บทที่10

น่าขันหล่อนเป็น ‘เมียในความลับ’ ของเขามาหลายปี เวลาติดต่อหากันยังต้องผ่านคนอื่น

กลับกันเมื่อเขาต้องการตัวหล่อนไม่ว่า ‘เมื่อไร’ ‘ที่ไหน’ หล่อนต้องพาตัวไปอยู่ตรงนั้นทันที

สำหรับหล่อนแล้วศักดิ์ศรีถูกซื้อได้ด้วยเงิน..นั้นไม่เกินจริงนัก

และที่หน้าโง่เข้าไปอีก..หล่อนดันทุ่มเท ‘ความรัก’ ไปให้ ‘คนที่ไม่เคยรัก’ จนหัวใจพังพิณ

หล่อนเข็ดแล้ว..ชาตินี้ไม่ว่าจะยังไงหล่อนจะไม่มีวันมอบหัวใจให้ใครง่ายๆ อีก

ขนิษฐารอสายได้ไม่นาน เลขาชายผู้ทรงประสิทธิภาพก็กรอกเสียงเย็นชามาตามสาย

“คุณน้องมีธุระอะไรครับ”

“พอดีฉันอยากคืนเงิน แล้วก็..ยกเลิกสัญญาผูกปิ่นโตค่ะ” เสียงหวานแผ่วเบาปลายเสียงสั่นเล็กน้อย คนปลายสายเองถึงกับแปลกใจเมื่อได้ฟัง

ยกเลิกสัญญา?

เจ้านายเขาคือใคร แล้วเธอล่ะเป็นใครกัน?

ทำไมถึงกล้า 'ยกเลิก' สัญญาก่อน?

เจ้าหล่อนก็แค่ผู้หญิงกะโปโล การศึกษาก็แค่มหาวิทยาลัยธรรมดาๆ ไม่โดดเด่น ที่มีดีก็แค่ ‘ความสวย’ และอายุยังน้อย

“คุณขนิษฐา..คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่?”

“น้องรู้ตัวค่ะ น้องแค่..ไม่อยากทำงานนี้แล้ว” หล่อนอ้อมแอ้มตอบ และดูเหมือนว่าคำตอบที่ได้รับจะทำให้เลขาหนุ่มเริ่มจะไม่พอใจ

แน่ล่ะ มาบอกเลิกฉุกละหุกขนาดนี้..ถ้าถึงเวลาเจ้านายต้องการผู้หญิงระบายอารมณ์..ตัวเขาก็แย่นะสิ

“ไม่อยากทำก็คือไม่ทำเนี่ยนะ? ความรับผิดชอบคุณอยู่ตรงไหนกันครับ”

“พอดี…ฉันไม่จำเป็นต้องใช้เงินแล้วค่ะ ขอโทษทีนะคะ ยังไงฉันรบกวนขอเลขบัญชีด้วยค่ะ ฉันจะโอนเงินที่เบิกล่วงหน้าคืนให้” มือเล็กกุมโทรศัพท์แน่น ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

แม้ดูเผินๆ ชินณธรคล้ายกับไฮโซเสเพลทั่วไปเพียงแค่ทำงานเก่งกว่า ทว่าแท้จริงแล้วอีโก้ของเขาสูงเทียมฟ้า

บนใบหน้าเปื้อนยิ้มมักมีอะไรซ่อนอยู่เสมอ ที่สำคัญเขาหาใช่คนที่ตนจะ ‘บอกเลิก’ ก่อนได้

แต่ใครจะยอมทนเป็นรองเท้าเก่าๆ รอเขาเบื่อกันล่ะ

ซึ่งถ้านับจากวันนี้จนถึงวันที่ลูกถูกพรากไป มันห้าปีเลยนะ!!

หล่อนยังจำความรู้สึกวันนั้นได้ดี..หล่อนกลัวแล้ว

“ตามสัญญาที่คุยกันคุณบอกเลิกเองไม่ได้หรอกนะคุณขนิษฐา” เขาเอาสัญญาที่เซ็นมาขู่

ด้วยคำว่าต้องใช้เงินด่วนของมารดาจอมปลอม ส่งผลให้หล่อนยอมเซ็นสัญญาโง่ๆ ลงไป

แต่ใครจะคิดล่ะว่าเขาไม่เบื่อหล่อนสักที ในเวลาที่คบกัน..ไม่สิในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ห่างไกลจากคำว่า ‘แย่’

มันดีจนหล่อนหลงรักเขา และคิดว่าเขาคงรู้สึกไม่ต่างกัน อีกทั้งยังโง่งมคิดไปเองว่าเขาอาจเป็น ‘เจ้าชาย’ ในฝัน มาช่วยหล่อนและครอบครัวให้หลุดจากความทุกข์ทั้งปวง

มารดาคุณเถอะ เจ้าชายบ้าอะไร..ปีศาจชัดๆ

“ขอโทษนะคะ ฉันขอโทษจริงๆ ยังไงฉันขอเลขที่บัญชีที่ต้องโอนเงินคืนทีนะคะ”

“นี่คุณขนิษฐาคุณโง่แล้วฟังผมพูดไม่เข้าใจใช่ไหม” ไอ้เลขาปากแซ่บชักอารมณ์ขึ้น เมื่ออดีตเด็กเสี่ยริอ่านจะเลิกสถานะเอง

‘เออ หล่อนโง่’

หญิงสาวคิดด่าตัวเองในใจ..แต่คนเราไม่โง่ตลอดไปหรอกนะ!!

ทว่าหล่อนรู้ว่าอำนาจตระกูลเขามากขนาดไหน..จึงยังคงใจเย็นไม่กล้าวีนใส่

สมองยังหาข้อแก้ตัวร้อยแปดพันเก้าเพื่อให้รอดจากสถานการณ์บัดซบในครั้งนี้

“คุณเลขาค่ะ คุณคิดตามฉันนะคะ ยังไงฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดาที่หาได้ตามห้างทั่วไป ไม่กี่เดือนคุณชินก็คงเบื่อ..ดังนั้นมันจะดีกว่าไหมคะ ที่ทางคุณได้เงินที่เบิกล่วงหน้าคืน”

“หึ…คุณขนิษฐา คุณคิดว่าผมโง่เหรอ แค่เงินไม่ถึงล้าน นายคง…”