LOGINShare
ตอนที่ 29 โดดเดี่ยวเดียวดาย2
Last Updated:
2025-07-03 11:51:28
Latest chapter
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 32 ยากเปลี่ยนแปลง2
ครั้นสบายตัว ดื่มน้ำแกงสงบจิต ซิงเยว่ก็สบายใจ อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อยหลิวไท่หยางเข้าห้องด้านในอีกฝั่งจัดการเช็ดเนื้อตัวเปลี่ยนอาภรณ์เช่นกัน ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ออกมา กลายเป็นคุณชายรูปงามดุจเดิมหาได้ดำทะมึนไม่คนงานหญิงเห็นรูปโฉมแท้จริงของหลิวไท่หยางพลันหน้าแดงซ่าน ความร้อนผ่าวแล่นลามไปทั่วทั้งเรือนกาย รู้สึกตื่นเต้นเกินบรรยายที่ได้ยลโฉมนายน้อยหลิวใกล้ๆ เช่นนี้สวรรค์! นางมิได้ฝันไปใช่หรือไม่?เมื่อได้สติรู้ว่าไม่เหมาะสม นางก็รีบก้มหน้าล่าถอยออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว คงเหลือเพียงชายหญิงสองคนยืนมองหน้ากันกลางห้องกว้างอย่างเงียบงันหลิวไท่หยางไม่เอ่ยอันใด เพียงลอบประเมินสีหน้าของซิงเยว่นิ่งๆเขาพบว่านางไม่ปั้นปึ่งเย็นชาคล้ายหากเห็นใบหน้าชายใดก็เหมือนจะอาเจียนออกมาเฉกเช่นชั่วยามก่อนอีก ชายหนุ่มจึงดันไหล่หญิงสาวพามานั่งที่ตั่งตัวยาวกลางตั่งเป็นโต๊ะเตี้ยมีขนมและชาหอมกรุ่นวางอยู่ สองฝั่งของตั่งมีหมอนอิงทรงเหลี่ยมวางคั่นให้เอนอิงสบายๆหลิวไท่หยางจิบชาผ่อนคลาย ยืดตัวเหยียดขาอย่างเกียจคร้านทรงเสน่ห์บนตั่งยาวเหมือนที่ชอบทำยามนี้ไม่ต้องเป็นบ่าวกวาดลานแล้วสบายยิ่งซิงเยว่มองหลิวไท่หยางนิ่งๆ มิใช่เ
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 32 ยากเปลี่ยนแปลง1
โรงเตี๊ยมเก้าชั้นจินฟู่ นับเป็นโรงเตี๊ยมที่ดีที่สุด แพงที่สุด ปลอดภัยที่สุด หนึ่งในการค้าของหลิวไท่หยางชายหนุ่มยืนอยู่ริมหน้าต่างจากภายในห้องพักชั้นเก้าของโรงเตี๊ยมซึ่งเป็นชั้นบนสุด เรียวนิ้วแง้มบานหน้าต่างช้าๆ มองลงไปที่เบื้องล่างนิ่งๆ เห็นคนของสำนักคุ้มภัยจวนซ่งกำลังวิ่งพล่านตามหาคน ผู้นำกลุ่มคือหย่งปินหางคิ้วบุรุษกระตุกก่อนขมวดขรึม เจ้าหย่งปินผู้นั้น มีสิทธิ์อันใดพาคนมาตามหาซิงเยว่ไม่ทราบ? ไยไม่ใช้เวลาเตรียมหมั้นหมายกับซ่งหลันอวี้ไปเสีย?หลิวไท่หยางนึกขุ่นเคือง เร่งคิดแผนจัดการหย่งปินเมืองหลวงแคว้นเยี่ยนเจริญรุ่งเรืองกว้างใหญ่ไพศาล จวนหลิวตั้งตระหง่านอยู่ทิศบูรพาอีกฝั่งหนึ่งของเมืองหลวง ห่างจากจวนซ่งมากโข อีกทั้งซ่งเสวียนชิงยังส่งคนออกตามหาซิงเยว่ และแน่นอนว่าคงตามไปถามหาคนถึงจวนหลิวความเอิกเกริกนั้นแน่นอนว่าไม่เป็นผลดีต่อซิงเยว่ดังนั้นหลิวไท่หยางจึงยังไม่คิดกลับสกุลหลิวยามนี้ เขาเลือกพาซิงเยว่เข้าพักในโรงเตี๊ยมก่อนสักระยะอาจจะหนึ่งหรือสองเดือน บางทีอาจจะนานกว่านั้น เพื่อรอเวลาให้ซ่งเสวียนชิงถอดใจชายหนุ่มผละจากริมหน้าต่าง เดินมาที่โต๊ะตัวหนึ่ง ซึ่งมีหมึกพู่กันและกระดาษวางเอา
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 31 เปิดเผยตัว2
ซิงเยว่ถอนเข็มออกแล้วแทงเข้าไปอีกจนสุดเล่ม ดึงขึ้นแล้วปักลงไป นางทำซ้ำๆ ไม่ยั้ง ทั้งโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ปรานี ความแหลมคมทะลวงลึก ไร้บาดแผล แต่เจ็บปวดแสบสัน ความทรมานนั้นทะลุทั่วร่างส่งถึงปลายเท้าเสียงกรีดร้องโหยหวนราวสัตว์ป่าบาดเจ็บเจียนตายเกิดขึ้นเนิ่นนานขนาดของอาวุธลับมิได้สร้างบาดแผลฉกรรจ์แต่กลับทำคนรวดร้าวแสนสาหัสถึงขั้นสลบแน่นิ่งสิ้นฤทธิ์ไม่ยากซ่งหลันอวี้ถึงขั้นตาเหลือกสลบเหมือดหมดความงามหลิวไท่หยางยังไม่ทันยื่นมือแทรกศึกระหว่างสตรี พลันมีคนผู้หนึ่งพุ่งทะยานเข้ามา จับกระชากร่างซิงเยว่ออกจากแผ่นหลังของซ่งหลันอวี้ เสียงเพียะเกิดขึ้น ใบหน้าซิงเยว่สะบัดตามแรงตบอีกครา พวงแก้มซับสีแดงเรื่อมากกว่าเดิมฝ่ามือนี้ใหญ่กว่าของซ่งหลันอวี้ แต่กลับซ้ำรอยเก่า ทำเอาเจ็บลึกไปถึงหัวใจ เพราะเจ้าของมิใช่ใครเขาคือซ่งเสวียนชิงเพราะเชื่อในสิ่งที่เห็น ชายวัยกลางคนคำรามก้องตามแรงโทสะอย่างไม่คิดไต่ถามว่าใครทำร้ายใครก่อน“ซิงเอ๋อร์ เจ้าเป็นบ้าไปแล้ว? กล้าทำร้ายน้องรึ?”ท่ามกลางกระแสเสียงทุ้มต่ำและความเจ็บแผ่ลามจากริ้วแดงบนพวงแก้มทะลวงใจ ซิงเยว่ยืนนิ่งตะลึงงันนางมีบิดาลำเอียงถึงเพียงนี้...จังหวะนั้นห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 31 เปิดเผยตัว1
ซิงเยว่ยามอารมณ์ร้ายเรี่ยวแรงเยอะนักหลิวไท่หยางที่กำลังปลอมตัวเป็นเพียงบ่าวไพร่ ไหนเลยจะจับตัวนางในลักษณะโอบอุ้มรัดแน่นเฉกคนรักได้ อาศัยที่เขาตัวใหญ่พละกำลังมีมากกว่าจึงทำเพียงจับประคองอย่างให้เกียรติจึงสามารถพานางออกมาได้สำเร็จ ทว่าแค่เท่านั้นก็พอจะรู้แล้วว่าเหตุใดคนงามถึงมีอารมณ์หงุดหงิดพลุ่งพล่านง่ายดายปานนี้สังเกตได้จากเนินอกที่คัดตึงจนอวบอิ่มมากขึ้นและหน้าท้องที่ปกติแบนราบยามนี้คล้ายนูนออกมาเล็กน้อยนางเป็นระดูแน่นอน...หลิวไท่หยางเป็นบุรุษเย่อหยิ่งถือดีทั้งหวงเนื้อหวงตัว แต่สำหรับซิงเยว่แล้วเขาไม่เคยตระหนี่รสสัมผัสกาลก่อนยังรักใคร่กลมเกลียวมิได้เลิกราห่างหาย เขากับนางมักเชยชิดคลอเคลีย มอบท่วงท่าเสน่หาให้กัน โดยมิล่วงล้ำถึงขั้นมอบบุตร ความสนิทสนมเช่นนั้นทำให้รู้ดีถึงสรีระอันงดงามของนางและช่วงหนึ่งของทุกเดือนสัดส่วนโค้งเว้าอันงดงามนี้ย่อมเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยทว่าอารมณ์กลับแปรปรวนมากโขสตรีแสนดีจึงกลายร่างเป็นนางพญามารเช่นนี้...ยังไม่ทันพ้นสวนบุปผา คนตัวเล็กพลันดิ้นจนหลุดมือ“ปล่อยข้าเสี่ยวชาง”หลิวไท่หยางลอบถอนหายใจแผ่ว ไม่มีเลยวี่แววความเอือมระอา มีแต่เอ็นดูนางแต่เวทนาจูซิ่ว
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 30 วิวาท 2
วาจานั้นทำจูซิ่วพลันชะงัก นางแอบชำเลืองมองด้วยแววตาวาวโรจน์อนุแล้วอย่างไร หากสามียกย่องเชิดชูมีหรือจะสู้ภรรยาเอกไม่ได้นั่นคือความนัยที่ซิงเยว่อ่านได้จากสายตาจู่ซิ่ว นางพยายามปรี่เข้าไปหมายทำร้ายอีกฝ่ายให้เลือดสาด ทว่าบุรุษตัวโตตรงหน้าคล้ายอุปสรรคใหญ่ มิอาจตบตีดังใจเมื่อม้าพยศถูกกันตัวไว้ ซ่งเสวียนชิงจึงรีบอธิบาย หมายไกล่เกลี่ยอย่างใจเย็นมิให้เรื่องราวใหญ่โตมากกว่านี้“ซิงเอ๋อร์ พ่อสร้างสิ่งที่มารดาเจ้าชอบเพื่อทำให้รู้ว่านางยังอยู่ไม่ไปไหน พ่อขอแค่นี้ เพื่อชดเชยความผิดในใจ”ทว่าซิงเยว่ไหนเลยยอมฟัง “แต่พวกท่านไม่มีสิทธิ์มาพรอดรักกันต่อหน้าสิ่งที่มารดาของข้าชอบ”ชายหญิงวัยกลางคนคล้ายถูกอสนีบาตฟาดหน้า“ปากบอกรู้สึกผิดคิดทำคุณไถ่โทษแต่ที่ข้าเห็นคือบิดากำลังหยามเกียรติมารดา เอาใจหญิงแพศยา”ซิงเยว่เจ็บแค้นแทนสตรีผู้ล่วงลับสุดพรรณนาครั้นตั้งสติได้ จูซิ่วพลันแผดเสียงขึ้นอย่างรันทดใจ “ซิงเอ๋อร์ เจ้าพูดอันใด พูดแบบนี้ได้อย่างไร เกินไปหรือไม่ สิ่งที่ข้าทำล้วนทำเพื่อมารดาเจ้า ไม่เคยคิดถึงตัวเองด้วยซ้ำ”น้ำตาของนางไหลพราก ให้รู้สึกเจ็บแค้นแสนสาหัส บ่งบอกว่าอับอายยิ่งนักที่ถูกสตรีรุ่นลูกด่าทออย่า
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 30 วิวาท 1
ในห้วงคะนึงยามนิทราท่ามกลางดอกไม้ในสวนที่แบ่งบานแย้มกลีบสะพรั่ง ซิงเยว่เห็นเด็กหญิงคนหนึ่งเงยหน้าถามมารดา‘ท่านแม่ ดอกไม้พวกนี้ท่านชอบมันหรือเจ้าคะ’มารดาแย้มยิ้ม สีหน้าเปี่ยมสุข ‘ไม่สำคัญว่าชอบหรือไม่ แต่เป็นเพราะพ่อเจ้าปลูกพวกมันให้แม่ต่างหากเล่า’เด็กหญิงหัวเราะ ‘อ้อ...เพราะท่านพ่อปลูกนี่เอง’มารดาลูบศีรษะเด็กหญิงอย่างรักใคร่ ‘แม่ปรารถนาเคียงข้างพ่อเจ้าเฝ้าดูดอกไม้เบ่งบานทุกวันจนแก่เฒ่า...’ทว่าความปรารนาอันเรียบง่ายนั้นไหนเลยจะมีจริง เพราะวันหนึ่งเด็กหญิงกลับเห็นบิดายืนชมดอกไม้ในสวนกับสตรีอีกคนกี่ครั้งกี่หนที่หญิงอื่นสามารถดึงความสนใจจากสามีให้เอาใจออกห่างจากภรรยาดอกไม้ชนิดเดิมแย้มกลีบเบ่งบานเฉกเช่นวันวานหากแต่ผู้ชื่นชมนั้นไซร้กลับเป็นคนอื่นไกล กลายเป็นใครอีกคนของสามี...สวนบุปผาไม่ผิด หากแต่ที่ผิดคือคนที่ทำลายมันจนแหลกลาญ เด็กหญิงในวันนั้นยืนมองมารดาร่ำไห้ทำลายดอกไม้จนสิ้น โลหิตอันเกิดจากคมหนามหยาดหยดเบ่งบานกระจายสีแดงฉานทั่วกลีบใบสตรีผู้หนึ่งเกรี้ยวกราดโกรธเกลียดสุดพรรณนา นำพาความเจ็บปวดแสนสาหัสแผ่ซ่านทั่วทั้งใจ‘ข้าเกลียด...เกลียด!’ฝ่าเท้าเล็กเร็วกว่าความคิด ซิงเยว่เดินปรี
You may also like
ร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong9.8K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง58.3K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.3K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.5K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย676.2K viewsหญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์1.1K viewsจะรักแม้จะร้าย
จันทร์ส่องแสง404 viewsชายาตัวร้ายขององค์ชายใหญ่ผู้คลั่งรัก
ปังจัง2.2K views
