เมื่อฝนแก้วมาถึงบริษัทก็รีบโทรศัพท์หา จิน เพื่อนสนิทของเธอโดยไม่รอช้า
“ได้ๆ งั้นเดี๋ยวเราไปกินมื้อเที่ยงด้วยกัน วันนี้ฉันมีงานแต่งหน้าให้กับนักแสดงใกล้ๆ ที่ทำงานของแกด้วยเดี๋ยวเจอกันนะ” ฝนแก้วพูดจบก็วางสายและจัดการดูตารางงานที่เธอต้องออกไปข้างนอก และยกกระเป๋าอุปกรณ์แต่งหน้าไปนอกสถานที่ทันที
งานที่ฝนแก้วมาทำวันนี้ก็คือ แต่งหน้าให้กับนักแสดงประกอบในละครเรื่องหนึ่งที่เธอต้องแต่งหน้าให้มีสามคน
“ฝนแก้วมาแล้วเหรอ พี่ฝากน้องๆ ด้วยนะ ช่วยแต่งให้สวยให้หล่อเพราะพี่จะดันน้องๆ ให้แจ้งเกิดเรื่องนี้เลย” ผู้กำกับสาวพูดพลางพาฝนแก้วไปที่ห้องแต่งตัวของทีมงาน
เมื่อเข้าไปข้างในก็พบช่างแต่งหน้าทำผมไม่กี่คนที่นักแสดงมารอแต่งหน้าเพื่อเข้าฉาก หญิงสาวจึงไปนั่งตรงมุมหนึ่งของห้องเพื่อไม่ให้เกะกะคนอื่นมากนักเพราะมีทีมงานเดินเข้าออกตลอด ไม่นานก็มีน้องๆ ผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับผู้ชายอีกหนึ่งคน ฝนแก้วรู้งานทันทีจึงเชิญให้ทั้งสามนั่งก่อน
“สวัสดีค่ะ พี่ชื่อฝนแก้วนะคะวันนี้พี่มารับหน้าที่แต่งหน้าให้น้องๆ เห็นผู้กำกับบอกว่าจะแจ้งเกิดน้องๆ จากเรื่องนี้พี่จะแต่งให้สุดฝีมือเลยค่ะ เชื่อใจพี่ได้ ว่าแต่ใครจะเริ่มก่อนคะ” ฝนแก้วยิ้มอย่างอ่อนโยน เพราะเธอมั่นใจในฝีมือของตัวเองมากว่าไม่เป็นรองใครแน่ๆ
“หนูค่ะ พี่ฝนแก้ว” สาวน้อยวัยยี่สิบหน้าตาน่ารักรีบยกมือขึ้น
“ได้ค่ะ เรามาเริ่มกันเลยค่ะ ก่อนอื่นต้องเช็ดหน้าเพื่อความสะอาดก่อนนะคะ” ฝนแก้วเปิดกระเป๋าเครื่องสำอางแล้วหยิบโทนเนอร์มาเช็ดหน้าอย่างแผ่วเบา แล้วเริ่มทาครีมบำรุงและต่อด้วยไพรเมอร์และรองพื้นต่างๆ อย่างชำนาญจนเนรมิตให้สาวที่อยู่ตรงหน้าสวยสะพรั่งอย่างกับคนละคนกัน จนมาถึงชายหนุ่มที่ถูกแต่งหน้าเป็นคนสุดท้ายเพราะรายละเอียดไม่ต้องเพิ่มเติมมากนัก จึงง่ายต่อการแต่งและเร็วกว่าสาวๆ ก่อนหน้านี้มาก
“พี่ฝนแก้วเป็นช่างแต่งหน้ามานานหรือยังครับ” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าของหญิงสาวถามพลางแอบลอบมองริมฝีปากของหญิงสาวอย่างลืมตัว
“ก็ได้ประมาณสี่ปีแล้วมั้ง ตั้งแต่อายุยี่สิบเอ็ดตอนเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ” หญิงสาวพูดพลางค่อยๆ ตบแป้งพัฟเบาๆ ไปที่ใบหน้าหล่อใสของเขา ดูๆ แล้วเขาน่าจะอายุไม่ถึงยี่สิบสามแน่ๆ
“งั้นตอนนี้ พี่ก็อายุยี่สิบห้าสินะครับ อายุเท่าผมเลยผมก็ยี่สิบห้าเหมือนกัน” ชายหนุ่มยิ้มหวานราวกับว่าถูกใจที่เธอมีอายุใกล้เคียงกันกับเขา
“เหรอคะ แต่หน้าของคุณยังเด็กอยู่เลย อิจฉาจัง” ฝนแก้วยิ้มแบบอายๆ เมื่อรู้สึกว่าหน้าของเขาอ่อนกว่าเธอ อาจเป็นเพราะทรงผม ผิวพรรณและการแต่งตัวด้วยมั้งเลยทำให้เขาดูเด็กกว่าเธอ เพราะเธอต้องแต่งตัวรัดกุมและเรียบร้อยจะได้เป็นการให้เกียรติลูกค้าด้วย คงไม่เหมาะแน่ๆ ถ้าหากเธอจะใส่เสื้อผ้าเปิดตรงนั้นโชว์ตรงนี้มาทำงานคงจะถูกหัวหน้าต่อว่าไม่น้อย
“งั้นผมเรียกฝนแก้วเฉยๆ ได้ไหมครับ” ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้ายกคิ้วสูงเป็นเชิงถาม
“ได้…ค่ะ” ฝนแก้วเอียงคอตอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจเพราะเธอกับเขาเพิ่งเจอกันทำไมเขาถึงคุยไม่ถือตัวแบบนี้ เมื่อชายผิวขาวตาสองชั้นได้ยินก็ยิ้มอย่างพอใจในคำตอบ จนฝนแก้วเกาท้ายทอยของตัวเองอย่างงงๆ ไม่เธอก็เขาแหละที่เข้ากับคนง่ายขนาดนี้ อัธยาศัยดีเกินเบอร์อะไรขนาดนั้น
“ผมชื่อ ซัน นะครับ” ชายหนุ่มส่งสายตาทอประกายไปให้ฝนแก้ว จนหญิงสาวเองต้องรีบหลบตา คนอะไรจะดูอัธยาศัยดีขนาดนั้น
“ค่ะ คุณซัน” หญิงสาวเอ่ยชื่อของเขา
“เรียกผมว่าซันเฉยๆ ก็ได้ครับ” ชายหนุ่มยิ้มจนตาหยี
จนฝนแก้วยิ้มตาม แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะอาจจะไม่ค่อยได้เจอกันแล้วหลังจากนี้ แล้วอีกอย่างใครจะกล้าเรียกเขาว่าซันเฉยๆ โดยไม่มีคำว่าคุณนำหน้า เพราะไม่ได้สนิทกันเลยด้วยซ้ำ หญิงสาวมองตามหลังชายหนุ่มที่ลุกเดินออกไปหลังจากที่เธอแต่งหน้าให้เขาเสร็จเพราะมีพี่ๆ มาเรียกเขาออกไปเข้าฉากนั่นเอง
เมื่อจบการทำงานฝนแก้วจึงขอกลับก่อนและออกไปทานข้าวกับจินเพื่อนสนิทที่นัดกันไว้
ณ ร้านอาหารตามสั่งแถวๆ ออฟฟิศที่จินทำงานอยู่
“เป็นยังไงยัยฝนแก้ว แกมีอะไรจะเล่าให้ฉันฟังเหรอ”
“แกจำ หมอดูที่บอกว่าให้ฉันอยู่ให้ห่างจากยักษ์ได้ไหม”
“ได้สิ ทำไม”
“ฉันเจอยักษ์แล้ว”
“แกเจอยักษ์ ตัวเป็นๆ เลยเหรอ แกเจอที่ไหนบอกฉันหน่อยสิ”
“ใจเย็นๆ ค่อยๆ ถามสิ ฉันน่ะไม่ได้เจอยักษ์ตัวเป็นๆ หรอก แต่ฉันเจอคนที่ชื่อรามสูรอยู่ข้างบ้านของฉันเอง เขาเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่”
“รามสูรเหรอ รามสูรที่แปลว่ายักษ์น่ะเหรอ”
“ใช่ แบบนี้ฉันจะต้องหลีกเลี่ยงยังไงล่ะ อยู่บ้านใกล้กันขนาดนี้”
“แกต้องปลอมตัวเป็นคนแก่เลย ไม่ว่าจะออกมาทำงานหรือว่าจะกลับเข้าบ้านไป” จินพูดขึ้นเพราะว่านี่มันเป็นทางป้องกันภัยร้าย ที่ได้ผลที่สุดตามที่แม่หมอดูดวงเอาไว้
และเหมือนว่าฝนแก้วจะเห็นด้วย เพราะขนาดเมื่อเช้า เขายังเดินมากดกริ่งเรียกเธอ ทั้งที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวเลย ทำแบบที่จินเพื่อนสาวของเธอแนะนำน่ะก็ดีเหมือนกัน
หญิงสาวพยักหน้าถอนหายใจ เพราะเธอจะต้องแต่งหน้าเป็นคนสูงวัย และยังต้องใส่เสื้อผ้าที่ดูเป็นผู้หญิงอายุเยอะอีก
“เอาอย่างนั้นก็ได้ ฉันจะเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนตอนทำงานแล้วกัน ขืนให้ฉันทำงานด้วยสภาพคนแก่แบบนั้นลูกค้าหายหมดพอดี”
ยัยน้องเตรียมใจแล้วนะ แต่จะแก่ขนาดไหนถึงจะไม่ถูกยักษ์รามสูรขวางขวานใส่ เอาแบบหนังเหนียวเลยไหม ดึงเนื้อทีเป็นยางยืดหนังสติ๊กก็สงสารพ่อยักษ์รามสูรอยู่เหมือนกันนะ
เช้าตรู่วันใหม่เวลาประมาณหกโมงเช้าฝนแก้วที่แต่งตัวเป็นป้าลากกระเป๋าเดินทางออกจากบ้านเพื่อเตรียมตัวไปชลบุรีและพักที่โรงแรมxxx ตามที่ตกลงกันไว้ เพราะบริษัทที่จ้างเธอกับน้องในทีมอีกคนให้ไปแต่งหน้าเหล่าพริตตี้ที่มีถ่ายนิตยสารกับรถยนต์นำเข้ารุ่นใหม่ที่ริมชายหาดนั่นเอง หญิงสาวลากกระเป๋าเดินทางมายืนรออยู่หน้าบ้านเพื่อรอเพื่อนที่ทำงานด้วยกันมารับเพราะรถยนต์ของเธอยังซ่อมอยู่ในอู่จึงต้องอาศัยคนอื่นไปก่อนแต่เธอก็ต้องผิดหวังเพราะคนที่เธอจะไปด้วยโทรมาบอกว่ารถยนต์เกิดอุบัติเหตุลื่นลงไหล่ทางเพราะฝนตกถนนจึงลื่นมาก และตอนนี้ยังรอรถลากอยู่ เธอจึงบอกให้หญิงสาวนำหน้าไปก่อนเลย แต่โชคดีที่เพื่อนร่วมงานของเธอไม่เป็นอะไรมาก หญิงสาวจึงเดินลากกระเป๋าเดินทางเพื่อจะขึ้นรถตรงทางเข้าหมู่บ้าน และระหว่างที่เธอเดินไปได้สักพักก็มีรถยนต์ขับตามหลังเธอมา ฝนแก้วที่แต่งหน้าแต่งตัวเป็นป้าหันไปมองรถยนต์คันงามนั่น“สวัสดีครับป้า จะไปไหนครับ ติดรถผมไปไหม แล้วหลานสาวคนสวยของป้าไปต่างจังหวัดจริงๆ เหรอ ป้าอำผมหรือเปล่า” เจ้าของรถยนต์ชะลอรถและขับตามเพื่อคุยกับเธอ“ก็ใช่น่ะสิ” หญิงสาวตอบอย่างหัวเสีย“ไม่เห็นต้องใส่อารมณ์กันเลยนี
ตอนเย็นที่บ้านของฝนแก้ว“อย่าค่ะคุณซัน อย่าเข้ามานะคะ” เสียงผู้หญิงร้องลั่นบ้านจนได้ยินออกมาถึงข้างนอก ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านของตนเองถึงกับทิ้งบุหรี่ที่เขาดูดไปได้ไม่กี่ทีอย่างไม่ลังเลและเดินตรงมายังบ้านของเจ้าของเสียงร้องนั่น“อย่าค่ะคุณซัน อย่าทำอะไรฉันนะคะ ฉันกลัวแล้วคุณจะเอาข้าวของในบ้านอะไรไปก็ได้ทั้งนั้นค่ะ” เสียงผู้หญิงที่อยู่ในบ้านพูดขึ้นแอ๊ด… ปึงชายหนุ่มร่างสูงเปิดประตูเข้าไปอย่างไม่ลังเล และตรงเข้าไปคว้าคอเสื้อของผู้ชายที่นั่งหันหน้าเข้าหาหญิงคนหนึ่งอยู่และปล่อยหมัดไปที่ปลายคางของซันทันทีพลั่ก!กำปั้นหนักๆ ของรามสูรถึงกับทำให้ซันเข่าอ่อนและล่วงไปกองกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว“อย่าค่ะ อย่าค่ะ” หญิงวัยสี่สิบกว่าๆ ที่นั่งตรงข้ามซันเมื่อกี้ เข้ามาห้ามและดึงเสื้อของรามสูรไว้จนยับยู่ยี่“หยุดอะไรล่ะครับป้า ผมฟังมานานแล้ว ป้าเอาแต่ร้องอย่าค่ะๆ อยู่นั่นแหละ ถ้าไม่ยอมมันก็ชกมันไปสักหมัดจะเป็นไรไปครับ” ชายหนุ่มหัวร้อนจะปล่อยหมัดเข้าไปหาซันอีกที ให้ตายเถอะ ถึงเขาจะมีผู้หญิงมากแค่ไหนแต่ไม่เคยขืนใจพวกเธอแบบนี้เลยสักครั้ง และที่ไอ้หมอนี่ทำอยู่มันเก
“โอ๊ย” ชายหนุ่มถูกหญิงสาวเช็ดทำความสะอาดใบหน้าร้องลั่นพร้อมกับเอามือปิดดวงตาข้างซ้ายของตัวเองในทันที ราวกับว่ามันเจ็บปวดมากมายซะเหลือเกินหญิงสาวที่เร่งเช็ดอยู่ถึงกับชะงักมือของเธอและเอียงคอมองเขาให้แน่ใจว่าเจ็บจริง“คุณเป็นอะไรคะคุณรามสูร” หญิงสาวเอามือจับมือของเขาที่ปิดตาอยู่เพราะจะดูให้ชัด“แสบตาครับ คุณเอาอะไรใส่ในน้ำยาเช็ดกันแน่” ชายหนุ่มยังปิดตาเอาไว้ หญิงสาวรีบหยิบขวดนั้นมาดุู แย่แล้วนี่มันขวดเซรั่มบำรุงผม!“ฉะ ฉันๆ ขอโทษค่ะคุณรามสูร” ฝนแก้วตกใจจนทำอะไรไม่ถูก“น้ำยาล้างตาค่ะ มีไหมคะ ห้องน้ำอยู่ไหนคะ” หญิงสาวลนลานเดินพล่านไปทั่วห้อง พร้อมกับรีบเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปและพยุงชายร่างสูงในชุดสูทสีดำเข้าไปยังห้องน้ำและเปิดก๊อกเพื่อล้างตาของเขาโดยให้น้ำไหลผ่านดวงตาอยู่สักพักเมื่อร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาเขาขยี้ตาเบาๆ“อย่าขยี้สิคะ มันจะอักเสบได้” หญิงสาวจับข้อมือของร่างใหญ่ไว้ จนชายหนุ่มค่อยๆ หรี่ตาขึ้นมามองหญิงสาว“ฉันขอโทษนะคะ” เธอบอกเสียงอ่อน เพราะถ้าเขาเอาเรื่องขึ้นมามีหวังเธอได้ตกงานแน่ๆ“แสบมากเลยครับ” เขาจึงค่อยๆ เปิดตาและเธอเห็นว่ามันแดงมาก“ไปหาหมอไหมคะ” “ไม่ดีกว่าครับนี่มันก็ค่ำ
เรื่องแบบนี้มันเป็นความเชื่อและใช้วิจารณญาณส่วนบุคคล ตอนแรกเธอไม่เชื่อเลย และก็เริ่มเชื่อจนในที่สุด เธอเชื่อแล้วว่าคำที่หมอดูบอกเธอเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น เธออยากจะบ้าตายที่เขาอยู่ตรงหน้าของเธอแบบนี้ ใบหน้าดวงตาคมเข้มฉายแววซุกซนให้เธอตลอด ใบหน้าเรียบเนียนของเขาเพียงเธอทาไพรเมอร์ก็ทำให้ดูดีโดยที่ไม่ต้องแต่งแต้มอะไรมากแล้ว ดวงตาชั้นเดียวแต่มันคมเข้มของเขาจ้องมองหญิงสาวตลอดจนเธอเองอยากจะเอานิ้วจิ้มลูกตาของเขาให้บอดไปซะให้รู้แล้วรู้รอด‘ลูกค้าๆๆ ท่องไว้’ หญิงสาวพูดในใจและเธอสังเกตเห็นว่าเขามีไฝตรงปีกจมูกและด้านข้างของจมูกตรงกลางอย่างละเม็ดเรียงกัน ไฝไม่ใหญ่มาก แต่ถ้ามองใกล้ๆ แบบนี้ก็จะเห็นอยู่‘ไฝเสน่ห์ สินะ ฉันไม่หลงเสน่ห์ของนายหลอกย่ะ” และเธอก็ตบแป้งพัฟแรงขึ้น“โอ๊ย ผมเริ่มเจ็บแล้วนะครับ” ชายหนุ่มรู้ดีว่าหญิงสาวจงใจแกล้งแต่งหน้าเขาแรงๆ เพราะเขาก็ใช้สายตารุ่มร่ามกับเธอจริงๆ หมับ! เจ้าของเสียงที่ร้องเจ็บ จับข้อมือของหญิงสาวเอาไว้ราวกับว่าจะให้หญิงสาวหยุด แต่เปล่าเลย เขาจับคว้าข้อมือของเธอแล้ว ให้หญิงสาวแต่งหน้าของเขาเบาๆ อย่างอ่อนโยน ให้ตายเถอะ! เขากลับไม่โกรธเธอเลยสักนิด กลับแสดงท่าทา
รถยนต์คันหรูมาจอดหน้าบ้านของหญิงสาว “ขอบคุณนะคะที่มาช่วยฉันเมื่อกี้ และให้ฉันติดรถมาด้วย” ฝนแก้วพูดก่อนจะเปิดประตูลงจากรถคันงามนั้น“ถ้าคุณยังกลัววัยรุ่นพวกนั้น คุณแจ้งความได้นะ ผมจะพาคุณไปเอง” รามสูรลงจากรถและเดินมาดักหน้าเธอเอาไว้“ไม่หรอกค่ะ ฉันคิดว่าพวกนั้นคงไม่กล้าแล้ว แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วยค่ะ” เธอตอบเสียงเรียบเพราะในใจคิดแต่เรื่องคำพูดของหมอดูคนนั้น เช้าวันใหม่ชายร่างสูงมาจอดรถยนต์รออยู่หน้าบ้านของฝนแก้ว เพราะรอเวลาที่หญิงสาวจะเดินออกมาทำงานแต่กลับต้องพบหญิงวัยสี่สิบกว่าๆ เดินถือกระเป๋าใบเดียวกับเมื่อคืนที่ฝนแก้วถืออยู่เดินออกมาจากบ้านและปิดรั้วประตูอย่างทะมัดทะแมง“สวัสดีครับป้า ฝนแก้วไม่อยู่บ้านเหรอครับ” ชายหนุ่มเปิดประตูรถลงมาทักทายพร้อมยกมือไหว้ แต่ป้าวัยสี่สิบกว่าๆ กลับทำตาโตใส่ราวกับตกใจที่เจอหน้ารามสูร“คือผมอยู่บ้านข้างๆ นี่ไงครับ เพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับชี้บ้านหลังถัดไปที่อยู่ติดกับเธอ“ฝนแก้วเหรอ เธอไปทำงานแล้ว นี่ฉันกำลังจะเอากระเป๋าไปให้หลานสาวสงสัยจะลืม” ป้าวัยสี่สิบกว่าๆ พูดดัดเสียงนิดหน่อยและชูกระเป๋าในมือขึ้น พลางคิดในใจ ว่าเธอแต่
“รามคะ สูบบุหรี่เสร็จหรือยังคะ ริชชี่รอนานแล้วนะคะ” สาวเซ็กซี่แต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันมายืนโอบต้นคอของชายหนุ่มที่กำลังทักทายสาวข้างบ้านอยู่ “เสร็จแล้วครับ งั้นเช็กบิลกลับกันเลยดีไหม ผมจะไปส่งคุณเอง” ชายหนุ่มเดินโอบเอวหญิงที่มาด้วย โดยเดินตามหลังฝนแก้วมาห่างๆ“ไม่พาริชชี่ไปบ้านใหม่ของรามเหรอคะ ริชชี่อยากไปค่ะ”“ไม่ได้ครับ” เขาพูดเสียงเข้มโทนต่ำใส่หญิงสาว“ก็ได้ค่ะ งั้นไม่ไปก็ได้ ริชชี่รู้ค่ะว่าสถานะของตัวเองเป็นแบบไหน” สาวเจ้าทำเสียงน้อยใจจนฝนแก้วต้องหันหลังมามองคนทั้งสอง ที่ผู้หญิงทำเสียงน้อยใจแต่ก็เกาะแขนของเขาไม่ปล่อยด้วยเช่นกัน ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ เธอคิดในใจและระหว่างที่ฝนแก้วกำลังไปนั่งที่โต๊ะก็ถูกสายตาของรามสูรมองตามหลังเธอตลอด และเห็นว่าเธอมากับผู้ชายและผู้หญิงอีกคน “ชักจะอยากรู้จักแล้วสิ หึๆ ถ้าเธอมีแฟนฉันก็จะถอยออก แต่ถ้าไม่ก็อยากจะจีบสักครั้ง” เขาพูดไหวไหล่เชิงเหนือชั้น ทำให้หญิงสาวที่มากับรามสูรถึงกับมองตามฝนแก้วที่กำลังเดินออกจากร้านไป“รามคะ” ริชชี่พูดตะคอกใส่เขาจนดังลั่นร้าน ทำให้เขาขมวดคิ้วใส่เธอและเดินออกมานอกร้านทันที “ริชชี่ขอโทษค่ะราม ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้กับรามอ