนและวาจานุ่มนวลยิ่งกว่าใคร ท่ามกลางเหล่าทหารหย

ตึง!"เฟลอร์! ข้าไม่เคยบอกเจ้าแล้วหรืออย่างไร?"หญิงสาวผมสีเงินตัวแข็งทื่อ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความงุนงงขณะที่กำลังเลื่อนสายตาขึ้นไปมองบุรุษที่ผลักเธอจนล้มลงกับพื้น"..เดลรอย? นายหมายความว่ายังไง-"ชายคนนั้นมองเธอด้วยสายตาเฉียบคม เย็นชา ดั่งว่ากำลังสั่งเธอให้หุปปากของเธอไป'เรียกองค์ชายด้วยคำไร้มารยาทอีกแล้ว''ตระกูลไฮปาเตียสไม่สั่งสอนมารยาทให้ลูกสาวคนที่สองเลยหรือ''เธอเคยอาศัยอยู่ในสลัมนี้ คงติดเป็นนิสัยป่าเถื่อนจนแก้ไม่หายแล้วสินะ'เสียงซุบซิบรอบตัวแปรเปลี่ยนเป็นหนามพิษ เธอกวาดสายตาไปรอบๆขุนนางในงานเลี้ยงเธอไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้นดั่งกับเสียงซุบซิบรอบตัวเงียบลง หูของเธออื้อ ไม่ต้องการฟังคำครหารอบตัว สายตากลับไปมุ่งตรงยังสองคนตรงหน้ามงกุฎราชกุมาร เดลรอย เดอ โยเซฟา วัลธอร์ยืนอยู่ข้างกับ...ออโรร่า ฟอน ไฮปาเตียส พี่สาวของเธอพวกเขาเป็นเหมือนดั่งกับคู่พระคู่นาง ดั่งกับตัวเอกของนิยายรักโรแมนติกที่ทั้งสองจะได้ครองรักกันตลอดไปหลังจากกำจัดตัวร้ายลงและเธอ เฟลอร์ ฟอน ไฮปาเตียส ไม่เคยเป็นอะไรไปมากกว่า...ตัวร้ายในเรื่องนั้น"ข้าไม่สามารถตอบรับความรู้สึกที่เจ้ามีต่อข้าได้" เสียงรอบตัวยิ่งดัง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วในอาณาจักรที่ชื่อว่า วัลทอร์เรียภายในนั้น มีตระกูลหนึ่งนามว่า ไฮปาเตียสตระกูลขุนนางผู้มั่งคั่ง สูงศักดิ์ และเปี่ยมไปด้วยเกียรติยศ ในวันที่ท้องฟ้าสว่างไสว ราวกับมีบิดาแห่งแสงส่องยิ้มมาให้ เสียงระฆังดังขึ้นทั่วเมือง ราวกับเป็นการประกาศว่า 'ปาฏิหาริย์ได้ถือกำเนิดแล้ว'เด็กหญิงคนหนึ่งลืมตาดูโลก เธอมีเส้นผมสีเงินจาง ราวกับเสี้ยวจันทร์บนฟากฟ้า ดวงตาสีม่วงอ่อนล้ำลึก ประหนึ่งเก็บดวงดาวเอาไว้จากทั้งจักรวาล“ลูกสาวของพ่อ จะต้องเป็นเด็กที่มีความสุขที่สุดในโลก” เสียงหัวเราะของพ่อดังระงมราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ แม่อุ้มเธอไว้แนบอก แนบหัวใจ กล่อมเธอด้วยมือที่อ่อนโยนกว่าดอกไม้แรกแย้ม พร้อมด้วยรอยยิ้มอบอุ่นยิ่งกว่าแสงตะวันยามเช้า ส่วนพี่สาวของเธอ... หญิงสาวผู้สมบูรณ์แบบ ผมทองราวแสงอรุณ ยืนมองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยน และไกลเกินเอื้อมในเวลาเดียวกันแต่แล้ว... ในค่ำคืนที่ทุกคนหลับใหลไปพร้อมกับความสุข เด็กสาวผมสีเงินก็หายไปเงียบเชียบ... ไร้เสียงกรีดร้อง... ไร้ร่องรอยให้ติดตาม... ไม่มีใครรู้ว่าเธอหายไปจากโลกนี้ได้อย่างไร ไม่มีใครรู้ว่าใครลักพาเธ