“ห้องท่านพี่กว้างใหญ่มากเลยนะคะ ราเนียโชคดีจังที่ได้เข้ามาเยี่ยมชมห้องของท่านพี่”
“ราเนียอยากเข้ามาชมภาพถ่ายของพี่ไม่ใช่หรือ พี่ก็พาเจ้ามาดูแล้ว...อยู่ด้านในดูได้ตามสบายครับ”
ภารกิจพาสตรีสาวงามเยี่ยมชมรอบคฤหาสน์ สวนดอกไม้นานาพันธุ์ และสุดท้ายภายในห้องนอนของอิลยาสนั้นดำเนินมาเกือบทั้งวัน ถ้าไม่ติดว่าท่านพ่อนั้นมอบหมายให้เขาล่ะก็ ป่านนี้เขาคงไม่มาอยู่ตรงนี้แน่นอน
“อุ้ย! สวยจริงๆ นะคะ พี่อิลยาสเป็นคนวาดเองทั้งหมดหรือคะ...มีเยอะมากเลยค่ะ ราเนียชอบวาดรูปนะคะ แต่ว่าฝีมือยังสู้ท่านพี่ไม่ได้...ราเนียอยากให้ท่านพี่สอนจังเลยค่ะ”
ราเนียพยายามใช้โอกาสนี้เพื่อหว่านเสน่ห์ของเธอกับชายหนุ่มรูปงามที่ราเนียนั้นหมายปองมาหลายปี ครั้งนี้จึงเป็นโอกาสเหมาะที่เธอจะได้เผด็จศึกเสียทีหนุ่มรูปหล่อของเธอสักที
“พี่ว่าการวาดรูปมันต้องใช้เวลานาน กว่าจะวาดได้ เอาไว้วันหลังแล้วกันนะครับ ช่วงนี้พี่ยังไม่ว่างเลยครับ”
อิลยาออกตัวเขาไม่รู้ว่าจะต้องปฏิเสธเธอคนนี้ได้อย่างไร ทำไมเธอจะต้องมาถูกใจเขาด้วย ท่านพี่คาริสเธอทำไมไม่ไปสนใจ
“งั้นแสดงว่าพี่อิลยาสสัญญาแล้วนะคะ ว่าจะสอนราเนียวาดรูป อุ้ย...ดีใจจังเลยค่ะ ราเนียจะได้มาที่นี่บ่อยๆ”
“ครับ” อิลยาสไม่รู้จะตอบกลับไปอย่างไรดี ความเป็นจริงถ้าเธอพูดน้อยกว่านี้สักนิดก็คงดี
[อีกเหตุการณ์หนึ่ง...ภายในฮาเร็ม]
เพล้ง!!! เสียงวัตถุคล้ายแก้วกระทบพื้นเสียงดังลั่น!
“ไปหาตัวพวกนางมาเดี๋ยวนี้!!!”
เสียงทุ้มตวาดออกมาดังสนั่น ท่ามกลางเหล่าบรรดาสาวใช้นับสิบของฮาซีฟ สายตาคมดุจับจ้องไปที่หญิงสาวชาวไทย ที่เขาและเธอผ่านบทรักเร่าร้อนกันมาเมื่อครู่
“โมนา...ไม่รู้ว่าทุกคนหนีไปตอนไหนเลยค่ะ”
อริสาเปิดฉากละครตอนใหม่ของเธอทันที
“ข้าไม่ได้โทษเจ้า...โมนา แต่ข้าโทษนางพวกนี้ ที่ไม่คอยเฝ้า หน้าประตู ละเลยปล่อยให้เพื่อนของเจ้าหนีไปได้”
“นายท่านเจ้าคะ ตอนนี้ถ้าจะค้นพวกนางในคฤหาสน์นี้ก็เห็นจะไม่ได้แล้วนะเจ้าคะ เพราะตอนนี้ท่านคาริส และท่านอิลยาสก็ต่างอยู่ในคฤหาสน์กันนะเจ้าคะ”
“อืม...งั้นเจ้าคนเดียว...เซริ เจ้าไปเดินตามจุดต่างๆ อย่าให้ใครสงสัยเจ้าเป็นอันขาด พวกนางคงออกจากที่นี่ไปไม่ได้แน่นอน เจ้าไปจัดการ แล้วรีบมารายงานข้า”
ฮาซีฟสั่งการสาวใช้ เขารู้สึกเสียดายหญิงงามคนนั้นเป็นอย่างมาก นอกจากจะไม่ได้เชยชมแล้ว เขาก็กลัวว่าเธอจะหลุดไปเจอน้องชายของเขา ซึ่งก่อนหน้านี้เขาได้โกหกน้องชายไปแล้ว มันจึงทำให้เขาเหมือนกับกลืนน้ำลายตัวเอง
“เจ้าค่ะนายท่าน”
เซริรับคำสั่ง แล้วเดินออกไป เธอหันไปมองหญิงสาวชาวไทยที่เหลือเพียงคนเดียวในห้องนี้ ‘นางผู้นี้ร้ายจริงๆ’
“คุณฮาซีฟคะ...คุณอย่าโมโหเลยนะคะ ยังไงโมนาก็อยู่ทั้งคนนะคะ โมนาจะคอยปรนนิบัติมอบความสุขให้คุณเองนะคะ”
อริสาใช้จังหวะนี้ทำคะแนน
“อืม...งั้นเจ้ามาอาบน้ำให้ข้าที”
ความเสียดายนั้นมีมากโข แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขานั้น ก็พอจะทดแทนกันได้
[รินลดา]
ความร้อนภายในร่างกายของเธอไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย รินลดาค้นหายาแก้ปวด ที่จะช่วยบรรเทาอาการปวดหนึบเหล่านี้ได้ เธอกลับหาไม่เจอเลยสักเม็ด รินลดาพาร่างอันเจ็บปวดและอ่อนแรง เดินโซซัดโซเซเข้าไปด้านใน ซึ่งเป็นห้องอาบน้ำขนาดใหญ่คล้ายสระขนาดย่อม มีน้ำสีฟ้าใส มีมวลดอกไม้ลอยอยู่เต็มอ่างกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเครื่องหอม และไอน้ำลอยฟุ้งกระจายเต็มห้อง ‘สงสัยสาวรับใช้คงเตรียมไว้ให้กับเจ้านายของเขาสินะ’
หญิงสาวค่อยๆ ก้าวลงไปในอ่างน้ำ รินลดาต้องการให้ความเย็นของน้ำช่วยบรรเทาอาการของเธอตอนนี้ เธอหาทางออกไม่ได้อีกแล้วนอกจากเอาตัวรอดแบบนี้ไปก่อน ร่างอวบอิ่มอยู่ในลักษณะนอนราบ ศีรษะเล็กของเธอพิงไว้กับขอบอ่าง ดวงตากลมโตปิดลง เมื่อความเย็นนั้นแล่นไหลผ่านเรือนร่างของเธอ ความร้อนในร่างกายเริ่มแผ่วลง ความหอมของมวลดอกไม้ทำให้รินลดารู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก...
เวลาผ่านไปราวสิบนาที...
แกร๊ก! เสียงประตูบานใหญ่...
ร่างสูงอยู่ในชุดสีดำสนิท ผ้าคลุมหัวสีเดียวกันที่ถูกรัดด้วยเชือกสีทอง กำลังเดินเข้ามา พร้อมกับปลดสัมภาระต่างๆ ออกจากกายกำยำ คาริสต้องการชำระร่างกาย สำหรับงานเลี้ยงใหญ่คืนนี้ นิ้วเรียวแกร่งแกะกระดุมเสื้อเผยให้เห็นอกกว้าง ไรขนอ่อนสีน้ำตาลเข้มปกคลุมทั่วแผ่นอกกว้างกำยำ กล้ามท้องเป็นลอนสวยแข็งแกร่ง ก่อนจะปลดผ้าคลุมหัวออกเผยให้เห็นเส้นผมสีดำเข้มหยักโศกหนานุ่มปกระต้นคอแกร่ง
“อ่าร์...” เสียงครางอันแผ่วเบาของใครบางคน...
“!!!” ชีคหนุ่มหันขวับไปตามที่มาของเสียงนั้นทันที พลางทำหน้าฉงน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน สายตาของเขาจับจ้องไปยังห้องอาบน้ำที่กำลังเปิดแง้มอยู่ เท้าไวเท่าความคิด คาริสก้าวพรวดไปยังจุดเกิดเสียงนั้นอย่างไม่รอช้า
แต่! ภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้านั้น มันทำให้ชีคหนุ่มตกตะลึงดวงตาเบิกกว้าง ‘ใครกันที่กล้าบุกรุกเข้ามาในห้องส่วนตัวของเขาเช่นนี้’
“...” คาริสเดินเข้าไปอย่างช้าๆ ร่างสูงทรุดลงนั่งตรงขอบอ่างอาบน้ำ เพ่งพิศมองใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาและกระสับกระส่ายไปมาราวกับหวาดกลัวบางสิ่ง ชีคหนุ่มเอื้อมมือไปจับดวงหน้านั้นให้พลิกกลับให้เห็นใบหน้าอย่างชัดเจน ดวงตาคมดุเบิกกว้างทันที ‘นี่คือสาวชาวไทยที่หายตัวไปนี่!’
คาริสกวาดสายตามองร่างอวบอิ่ม เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอผู้นี้ อยู่ดีๆ ทำไมถึงมาโผล่ในห้องนอนของเขา และซ้ำร้ายไปกว่านั้น เธอยังบังอาจเข้ามาแช่ในอ่างน้ำของเขาอีกด้วย
“นะ-นับ ด-ดาว”
ร่างเล็กสมส่วนหอบหายใจถี่รัว เสียงครางเบาๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากบางตลอดเวลา ราวกับเพ้อด้วยพิษไข้ ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอขึ้นโดยไม่รู้ตัว คำถามเกิดขึ้นมากมายในหัวของคาริส ‘ทำไมเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ได้? เพราะอะไร?’ เขาตามหาเธอมาเกือบสี่วันแล้ว ภารกิจที่คาริสต้องรับผิดชอบ ในฐานะของเจ้าของงาน ‘แต่เธอกลับมาอยู่ที่ห้องเขาเนี่ยนะ...’
“มะ-แม่จ๋า ชะ-ช่วยข้าว ดะ-ด้วย”
เสียงครางไม่ได้สติของเธอดังขึ้น ราวกับติดอยู่ในความฝันนั้นทำให้ชายหนุ่มฉงนทันทีกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ
เพลงรักบรรเลงไปอย่างดุเด็ด เผ็ดมัน ทั้งสองพลางหอบหายใจถี่รัว ความปวดหนึบตรงช่วงล่างผสมกับเสียวซ่านแล่นผ่านร่างเล็ก เสียงเต้นของหัวใจถี่รัว ก่อนจะดีดเด้งร่างงามเมื่อความเสียวซ่านทะยานขึ้นสุดจนระเบิดน้ำรักออกทำให้ร่างบางชักเกร็งไปด้วยความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ เพียงไม่กี่วินาทีร่างหนาก็พาตัวเองทะยานขึ้นไปจนสุดและปลดปล่อยความเป็นชายจนหมดสิ้น ระเบิดลาวาร้อนออกมาจนท่วมท้นในร่องรักของหญิงสาว“ฮึก...” เสียงหอบกระเส่าปรากฏขึ้นหลังจากบทรักร้อนแรงนั้นผ่านพ้นไป“เจ้า...” คาริสก้มหน้าซุกซบเข้ากับซอกคอของหญิงสาว เมื่อการร่วมรักแสนดุเดือดนั้นจบลง ริมฝีปากร้อนจูบซับไปที่ลำคอของเธอเพื่อเป็นการปลอบใจ โดยที่ช่วงล่างของเขา ยังมิได้ถอดถอนท่อนแห่งความเป็นชายออกแต่อย่างใด“มะ-ไม่ ฮึก!” รินลดาพยายามฝืนร่างของเธอออก แต่ยังไม่ทันที่ร่างงามนั้นจะเบี่ยงกายออก บางอย่างกลับคุกรุ่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน“อะ อ๊ะ!” ความร้อนกระสันตีเข้าแทรกร่างเล็กอีกครั้ง“โอววว์” เสียงครางแหบพร่าของชีคหนุ่มดังขึ้นทันที เมื่อร่างบางนั้นเบียดแซะเข้าหาร่างของเขาอย่างอัตโนมัติ ‘ปริมาณยาปลุกกำหนัดในร่างของนางคงมีอยู่ไม่น้อยเลยท
“อ่าร์...” ร่างบางร้องครางอย่างรัญจวนในสัมผัส มือเล็กขยุ้มไปที่กลุ่มผมอันดกดำของชายหนุ่ม สัมผัสร้อนจากริมฝีปากหนาลากไล้ไปทั่วบริเวณปลายถันสีชมพู ลิ้นของเขาละเลงรอบวน ใจเธอเต้นแรงรัวถี่ ปวดหนึบตรงช่องท้องเพราะความเสียวซ่านอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน “อื้ม...” ชีคหนุ่มพึมพำกับลูกเชอรี่สีแดงสด เขาดูดดื่มอย่างหิวกระหาย ในขณะที่มือหนากำลังบีบเคล้นเต้าใหญ่อย่างเสน่หาในอารมณ์ คาริสไม่เคยหลุดความเป็นตัวเอง และไม่เคยมีนางใดที่ทำให้เขาใจเต้นแรงขนาดนี้มาก่อน หญิงงามมากมายยั่วยุนับสิบนับร้อย แต่ก็ไม่มีผู้ใดที่เหมือนดั่งหญิงไทยคนนี้เลยสักคน... มือใหญ่ไล้ลงผ่านหน้าท้องอันแบนราบ นิ้วแกร่งลากไล้ลงเบื้องล่างก่อนที่จะหยุดที่เนินเนื้ออวบนูนและกรีดนิ้วเรียวแกร่งไปที่ช่องรักชื้นแฉะเจิ่งนองไปด้วยน้ำรักของหญิงสาว “อ๊ะ! อ๊า!” มือบางจิกหัวไหล่กว้างไว้มั่น แอ่นเบียดเข้าหาร่างใหญ่ เมื่อนิ้วเรียวยาวนั้นกรีดกลางร่องกุหลาบสวย และแตะเบาๆ ที่เม็ดติ่งข้างในกลีบกุหลายสวยอย่างหยอกเอิน เขาสัมผัสได้ถึงน้ำหวานชุ่มช่ำจากช่องทางรัก ชายหนุ่มเริ่มเร่งข้อมือหนาอย่างระรัวจนทำให้ร่างกายนุ่มนิ่มได้สัดส
“นางคนที่นายท่านหมายปองนั้น เป็นคนที่ดื่มยานั้นมากกว่าใคร เพราะนางพยศมากที่สุด ข้าเกรงว่านางจะทำพยศใส่นายท่านตอนที่นายท่านกำลังเชยชมนาง ข้าเลยใส่ปริมาณยาเข้มข้นเป็นพิเศษ เพราะฉะนั้นคืนนี้นางต้องทุรนทุรายเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยนางอาจช็อกได้ ข้าว่าต้องรีบหานางให้พบ และนำตัวไปให้นายท่าน ส่วนคนอื่นๆ คงไม่เท่าไหร่” “คุณเซริโหดจัง...ข้าเคยได้ยินมาว่ามีสาวงามช็อกเพราะยาชนิดนี้มาแล้ว ทำไมคุณต้องใส่เยอะขนาดนั้นด้วยเจ้าคะ” “ข้าไม่ได้อยากจะทำหรอกโบอา มันอยู่ที่นางแต่ละคนจะพยศมากแค่ไหน ตั้งแต่ข้าอยู่ที่นี่ ยังไม่เห็นมีใครตายเลยสักคน แค่ช็อกหมดสติก็เท่านั้น” “งั้น...ก็คงต้องรีบหานางแล้วแหละ นางคงไปไม่ไกล ข้าจะเดินไปทางนี้นะเจ้าคะ” “อืม...อย่าลืมนะห้องของนายท่านคาริสเจ้าอย่าผลีผลามเข้าไปเด็ดขาด เจ้าดูให้แน่ใจก่อนเข้าไป ขืนเจอนายท่านอยู่ เดี๋ยวนายท่านจะสงสัยเอาได้” “เจ้าค่ะ...แล้วห้องท่านอิลยาสสุดหล่อล่ะเจ้าคะ เข้าได้หรือไม่” “ได้ หากนายท่านไม่อยู่ เจ้าอย่าทำให้มีพิรุธนะ” “เจ้าค่ะ คุณเซริ” “อืม...ไปได้แล้ว”
“คุณ...” มือหนาเอื้อมไปแตะแก้มสวยเบาๆ เพื่อปลุกหญิงสาวออกจากภวังค์ความฝันนั้น... “อุ้ย!” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง อ้าปากค้างตะลึงงัน และทะลึ่งพรวดขึ้นทันที เมื่อมีความร้อนบางอย่างสัมผัสกายเธอ หญิงสาวตกใจสุดขีด เมื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นเป็นชายหนุ่มแปลกหน้าเปลือยร่างกายท่อนบน และกำลังจ้องเธอเขม็ง! “เจ้า เข้ามาได้อย่างไร”คาริสยิงคำถามภาษาสากลทันที สายตาคมจับจ้องไปยังใบหน้าอันงดงามที่ยังตราตรึงอยู่ในใจของเขาจวบจนวันนี้ ‘ท่านพี่คงพาตัวเธอมาจริงๆ สินะ’ “นะ-หนู ไม่ ได้...อุ้ย!”รินลดาตื่นกลัว จนไม่สามารถสื่อสารออกมาเป็นภาษาได้ และหนำซ้ำบางอย่างที่อยู่ในร่างกายของเธอนั้นกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง รินลดาจะทำอย่างไรดี ร่างอวบอิ่มสั่นเทาไปหมดเพราะความกลัวกับสถานการณ์ตรงหน้าของเธอ “เจ้าเป็นอะไร?”คาริสมองร่างบางที่กำลังสั่นระริก อาจเป็นเพราะความกลัวหรืออย่างไร ชุดที่เธอสวมใส่นั้นมันคือชุดของพื้นเมืองของไบยาร์แน่นอน ชุดค่อนข้างบางเบา แนบเนื้อปิดอะไรแทบไม่มิด ความเย้ายวนตรงหน้ามันทำให้ร่างกายของคาริสร้อนผ่าวขึ้นอัตโนมัติ “อ๊ะ!” รินลดาสะดุ้งตกใจร้องอุท
“ห้องท่านพี่กว้างใหญ่มากเลยนะคะ ราเนียโชคดีจังที่ได้เข้ามาเยี่ยมชมห้องของท่านพี่” “ราเนียอยากเข้ามาชมภาพถ่ายของพี่ไม่ใช่หรือ พี่ก็พาเจ้ามาดูแล้ว...อยู่ด้านในดูได้ตามสบายครับ”ภารกิจพาสตรีสาวงามเยี่ยมชมรอบคฤหาสน์ สวนดอกไม้นานาพันธุ์ และสุดท้ายภายในห้องนอนของอิลยาสนั้นดำเนินมาเกือบทั้งวัน ถ้าไม่ติดว่าท่านพ่อนั้นมอบหมายให้เขาล่ะก็ ป่านนี้เขาคงไม่มาอยู่ตรงนี้แน่นอน “อุ้ย! สวยจริงๆ นะคะ พี่อิลยาสเป็นคนวาดเองทั้งหมดหรือคะ...มีเยอะมากเลยค่ะ ราเนียชอบวาดรูปนะคะ แต่ว่าฝีมือยังสู้ท่านพี่ไม่ได้...ราเนียอยากให้ท่านพี่สอนจังเลยค่ะ”ราเนียพยายามใช้โอกาสนี้เพื่อหว่านเสน่ห์ของเธอกับชายหนุ่มรูปงามที่ราเนียนั้นหมายปองมาหลายปี ครั้งนี้จึงเป็นโอกาสเหมาะที่เธอจะได้เผด็จศึกเสียทีหนุ่มรูปหล่อของเธอสักที “พี่ว่าการวาดรูปมันต้องใช้เวลานาน กว่าจะวาดได้ เอาไว้วันหลังแล้วกันนะครับ ช่วงนี้พี่ยังไม่ว่างเลยครับ”อิลยาออกตัวเขาไม่รู้ว่าจะต้องปฏิเสธเธอคนนี้ได้อย่างไร ทำไมเธอจะต้องมาถูกใจเขาด้วย ท่านพี่คาริสเธอทำไมไม่ไปสนใจ “งั้นแสดงว่าพี่อิลยาสสัญญาแล้วนะคะ ว่าจะสอนราเนียวาดรูป
[อีกเหตุการณ์หนึ่ง ที่อยู่ไม่ไกล...] “ชู่วร์!” รินลดาหันไปส่งสัญญาณให้ปรางทิพย์ซึ่งวิ่งตามเธอมาติดๆ ให้ลดเสียงนี้ลง “เรา แยก กันไปค่ะ”รินลดากระซิบบอกด้วยน้ำเสียงที่เบาที่สุด พร้อมกับหันไปดูเหตุการณ์บทรักอันดุเดือดกลางห้อง เพื่อประเมินสถานการณ์ กลัวว่าชายหนุ่มจะรู้ตัว “โอเค” ปรางทิพย์วิ่งหนีไปอีกทางตามที่รินลดาบอก ขาของเธอสั่นไปหมดเพราะฤทธิ์ยาที่เธอนั้นถูกบังคับให้ดื่มเช่นกัน [บนเตียงใหญ่] “อ๊ะ! อ๊า มีความสุขเหลือเกิน อ๊า!”อริสากำลังควบม้าศึกอย่างระรัว มือบางทั้งสองข้างจับไหล่กว้างเอาไว้ เพื่อไม่ให้ร่างของเธอร่วงหล่นเพราะแรงกระแทกจากด้านล่าง “โอวว์ โมนา เจ้า! รัดข้าแน่นเหลือเกิน โอ๊ะ!”เอวหนาเด้งดุ้นมังกรกระแทกขึ้นไปจนสุดแรง ฮาซีฟมีความสุขที่สุด อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอคนนี้ทำให้เขาหลุดความเป็นตัวเองทันที พรั่บ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น “อ๊ะ! โอย...สะ-เสียวจังค่ะ”เสียงกรีดร้องของอริสาดังโหยหวนตามหลังหญิงสาวทั้งสามที่วิ่งหนีกระจัดกระจายไปคนละทิศละทางร่างบางเร่งขยับสะโพกอย่างเร็วและแรงอย่างไม่ยั้ง อา