LOGINShare
ตอนที่ 31 เจ้ารักท่านอ๋องหรือไม่
Last Updated:
2025-06-09 06:59:08
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 37 จดหมายจากพี่ใหญ่
“เจ้าว่าอย่างไรนะ!!”อันเฟยยื่นจดหมายมาให้ชิงอันอ่าน แม้ว่าจะไม่ทราบว่ามาจากที่ใดแต่นางคิดว่านางเชื่อถือจดหมายฉบับนี้ได้“ท่านอ๋องถูกหลอกให้มาโดนล้อมโจมตีที่เมืองชุ่น ข้ากำลังเสริมทัพเพื่อฝ่าไปช่วยทางทิศประจิมพร้อมกับกองทัพของเรา เจ้าเร่งไปที่หอต้าหรงเพื่อนำทัพเสริมมาช่วยเซียวอ๋อง”“อันเฟย นี่คือ….”“จดหมายจากท่านเจ้าหอต้าหรงพี่ใหญ่ของข้าเอง พี่รองข้าต้องรีบไปที่หอต้าหรงโดยด่วน”“รีบไปเถอะ ข้าจะไปกับเจ้าเอง”พวกนางเร่งออกจากจวนไปยังหอต้าหรงในเมืองทันที เมื่อพบว่าอันเฟยมาพร้อมกับสตรีอีกสองคน เจ้าคุมหอถึงกับแปลกใจ แต่นางบอกว่าทั้งคู่เป็นผู้ใดเขาเลยไม่ห้ามพวกนางที่จะขึ้นไปยังชั้นสอง“ผู้คุมหอ จดหมายนี่ถูกส่งมาให้ข้า ท่านคงรู้ว่าต้องทำเช่นไร”อันเฟยส่งจดหมายนั้นไปให้ผู้คุมหอและดูแลบัญชีทันที เมื่อเขาเห็นลายมือและหมึกประทับบนกระดาษที่คนทั่วไปมิอาจได้ทันสังเกตก็ทราบทันทีว่ามาจากที่ใดและผู้ใดเป็นผู้เขียน เขาหันมามองนางราวกับพึ่งเห็นนางเป็นครั้งแรก“ทราบแล้ว….กระหม่อมจะรีบนำมันออกมาให้พ่ะย่ะค่ะ”ผู้คุมหอต้าหรงรีบลุกจากเก้าอี้ไปอย่างรวดเร็วจนชิงอันนึกแปลกใจว่าเขาเกรงกลัวสิ่งใดเหตุใดต้องลุกลี้ล
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 36 บอกลาเพื่อออกศึก
“แต่เจ้าลุกไหวแน่หรือ”“ไหวเพคะ ให้หม่อมฉันนอนต่อก็คงนอนไม่หลับแล้ว”“เช่นนั้นก็ได้ เราไปกันเถอะ”เขาค่อย ๆ อุ้มนางขึ้นมาจากเตียงและพาเดินไปที่ห้องอาบน้ำ อันเฟยค่อย ๆ อาบน้ำเพื่อชำระร่างกายให้เขา ท่านอ๋องจับตัวนางมากอดและให้นางฝากรอยเอาไว้บนกายเขาให้มากที่สุดอันเฟยทั้งกัด ขบและเม้มจนแทบจะไม่มีที่ว่างเหลือบนแผงอกกว้าง นางค่อย ๆ อาบน้ำให้เขาจนเสร็จและเกล้าผมของท่านอ๋องเพื่อสวมกวานสีทองของแม่ทัพชุดเกราะสีเงินถูกวางอย่างเรียบร้อยที่โต๊ะ นางเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้ กงหลี่เป็นผู้ยกมาให้ วันนี้นางไม่มีน้ำตาแล้ว เป็นเรื่องที่ท่านอ๋องนึกแปลกใจไม่น้อยเมื่อนางค่อย ๆ สวมเข็มขัดให้เขาเป็นขั้นตอนสุดท้ายและเดินไปหยิบดาบคู่กายบนชั้นและถือหมวกสีเงินเดินมาหาเขา“เหตุใดเจ้าไม่สบตาข้าเลยเล่าพระชายาที่รัก”“หม่อมฉันกลัวว่าหากเผลอสบพระเนตรของพระองค์ จะทำใจปล่อยพระองค์ไปไม่ได้และไม่สามารถห้ามน้ำตาเอาไว้ได้เพคะ”“แต่ข้าหวังอยากมองหน้าเจ้า แม้ว่าจะมีน้ำตาก็เป็นน้ำตาที่เจ้าไหลเพื่อข้าด้วยความรักและความเป็นห่วง อันเฟยไม่มีครั้งใดที่ข้านึกเกลียดการศึกเท่ากับครั้งนี้เลย ไม่เคยมีผู้ใดรอข้าอยู่ที่จวนเหมือนในคร
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 35 คำสัญญา
“แต่คนรักที่ดีต้องร่วมสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพระองค์ได้สิ ข้าก็เป็นคนหงหนาน ท่านอ๋องได้โปรด…”“ไม่…ไม่ได้ เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่”“ไม่ หม่อมฉันจะไป”“หมิงอันเฟย!! เจ้าอย่าดื้อดึงกับข้าในตอนนี้ เจ้าไม่รู้หรือว่ามันอันตรายขนาดไหน หากว่าเจ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาแล้วข้า….”“พระองค์ทรงหมายความว่าอย่างไร พระองค์กลัวสิ่งใดกันแน่ ท่านอ๋องที่ออกรบมาหลายสมรภูมิเหตุใดแค่กบฏเพียงหยิบมือถึงทำให้พระองค์กังวลพระทัยได้เช่นนี้”“ข้า…กำลังสงสัยว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นแผนพาข้าไปติดกับ ข้าจึงไม่อยากให้เจ้าไปด้วย ข้ารู้ว่าเจ้ามีวรยุทธ์ เรื่องฝีมือข้าไม่ห่วง แต่เราจะไปพร้อมกันเช่นนี้ยิ่งทำให้เข้าแผนการของอีกฝ่ายราวกับเดินไปตกหลุมพรางนั้นด้วยตนเอง”อันเฟยมองพระพักตร์ที่กังวลพระทัยของท่านอ๋องด้วยความเข้าใจ ที่เขาไม่อยากให้นางไปมิได้เกี่ยวกับกบฏเหล่านั้นเลย“พระองค์กำลังคิดว่าเรื่องนี้ เกี่ยวข้องกับองค์รัชทายาท”“ข้าก็ไม่มั่นใจ แต่อันเฟยเรื่องนี้เราจะประมาทไม่ได้ หากว่าเจ้าอยากจะช่วยข้าจริงก็รออยู่ที่นี่ ข้าไปกับอาจารย์จะไม่มีอะไรทำอันตรายพวกข้าได้ ข้าสัญญาว่าจะคอยส่งข่าวให้เจ้ารู้ตลอดเวลา”“หม่อมฉันเข้าใจแล้วเพคะ แล้
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 34 ให้ข้าป้อนเจ้าด้วยปากหรือไม่
ราวกับร่างกายถูกจับมาหักกระดูกทีละชิ้น ตอนนี้แม้แต่จะขยับตัวยังรู้สึกว่ายาก อย่าพูดถึงเรื่องที่จะลุกขึ้นมาจากเตียงได้เลย สุดท้ายนางก็จับไข้จนได้เพราะบทรักที่หนักหน่วงเมื่อคืนนี้“ไปต้มข้าวต้มมา เอาให้ละเอียดและต้มยาแก้ไข้มาให้ด้วย”“ให้เรียกหมอหลวงหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”“ไม่ต้องหรอก ต้มยามาก็พอ”ท่านอ๋องสั่งเพียงคนจัดของมาเพื่อจะเช็ดตัวให้นาง ทั้งเรือนร่างนางตอนนี้แทบจะไม่มีที่ใดที่เขาไม่ทิ้งรอยเอาไว้ มองดูแล้วก็น่าสงสารอยู่ไม่น้อย“อันเฟย เจ้าลุกไหวหรือไม่”“อือ…..หนาว….”“รออีกเดี๋ยวนะ ข้าเช็ดตัวยังไม่เสร็จ”แม้แต่ด้านหลังก็เต็มไปด้วยรอยจูบที่เป็นจ้ำแดงจนทั่วไปหมด นี่เขาพึ่งจะรู้ตัวว่าตัวเองรุนแรงถึงขนาดนี้ แต่ที่ตัวเขาก็ใช่ว่าจะน้อยไปกว่านาง ไหล่ของเขาทั้งแสบและร้อนเพราะถูกนางกัด หน้าอกและหลังก็เต็มไปด้วยรอยข่วนด้วยเล็บของนาง“กินข้าวหน่อยนะอันเฟย”เขาค่อย ๆ พยุงนางลุกขึ้นมานั่งเพื่อจะได้กินข้าวและจะได้ดื่มยา ในเมื่อเป็นผู้ทำก็ต้องรับผิดชอบเพราะเขาและนางใช้เวลาในอ่างอาบน้ำนานเกินไปทำให้นางจับไข้“ไม่เอาแล้ว กินไม่ลงแล้ว”“งั้น…ดื่มยานี่ก่อนแล้วนอนพัก”“ยา…ไม่เอา มันเหม็น…ขมด้วย”“ไม่ขมห
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 33 สงครามรักที่ดุเดือด (NC)
เขาจับตัวนางหันหลังพร้อมกับสอดใส่เข้าไปอีกครั้งจนนางเผลอร้องออกมาเพราะความคับแน่นและเสียวซ่าน มือนางจับหมอนเอาไว้แน่น มือหนาของท่านอ๋องคว้าหน้าอกทั้งสองเอาไว้พร้อมกับนิ้วที่คลึงเบา ๆ ที่ยอดปทุมที่สั่นไปมาพร้อมกับแรงกระแทกที่เขาส่งเข้าไป “อ๊าา ท่านี้…จุกเพคะ แต่ก็….”“ชอบหรือไม่”“อื้อ…ชอบ อ๊าา ชอบบ….อ๊าาา”เขานั่งและให้นางมาคร่อมกายเขาเอาไว้ เมื่อเขาเริ่มสอดใส่ในท่านี้นางก็แทบจะรับความใหญ่ของมังกรยักษ์ไม่ไหวเพราะขนาดที่ใหญ่และยาวนั้นทำเอานางเกือบตายคาอกของเขา“อันเฟย เจ้าอาจจะยังไม่พร้อมทำท่านี้”“เบา ๆ เพคะ ค่อย ๆ เข้าไป หม่อมฉันยัง….ตั้งรับไม่ทัน มันใหญ่มาก อ๊ะ ท่านอ๋อง…”“ไม่ไหวหรอก นอนดีกว่านะ”เขาเอนกายลงทั้ง ๆ ที่ร่างยังคงประสานกับนางอยู่ อันเฟยยังคาอยู่ด้านบนและแปลกใจว่าท่านอ๋องจะพานางทำสิ่งใดและก็ได้คำตอบเมื่อเขาเอื้อมมาจับบั้นท้ายนางกระแทกกับบั้นท้ายเขาที่เด้งขึ้นมา“อ๊าา เสียว….อ๊าาา”ลิ้นหน้าพุ่งเข้าไปดูดหน้าอกอวบตรงหน้า อันเฟยที่ถูกกระแทกด้านล่างและถูกรุกเร้าที่ด้านบนย่อมทนได้ไม่นาน นางกรีดร้องออกมาอีกครั้งเพราะท่านอ๋องส่งนางไปจนสุดทางอีกครั้งอันเฟยโถมตัวลงมาซบอกแน่นอย่
ท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น ตอนที่ 32 เจ้าเริ่มก่อนเองนะ (NC)
“เดี๋ยวก่อนเพคะ หม่อมฉันยังไม่พร้อม อ๊ะ”“หากไม่รีบคลายเส้นเลือดจะไม่คลายออกเจ้าก็ไม่หายเจ็บ”“โอ๊ย!! เจ็บ ๆ พอแล้ว ๆ เพคะ”อันเฟยถอยห่างออกมาจากเขาที่กำลังนวดให้นางอยู่ พวกเขาสวมชุดอาบน้ำสีขาวลงแช่ในอ่างน้ำอุ่นพร้อมกัน แม้ว่าจะมีชุดอาบน้ำแต่ก็ไม่อาจปิดบังสิ่งที่อยู่ข้างในนั้นจนหมด “เสร็จแล้ว เจ้า…อาบน้ำไปนะข้าจะไปอาบข้างนอก”อันเฟยเดินมากอดเขาเอาไว้จากด้านหลัง ท่านอ๋องเริ่มหายใจติดขัดเมื่อมือนางเริ่มอยู่ไม่สุขและเริ่มกอดเขาเอาไว้“อันเฟย เจ้าจะทำอะไร”“ไม่อาบด้วยกันหรือเพคะ สระนี้ออกจะกว้างขวางนะเพคะ”“ข้า….กลัวว่าจะเผลอล่วงเกินเจ้า”“ฟู่เฉิน”“เจ้าอาบไปก่อน ข้าจะไปแช่น้ำข้างนอก”เซียวฟู่เฉินไม่อาจจะแช่น้ำร่วมกับนางได้ เขากลัวว่าเขาจะทนไม่ไหวที่จะรังแกนาง เมื่อคืนก่อน กว่าเขาจะสงบอารมณ์ได้ก็ต้องแช่น้ำเย็นเกือบหนึ่งชั่วยาม หากวันนี้ยังทำเช่นนี้อยู่เขาคงควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ “หนีทำไมกันนะ”เมื่อทั้งคู่อาบน้ำเสร็จแล้วซึ่งท่านอ๋องอาบเสร็จก่อนนางนานแล้วจึงมานอนรอที่ห้องบรรทม เขานั่งอ่านตำราอยู่ที่เตียงซึ่งถือเป็นเรื่องปกติอันเฟยเดินเข้ามาพร้อมกับเช็ดผมที่ยังแห้งไม่หมดอยู่หน้ากระจกเ
You may also like
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน30.1K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง8.2K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์23.1K viewsถังซูเจียว ฮูหยินที่ท่านไม่รัก
น้ำพริกหวาน461 viewsมู่ตาน บุปผาท้าชะตา
วนิลากลิ่นเลม่อน22762 viewsเมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.7K viewsทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ตัวร้ายในยุค80
ฝ้ายสีคราม2.2K views
