Se connecterShare
ตอนที่71ใจสั่นๆกับแป้งหนึบๆ
Dernière mise à jour:
2025-06-01 14:14:33
Latest chapter
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่75ภายใต้สถานการณ์ตึงเครียดก็ยังมีองค์ชายรอง
หยางลี่หันหน้าสบตากับตงเจี้ยนอย่างรวดเร็ว คล้ายจะพูดว่า เจ้าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้หรือตงเจี้ยนครุ่นคิดไปครู่หนึ่งถอนหายใจเบาๆ แต่ก็พยักหน้าให้อย่างเข้าใจ ก่อนจะวางตะเกียบลงแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่จริงจัง“ส่งจดหมายถึงกันไม่ได้เหรอหากว่าอยากจะคุยกันเล่าจะส่งจดหมายถึงกันได้หรือไม่”หยางลี่หันกลับมามองเสี่ยวหนี่ทันที “ใช่ๆ เราเขียนจดหมายหากันก็ได้ แต่ฮ่าๆๆๆ ทำแบบนี้เหมือนเป็นคู่รักกันเลย แต่ก็ได้นะแค่ห้ามอย่าเขียนคำหวานมานะข้าเขิน” น้ำเสียงสดใสลืมความโศกเศร้าไปเสียหมด“นั่นสิ… แค่จดหมาย ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไร ถ้าแค่เขียนถึงกัน บางที…ก็นับว่าได้พบกันอย่างหนึ่ง หายคิดถึงไปได้เชียว” เสี่ยวหนี่ยิ้มบางๆ พยักหน้ารับ หยางลี่ยิ้มออกมา ดวงตาเปล่งประกายด้วยความอบอุ่น “แค่เราได้ติดต่อพูดคุยกัน… ข้าก็พอใจแล้ว” หยางลี่ก็ยังรู้สึกเศร้าหมองไม่เลิกราครัวของนางในห้องเครื่องฝึกหัดเช้าวันใหม่มาเยือน เสี่ยวหนี่ในชุดแม่ครัวม้วนแขนเสื้อขึ้นสูงอย่างกระฉับกระเฉง ใบหน้าเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ขยับมือหั่นวัตถุดิบอย่างคล่องแคล่ว พร้อมฮัมเพลงเบาๆ“อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะเจ้าคะ” เสี่ยวอี้ยิ้มน้อยๆ ขณะล้างผักอย
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่74ลาก่อนสหาย
เสี่ยวหนี่เริ่มเล่าเสียงค่อยๆ แต่แววตาเปล่งประกายสนุกสนานอย่างคนที่กำลังได้เม้าท์เรื่องราวที่ตนเองรู้อย่างถ่องแท้“ที่กลุ่มนางในห้องเครื่องฝึกหัดของข้ามีทั้งหมดหกคนรวมข้า ไม่รวมเสี่ยวอี้ด้วย แต่ละคนก็ต่างพื้นเพ ต่างนิสัยกันไปหมด อย่างคุณหนูหยางชินอวี้น่ะ นางได้รางวัลเป็นพัดสวยๆ อันหนึ่ง ข้ายังอยากได้เลยนะ แต่ดูนางจะไม่ได้ใส่ใจมันเท่าไร คงเพราะบ้านนางก็มิได้ขัดสน หรืออาจไม่ชอบของพวกนี้ก็ได้”เสี่ยวหนี่ขยับตัวเล็กน้อย พลางหรี่ตามองหม้อชาบูที่เริ่มเดือดจัด แล้วพูดต่อ“เฟิงหรานกับหลิงเชียวเป็นแม่ครัวมืออาชีพไม่ได้มีท่าทีเป็นคุณหนูเลยสักนิด นางทั้งสองดูจะไม่ต้องการ ส่วนข้ากับ...เอ่อ...พี่สาวของข้า ก็ได้กันคนละชิ้นแล้ว”ตงเจี้ยนพยักหน้ารับแล้วว่าเสียงเรียบ “งั้นสุดท้าย คนที่ได้พัดไปก็คือเซี่ยหยาสินะ...แต่เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับนางล่ะ พัดนั่นจะช่วยอะไรนางได้” ถามเพราะไม่เคยอยู่ในจุดที่เซียหยานางกำลังยืนอยู่ตรงนั้น“ได้สิ ก็เอาไปขายน่ะสิ” เสี่ยวหนี่ตอบทันควันพร้อมยักไหล่เบาๆ“ก็แหม เงินเดือนในวังมันก็น้อย แถมงานก็หนัก ข้าอยู่ตัวคนเดียวก็ไหว มีเงินกินเที่ยวได้ แต่เซี่ยหยา...นางต้องเลี้ยงทั้งคร
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่73เจ้าจะเลือกใคร
ใต้โต๊ะ ตงเจี้ยนรีบยกเท้าสะกิดขาของหยางลี่เบาๆ มองสบตาแล้วเลิกคิ้วเตือนสติ ราวกับจะบอกว่า หากนางเห็นจริง ป่านนี้เจ้าคงไม่ได้นั่งกินชาบูชิลๆ อยู่ตรงนี้หรอกหยางลี่หายใจเข้าเบาๆ พยายามตั้งสติให้กลับคืน ส่วนสองสาวที่มัวแต่คีบหมูอย่างตั้งใจก็ไม่ทันเห็นพิรุธใด เสี่ยวหนี่พูดต่ออย่างร่าเริง “หล่อจริงๆ เลย แม้ข้าจะไม่ได้เห็นใกล้ๆ แต่เพื่อนๆ ที่เห็นเล่าว่าหล่อราวเทพเซียน คิ้วคม ดวงตาดุดัน จมูกโด่ง คางเรียว… ตัวขาวสูงชลูดและหล่อเหลาที่สุดใจเจ็ดคาบสมุทรเฮ้อข้าละท้อใจจริงๆ อิจฉากุ้ยเฟย ฝ่าบาทนี่วาสนาผู้ใดหนอ ทั้งหล่อทั้งเท่ทั้งร่ำรวยใครได้เป็นสามีนี่สบายไปตลอดชาติ โอ๊ย ข้าอยากเห็นใกล้ๆ สักครั้งจริงๆ”หยางลี่มุมปากก็ยกขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ทว่าไม่ทันจะพูดอะไร ตงเจี้ยนก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน“เจ้าพูดเกินไปหรือเปล่า แน่ใจหรือว่าเจ้าเห็นเองกับตาทำไมพูดถึงฝ่าบาทได้ขนาดนั้นฝ่าบาทหล่อกว่าใครเลยหรือ”หยางลี่รีบหุบยิ้ม กลับมานิ่งขรึมอีกครั้ง ก้มหน้ากินเงียบๆ พูดเกินไปตรงไหน แล้วข้าไม่หล่อสะดุดตาสะดุดใจเหมือนฝ่าบาทหรอกหรือนี่จะบ้ากันๆ ไปใหญ่แล้วฝ่าบาทนั่นก็คือเขาแล้วทำไมเสี่ยวหนี่ไม่เคยชมเขาสักครั้งตามที่เสี่ย
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่72ชาบูร้อนๆมาแล้วจร้าาา
หลังจากที่แต่ละคนได้ชิมชาไข่มุกคนละแก้ว พอจบแก้วของตัวเอง ก็เริ่มผลัดกันตักชาอีกหม้อบ้าง ลองชิมชาเขียวใส่นมอ่อนหวานแบบเสี่ยวอี้ หรือชาแดงหอมลึกแบบที่ตงเจี้ยนเลือก เสี่ยวหนี่เองก็ละเลียดชาอู่หลงกลิ่นคั่วหอมปนความหวานนุ่มของนมสดกับน้ำผึ้งที่เธอชงไว้ก่อนหน้าหม้อชาแต่ละหม้อถูกจัดวางเรียงอยู่ริมโต๊ะไม้ กาน้ำร้อนยังส่งไออุ่นบางเบา ข้างๆ กันนั้น เสี่ยวหนี่กับเสี่ยวอี้ก็เริ่มเตรียมของสำหรับมื้อหลัก หม้อไฟชาบู ทั้งคู่ขะมักเขม้นหั่นผัก หันเนื้อสัตว์จนบางเฉียบ สไลค์เต้าหู้ ผัก เห็ดและอื่นๆ จัดวางเรียงรายบนถาดไม้ไผ่ ข้างๆ ยังมีถ้วยเล็กใส่น้ำจิ้มรสจัดเตรียมไว้พร้อมตงเจี้ยนกับหยางลี่ก็ยังคงช่วยเหลือตามถนัด หยิบจับของมาให้ แกะขนมที่ซื้อมาใส่จาน หรือช่วยหั่นเล็กๆ น้อยๆ พลางพูดคุยกันเรื่องต่างๆเมื่อทุกอย่างพร้อม ทั้งสี่คนจึงนั่งล้อมวงรอบหม้อไฟ น้ำซุปในหม้อกลางเริ่มเดือดปุดๆ กลิ่นหอมของสมุนไพร น้ำต้มกระดูกและเครื่องเทศอ่อนๆ ลอยคลุ้งอบอวลไปทั่วห้อง หยางลี่เป็นคนแรกที่ได้ลองชิมคำแรก เขาหยิบเนื้อจุ่มที่พึ่งลวกพอพอดีเข้าปาก แล้วก็เงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มกว้าง ตาเป็นประกายเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นใหม่“อาห
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่71ใจสั่นๆกับแป้งหนึบๆ
เสี่ยวหนี่ชะโงกหน้ามองเม็ดไข่มุกของหยางลี่ที่ปั้นออกมาทรงประหลาดๆ แล้วหัวเราะกลั้นไม่อยู่ แต่ก็รีบยกมือป้องปากไว้ พลางเอียงคอมองด้วยแววตาอ่อนโยน“ท่านจะปั้นอะไรก็ปั้นเถอะ เรากินเองไม่ต้องคิดมากข้ากับพวกเรับรองว่าจะไม่บอกใครว่าท่านปั้นแป้งไม่เป็น” พูดเสียงใส “จริงๆ แล้วเม็ดกลมๆ นี่แค่พอดีคำมันก็กินง่ายดี แต่เม็ดใหญ่ก็มีข้อดีนะ เคี้ยวหนำใจดีออก ข้าชอบ”หยางลี่เลิกคิ้วอย่างมีความหวัง “จริงหรือ”“จริงสิ ข้าไม่เคยหลอกเรื่องของกิน พูดตรงไปตรงมาหรอน่าาา” เสี่ยวหนี่พยักหน้าหนักแน่น “มะ ท่านทำไปเถอะ ข้าไปชงชานมละ พวกท่านอยากกินชาอะไรกัน”เสี่ยวอี้ที่เคี่ยวน้ำตาลดำอยู่ข้างๆ ยกมือโบก “ข้าเอาชาเขียวนะเจ้าคะ”“ข้าขอชาแดงแล้วกัน” ตงเจี้ยนตอบเร็วๆหยางลี่ละสายตาขึ้นจากเม็ดแป้งที่ปั้นยังไงก็ไม่กลมเสียที ของเขาแล้วรีบพูดเหมือนกลัวว่าเสี่ยวหนี่จะลืมเขา“ข้าเอาชาอู่หลง”เสี่ยวหนี่พยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม “ดีเลย ทั้งสามรสชาติเข้ากันกับไข่มุกหมดเลย ชาเขียวก็อร่อยสดชื่น ชาแดงก็คลาสสิก ชานมไข่มุกไต้หวัน ส่วนชาอู่หลงหอมอบอุ่นสุดๆ ใช่ไหมนะเจ้าค่ะ”นางพูดพลางหันไปจัดถ้วยตวง เปิดตะกร้าเครื่องชาขึ้นแล้วหยิบใ
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่70ชาไข่มุกหนึบหนับ
รอบนี้เมื่อหยางลี่เดินนำมาเปิดประตูอีกครั้ง ทุกสายตาก็เบิกกว้าง“อ่า คราวนี้ใช่แน่” เสี่ยวหนี่อุทานเสียงใสเบื้องหน้าคือห้องครัวขนาดไม่ใหญ่แต่จัดวางอย่างเป็นระเบียบสะอาดสะอ้าน เตาไฟและโต๊ะไม้สำหรับเตรียมอาหารอยู่ทางซ้าย ด้านขวามีชั้นวางขวดเครื่องปรุงเรียงรายอย่างน่ามอง ส่วนด้านในสุดมีช่องหน้าต่างเปิดรับลมเบาๆ ให้กลิ่นหอมของเครื่องเทศไม่เหมือนกะวานหรือซวงเจี้ยลอยหอมออกมาเสี่ยวหนี่ก้าวเข้าไปสำรวจพลางส่งเสียงประหลาดใจ “โอ้...มีของครบหมดเลย”ชั้นไม้ด้านข้างวางวัตถุดิบไว้อย่างดี มีทั้งแป้งมันสำปะหลัง นมวัวสด น้ำตาลดำ (โอทึ้ง) และถุงผ้าเล็กๆ บรรจุใบชาหลากชนิด“อันนี้...น้ำตาลอ้อยหรือโอทึ้งสินะ กลิ่นหอมจัง” เสี่ยวหนี่หยิบห่อหนึ่งขึ้น ตงเจี้ยนเดินตามเข้ามาแล้วยิ้มเล็กน้อย “นั่นส่งตรงมาจากฝูเจี้ยนเลยนะ ของดีทีเดียว”“นี่มัน...” เสี่ยวอี้ก้มดูขวดแก้วอีกใบแล้วตาโต “นมวัวสดแท้ด้วยเจ้าค่ะ แบบนี้มีแค่ในวังหลวงเท่านั้นนี่นา ท่านพ่อค้าหลี่ของเรานี่ไม่ธรรมดาจริงๆ เลย”เสี่ยวหนี่หันขวับไปหาหยางลี่ทันที “โคตรสุดแรร์ ของแบบนี้หามาได้ด้วยหรือ...แปลว่าท่านไม่ใช่พ่อค้าธรรมดาแล้วใช่ไหม” อีกคนแค่กอดอกยิ
Vous vous intéresseriez aussi à
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ23.6K Vuesข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.3K Vuesชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน11.6K Vuesจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ29.3K Vuesวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู1.2K Vuesชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม
หลงเวลา /จู้หมิง1.5K Vuesตัวร้ายผู้นั้นเก็บข้ามาเลี้ยง
suniki225 Vuesอีกด้านของนางร้าย
l3oonm@10.7K Vues
