Novels by BB68

หลังจากอาสาจ่ายเงินค่าลิปสติกให้สาว หนุ่มเนิร์ดก็เดินตามลูกพีชออกมาจากร้าน ความเผลอไผลไปจูบเธอเมื่อครู่ พาให้เจอาร์ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันแต่ก็ยังคงห่วงและเดินตามแผ่นหลังของคนตัวเล็กเงียบๆ ไม่ยอมห่าง แม้ว่าต่างคนต่างไม่พูดอะไรกันก็ตามไม่ต่างจากเธอ ใจดวงน้อยเอาแต่เต้นรัว ท้องไส้ปั่นป่วนเหมือนมีผีเสื้อร้อยตัวบินวนไปวนมา รู้สึกหวั่นไหวจนกายสาวสั่นเครือไปด้วยทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นแบบนั้น เพราะเจอาร์เป็นแค่เพื่อน เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เพื่อนที่เธอไว้ใจ และไม่กล้าแม้แต่จะคิดอะไรเกินเลยกับเขาด้วยซ้ำครืดดด~แต่ความคิดทั้งหมดที่กำลังโถมเข้ามา ถูกตีแตะกระจายไปครั้นมือถือเครื่องหรูในกระเป๋าสั่นเครืออย่างรุนแรง"ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วเหรอแม่ โอเคหนูจะไปแล้วตอนนี้เลย"สิ้นสายนั้นใบหน้าสวยค่อยๆ เบือนกลับมามองหน้าคนตัวสูงกว่า ด้วยท่าทางขัดเขิน ไม่กล้าแม้จะสบตาเขาด้วยซ้ำ"ฉันจะไปโรงพยาบาลแล้ว นายจะกลับเลยก็ได้นะแยกกันตรงนี้""เดี๋ยวเจย์ไปเป็นเพื่อน พีชจะได้ไม่เหงาไง"คนตัวเล็กยืนนิ่ง เธอกำลังครุ่นคิดอยู่ในใจว่าจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงดี เพราะตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมกับเขาแล้ว"ไม่เป

“เฮ่ยลูกพีช พก ของเล่น มาด้วยเหรอ?”วายุเอ่ยปากแซว ทำลูกพีชตกใจ ส่งนิ้วเรียวยาวกวาดมือรวบของทุกอย่างที่อยู่บนพื้นใส่กระเป๋าด้วยความเร่งรีบจนตัวสั่น“ยังไม่ถึงวาเลนไทน์เลย พกกุหลาบสีน้ำเงินมาทำไมเนี่ย?”ทว่าดีหน่อยที่วายุ และเพทายเข้าใจว่ามันคือโมเดลของดอกไม้ จึงไม่มีใครสงสัยว่าเธอพกของเล่นผู้หญิงสุดโปรดปรานเหมือนอวัยวะชิ้นที่ 33 ของร่างกายติดกระเป๋ามาด้วย“มองอะไรอีอ้วน?”เว้นเสียแต่คนหน้าเนิร์ดเท่านั้นที่ยังคงกดตาคมคู่นั้นแน่นิ่ง พลางจ้องมองกันด้วยความสงสัยกับสิ่งที่เจอ จึงทำให้สถานการณ์ตรงหน้ามันเริ่มตึงเครียดขึ้นมาดื้อ ๆราวกับว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับของเล่นชิ้นนั้น ทั้งที่ไม่มีใครรู้ความลับของเธอ นอกเสียจากพี่กะเทยทั้งสามที่เป็นคนชวนลูกพีชเข้าวงการของเล่นชิ้นโปรดนี้ด้วยตัวเอง“ลูกพีชชนะไอ้เจย์แล้ว ขอรางวัลเลย”แต่กระนั้นความสงสัยและความกระวนกระวายใจต้องชะงัก ครั้นเสียงของเพทายแทรกขึ้นกลางวงสนทนา เพื่อคะยั้นคะยอให้ลูกพีชรับรางวัลจากหนุ่มหน้าใส ด้วยการขอเข้าห้องเกียร์สีแดงดั่งที่ได้ตกลงกันเอาไว้ตั้งแต่แรกเริ่ม“ฉันอยากดูหนัง พาไปดูหน่อย”“อะ อ้าว?”ทว่าคำขอของเธอดันผิดคาด ทำให้เพทายแล

30 นาทีผ่านไปมหาวิทยาลัย RUคณะวิศวกรรมศาสตร์ใช้เวลาเดินทางไม่นาน สองร่างก็มาถึงตึกคณะได้สำเร็จ ทว่าด้วยความสวยออร่าพุ่งมาแต่ไกล กับดีกรีดาวมหาลัยทำให้หนุ่ม ๆ มองตามกันตาเป็นมันได้แค่มองเท่านั้นแหละ เพราะศึกนี้กูชนะครับผม ที่ได้ควงดาวมหาลัยมาเย้ยฟ้าท้านรกยังตึกคณะวิศวะ คณะที่มีผู้ชายเยอะและเถื่อนสุดในมหาลัยแม้ความจริงแล้วเราจะเป็นได้แค่เพื่อน และก็เพื่อนอยู่วันยังค่ำอะนะ เขาเองก็เข้าใจดีแต่ไม่ใช่ว่าเจอาร์ไม่รู้สึกประหม่าในขณะเคียงข้างมากับสาวสวย เพราะเขาไม่เคยเดินกับผู้หญิงคนไหนเลยตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ เมื่อรอบข้างมีแต่เพื่อนผู้ชายเป็นส่วนใหญ่“มองอะไร? เพื่อนกัน”“เดี๋ยวๆ กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลยครับท่าน มึงร้อนตัวไปไหน”ยังไม่มีใครได้ถาม ความร้อนตัวเกินร้อย เจอาร์จึงรีบโพล่งปากห้ามความคิดของเพื่อนสนิทเอาไว้ก่อน“เออจริง ร้อนตัวแบบนี้ใช่เพื่อนกันหรือเปล่านะ สายตาไม่เห็นเหมือนเพื่อนกันเลยไอ้เจย์”วายุ และ เพทาย เร่งเอ่ยปากแซว ทว่าคนเนิร์ดได้เพียงแค่ยิ้มกรุ้มกริ่มไม่กล้าปฏิเสธอีกหน ครั้นหัวใจทั้งดวงเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย จนพองโตเป็นลูกบอลลูนแล้ว“ทำไมคิดแบบนั้นกันอะ ฮ่า ๆ”“โธ่ล

“พีชอย่าเข้าไป!!”“ทำไมอะ?”“เข้าไม่ได้”ขายาวรีบสาวไว ๆ วิ่งเข้ามายืนกั้นหน้าบานประตูสีแดงเอาไว้ด้วยความตื่นตกใจราวกับคนพึ่งเห็นผีมาไอ้บ้าเอ๊ย! ตะโกนดังลั่นห้องขนาดนี้ ทำคนสวยดีกรีดาวมหาลัยก็ตกใจ ต้องหยุดชะงักไปด้วย“มันคือห้องเก็บของ มันรกอะ”ฮั่นแน่! ปากบอกไม่มีอะไร ใจเท่ากับมันมีแน่ ๆ ทรงนี้ ยิ่งเห็นท่าทางลนลาน สีหน้าซีดเผือดของไอ้ตี๋หวงบางอย่างในห้องนั้นมากแค่ไหนยิ่งกระตุ้นต่อมขี้เสือกของเธอได้เป็นอย่างดี พาให้ลูกพีชเกิดความสงสัย อยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที“แปลกตรงไหน? ห้องเก็บของก็ต้องรกอยู่แล้วปะ?”แค่ห้องที่มีบานประตูสีแดงสุดแสนจะธรรมดา ถึงขั้นทำให้ไอ้เนิร์ดคนนี้กล้าห้ามไม่ให้เธอเข้าไป ทั้งที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กเจอาร์ไม่เคยทำแบบนี้เลยสักครั้งเพราะฉะนั้นไอ้หน้าตี๋นี่กำลังมีพิรุธอย่างหนัก อมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งประเทศมาห้ามกันท่าไหน ลูกพีชจะไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด“เถอะนะพีช อย่าเข้าไปเลย เจย์ยังไม่ได้เก็บของอะ”กายเรียวระหงยืนกอดอกนิ่ง ดวงตากลมโตสุดบ้องแบ๊วจ้องมองเขาที่กำลังทำตัวเลิ่กลั่ก โคตรจะมีพิรุธออกมาอย่างเห็นได้ชัด ชัดเจนขนาดนี้เชื่อก็หมาแล้วเถอะ“ใช่หรือเปล่าเจอาร

1 สัปดาห์ผ่านไปหลังจากวันนั้นที่งานเลี้ยงรุ่น แม้จะนอนกล้วยแข็งแทบหักได้ทว่าเจอาร์ก็ยังปล่อยให้ยัยคนสวยนอนจับไข่กันจนหลับเอาดี ๆ กูก็งงกับตัวเองมากเหมือนกัน แม้ปากจะบอกว่าไม่ได้ แต่ใจเต้นสั่นสะดีดสะดิ้งเข้าหาไอ้แม่ย้อย!กระทั่งเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ยัยตัวแสบดันต่อสายโทรหาเขา เรื่องจะขอแวะมาพักกายที่คอนโดสักหน่อย เพื่อฆ่าเวลานั่งรอพี่สาวสองมาผ่าตัดทำนมที่โรงพยาบาลศัลยกรรมใกล้ ๆแล้วใครจะยอมวะ?เพราะที่ผ่านมาเจอาร์เป็นคนหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก ๆ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนขึ้นมาได้ นอกจากผู้เป็นมารดา แต่ขนาดแม่ยังไล่ นับประสาอะไรกับยัยหมากระเป๋านั่นก่อน?ทว่าคิดไปคิดมา และความสนิทสนมกันตั้งแต่เด็ก ๆ จากการที่มารดาของทั้งคู่เป็นเพื่อนคู่คิด มิตรคู่กายกันมานมนานแต่ไม่ได้หมายความว่ากูจะต้องรีบแจ้นไปเปิดประตู และยอมให้ลูกพีชขึ้นห้องง่าย ๆ นี่หว่า? ไอ้ห่าเอ๊ยโคตรงงกับใจตัวเองเลยจริง ๆ“เชิญครับ เข้ามาก่อนสิ”“ย้ายมาอยู่นานแล้วเหรอเจอาร์?”น้ำเสียงใสแจ๋วเอื้อนเอ่ยถามคนตัวโตกว่า ครั้นเธอไม่เคยเข้ามาในเขตพื้นที่ของหนุ่มเนิร์ดหน้าใสเลยสักครั้งทว่าเมื่อเห็นหน้าตาสดใสเปล่งประกายออร่าของลูกพีช เจอาร์ก

ภูเก็ตงานเลี้ยงรุ่นกะ กรี๊ดดด!!แสดเสียงแหลมของสาวสวยในชุดเดรสกระโปรงยาวสีขาวสง่า กรีดร้องดังลั่นทั่วทั้งงานเลี้ยงรุ่นครั้นสุนัขพันธุ์เกรทเดนวัยแปดเดือน หน้าตาสุดโหดตัวใหญ่เท่าช้างตกมันวิ่งหลุดออกมาจากโรงแรม เร่งกระโจนเข้าใส่ร่างสวยระหงของ ลูกพีช เชอลีน ญานิสาอัครกุล จนล้มหน้าคะมำลงกับพื้น“ไอ้หมาบ้า!! เอามันออกไปนะ!!”จังหวะนั้นไม่ว่าใครเห็นก็คิด มันต้องขย้ำดีกรีดาวมหาลัย เนื้อเละเป็นศพไม่สวยแน่ ๆ แต่คดีดันพลิกเฉยว่ะเมื่อมันกำลังคร่อมร่างเธอ พลางส่งเสยเอวหมา เด้าแดดเด้าลมใส่ จนฮอตดอกอันใหญ่จะยัดปากอยู่แล้ว ไอ้หมาบ้าหื่นกามฉิบหาย!“เอ๋ง ๆ”กระนั้นฟ้าทนเห็นคนสวยอับอายไม่ไหว ลูกรักที่ทวยเทพปลุกปั้นเบ้าหน้าลงมากับมือ จะเป็นสเปคหมาได้ยังไงถามก่อน?จึงส่งพระเอกขี่ม้าขาวอย่าง เจอาร์ กวินทรี คิรากร เข้ามาดึงกระชากร่างใหญ่ของหมายักษ์สุดหื่นกามออกห่างจากเธอ“เป็นอะไรหรือเปล่าพีช?”หนุ่มเนิร์ดหน้าใสหัวใจสี่ดวงรีบช้อนร่างเพื่อนสาวคนสนิทขึ้นจากพื้นด้วยความเป็นห่วงสุดชีวิตเห็นแบบนั้น ดวงตากลมโตบ้องแบ๊วจึงเปิดกว้างกว่าเก่า ทั้งตกใจและรู้สึกแปลกไปกับลุคหนุ่มเนิร์ด หน้าใสๆ ในสูทสีดำทั้งตัวเมื่อ