Novels by borainewrites

Sa labas tila hindi sumasang-ayon si Jienna, ngunit sa kaibuturan ng kanyang puso, lihim siyang natuwa. Ang ibig sabihin niyon, sa kanyang palagay, ay hindi talaga nais ni Jiro na si Chloe ang magluwal ng kanyang anak.Samantala, si Cienna, habang ipinasok ang karne sa sariling bibig, ay hindi mapigilan ang pag-init ng kanyang dibdib. Habang pinagmamasdan niya ang paraan ng pagtingin ni Jiro kay Chloe, punô ng lambing at pag-aaruga ay nagdilim ang kanyang puso sa matinding selos.“By the way,” biglang singit ni Carlo matapos ilapag ang kanyang kubyertos, “nakilala naba ng mabulang mo si Chloe?” Tumitig siya kay Jiro na tila naghihintay ng malinaw na sagot.Maingat na inilagay ni Jiro ang isang piraso ng isda sa plato ni Chloe. “Be careful, may tinik,” paalala niya, bago siya bumaling muli kay Carlo. “Hindi pa,” sagot niya nang mahinahon. “Nasa abroad pa sila ngayon. Babalik sila makalipas ang dalawang araw. Doon ko ipapakilala si Chloe sa kanila.”Tumango si Carlo, uminom ng isang hig

Itinaas ni Jiro ang paningin at tumingin sa mga taong nasa loob ng silid. Bahagyang lumamig ang kanyang mga mata.Dahan-dahang lumabas si Carlo, pinilit niyang supilin ang mabagsik na anyo at pinakawalan ang isang kunwaring mabait na ngiti. “You’re here, come in and sit,” aniya.“Oo nga, come in, come in,” mabilis na dagdag ni Jienna habang nakangiti.Pagpasok nila sa bulwagan, agad napansin ni Jiro ang paninigas ng katawan ni Chloe, kaya mahigpit niyang niyakap ang balikat nito, para ipaalam na kasama niya siya.Bago pa siya makaupo, napansin ni Chloe ang isang kasambahay na lumabas ng kusina, may dalang tray ng mga prutas. “I–I’ll help wash the fruit,” wika niya, saka kumawala sa bisig ni Jiro at nagmamadaling sumunod sa kusina gaya ng nakasanayan.Sumulyap si Jiro sa papalayong likod ni Chloe, at doon niya nakita ang kasambahay na lihim na nagbigay ng isang mapang-asar na tingin sa babae. Biglang nanlamig ang kanyang madidilim na mga mata.Marunong magbasa ng ekspresyon si Jienna,

Nang makita ni Jiro ang kaba sa mukha ni Chloe, bahagyang kumurba ang kanyang labi. Hindi niya napigilang biruin siya. Bahagya niyang pang hinigpitan ang hawak niya sa kamay ni Chloe, dahilan upang madali niya itong mahila papalapit sa kanyang bisig at sabay silang bumagsak sa kama.Sa isang iglap, nakahiga na si Chloe sa kanyang dibdib.Bahagyang kumurap si Jiro, at isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa kanyang mukha. Pinagmasdan niya ang naguguluhang mga mata ng babae. “So active?” bulong niya, ang kanyang boses ay mababa, sexy, at may halong kasiyahan.Mariing umiling si Chloe, halos sumabog ang dibdib sa tindi ng kabog. “N-no, I’m not,” sagot niya, nanginginig ang boses. Lalong kumabog ang kanyang puso nang maramdaman ang mainit na palad na nakayakap sa kanyang likuran, mariing humahadlang upang siya’y makakilos.“Let me get up first…” nagmamadali niyang sambit, parang isang langgam sa kumukulong kawali, ang mga kamay ay nakasandal sa dibdib nito, paikot-ikot ang galaw na walang

Pagkatapos pumasok ni Jiro sa kanyang study, naiwan si Chloe mag-isa sa maluwang na silid. Tahimik niyang pinagmasdan ang paligid, malinis ang ayos, walang labis na dekorasyon, at ang kabuuang tono ng kulay ay gray at puti. Sumasalamin ito sa malamig ngunit elegante niyang estilo.Habang nakatitig siya sa bintana, biglang tumunog ang cellphone niya na nakapatong sa mesa. Nang makita niya ang pangalan ng ama sa screen, agad namutla ang kanyang mukha.“Dad…” mahina niyang sambit nang sagutin ang tawag, pinipilit itago ang panginginig ng kanyang tinig. May bahagyang ningning ng takot sa kanyang mga mata.“How is it?” malamig at paos na tinig ng kanyang ama ang lumabas mula sa kabilang linya. Tinutukoy nito ang blind date niya kay Jiro.“A-already… I have already received the certificate,” sagot niya, nakayuko, nakatitig lamang sa sariling mga kamay na nakalapat sa kanyang hita.Sandaling natahimik ang kabilang linya. Tila inaasahan na ng kanyang ama ang naging resulta, kaya hindi na siya

Si Chloe ay tahimik lamang na naka-upo sa isang sulok sa loob ng cafe, pinipisil ang kanyang mga daliri habang nakayuko. Sa isip niya, muling bumalik ang babala ng kanyang ama bago siya umalis ng bahay, ang malamig na tungkod na nakatutok sa kanyang ulo, kasabay ng mabagsik na tinig. Kung hindi ka magpakabait, dudurugin ko ang ulo mo.Ngunit paano nga ba siya magpapakabait sa harap ng isang estrangherong ngayon pa lang niya nakilala? Paano niya mapapaniwala ang isang tulad ni Jiro Evan Ramirez na pakasalan ang isang taong tulad niya, na madalas tawaging freak?Habang abala siya sa sariling takot, napansin niya ang bahagyang pag-angat ng mga mata ng binatang kaharap niya. Mababaw ngunit banayad ang ngiti ni Jiro nang magsalita siya, tila biro.“Don’t be nervous,” aniya. “I have no intention of eating you.”Napatigil si Chloe. Ang kanyang boses ay mahina, halos parang tinig ng lamok. “Y-Yes… I’m sorry.”Sa isang saglit, nagtama ang kanilang mga mata, ang kay Chloe ay may kakaibang kulay