เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 37 คู่จิ้น (ตอนต้น)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-02 18:35:24
บทล่าสุด
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 39 สะสางบัญชีแค้น (ตอนปลาย)
บทที่ 39 สะสางบัญชีแค้น (ตอนปลาย) "อย่าพยายามหน่อยเลย พวกเจ้าไม่มีวันกลับออกไปจากป่าแห่งนี้ได้อีกแล้ว แหม ยิงทีเดียวได้นกสองตัวเป็นแบบนี้เองสินะ" สีหน้าของทั้งเผยปินและฉวนซื่อเต็มไปด้วยความตื่นกลัว ยามได้เสียงเยียบเย็นของหญิงสาวที่ลอยมาตามลม ฝีเท้าของมัจจุราชในร่างโฉมงามก้าวเข้ามาใกล้ พลางกดปุ่มที่สร้อยคอและเข็ดขัด เซียวหนิงชิงในชุดสีดำแปลกตาปรากฏต่อหน้าชายโฉดหญิงชั่ว "ท่านป้าสะใภ้ ข้าอุตส่าห์ไม่บอกใครเรื่องของท่าน แต่ท่านก็ไม่คิดจะกลับตัวกลับใจ ยังคงทำชั่วต่อไม่เลิก สมควรตายแล้วเจ้าค่ะ ส่วนเจ้า! กล้าเอาไม้ฟาดหัวข้า สารเลว!!!" ผลัวะ!!!!! เซียวหนิงชิงแสยะยิ้มหวดเต็มวงสวิง นางเอาคืนแบบเดียวกันด้วยไม้เบสบอล ฟาดมาฟาดกลับไม่โกง!! "สบายใจได้เอาคืนแล้ว ต่อไปก็ถึงเวลาส่งชายโฉดอย่างเจ้าไปลงนรกล่ะนะ" ฟิ้ว! เสียงปืนเลเซอร์ดังขึ้นเบาๆ ตามมาด้วยกลิ่นไหม้ หน้าผากของเผยปินเป็นรูโบ๋ สิ้นใจทั้งที่ดวงตายังเบิกโพลง ฉวนซื่อตกใจสติแตกเตรียมอ้าปากกรีดร้อง ทว่าถูกฝ่าเท้าของเซียวหนิงชิงอุดปากเสียก่อน อีกทั้งมิอาจขยับร่างกายส่วนอื่นได้ เพราะกระดูกสันหลังถูกทำลายจากปืนเลเซอร์ที่ยิงมาครั้งแรก "ช
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 39 สะสางบัญชีแค้น (ตอนต้น)
บทที่ 39 สะสางบัญชีแค้น (ตอนต้น) อากาศยามเช้าในวันนี้ ไม่ได้อบอ้าวดั่งเช่นที่ผ่านมา เสียงไก่ขันรับรุ่งอรุณของวันใหม่ ปลุกชาวบ้านหมู่บ้านเต๋อถังให้ตื่นจากนิทรา หลายคนเตรียมของไปขายในเมือง หลายคนแบกจอบแบกเสียมมุ่งสู่ไร่นาของตนดังเช่นทุกวัน ฉวนซื่อเวลานี้ผิวคล้ำขึ้นเยอะจากการไปทำไร่ เดินแบกตะกร้าผ้าเตรียมไปซักที่แม่น้ำตามปกติ นางปล่อยให้มู่อวี๋ฉิงได้นอนพักผ่อนนานขึ้นในวันนี้ จึงมิได้ปลุกบุตรสาวคนเล็กให้มาช่วยซักผ้า เซียวหนิงชิงเองก็นำผ้าไปซักที่ริมแม่น้ำเช่นกัน โดยขอให้มารดาช่วยเตรียมอาหารให้ทุกคนแทนนาง หญิงชาวบ้านหลายคนเห็นหญิงสาว จึงเอ่ยถามเรื่องที่สกุลเซียวกำลังจะย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง ครั้นฉวนซื่อที่มาถึงพอดี ได้ยินบทสนทนาเข้า จึงวางตะกร้าและรุดมาถามไถ่ด้วยความใคร่รู้ นางลอบมองเซียวหนิงชิงที่งดงามขึ้นจนผิดหูผิดตา ร่างกายที่เคยผ่ายผอมกลับมีน้ำมีนวลกำลังดี ผิวพรรณสดใสเปล่งปลั่งไม่ซีดเหลืองดังแต่ก่อน เสื้อผ้าที่สวมใส่ก็ดูดีไม่เก่าซีด ผิดกับนางและบุตรสาวคนเล็กในเวลานี้ ราวกับว่าพวกนางแม่ลูก สลับที่กับเซียวหนิงชิงและซูซื่อกันอย่างไรอย่างนั้น ดูท่าว่าข่าวลือเรื่องที่อดีตสกุลมู่บ้า
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 38 ความเปลี่ยนแปลง (ตอนปลาย)
บทที่ 38 ความเปลี่ยนแปลง (ตอนปลาย) ฟ่านฮุ่ยเจินหัวใจเต้นแรง แก้มนวลของหญิงสาวมีริ้วสีแดงพาดผ่าน ใบหน้าพริ้มเพราพยักหน้าเป็นเชิงตอบ จ้าวหลิวเหว่ยยืนมองรถม้าของหญิงสาวไปจนลับสายตา ก่อนระบายยิ้มออกมาอย่างชื่นมื่น ใบหน้าหล่อเหลาแหงนมองท้องนภา ที่เวลานี้มองเห็นทางช้างเผือกทอดยาวอยู่บนผืนฟ้าสีหมึก ดวงดารามากมายส่องประกายระยิบระยับอยู่โดยรอบ โหวหนุ่มไพล่คิดในใจว่า ป่านนี้หนุ่มเลี้ยงวัวหนิวหลางคงกำลังพบกับสาวทอผ้าจือหนี่ว์คนรักของตน อยู่บนสะพานที่นกสี่เชว่สร้างขึ้นเพื่อพวกเขาแล้ว… ในที่สุดวันที่เถ้าแก่เฮ่อย้ายออกจากเรือนสี่ประสานหลังร้านไฉ่ฝูหลงก็มาถึง ครอบครัวสกุลเซียวจ้างเกวียนวัวของจงหู่ มาขนของที่บ้านบางส่วนไปเก็บไว้ที่นั่นตั้งแต่เช้าตรู่ รอหลังจากนี้อีกสามวัน พวกเขาก็จะย้ายออกไปจากหมู่บ้านเต๋อถังอย่างถาวร เซียวเฟิงแจ้งกับก่วงเทียนไว้ล่วงหน้าหลายวันเป็นที่เรียบร้อย เพื่อนบ้านที่สนิทกันแถวนั้นอย่างแม่เฒ่าหมานและครอบครัวของนางก็ทราบเรื่องด้วยเช่นกัน "หน้าหนาวที่กำลังจะมาถึงนี้ พวกเราไม่ต้องนอนกอดกันเพื่อคลายหนาวอีกแล้ว ที่เรือนแห่งนั้นมีเตียงเตาให้ทุกคนได้นอน เฉิงเอ๋อร์ อันเอ๋อร์ก
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 38 ความเปลี่ยนแปลง(ตอนต้น)
บทที่ 38 ความเปลี่ยนแปลง(ตอนต้น) ทั้งสายตาและน้ำเสียงของอ๋องหนุ่ม ชี้ชัดว่าเขาจงใจยั่วยวนโฉมสะคราญในอ้อมแขน เซียวหนิงชิงใจเต้นระรัวดวงหน้าร้อนผะผ่าว รุ่ยอ๋องกำลังใช้แผนชายงามหลอกล่อให้นางติดกับ เผลอไม่ได้จริงๆ!! "ชิงเอ๋อร์ไม่อยากกินเต้าหู้ข้าคืนบ้างหรือ อนุญาตให้กินได้ทุกส่วนเลยนะ" ซวินเหิงเยว่ยังคงกระซิบเชิญชวนให้อีกฝ่ายกินเต้าหู้ตนเสียงแหบพร่า กรี๊ดดดด ยังอีก นี่ท่านอ๋องจะยั่วยวนนางไปถึงไหน เดี๋ยวได้ใจแตกกันพอดี คนบ้า!!! "ท่านอ๋องอยากให้ชิงเอ๋อร์กินเต้าหู้มากขนาดนั้นเลยหรือเพคะ" คนอยากถูกกินเต้าหู้พยักหน้าหงึกๆ ดวงเนตรคู่คมพร่างพราวดุจดวงดารา ฟ้อดด!! เซียวหนิงชิงเลยสนองความต้องการของอีกฝ่าย ด้วยการหอมแก้มเขาไปหนึ่งที "ข้างนี้ด้วยสิชิงเอ๋อร์" ไม่เพียงแต่รับสั่งเปล่าๆ ทว่ารีบเอียงแก้มอีกข้างให้หญิงสาวหอมเพิ่ม หากสุ่ยกงกงรู้เข้าคงบอกว่าท่านอ๋องทรงหน้าหนามากพะย่ะค่ะ!!! ฟ้อดด!! คนถูกตื้อเลยสนองให้ตามคำขอ ก่อนยกมือปิดหน้าด้วยความขวยเขิน "พอแล้วนะเพคะ ชิงเอ๋อร์เขิน อย่าทรงแกล้งชิงเอ๋อร์อีกเลย" นางเขินจนตัวจะแตกอยู่แล้วนะ! "ข้าไม่ได้แกล้งเสียหน่อย แค่อยากออดอ้อนชิงเอ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บบที่ 37 คู่จิ้น (ตอนปลาย)
บทที่ 37 คู่จิ้น (ตอนปลาย) 'จิ้นมาก! เหมาะสมกันสุดๆ แบบนี้ไม่จิ้นไม่ได้แล้ว ดูท่าว่าแม่สื่ออย่างเรา ต้องให้ท่านอ๋องช่วยส่งเสริมสองคนนี้ด้วยแล้วล่ะ' หลังจากชิมชาครบ หญิงสาวจึงเอ่ยถามชายหนุ่ม ว่าชอบชาชนิดไหนที่สุด และชาที่เขาถูกใจคือชาสูตรที่ฟ่านฮุ่ยเจินเป็นผู้ผสมขึ้นมาเอง ทว่าตัวหญิงสาวมิได้เอ่ยคำใด แต่กลับเป็นสาวใช้คนสนิทที่เอ่ยขึ้นมาแทน “คุณหนูฟ่านคัดเลือกส่วนผสมของชาชนิดนี้ได้ยอดเยี่ยมจริงๆ ข้าต้องขอซื้อกลับไปด้วยเสียแล้ว” จ้าวหลิวเหว่ยเอ่ยชมจากใจจริง ครั้นได้ยินโหวหนุ่มเอ่ยเรื่องประสงค์จะขอซื้อชา ฟ่านฮุ่ยเจินจึงสบโอกาส ในการตอบแทนความช่วยเหลือ จึงรับปากว่าจะส่งเป็นของขวัญขอบคุณไปให้ที่จวนโหว บรรยากาศในช่วงเวลาจิบน้ำชายามบ่าย เป็นไปอย่างราบรื่นและสนุกสนาน ฟ่านฮุ่ยเจินสั่งให้สาวใช้ ไปนำการละเล่นแข่งขันสนเข็มขึ้นมาเล่นที่ห้อง หย่งหนานโหวลองขอแข่งด้วยหนึ่ง รอบปรากฏว่าแพ้ฟ่านฮุ่ยเจินราบคาบ เลยโดนวาดหน้ากลายเป็นแมวน้อย ฟ่านฮุ่ยเจินกลั้นขำจนหน้าแดง ขณะวาดหมึกลงบนแก้มของโหวหนุ่ม หญิงสาวหารู้ไม่ว่าใบหน้างามของตน ถูกดวงตาสีน้ำตาลของอีกฝ่ายเพ่งพิศพิจารณาไปทุกกระเบียดนิ้ว 'ไยข้าไม่เคยสั
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 37 คู่จิ้น (ตอนต้น)
บทที่ 37 คู่จิ้น (ตอนต้น) ครั้นเห็นว่าผู้ช่วยชีวิตตนคือใคร ฟ่านฮุ่ยเจินตกตะลึงจนตาค้าง ดวงตากลมโตวามวาวราวลูกกวางน้อย ฉายแววตื่นตระหนกจนร่างแกร่งกระตุกยิ้มด้วยความเอ็นดู "ทะ ท่าน…ท่านโหว" หญิงสาวเอ่ยเรียกชายหนุ่มตรงหน้าอย่างประหม่า นางแทบไม่เชื่อสายตาตนเองว่าเพิ่งถูกหย่งหนานโหวช่วยเอาไว้ "ข้าเอง ท่านบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า" จ้าวหลิวเหว่ยตอบรับอย่างเป็นธรรมชาติ เหตุการณ์วีรบุรษช่วยสาวงาม เป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาชาวบ้านแถวนั้น ทุกคนต่างมีความคิดไปในทางเดียวกันว่า หย่งหนานโหวเท่ห์ระเบิด!! สาวใช้ทั้งสองของฟ่านฮุ่ยเจิน รีบรุดมาประคองนายของตนจากอ้อมแขนของหย่งหนานโหว “ฮุ่ยเจินไม่ได้รับเจ็บตรงไหน ขอบคุณท่านโหวมากนะเจ้าคะที่ยื่นมือช่วยเหลือ” หญิงสาวยอบกายแช่มช้อยขอบคุณชายหนุ่มด้วยความซาบซึ้ง หัวใจของนางกำลังเต้นแรง ไม่รู้ว่าเพราะตกใจเรื่องเกือบถูกรถม้าชนหรือเพราะสาเหตุอื่น… “ไม่ต้องเกรงใจ เรื่องเล็กน้อยเอง คุณหนูฟ่านไม่บาดเจ็บก็ดีแล้ว” ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ร่างกายสูงใหญ่กำยำในชุดผ้าไหมสีดำ ปักลายอินทรีสยายปีกสง่างามน่าเกรงขาม เรือนผมสีหมึกรวบเก็บขึ้นทั้งหมด สวมกวานเงินฉลุล
บางทีคุณอาจจะชอบ
หลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว10.0K viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.7K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี133.9K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง36.0K viewsเกิดใหม่ชาตินี้เป็นดรุณีร้ายกาจ
ฝ้ายสีคราม1.6K viewsชะตาฟ้าลิขิตสวรรค์
องค์หญิงโนเนม946 viewsยุทธการรักของเหล่าภรรยา
ไห่ถาง1.8K viewsนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini834 views
