แชร์

บทที่ 135

ผู้เขียน: อวินจงมี่
กระทั่งเที่ยง พอถึงเวลาอาหารกลางวัน พวกเขาถึงได้มีโอกาสพักหายใจบ้าง

เวลานี้ จู่ ๆ โทรศัพท์ของหรงฉือก็ดังขึ้น

เป็นข้อความที่ส่งมาจากฉู่จื่อหลาน ถามเธอว่าตอนบ่ายอยากจะไปเล่นสกีด้วยกันกับเธอไหม

หรงฉือส่งข้อความเสียงตอบกลับไปว่า “วันนี้ฉันมีงานต้องทำ คงไปไม่ได้แล้ว เธอไปเถอะ”

ฉู่จื่อหลาน “โอเค”

ตอนบ่าย ขณะที่หรงฉือออกมาจากห้องหนังสือของหนานจื้อจือเพื่อไปเอาน้ำ ฉู่จื่อหลานก็ส่งข้อความมาหาเธออีกครั้ง

ครั้งนี้ ส่งมาเป็นรูปถ่ายหลายใบ

และคนที่อยู่ในรูป ก็คือเฟิงถิงเซิน หลินอู๋ เฟิงจิ่งซินแล้วยังมีเฮ่อฉางปั่วกับตานตาน ทั้งหมดห้าคน

จากนั้น ฉู่จื่อหลานยังส่งข้อความมาอีกว่า “ฉันกับเพื่อน ๆ กำลังเล่นสกีอย่างอารมณ์ดีอยู่เลย คิดไม่ถึงว่าจะบังเอิญเจอพวกเขา ช่างเป็นตัวทำลายบรรยากาศจริงๆ!”

หรงฉือกดดูแค่รูปเดียว หลังจากรู้ว่าเป็นพวกเขา รูปถัดไปเธอก็ไม่เปิดดูอีก

พอเห็นข้อความที่ฉู่จื่อหลานส่งมา เธอก็ตอบกลับด้วยข้อความเสียงอย่างใจเย็น “พวกเธอเล่นให้สนุกเถอะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาหรอก”

ฉู่จื่อหลานตอบกลับด้วยข้อความเสียงมาอย่างรวดเร็ว “พวกเราอาจจะอยู่จนดึก เธออยากมาไหม?”

หรงฉือ “ไม่ล่ะ ทางนี้ฉันยังมี
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 156

    ในข้อตกลงการหย่าร้าง เธอระบุชัดเจนว่าไม่ต้องการอะไรเลยจะไม่ก้าวก่ายปัญหาเรื่องการแบ่งทรัพย์สินและสิทธิ์การเลี้ยงดูเฟิงจิ่งซิน เธอคิดว่าไม่นานเขาจะบอกให้เธอไปรับใบหย่าทว่าตั้งแต่เธอทิ้งข้อตกลงการหย่าร้างและกลับประเทศมา จนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณสามเดือนแล้ว แต่ที่ผ่านมากลับไม่มีการเคลื่อนไหวทางฝั่งเขาเลยคิดมาถึงตรงนี้ หรงฉือก็เงยหน้า กำลังคิดจะถามเขาเรื่องนี้ ด้านนอกประตูกลับมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นช่วงหนึ่งจากนั้น เสียงของเฟิงถิงอีก็ดังขึ้นจากด้านนอก "พี่สะใภ้ ผมได้ยินว่าพี่ไม่สบาย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วหรือยังครับ?"หรงฉือยังไม่ได้พูดอะไร เฟิงถิงเซินก็เอ่ยปากพูด "เข้ามา"เมื่อครู่มีคนเข้าออกห้องเยอะมาก ประตูด้านนอกจึงยังไม่ได้ปิดได้ยินเสียงเฟิงถิงเซิน เฟิงถิงอีก็เดินเข้ามาจากนอกประตู ทักทายเฟิงถิงเซินก่อน “พี่”เฟิงถิงเซิน "อืม"สายตาของเฟิงถิงอีตกอยู่บนร่างของหรงฉือ หรงฉือกับเฟิงถิงอีไม่ได้คบค้าสมาคมกันมากนัก รู้ว่าเขาเป็นห่วงเธอแต่กลับไม่ได้พูดอะไร จึงเอ่ยปากก่อน "ฉันดีขึ้นมากแล้ว"เฟิงถิงอีเกาหัว "อ๋อ งั้น...งั้นก็ดีแล้วครับ"หรงฉือยิ้ม "ไม่ได้กลับมาที่นี่นานมากแล้วใช่ไหม

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 155

    หรงฉือไม่พูดอะไรสักคำหลังจากวางสายไป หรงฉือก็จามอีกครั้งเหอหมิงเสว่ป้าสะใภ้ของหรงฉือเป็นห่วงว่าเธอจะเป็นหวัดหรือไม่ จึงทำน้ำขิงให้เธอชามหนึ่ง หลังจากหรงฉือดื่มลงไปก็รู้สึกหนักหัวกว่าเดิม และไม่นานก็หลับไปเมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองเป็นไข้แล้วยิ่งไปกว่านั้นยังมีไข้สูง ทำให้เธอวิงเวียนศีรษะเฟิงจิ่งซินตรงเข้ามาข้างกายเธอ ด้วยท่าทางเป็นกังวลเล็กน้อย "แม่ไม่สบายเหรอคะ?"หรงฉือ "อืม"คุณย่าเฟิงก็เป็นห่วงมากเหมือนกัน อยากพาเธอกลับไปตระกูลเฟิงให้แพทย์แผนจีนที่ตระกูลใช้งานประจำช่วยดูอาการให้เธอ และจะบอกให้หมอแพทย์แผนจีนรีบรักษาเธอคุณยายหรงรู้สึกว่าอาการป่วยของเธอรุนแรงมาก หากช้าเกินไปย่อมไม่ดี จึงให้เธอกลับไปบ้านเดิมของตระกูลเฟิงกับคุณย่าเฟิงเพื่อให้หมอแพทย์แผนจีนช่วยดูอาการกลับมาบ้านเดิมแล้ว หลังจากหมอแพทย์แผนจีนมาถึงก็สั่งยาให้เธอ หรงฉือดื่มหนึ่งชาม และขึ้นชั้นบนมานอนต่อเมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าร่างกายกับศีรษะหนักอึ้งกว่าเดิมมากเธอลืมตา พบว่าไฟดวงเล็กด้านข้างเปิดอยู่ เมื่อหันไปมองก็เห็นเฟิงถิงเซินนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้นเธอชะงักไปเพิ่งนึกขึ้นได้ทันทีว่า

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 154

    เฟิงถิงเซินไม่ได้มองหรงฉือ ปัดจมูกเล็กของเฟิงจิ่งซินเบา ๆ "พ่อมีธุระ หนูต้องเชื่อฟังแม่นะ เข้าใจไหม""เข้าใจแล้วค่ะ" เฟิงจิ่งซินพูดอย่างไม่เต็มใจ หันหน้าไปมองหรงฉือ เมื่อเดินมาถึงข้างหรงฉือ ก็ยื่นมือออกไปหาหรงฉือ ให้เธอจูงมือตนนี่ถือว่าเป็นการเริ่มเป็นฝ่ายคืนดีกับเธอหรงฉือจูงมือเธอ หลังจากบอกลาแม่บ้าน ก็ออกจากบ้านไปเมื่อพวกเขามาถึงตระกูลหรง คุณย่าเฟิงก็มาถึงสักพักหนึ่งแล้วเห็นเพียงพวกเธอสองแม่ลูก แต่ไม่เห็นเฟิงถิงเซิน คุณย่าเฟิงก็มีสีหน้ามืดครึ้มลงทันที "ถิงเซินล่ะ? ยุ่งอีกแล้วเหรอ?"หรงฉือ "ค่ะ"คุณย่าเฟิงโกรธจนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากำลังจะโทรไปหาเฟิงถิงเซิน คุณยายหรงรู้แล้วว่าหรงฉือกับเฟิงถิงเซินกำลังจะหย่ากัน เธอก็คิดว่าเฟิงถิงเซินไม่จำเป็นต้องมาเช่นกันเธอห้ามคุณย่าเฟิง และพูด "เขายุ่งกับงาน ฉันเข้าใจ เธออย่าไปบังคับเขาเลย"เข้าประตูไปแล้ว เฟิงจิ่งซินก็ขึ้นไปเล่นเกมกับหรงอวิ๋นเฮ่อหรงฉือพูดคุยเป็นเพื่อนคุณหญิงทั้งสองคนคุณย่าเฟิงเห็นภาพมงคลคู่ภาพใหม่ของคุณยายหรงก็ชื่นชอบมาก เมื่อรู้ว่าใช้ชุดเครื่องเขียนพู่กันจีนที่หรงฉือส่งให้เธอตอนวันเกิด ก็ยิ่งสนใจชุดเครื่องเขียนพู่กัน

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 153

    บนรถของคนอื่น หรงฉือหลับไปไม่กี่นาที ไม่ได้หลับสบาย เมื่อลืมตาเห็นเฮ่อฉางปั่วดึงมือกลับไป ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก และถามแค่ "ถึงแล้วเหรอ?""ใกล้แล้ว"หลังจากนั้นสองนาที รถก็มาถึงประตูโรงพยาบาล เฮ่อฉางปั่วอุ้มตานตานลงจากรถ พูดกับหรงฉือ "ให้คนของผมส่งคุณกลับไปไหม?"หรงฉือส่ายศีรษะ "ไม่ต้องหรอก ฉันขับรถกลับเองได้"เฮ่อฉางปั่วก็ไม่ได้ดึงดันเช่นกันหลังขึ้นรถ ขณะที่กำลังกลับบ้าน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นข้อความที่เฟิงถิงเซินส่งมา ‘เดี๋ยวคุณย่าจะไปเยี่ยมคุณยาย พวกเราสามคนกลับไปที่ตระกูลหรงด้วยกันสักครั้งเถอะ’ข้อความนี้ไม่อาจไม่ตอบกลับได้เธอถือโทรศัพท์ โทรไปหาเฟิงถิงเซินทางฝั่งเฟิงถิงเซินรับสายเร็วมาก "ฮัลโหล"หรงฉือ "ฉันจะกลับไปรับซินซินไปเอง"เธอพูดแบบนี้ ความจริงคือไม่คิดว่าเฟิงถิงเซินจะอยากกลับไปตระกูลหรงด้วยกันกับเธอถึงอย่างไร ก่อนหน้านี้ตอนที่เธออยากให้เขากลับไปตระกูลหรงกับเธอ เขาก็มักจะมีข้ออ้างสารพัดและครอบครัวของเธอก็ไม่ได้อยากเจอเขาตอนนี้ฝั่งเฟิงถิงเซินเงียบไปสองวินาที หลังจากนั้นก็พูด "ได้"หรงฉือได้ยินเขาพูดจบก็วางสาย มุ่งหน้าไปยังวิลล่าของเฟิงถิงเซินเมื่อเธอมาถึงวิล

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 152

    ฟ้ามืดสนิทแล้วอุณหภูมิบนเขาเย็นลงเรื่อย ๆหลังเก็บโทรศัพท์ เฮ่อฉางปั่วหมุนตัวกลับไป เห็นหรงฉือกับตานตานกินข้าวพูดคุยกันอยู่ หันหลังกลับไปหยิบเสื้อคลุมหนาสองตัวใหญ่หนึ่งเล็กหนึ่งออกมาส่งตัวใหญ่ให้หรงฉือหรงฉือเห็น และพูด "ฉันไม่หนาว...""ใส่เถอะ" เขาสะบัดเสื้อคลุม คลุมลงบนไหล่ของเธอ หลังจากนั้นก็เอาตัวเล็กสวมให้ตานตานหรงฉือไม่หนาวจริง ๆ แต่หลังจากคลุมเสื้อคลุมตัวหนา ซึ่งกันลมภูเขาส่วนใหญ่ได้ ทำให้รู้สึกอบอุ่นขึ้นจริง ๆ เธอจึงไม่ได้ปฏิเสธอีกกินบาร์บีคิวเสร็จ ปาร์ตี้รอบกองไฟก็ใกล้เริ่มแล้ว พวกเขาจึงไปทางฝั่งนั้นพวกเขาเพิ่มมาถึง เมื่อเห็นพวกเขา ก็มีคนอดไม่ได้ที่จะพูด "โธ่ พ่อแม่ลูกครอบครัวนี้ ดูเปล่งประกายจริงๆ"หรงฉือชะงัก และอธิบาย "พวกเราไม่ใช่ครอบครัวพ่อแม่ลูกค่ะ"คนเหล่านั้นหัวเราะเหอะ ๆ คิดว่าถึงแม้ตอนนี้พวกเขาจะไม่ใช่ครอบครัวพ่อแม่ลูก แต่ในอนาคตไม่แน่อาจกลายเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกก็ได้หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ตานตานก็ไปเล่นกับเพื่อนรุ่นเดียวกันทางฝั่งหนึ่งคนอื่นต่างก็มาตั้งแคมป์กับเพื่อนสนิทมิตรสหาย คนสามคนห้าคนนั่งพูดคุยเล่นไพ่กัน ปั้นตุ๊กตาหิมะปาหิมะใส่กัน ดูครึกครื้น

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 151

    "ได้"เช้าวันเสาร์ หรงฉือกลับมากินข้าวที่ตระกูลหรง และถามเกี่ยวกับสถานการณ์ในโปรเจกต์ใหม่ของหรงฉ่างเซิ่งหลังจากยืนยันแล้วว่าไม่มีปัญหา หรงฉือก็วางใจตอนบ่ายสองโมงกว่า เธอขับรถออกไปข้างนอก มุ่งหน้าไปที่ตั้งแคมป์เมื่อเธอมาถึง พวกเฮ่อฉางปั่วกับตานตานก็เพิ่งมาถึงเช่นกันเฮ่อฉางปั่วพาคนมาช่วยกางเต็นท์ และตั้งเตาบาร์บีคิวช่วงนี้หิมะตกมาหลายวันแล้ว บนภูเขาจึงปกคลุมไปด้วยหิมะเห็นเธอมาแล้ว ตานตานก็เข้ามาดึงเธอ บอกว่าอยากปั้นตุ๊กตาหิมะด้วยกันกับเธอเมื่อก่อนเธอมักจะปั้นตุ๊กตาหิมะกับเฟิงจิ่งซินเป็นประจำสำหรับหรงฉือการปั้นตุ๊กตาหิมะจึงไม่ใช่เรื่องยากไม่นานนัก พวกเธอก็ปั้นตุ๊กตาหิมะตัวเล็กตัวหนึ่งขึ้นมาตานตานยังตั้งใจเตรียมผ้าพันคอให้ตุ๊กตาหิมะด้วย หลังจากปั้นตุ๊กตาหิมะเสร็จแล้ว เธอก็วิ่งไปให้คนใช้ช่วยเธอหาผ้าพันคอกับแครอทเฮ่อฉางปั่วเดินมาหาหรงฉือหรงฉือเห็นเขา แต่ไม่ได้พูดอะไรเฮ่อฉางปั่วนั่งยองลงข้างเธอ และพูด "คุณไปทำงานที่ฉางโม่แล้วเหรอ?"หรงฉือยังคงจัดตุ๊กตาหิมะ ไม่ได้เงยหน้าขึ้น "อืม"เมื่อนึกถึงวันนั้นที่บังเอิญเจอกันที่ซวิ่นตู้ เธอเฉยชาต่อเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ ท่าทาง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status