10.แค่อยากเห็นหน้าเท่านั้นเอง

เช้าวันจันทร์บัวชมพูมาทำงานตามปกติ ร่างกายบอบบาง ได้รับการพักผ่อนเต็มที่หลังจาก4ทุ่มของคืนวันอาทิตย์ คนข้างตัวอนุญาติให้เธอนอนเร็วได้ แต่ต้องยอมให้เค้าปลุกในช่วงเช้ามืด กายแกร่งค่อยๆ เคลื่อนไหวร่างกายตัวเองช้าๆ สอดใส่ บีบเคล้นร่างกายเธอในความมืด ปากหนาจูบปากเธอรุกเร้าเธอพร้อมกับบอกความต้องการของตัวเอง

"บัว พี่อยากได้บัวอีกแล้ว "

 ชุดนอนตัวบางถูกถลกขึ้นแล้วก็ถอดออกจากตัว แก่นกายพองขยายพร้อมทำหน้าที่ ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในปาก พร้อมกับกายแกร่งสอดใส่ไปที่ช่องทางรัก เสียงหวานงัวเงียใส่ ยิ่งกระตุ้นอารมณ์

 "พี่ลักหลับคนขี้เซา " เค้าขยับโยก กระแทกลงไป มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่ม แล้วกดกระแทกลงน้ำหนัก เสียงครางร้องออกมาไม่เป็นภาษา เธอเสียวซ่าน มีความสุขเหลือเกิน เล็บเล็กๆ จิกที่แขนเค้าเพื่อผ่อนคลาย ก่อนจะร้องเรียกชื่อเค้า อีกครั้ง 

ชุดกระโปรงทำงานตัวใหม่สีหวานมียี่ห้อ ทำเอาพีอาร์สาวเหลียวมอง ชุดนี้เพิ่งโชว์ในช้อปไม่นาน แถมยังราคาหลายพันบาท บัวชมพูวางกระเป๋าใบใหม่ลงบนโต๊ะแล้วเดินไปชงกาแฟ ร่างกายต้องการคาเฟอีนกระตุ้นย่างมาก เธอกลับมาไฟท์ค่ำแล้ว แต่เค้าก็ยังไม่ปล่อยให้เธอห่างจากเค้า เสื้อผ้าข้าวของยังคงอยู่ในกระเป๋าที่เดิม และเช้านี้เธอก็เกือบสาย หากตามใจเค้าให้ตามเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน รับรองเธอสายแน่ๆ

"ชุดสวยนะพี่บัว " 

ศศิถามอย่างอยากรู้ เธอก็อยากได้ แต่ตอนนี้ยังไม่มีเงิน แล้วผู้หญิงหน้าจืดอย่างบัวชมพูมาใส่ชุดแบรนด์นี้ ทำเอาเธอรู้สึกว่า ต่ำต้อยทันที ที่นี่เธอสวยกว่าใคร เสื้อผ้า กระเป๋ารองเท้า ก็เป็นของขึ้นห้าง มียี่ห้อ แม้จะไม่ใช่แบรนด์เนม แต่ก็มียี่ห้อ ราคาพอสมควร ไม่ใช่ราคาตลาดทั่วไป 

"พี่ก็ว่าสวยดี แต่ก็แพงไป "

 เธอตอบตามความจริงกระโปรงชุดละเกือบสี่พัน มันแพงสำหรับเธอ แต่พอเห็นสายตาของเค้าที่มองมา ทำให้รู้ว่ามันคุ้มค่าที่เธอซื้อมา 

"พี่ไปทำงานก่อนนะ เอกสารรออีกเพียบเลย" 

เธอขอตัวแยกออกมา แล้ววางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ ศศิเดินผ่านมา เห็นกระเป๋าใบสวยอีกใบก็ยิ่งไม่พอใจ เธอตั้งใจจะซื้อสิ้นเดือนนี้ แต่นังบัวมันซื้อมาก่อนแล้ว 

พสุธรออกจากคอนโดตัวเปล่า เค้าตั้งใจทิ้งกระเป๋าเสื้อผ้า 3-4ชุดเอาไว้ที่นั่น เผื่อจะมาค้างอาทิตย์หน้า ชาตรีมองลูกพี่เดินตัวเปล่า อดแซวไม่ได้

 "ตกลงไม่เอาผ้าไปซักใช่ไหม ทิ้งเอาไว้นี่เลย" 

"เออ " สั้นแต่ได้ใจความ ชัดเจน 

ชายหนุ่มสวมชุดทำงานเดินตรงเข้ามาในออฟฟิศทำเอาสาวๆ กรี้ดกร้าดกันแต่เช้า

 'ธีร์ ' หนุ่มข้างบ้านของบริษัทเธอ เดินตรงเข้ามาทักทาย แล้ววางถุงของฝากลงบนโต้ะ ชายหนุ่มผิวขาวจัดหน้าตาดี สุภาพเป็นขวัญใจของที่นี่ 

"สวัสดีครับทุกคน ลืมผมไปหรือยัง " หนุ่มอารมณ์ดี ยกมือไห้วรุ่นพี่ผู้ใหญ่ แล้วส่งยิ้มทักทาย 

"6เดือน ไวเนอะ เผลอแปปเดียว กลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว " พี่สุรีย์ หยิบของฝากออกมาพร้อมทักทาย

"ได้ความรู้กลับมา แล้วมีสาวญี่ปุ่นกลับมาไหม " สาวๆ ถามกลับ 

"ไม่มีหรอก สาวๆ คุยกันไม่รู้เรื่อง " 

"ธีร์มีแฟนแล้ว ลองพาสาวมาสิ คงโดนแหกอก " เสียงอีกคนพูดออกมา 

แฟนสาวของธีร์ เป็นสาวสวยหน้าคม ทำงานเป็นแอร์สายการบินดัง เธอเคยมาหาเค้าที่ทำงานบ่อยๆ จนคุ้นหน้ากันดี 

"เลิกไปแล้ว หลังไปญี่ปุ่นสักพักนั่นแหละ "

 ชายหนุ่มบอกยิ้มๆ ทุกคนพากันตกใจ เพราะดูทั้งสองคน ไม่มีวี่แววจะเลิกกันเลย ชายหนุ่มหน้าตาดี ทำงานมั่นคง และดูท่าจะไปได้ดีในสายงาน ฝ่ายหญิงก็สวยและดูจะรักฝ่ายชายมาก็ด้วย 

"เค้าบอกว่า ผมยังไม่มั่นคงพอ มีคนอื่นที่จะทำให้เค้ามั่นคงได้มากกว่าผม เท่านั้นแหละ "

 ธีร์บอกยิ้มๆ แล้วลุกขึ้น "ดีใจที่ได้เจอนะครับ ถ้ายังไงเที่ยงนี้ ผมจะแวะมา " 

ศศิ แอบมองแล้วก็ยิ้ม เธอเคยเห็นเค้ามากับแฟนเค้า และวันนี้เค้าโสด แถมยังหล่อพอประมาณ ถ้าจะกิ๊กกันแซวเล่นที่ทำงานคงไม่น่าเกลียดใช่ไหม 

"เที่ยงนี้ ถ้าคุณธีร์มาแจมด้วย ศิว่าจะชวนสั่งพิซซ่า "

 ศศิ คิดแผนการทันที แล้วมองดูของฝากที่เค้าซื้อมา ขนมเล็กๆ น้อยๆ และที่ติดตู้เย็นถูกแจกจ่ายให้ทุกคน 

ธีร์ ยิ้มแล้วมองบัวชมพูในวันนี้ เธอสวยขึ้น ดูดีขึ้น และสดใสขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก รอยยิ้มบนใบหน้ายังมีให้เค้าเสมอ แต่ประกายตาของเธอดูเป็นคนมีความสุขมากกว่าเมื่อก่อน 

"สบายดีนะบัว " 

"สบายดีจ้ะ ธีร์ดูขาวขึ้นนะ อากาศดีใช่ไหม" 

ชายหนุ่มพยักหน้า "อากาศดี อาหารอร่อย แต่เรียนยาก กดดัน แต่โดยรวมก็ดีนะ " เค้าบอกอย่างชวนคุย สาวๆ พากันสอบถามเสียงดังลั่นระหว่างพักเที่ยง บัวชมพูดูนาฬิกา เธออยากรู้ว่า เค้าทำอะไรอยู่ 

พสุธรอ่านเอกสารในมือแล้วเหลือบมองดูนาฬิกาจะค่ำแล้ว เค้าเหนื่อย เพลียและอยากพักผ่อน รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวออกจากสำนักงาน ก่อนจะขับตรงไปที่เอ็มคอนโด ป้ายเอ็มคอนโด ทำให้เค้ารู้ตัว ต้องกลับบ้านตัวเองนี่หว่า 

รถสปอร์ตขับเลยไปด้วยความหงุดหงิดใจที่ตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง" 

บ้านตัวเองคือ พีคอนโด ไม่ใช่เอ็มโว้ย"

เสียงตะโกนออกมาเพราะโมโห หงุดหงิดตัวเอง.

บัวชมพูกลับมาจัดการงานบ้านของตัวเอง เสื้อผ้าของใช้ในกระเป๋าถูกนำออกมา มือบางหยิบกางเกงชั้นในออกมาด้วยความอาย เธอมีแต่ภาพของเค้าที่สวมมันอยู่ เสื้อผ้าที่ใส่แล้วถูกจับยัดลงในเครื่อง ก่อนที่เธอจะจัดการทำความสะอาดห้องอีกครั้ง 

พสุธรเดินงุ่นง่านในห้องในมืมีเบียร์ขวดเล็กที่หมดไปแล้วหลายขวด ตามปกติเค้าไม่ดื่ม แต่เพราะความหงุดหงิดใจ เค้าเปิดขวดที่4แล้ว แสงไฟจากถนนด้านนอกทำให้รู้สึกสงบผ่อนคลาย ถนนยังมีรถเต็มไปหมด เค้าอยู่ในเพ้นท์เฮ้าส์ราคามากกว่ายี่สิบล้าน แต่ในใจกลับไม่สงบเหมือนทุกที เค้าอยากไปเอ็มคอนโด ไปนอนห้องเล็กๆ ที่มีเธอนอนอยู่ข้างๆ ป่านนี้เธอคงทำงานบ้าน ซักผ้า ทำความสะอาดอยู่เพียงลำพัง และถ้าเค้าอยู่ที่นั่น เค้าคงนั่งอ่านเอกสารในห้องทำงาน พสุธรสะบัดหน้าไล่ความคิด ไร้สาระของตัวเอง เพิ่งวันจันทร์ อย่าบ้าให้มาก วันศุกร์โน่นถึงจะได้ไป ชายหนุ่มกระดกเบียร์เข้าปากทีเดียวหมดขวด 

ไม่เมาก็ไม่ต้องนอน ชายหนุ่มคิดในใจ