Share

บทที่10

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-02 10:40:29

น่าขันหล่อนเป็น ‘เมียในความลับ’ ของเขามาหลายปี เวลาติดต่อหากันยังต้องผ่านคนอื่น

กลับกันเมื่อเขาต้องการตัวหล่อนไม่ว่า ‘เมื่อไร’ ‘ที่ไหน’ หล่อนต้องพาตัวไปอยู่ตรงนั้นทันที

สำหรับหล่อนแล้วศักดิ์ศรีถูกซื้อได้ด้วยเงิน..นั้นไม่เกินจริงนัก

และที่หน้าโง่เข้าไปอีก..หล่อนดันทุ่มเท ‘ความรัก’ ไปให้ ‘คนที่ไม่เคยรัก’ จนหัวใจพังพิณ

หล่อนเข็ดแล้ว..ชาตินี้ไม่ว่าจะยังไงหล่อนจะไม่มีวันมอบหัวใจให้ใครง่ายๆ อีก

ขนิษฐารอสายได้ไม่นาน เลขาชายผู้ทรงประสิทธิภาพก็กรอกเสียงเย็นชามาตามสาย

“คุณน้องมีธุระอะไรครับ”

“พอดีฉันอยากคืนเงิน แล้วก็..ยกเลิกสัญญาผูกปิ่นโตค่ะ” เสียงหวานแผ่วเบาปลายเสียงสั่นเล็กน้อย คนปลายสายเองถึงกับแปลกใจเมื่อได้ฟัง

ยกเลิกสัญญา?

เจ้านายเขาคือใคร แล้วเธอล่ะเป็นใครกัน?

ทำไมถึงกล้า 'ยกเลิก' สัญญาก่อน?

เจ้าหล่อนก็แค่ผู้หญิงกะโปโล การศึกษาก็แค่มหาวิทยาลัยธรรมดาๆ ไม่โดดเด่น ที่มีดีก็แค่ ‘ความสวย’ และอายุยังน้อย

“คุณขนิษฐา..คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”

“น้องรู้ตัวค่ะ น้องแค่..ไม่อยากทำงานนี้แล้ว” หล่อนอ้อมแอ้มตอบ และดูเหมือนว่าคำตอบที่ได้รับจะทำให้เลขาหนุ่มเริ่มจะไม่พอใจ

แน่ล่ะ มาบอกเลิกฉุกละหุกขนาดนี้..ถ้าถึงเวลาเจ้านายต้องการผู้หญิงระบายอารมณ์..ตัวเขาก็แย่นะสิ

“ไม่อยากทำก็คือไม่ทำเนี่ยนะ? ความรับผิดชอบคุณอยู่ตรงไหนกันครับ”

“พอดี…ฉันไม่จำเป็นต้องใช้เงินแล้วค่ะ ขอโทษทีนะคะ ยังไงฉันรบกวนขอเลขบัญชีด้วยค่ะ ฉันจะโอนเงินที่เบิกล่วงหน้าคืนให้” มือเล็กกุมโทรศัพท์แน่น ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

แม้ดูเผินๆ ชินณธรคล้ายกับไฮโซเสเพลทั่วไปเพียงแค่ทำงานเก่งกว่า ทว่าแท้จริงแล้วอีโก้ของเขาสูงเทียมฟ้า

บนใบหน้าเปื้อนยิ้มมักมีอะไรซ่อนอยู่เสมอ ที่สำคัญเขาหาใช่คนที่ตนจะ ‘บอกเลิก’ ก่อนได้

แต่ใครจะยอมทนเป็นรองเท้าเก่าๆ รอเขาเบื่อกันล่ะ

ซึ่งถ้านับจากวันนี้จนถึงวันที่ลูกถูกพรากไป มันห้าปีเลยนะ!!

หล่อนยังจำความรู้สึกวันนั้นได้ดี..หล่อนกลัวแล้ว

“ตามสัญญาที่คุยกันคุณบอกเลิกเองไม่ได้หรอกนะคุณขนิษฐา” เขาเอาสัญญาที่เซ็นมาขู่

ด้วยคำว่าต้องใช้เงินด่วนของมารดาจอมปลอม ส่งผลให้หล่อนยอมเซ็นสัญญาโง่ๆ ลงไป

แต่ใครจะคิดล่ะว่าเขาไม่เบื่อหล่อนสักที ในเวลาที่คบกัน..ไม่สิในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ห่างไกลจากคำว่า ‘แย่’

มันดีจนหล่อนหลงรักเขา และคิดว่าเขาคงรู้สึกไม่ต่างกัน อีกทั้งยังโง่งมคิดไปเองว่าเขาอาจเป็น ‘เจ้าชาย’ ในฝัน มาช่วยหล่อนและครอบครัวให้หลุดจากความทุกข์ทั้งปวง

มารดาคุณเถอะ เจ้าชายบ้าอะไร..ปีศาจชัดๆ

“ขอโทษนะคะ ฉันขอโทษจริงๆ ยังไงฉันขอเลขที่บัญชีที่ต้องโอนเงินคืนทีนะคะ”

“นี่คุณขนิษฐาคุณโง่แล้วฟังผมพูดไม่เข้าใจใช่ไหม” ไอ้เลขาปากแซ่บชักอารมณ์ขึ้น เมื่ออดีตเด็กเสี่ยริอ่านจะเลิกสถานะเอง

‘เออ หล่อนโง่’

หญิงสาวคิดด่าตัวเองในใจ..แต่คนเราไม่โง่ตลอดไปหรอกนะ!!

ทว่าหล่อนรู้ว่าอำนาจตระกูลเขามากขนาดไหน..จึงยังคงใจเย็นไม่กล้าวีนใส่

สมองยังหาข้อแก้ตัวร้อยแปดพันเก้าเพื่อให้รอดจากสถานการณ์บัดซบในครั้งนี้

“คุณเลขาค่ะ คุณคิดตามฉันนะคะ ยังไงฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดาที่หาได้ตามห้างทั่วไป ไม่กี่เดือนคุณชินก็คงเบื่อ..ดังนั้นมันจะดีกว่าไหมคะ ที่ทางคุณได้เงินที่เบิกล่วงหน้าคืน”

“หึ…คุณขนิษฐา คุณคิดว่าผมโง่เหรอ แค่เงินไม่ถึงล้าน นายคง…”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่10

    น่าขันหล่อนเป็น ‘เมียในความลับ’ ของเขามาหลายปี เวลาติดต่อหากันยังต้องผ่านคนอื่นกลับกันเมื่อเขาต้องการตัวหล่อนไม่ว่า ‘เมื่อไร’ ‘ที่ไหน’ หล่อนต้องพาตัวไปอยู่ตรงนั้นทันทีสำหรับหล่อนแล้วศักดิ์ศรีถูกซื้อได้ด้วยเงิน..นั้นไม่เกินจริงนักและที่หน้าโง่เข้าไปอีก..หล่อนดันทุ่มเท ‘ความรัก’ ไปให้ ‘คนที่ไม่เคยรัก’ จนหัวใจพังพิณหล่อนเข็ดแล้ว..ชาตินี้ไม่ว่าจะยังไงหล่อนจะไม่มีวันมอบหัวใจให้ใครง่ายๆ อีกขนิษฐารอสายได้ไม่นาน เลขาชายผู้ทรงประสิทธิภาพก็กรอกเสียงเย็นชามาตามสาย“คุณน้องมีธุระอะไรครับ”“พอดีฉันอยากคืนเงิน แล้วก็..ยกเลิกสัญญาผูกปิ่นโตค่ะ” เสียงหวานแผ่วเบาปลายเสียงสั่นเล็กน้อย คนปลายสายเองถึงกับแปลกใจเมื่อได้ฟังยกเลิกสัญญา?เจ้านายเขาคือใคร แล้วเธอล่ะเป็นใครกัน?ทำไมถึงกล้า 'ยกเลิก' สัญญาก่อน?เจ้าหล่อนก็แค่ผู้หญิงกะโปโล การศึกษาก็แค่มหาวิทยาลัยธรรมดาๆ ไม่โดดเด่น ที่มีดีก็แค่ ‘ความสวย’ และอายุยังน้อย“คุณขนิษฐา..คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”“น้องรู้ตัวค่ะ น้องแค่..ไม่อยากทำงานนี้แล้ว” หล่อนอ้อมแอ้มตอบ และดูเหมือนว่าคำตอบที่ได้รับจะทำให้เลขาหนุ่มเริ่มจะไม่พอใจแน่ล่ะ มาบอกเลิกฉุกละหุกข

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่9

    วันที่และเวลาบนมือถือบ่งบอกว่าหล่อนย้อนเวลามาในช่วงอายุยี่สิบ หรือหลังจากวันเกิดได้เพียงสามวันหล่อนจำได้ว่าในปีนั้นเพื่อส่งน้องสุดท้องเรียนพยาบาล มารดาจึงบีบบังคับให้หล่อนหาเงินจ่ายค่าเทอมน้องสาวแน่ละ รายได้จากงานพาร์ตไทม์นั้นเพียงพอกับแค่ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของตัวเองเท่านั้น ไหนเลยจะมากพอที่จะส่งน้องเรียน อีกทั้งมหาวิทยาลัยที่นุชจรีเลือกดันเป็นมหาลัยเอกชนค่าเรียนแพงหูฉี่‘มันคือความฝันของยัยนุช ลูกเป็นพี่ก็ต้องช่วยพ่อกับแม่ส่งน้องสาวเรียนสิ’ แม่จอมปลอมเคยใช้ศีลธรรมจอมปลอมเพื่อกดดันให้ทำตาม ทั้งที่ในอดีตหล่อนเองก็เคยสอบติดมหาวิทยาลัยชั้นนำ..เพียงแต่ค่าแรกเข้าต้องออกก่อน บุพการีก็อ้างแต่ว่าไม่มีเงิน‘น้องก็เลือกเรียนมหาวิทยาลัยธรรมดาๆ สิ ม.C มันแพงเกินไป พ่อกับแม่ไม่มีปัญญาส่งหนูหรอก’คำที่ใช้ราวกับก้องในหัว วันนั้นหล่อนจึงเถียงแม่จอมปลอมไปว่า‘ทีน้องยังเรียนแค่มหาวิทยาลัยธรรมดาๆ เลย ทำไมไม่รอปีหน้าให้นุชสอบใหม่ แล้วก็…’‘เผ่ย..มันเหมือนกันที่ไหนล่ะ ทำไม? แกอิจฉาน้องมันที่จะได้เรียนดีๆ เหรอ? แกรู้ไหมถ้ายัยนุชสอบข้าราชการได้ ครอบครัวของเราก็จะมีหน้ามีตา..ตัวแกเองก็จะได้มีที่พึ่งพิงยามแก่

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่8

    เฮือกหญิงสาวดิ้นรนสุดแรงเกิด ผวาลุกขึ้นนั่ง… ดวงตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำใสหยาดหยดจากปลายหางตา ร่างอรชรโทรมเหงื่อคล้ายกับความฝัน ทว่าใต้จิตสำนึกรับรู้โดยอัตโนมัติว่าทั้งหมดคือ 'ความจริง'มือเรียวสวยได้รูปกุมศีรษะ ก่อนจะยื่นมาตรงหน้าเพื่อหารอยเลือดจากการโดนทำร้ายน่าแปลก ความรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งองคาพยพล้วนหายไปหมดสิ้น เหลือเพียงแค่อาการปวดหัวจากการพักผ่อนน้อยอย่างที่เคยเป็นบ่อยๆ เมื่อสมัยเรียน ขนิษฐากวาดตามองสถานที่โดยรอบเฟอร์นิเจอร์มีเพียงโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ เตียงนอน ตู้เสื้อผ้าขนาดย่อม ประตูห้องน้ำทาสีเขียวหลุดลอก คล้ายจะคุ้นเคย และคล้ายจะไม่คุ้นเคยหอพักนักศึกษา?ใช่ที่นี่คือหอพักสมัยที่หล่อนเรียนมหาวิทยาลัย..มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?หล่อนจำได้ว่าก่อนอนุสติสุดท้ายหลุดออกไป..หล่อนกำลังโดนไฮโซสาวทำร้ายร่างกายถึงแก่ชีวิต และโดนครอบครัวจอมปลอมทำลายทุกอย่างที่หล่อนมีทำไมถึงมาโผล่ที่นี่ แทนที่จะเป็นโรงพยาบาล?คำถามผุดขึ้นมาในสมองไม่ได้หยุด ก่อนจะพุ่งตัวไปยังกระจกโต๊ะเครื่องแป้งด้วยความรู้สึกสับสนงงงวยภาพสะท้อนตรงหน้าคือหญิงสาวหน้าตาประณีต ปากคอคิ้วคางล้วนรับกันหมดจด และที่เด่นสุดไม

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่7

    ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสีเรียบแน่นิ่งไป นายมานพถึงกับช็อก กว่าจะรู้ตัวว่าต้องดึงลูกสาวไฮโซก็สายไปเสียแล้ว“อีบ้า ปล่อยกู…มึง..อีน้องมึงสมควรตาย มึงไม่ควรเกิดมา บนโลกนี้ไม่มีคนรักมึงหรอก” น้ำเสียงไร้สติกระแทกเข้าใจบุพการีแท้ๆฆาตกรคำนี้ลอยขึ้นมาในห้วงความคิดของคนทั้งคู่ ชวนให้ตัวแข็งทื่อ“เหี้ยแล้วล่ะ อีสาลี่..ทำไงดี” ชายคนเดียวในห้องกล่าวด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายฉิบหายกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!!ยังดีเมียคู่ทุกข์คู่ยากยังมีสติกว่า“ธารินหนูใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็น” เสียงแม่แท้ๆ แทรกเข้ามาในโสตประสาทพยายามประโลมปลอบ สติที่หลุดลอยไปด้วยฤทธิ์อิจฉาริษยาย้อนเริ่มกลับเข้ามา เนื้อตัวเริ่มสั่นด้วยความกลัวร่างลูกสาวตัวจริงนอนขดตัวจมกองเลือด ศีรษะถูกทุบจนแทบจำสภาพเดิมไม่ได้“กรี๊ด กรี๊ด ฉันไม่ได้ฆ่าผู้หญิงคนนั้น ฮือออออ”“ใจเย็นก่อนนะลูก ใจเย็นก่อนมีพ่อกับแม่..ทุกอย่างจะไม่เป็นไร”“มีคนตายในบ้านจะไม่เป็นไรกับผีบ้านมึงสิ..อีสาลี่” คนเป็นผัวตะคอกเสียงร้อนใจ ชีวิตแม้จะหาดีไม่ได้..ทว่าเรื่องฆ่าคนก็เกินกว่าที่จะมองว่าเป็นเรื่องปกติ“พี่ใจเย็นก่อน”“กูบอกพวกมึงสองตัวเลยนะ กูจะไม่ยอมติดคุกตอนแก่แน่!!” เท้

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่ 6

    “อ้อ..แล้วฉันจะบอกให้เธอรู้ไว้อย่างนะ เผื่อเธอจะไม่รู้”“….”“ตระกูลวรรณศิลป์ไม่มีทางยอมรับ..ผู้หญิงที่เคย..” เสียงหวานกระซิบข้างหู ก่อนจะปรายตามองไล่ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า“ขายตัว..เข้าร่วมวงศ์ตระกูล”เพียะใบหน้าเล็กสะบัดตามแรงที่กระทำ สร้างความตกใจให้กับคนในครอบครัวเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนางสาลี่ที่เห็นลูกสาวแท้ๆ ถูกตบ ส่วนผีพนันแก่รีบเข้าไปดึงลูกสาวตัวปลอมออกห่างทันที“หน๊อย อีลูกนอกคอก แกกล้าตบลูกฉัน” คนเป็นแม่ผู้เลี้ยงดูมาหลายปีกล่าว มือเหี่ยวย่นตามวัยเข้าไปประคองลูกสาวตัวจริง ก่อนจะฟาดหน้าลูกสาวตัวปลอมเพียะ“นี่แม่ตบน้องเหรอคะ?” คนหน้าสวยถามเสียงสั่น“เออ..มึงอยากทำร้ายลูกกูทำไมล่ะ!!”“ฮึก..แม่แม่งโคตรใจร้ายเลย ฮึก..ทำไมแม่ทำกับน้องแบบนี้”“แกมันไม่ใช่ลูกฉัน..เลิกเรียกฉันว่าแม่ได้แล้ว”ทั้งเรื่องจงใจสลับตัวเด็ก และอีกในหลายๆ เรื่องในชีวิตที่พาให้เธอถึงจุดที่ไม่สามารถแก้ไขได้ หญิงแก่ตรงหน้าราวหลุดออกมาจากนรกไม่มีผิดหล่อนเจ็บซ้ำ..เจ็บซาก...ทุกๆ อย่างที่ทำล้วนแต่ทำเพื่อพวกเขาทั้งนั้น แล้วดูซิหล่อนได้อะไรกลับมาดวงตาคู่สวยที่แดงช้ำอยู่แล้วบัดนี้แดงก่ำจนเห็นเส้นเลือดฝอยแตกสลายซ้ำไ

  • คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก   บทที่5

    “ริน..แม่บอกหนูหลายครั้งแล้วนะ ให้เรียกพ่อกับแม่..มาคนมาคุณอะไร..ไม่รื่นหูเลยลูก” แม่สาลี่พยายามใช้น้ำเย็นปะเหลาะ พร้อมเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้“พอเถอะค่ะ ครอบครัวของหนูคือตระกูลวรรณศิลป์ หนูมีพ่อเป็นรัฐมนตรีคนสำคัญในรัฐบาล แม่หนูเองก็เป็นคุณหญิงตราตั้ง..หนูไม่มีวันนับพวกคุณเป็นครอบครัวเด็ดขาด!!”นายมานพผู้พ่อได้ยินถึงกับชี้นิ้วเต้นผ่าง“อกตัญญู นังสาลี่เอ็งดูมัน..ดูนังลูกเลวคนนี้”“เอาน่าๆ คุณก็ใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด ค่อยๆ จากับลูก”“นังสาลี่ มึงเข้าข้างใครกันแน่วะ มึงต้องเข้าข้างผัวมึงนี่” คำสรรพนามหยาบคายถูกพ่นออกมา นังสาลี่รีบป้องปากกระซิบขู่ข้างหู“พี่จะเอาไหมเงินเนี่ย” คำว่าเงินทรงอิทธิพลกับผีพนันเป็นอย่างมาก เพราะลูกคนกลางที่สามารถไถเงินได้ตลอดเวลา บัดนี้หมด ‘ความหวาน’ จนโดนไอ้เสี่ยไฮโซทิ้ง ไหนครอบครัวที่แท้จริงก็ไม่ยอมรับเป็นคนในตระกูล สภาพหรือก็ทรุดโทรมจากการบริจาคอวัยวะ ดีไม่ดีในอนาคตจะกลายเป็นภาระให้คนในบ้านแทนชายผู้ไม่ได้เรื่องพยายามสงบสติทำเสียงในลำคอเป็นเชิงรับคำ นึกโกรธลูกสาวผู้ร่ำรวยแต่ไม่คิดแบ่งปันให้คนในครอบครัว โดยลืมไปว่า ‘สันดาน’ บางอย่างก็ถ่ายทอดผ่าน DNA และไม่มีคนฉลาดท

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status