“ถ้าตระกูลของเสด็จแม่ไม่ได้มีอำนาจมากพอ คงถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮาแน่ ๆ ยังดีที่ท่านตาสร้างฐานอำนาจไว้ ทำให้เสด็จพ่อยังเกรงใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังไปเชื่อคำพูดประจบประแจงสรรเสริญเยินยอจากปากขุนนาง ไหนจะสนมพวกนั้นที่คอยพูดเรื่องไร้สาระ จนเสด็จพ่อมอบงานสำคัญให้คนชั่ว ยามนี้เงินในท้องพระคลังจะเหลือถึงครึ่งหรื
ชิงเอ๋อร์ยังคิดเรื่องการค้าออกมาได้ ตำแหน่งคหบดีหญิงคงต้องเป็นของชิงเอ๋อร์แล้วล่ะ แคว้นตงเฉียนคงพูดคุยง่ายที่สุด แต่อีกสามแคว้นที่เหลืออาจจะต้องเคร่งครัดเรื่องสัญญา แม้ว่ารัชทายาทกลุ่มนี้ จะมีแนวคิดการปกครองคล้ายกับเสด็จลุงของพี่ ถึงอย่างไรเรื่องเงินทองควรแยกแยะให้ชัดเจน ซึ่งความคิดนี้ของชิงเอ๋อร
“ระหว่างทางที่กลับมายังวังหลวง หม่อมฉันสังเกตเห็นว่ามีสตรีหลายคนรวมถึงบุรุษอีกกลุ่มหนึ่ง นั่งพูดคุยกันอยู่ที่หน้าร้านที่ชื่อว่างดงามดั่งฝัน และเห็นว่าผิวหน้าผิวกายของแต่ละคนช่างดูดียิ่งนัก จึงให้ฉ่ายอิงไปสอบถามเสียหน่อยเพคะ” “เจ้าสอบถามได้ความว่าอย่างไร เปิ่นไท่จื่อก็อยากจะฟังเช่นกัน” “เพคะ ร้าน
ลู่เวินกับฟางซินที่ได้รับรู้ว่ายามนี้ลู่ชิง กำลังคิดจะขยายกิจการไปยังต่างแคว้น โดยผ่านรัชทายาททั้งสี่แคว้นก็ยิ่งรู้สึกปลาบปลื้มใจ อย่างน้อยไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล ที่นางคิดจะพึ่งพิงบารมีของเชื้อพระวงศ์ หรือผู้อำนาจในการหนุนหลัง แม้แต่ในแคว้นฉู่หากตระกูลไม่แข็งแกร่งพอ การดิ้นรนหาที่พึ่งล้วนช่วยให้กิจ
เมื่ออาหารขึ้นโต๊ะครบแล้ว ลู่ชิงจึงลุกออกมาเพื่ออธิบายบอกชื่ออาหารแต่ละอย่าง นอกจากนี้ยังนำสุราหมักชั้นดีดีกรีไม่ธรรมดา มามอบให้ฮ่องเต้และแขกผู้สูงศักดิ์ทุกพระองค์ “เสี่ยวชิงอาหารบนโต๊ะทั้งหมดนี่เจ้าเป็นคนทำงั้นรึ กลิ่นหอมมากทีเดียวบอกเล่าคร่าว ๆ ได้ไหมว่ามันต้องกินอย่างไร” “ทูลฝ่าบาท อาหารชุดแรกท
“สุราของคุณหนูสวี ช่างไม่เหมือนสุราที่เปิ่นไท่จื่อเคยดื่ม แปลกมากที่มันมีกลิ่นหอมแม้จะดื่มลงไปแล้วก็ตาม” “หม่อมฉันเห็นด้วยเพคะเสด็จพี่ แม้แต่สุราของสตรีเช่นหม่อมฉัน ก็ยังดื่มได้ง่ายกว่าเดิมมาก มันอร่อยคล้ายจะเป็นผลไม้ แต่ก็เป็นสุรา ในเวลาเดียวกัน คุณหนูสวีช่างเก่งกาจยิ่งนัก ที่คิดค้นสุราหมักนี้ขึ้
“แต่ก็มีข้อควรระวังด้วยเช่นกัน ก็คือพวกขุนนางที่หาผลประโยชน์จากชาวบ้าน ที่ใช้ชีวิตอยู่ยากลำบากเหล่านั้นด้วย พวกมันไม่สนใจถูกผิดอาจทำร้ายเรียกเก็บเงินจากชาวบ้านได้พ่ะย่ะค่ะ” เซียวหนิงหลงไม่ลืมที่จะย้ำเตือนกับเหล่ารัชทายาท ถึงเรื่องการใช้วิธีหัวหมอของขุนนาง “เจิ้นคิดว่าที่ซื่อจื่อกับคุณชายสวีกล่าว มี
งานเลี้ยงส่วนพระองค์ของฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง และรัชทายาทจากทั้งสี่แคว้นผ่านพ้นไปด้วยความราบรื่น ทั้งยังมีการเจรจาทำการค้า รวมถึงแนวทางการช่วยเหลือชาวบ้านที่อาศัยอยู่นอกเขตหัวเมือง ซึ่งบุรุษในครอบครัว ต้องออกไปหางานทำหลังจากหมดฤดูกาลเพาะปลูก พระชายาหลี่เยี่ยนถิงที่สนใจกิจการความงาม ได้ทำตามคำแนะนำของลู
“อะแฮ่ม ๆ ทุกท่านข้าเป็นผู้มาเข้าพักก่อนโรงเตี๊ยมจะเปิดทำการ ขอยันยันว่าสิ่งที่พวกท่านได้ยินไม่เกินจริงอย่างแน่นอน หากแบกที่นอนในโรงเตี๊ยมกลับบ้านได้ ข้าไม่ลังเลที่จะทำมันเชียวล่ะ สิ่งที่ข้าพูดพวกท่านอาจจะนึกภาพไม่ออก ดังนั้นต้องลองเข้าไปพักด้วยตนเองเท่านั้น และอาหารของที่นี่บอกได้คำเดียวว่าอร่อย มั
“พอใจขอรับ ๆ ต่อไปพวกเราจะมีเงินเก็บไว้ซื้อที่ดินปลูกบ้านกันแล้ว จะไม่ใช่คนเร่ร่อนไร้บ้านอีก ขอบพระคุณคุณหนู และคุณชายมาก ที่เมตตาให้พวกข้าได้ทำงานกับพวกท่านขอรับ”“พี่ใหญ่ขอถุงเงินหน่อยเจ้าค่ะ พี่เต๋อหลินช่วยพาทุกคนไปซื้อเสื้อผ้าไว้ผลัดก่อน เสร็จแล้วกลับมาที่นี่เพื่อทำความสะอาดห้องพักนะเจ้าคะ”ลู่
“เรียนคุณหนูพวกขอทานกับอดีตลูกจ้างของเถ้าแก่ลู่กับเถ้าแก่อิ๋น มารอพบท่านอยู่ด้านหน้าร้านอาหารแล้วขอรับ”“ขอบคุณพี่เต๋อหลิน อีกประเดี๋ยวข้ากับพี่ชายจะตามออกไปนะเจ้าคะ ช่วยหาน้ำให้พวกเขาดื่มระหว่างรอข้าไปก่อน”“ทราบแล้วขอรับคุณหนู”กลุ่มของสิงเสวี่ยถึงจะได้ชื่อว่าเป็นขอทานหรือเป็นพวกคนไร้บ้าน แต่พวกเข
เรื่องที่เป็นข่าวลืออยู่ในเมืองหลวง ไม่ได้มีผลกระทบอันใดกับการเปิดกิจการของตระกูลสวีในแดนใต้ ตั้งแต่ข่าวลือเรื่อง การปราบกบฏได้แพร่กระจายออกไปยังเมืองต่าง ๆ ทั่วแดนใต้ และเริ่มเป็นที่พูดถึงในเมืองทิศต่าง ๆ จนลุกลามไปถึงแคว้นเล็ก ๆ ที่อยู่ติดฝั่งแผ่นดินก็เริ่มมีพ่อค้าเดินทางมาพิสูจน์ว่าปราบกบฏแล้วจร
เชื้อพระวงศ์ที่ได้รับการแต่งตั้ง ถึงคุณหนูสวีจะเป็นเชื้อพระวงศ์สายนอก แต่ท่านไม่ควรดูถูกเช่นนี้ช่วงเวลาที่องค์หญิงกงหมิงยังอยู่ที่แดนใต้ ท่านก็ใช้ชีวิตให้เต็มที่ไว้องค์หญิงกงหมิงกลับมาเมื่อใด เจิ้นจะให้นางจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเองก็แล้วกัน เอาล่ะวันนี้พอเท่านี้ก็แล้วกันเลิกประชุม”“ฝ่าบาท!! ฝ่าบาทททท
“ขอบพระทัยฝ่าบาท แต่อีกไม่นานขบวนเชิญราชโองการและของมีค่าอีกส่วนหนึ่ง จากฮ่องเต้แคว้นตงเฉียนจะเดินทางมาถึงตระกูลสวี เพื่อประกาศแต่งตั้งคุณหนูสวีเป็นบุตรสาวบุญธรรม และรั้งตำแหน่งองค์หญิงกงหมิง แต่คู่หมั้นของกระหม่อมยังอยู่ที่แดนใต้เตรียมเปิดกิจการของตระกูล กระหม่อมจึงขออาสาไปต้อนรับคณะเดินทางด้วยตนเอ
ภายหลังการปราบกบฏรัชทายาทได้ประกาศไปทุกหัวเมือง คนที่รับใช้หรือช่วยเหลือกลุ่มกบฏ หากพบเจอที่ใดให้สังหารทันทีไม่มีการละเว้นใด ๆ ทั้งสิ้น และให้ราษฎรในแดนใต้ทำงานหาเงินหรือทำการค้า โดยไม่เก็บภาษีเป็นเวลาหนึ่งปี เมื่อราษฎรได้ฟังข่าวนี้ต่างโห่ร้องด้วยความดีใจ ที่พวกตนจะได้ลืมตาอ้าปากมีงานทำ มีเงินเก็บเพ
“เกิดอะไรขึ้นท่านแม่ทัพใหญ่ถูกสังหารแล้ว!! รองแม่ทัพเสียงก็ถูกสังหารเช่นกัน หรือว่าพวกเราติดกับที่ฝ่ายนั้นวางเอาไว้แล้ว”เมื่อเหตุการณ์เป็นไปตามแผน ลู่ชิงจึงเรียกเสี่ยวไป๋ไป๋ออกมาและยื่นอาวุธให้กับรัชทายาท นั่นก็คือดาบสั้นและปืนที่ลู่ชิงเก็บไว้ให้ “เสี่ยวไป๋ไป๋! ได้เวลาที่พวกเราจะกำจัดคนชั่วแล้ว รัช
เสียงอวิ๋นพาตัวประกันทั้งสองค่อย ๆ ถอยกลับไป เมื่อรัชทายาทสั่งให้เปิดทางทั้งสองฝั่งความรู้สึกนั้นแตกต่างกันมาก เสียงอวิ๋นคิดว่าตอนนี้ฝ่ายของตนได้เปรียบเมื่อมีตัวประกันทั้งสองอยู่ในมือ ซึ่งคนที่จับไปคือคนวางแผนยอมให้จับ ไม่เช่นนั้นจะได้ตัวอย่างง่ายดายได้อย่างไร และเหล่าผู้ติดตามก็ใช้พลังสู้แค่สามในสิ