مشاركة

ตอนที่ 10 ท้อง

مؤلف: Tiwa
last update آخر تحديث: 2025-06-18 15:58:59

หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านไป ตั้งแต่ฉันรับสายมิ้มในวันนั้น ฉันก็ไม่เคยนอนหลับสนิทสักคืน กลางคืนมักจะสะดุ้งตื่นกลางดึกตลอด จินตนาการไปว่ามิ้มโกรธเกลียดด่าทอร้องไห้เพราะฉันเป็นต้นสายปลายเหตุ ทำใจไม่ได้ถ้าทุกอย่างมันเป็นแบบที่ฉันคิด รู้สึกผิด แต่ขอโทษตอนนี้ก็คงไม่ทัน ได้แต่ก้มหน้ายอมรับสิ่งที่กำลังจะเกิด ยอมรับว่าฉันมันเลวจริง ๆ

ณ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง กำลังนั่งรอเพื่อนรัก เมื่อวานนี้เธอเป็นฝ่ายโทรมานัดบอกให้มารอที่นี่ ทว่าเลยเวลานัดมาครึ่งชั่วโมงมิ้มก็ยังไม่มา ทำให้ฉันนั่งรอด้วยความหวาดระแวง

ครืด ครืด (สายเข้า: มิ้ม)

“ว่าไงแก ถึงไหนแล้ว”

(แกมาหาฉันที่บ้านได้ไหม ฉันไม่สะดวกที่จะไป) เสียงมิ้มยังคงตึงเครียดเหมือนเดิมหรืออาจจะฟังดูเครียดมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

“หลังที่ฉันเคยไปใช่ไหม”

(ไม่ใช่ หลังนี้ฉันอยู่กับพี่กองทัพ เดี๋ยวฉันส่งโลเคชั่นไปให้ รีบมานะ)

“ได้ ๆ ฉันจะรีบไป ให้ฉันซื้อของกินไปฝากไหม” ฉันเอ่ยถามก่อนจะวางเพราะเมื่อก่อนมิ้มชอบให้ฉันซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากประจำ

(ไม่ต้อง ฉันกินอะไรไม่ลง แกรีบมาก็พอ) เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ส่วนฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลย

“ได้ ๆ เดี๋ยวรีบไปเลย” ฉันต
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 13 รอยสัก(2)

    “เอ่อ...”“โอ๊ย!/ว้าย/เฮ้ย” เสียงของเราทั้งห้าคนร้องด้วยตกใจเมื่อต้มยำร้อนฉ่า ราดที่หลังของพี่กองทัพเต็ม ๆ ทั้งยังมีบางส่วนกระเด็นถูกเพื่อนรักของฉันด้วย ฉันรีบลุกขึ้นและดูอาการของมิ้มอย่างรวดเร็ว“ฉันไม่เป็นไรมาก แกช่วยพี่กองทัพถอดเสื้อก่อนเถอะ” มิ้มบอกฉันแล้วก็หันไปโวยพนักงานที่ยืนตัวสั่น “ยืนทำไมละคะรีบไปหาผ้ามาสิ ผู้จัดการร้านอยู่ที่ไหนฉันจะเอาเรื่องร้านอาหารนี้”ฉันรีบช่วยพี่กองทัพตามที่มิ้มบอก คุณหญิงมณีท่านลุกมาดูลูกสะใภ้พลางบอกให้ใจเย็น ๆ อย่าเครียด ด้านอดีตท่านประธานกำลังต่อว่าพนักงานคนอื่น“รีบถอดเลยค่ะพี่กองทัพ เดี๋ยวผิวจะพอง” ฉันว่าพลางช่วยสามีของเพื่อนแกะกระดุมเสื้อเชิ้ต เสื้อสูทถูกถอดออกก่อนแล้ว เมื่อแกะกระดุมเสร็จเสื้อถูกถอดออก ฉันสำรวจแผ่นหลังที่โดนต้มยำลวก รอยแดงจากน้ำร้อนขึ้นตามผิวหนังทว่าไม่มีรอยสัก อะไรกัน ทำไมพี่กองทัพไม่มีรอยสัก มันจะหายไปได้ไงที่ผ่านมารอยสักรูปมังกรที่ฉันชอบมองมันติดตัวเขาตลอด ไม่ว่าจะหลายปีก่อนหรือหลายเดือนก่อน ขณะที่เกิดความสงสัยฉันใช้แผ่นประคบเย็นประคบตามรอยแดงให้พี่กองทัพ พร้อมคำถามมากมายที่ผุดขึ้นมาในหัว“หลังพี่กองทัพไม่เคยมีรอยสักเหรอคะ”

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 13 รอยสัก

    “เตรียมตัวพร้อมแล้วใช่ไหมครับคุณรัศมี” ท่านประธานที่แสนดีเปิดประตูห้องทำงานออกมาพร้อมภรรยาที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน ท่านประธานเอ่ยปากถามด้วยประโยคเชิงห่างเหิน เขาแสดงได้ดีจัง เหมือนเป็นคนละคนเลย ทำไมฉันไม่เก่งแบบนี้บ้างนะ“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ฉันตอบออกไปด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ทั้งที่ใจจริงไม่ชินกับการห่างเหิน ก็ในอดีตครั้งหนึ่งเราเคยนอนกอด ถึงจะรู้ว่าผิดที่รู้สึกกับคนรักของเพื่อนก็เถอะ พี่กองทัพคนนั้นทำไมต่างกับพี่กองทัพคนนี้นัก เขาช่างเก่งจริง ๆ ที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างง่ายดายแต่มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอเบลล์ ก็เนี่ยนี่สามีของเพื่อน ต่อให้แกจะรักเขาแค่ไหนก็ไม่ควรทำ หักห้ามใจซะ อย่าทำร้ายเพื่อน เลิกคิดถึงพี่กองทัพคนนั้นได้แล้ว ฉันได้แต่ก่นด่าห้ามปรามตัวเองในใจ พยายามบอกตัวเองพี่กองทัพเปลี่ยนเป็นคนที่รักมิ้มมากก็ดีแล้ว มิ้มจะได้ไม่เสียใจ มิ้มและลูกจะได้แข็งแรง“โอ๊ย! พี่กองทัพ เบลล์ ขอร้องเถอะค่ะ เลิกพูดแบบนี้ได้ไหมคะ นี่มันเลิกงานแล้ว ช่วยพูดให้มิ้มฟังแล้วรู้สึกลื่นหูทีเถอะค่ะ ฟังแล้วรู้สึกหงุดหงิด” ว่าที่คุณแม่พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด คงจะหงุดหงิดกับพฤติกรรมการพูดของเราทั้งคู่นั่นแหละ แต่จะให้ท

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 12 กำราบ(2)

    ทว่าชายเสื้อของผมถูกดึงไว้พร้อมเสียงเล็ก ๆ “ลุงคะ”เป็นฝีมือหมูน้อยครับ “ว่าไงครับหมูน้อย”“คือว่าฝากเลี้ยงลูกหมาได้ไหมคะ คือที่หมู่บ้านเขาไม่ให้เลี้ยงค่ะ” หมูน้อยชูลูกหมาในมือทั้งสองข้างให้ผมพร้อมทำแววตาน่าสงสารเหมือนลูกหมาในมือไม่มีผิดให้ผมเลี้ยงหมาเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว ทั้งชีวิตผมเคยเลี้ยงสิ่งมีชีวิตที่ไหนกันนอกจากผู้หญิง“มะ...”“นะคะคุณลุงขา คุณลุงไม่สงสารมันเหรอคะ ดู ๆ แล้วมันไม่มีบ้าน ไม่มีที่อยู่ ถ้าหนูเลี้ยงได้หนูไม่ขอร้องคุณลุงหรอกค่ะ นะคะคุณลุงช่วยมันเถอะค่ะ นะคะคุณลุง หนูอยู่หมู่บ้านมณีรัตตรงนู้น เดี๋ยวหนูจะมาดูมันทุกวันนะคะ นะคะคุณลุง นะคะ นะค้า” หมูน้อยพูดอ้อน ดักผมทุกทางพร้อมแววตาที่เหมือนจะร้องไห้ ส่วนลูกหมาก็ส่ายหางไปมาทำหน้าอ้อนผมเช่นกันผมกำลังใจอ่อน ให้กับเด็กที่ไหนก็ไม่รู้เหรอวะ“อ้าว พี่ปราบหอบตัวอะไรมาด้วยวะ” ไอ้เต้ลูกน้องในร้านเอ่ยถามเมื่อเห็นผมหิ้วลูกหมาเข้ามาในร้าน ใช่ครับ! ผมแพ้สายตาอ้อน ๆ ของหมูน้อย แค่คิดว่าเธอจะร้องไห้ผมก็รู้สึกไม่ชอบ ก็เลยต้องเลี้ยงหมาตัวนี้ ทั้งที่ผมเฉย ๆ กับเด็กทุกคน แต่ทำไมกับเด็กคนนี้ถึงแปลกไป หรือผมเริ่มจะเป็นคนดีเริ่มเห็นใจเพื่อนมนุษย

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 12 กำราบ

    “แกจำหนูรัศมีได้ไหม” ประมุขของบ้านพูดกับผมขณะนั่งพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหารในตอนเช้า“จำได้สิครับ เลขาคนโปรดที่พ่อยกคอนโดให้อยู่ฟรี ๆ” ผมตอบแล้วตักข้าวกิน ไม่รู้เหมือนกันว่าเบลล์ทำยังไงพ่อผมถึงได้โปรดปรานเธอนักหรือเธอจะทำเกินหน้าที่ของเลขานุการเหรอ แต่พ่อผมก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้นี่“คุณพ่อยกคอนโดให้เบลล์ด้วยเหรอคะ” พี่สะใภ้ที่เป็นเพื่อนสนิทของคุณเลขาเอ่ยถามทั้งที่น่าจะรู้หรือมิ้มจะไม่รู้ เพราะหน้าตามิ้มดูตื่นเต้นดีใจมาก“ใช่ลูก คือบ้านหนูรัศมีอยู่ไกลจากบริษัทมาก พ่อกับแม่เห็นว่าเธอตั้งใจทำงาน งานแต่ละอย่างออกมาดีมาก เราจึงชักชวนให้มาอยู่ที่คอนโดจะได้ไม่ต้องตื่นเช้าแล้วเดินทางไกล ความจริงหนูรัศมีจะจ่ายค่าห้องให้นะ แต่แม่ยืนกรานว่าจะไม่รับเพราะถือเป็นโบนัสพนักงานดีเด่น” แม่ไขข้อสงสัยให้ทุกคนเข้าใจขณะที่พูดถึงเบลล์ แววตาท่านดูปลาบปลื้มซะเหลือเกิน“เบลล์ทำงานดีครับ ถึงจะมีท่าทางแปลก ๆ ไปบ้าง เหมือนมีอะไรในใจแต่ไม่ถามไม่พูด แต่ว่าเรื่องงานเธอทำงานเก่งจริง ๆ” ไอ้กองทัพพูดเสริมหลังจากที่เป็นผู้ฟังที่ดีมาสักพัก เรียกเบลล์งั้นเหรอ สนิทกันขนาดนั้นเลยหรือไงหรือว่ายัยนั่นเเอบมีอะไรกับไอ้กองทัพวะ ไม่หรอก ไอ

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 11 ขาว-ดำ

    “กว่าจะมาได้นะไอ้ตัวดี” เสียงประมุขใหญ่ผู้บงการชีวิตของทุกคนในบ้านดังขึ้นเมื่อผมก้าวขาเข้ามาในงานวันเกิดของตัวเอง ถ้าไม่ติดว่าแม่โทรตามก็ไม่ได้อยากจะมา“ผมติดลูกค้าครับ”“ติดลูกค้าหรือติดตัว” แม้จะเกรงใจแขกในงานแต่พ่อก็ยังหาโอกาสพูดเหน็บผมเหมือนเดิม ผมแม่งทำอะไรก็ผิดไปหมดไง“อย่าทะเลาะกันค่ะคุณ วันนี้วันเกิดลูกนะคะ” แม่ซึ่งเป็นภรรยาที่แสนดีของพ่อกำลังลำบากใจเมื่อผมกับพ่อพร้อมจะปะทะกัน“หึ คุณก็ดูมันสิแทนที่มันจะรีบมา ไม่รู้จักให้ความสำคัญกับครอบครัว ดีนะวันนี้ของขวัญจากลูกสะใภ้ที่มอบให้กองทัพทำให้ฉันถูกใจ ไม่งั้นแกเจอหนักแน่ แยกแยะไม่เป็น” พ่อเปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียงทันทีที่พูดถึงแฝดผู้พี่ที่เกิดก่อนผมเพียงเสี้ยวนาที แต่เราต่างกันคนละขั้ว“ผมก็เห็นพ่อถูกใจทุกอย่างที่ไอ้ลูกชายคนโปรดของพ่อทำให้นะครับ รอบนี้อะไรละครับลูกรักของพ่อทำอะไรกัน พ่อได้ปลื้มจนออกนอกหน้าแบบนี้” ผมพูดเหน็บ จะว่าผมน้อยใจก็คงใช่ ผมแม่งโดนเปรียบเทียบมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ทำอะไรไม่เคยจะดีในสายตาของพ่อ เพราะพี่ชายฝาแฝดของผมมันดีกว่าผมทุกอย่างไง ผมก็เลยกลายเป็นคนที่แย่ในสายตาพ่อ“ไอ้ปราบ!” พ่อของผมตะโกนจนแขกในงานหันมาสนใ

  • พันธะรักพันธนาการร้าย   ตอนที่ 11 ขาว-ดำ(2)

    เมื่อเพื่อนคนสำคัญของมิ้มตื่นขึ้นมาก็พูดเรื่องที่ทำให้ผมรู้สึกสนุก สะใจ เธอคิดว่าผมเป็นไอ้กองทัพคนรักของมิ้ม พอเห็นใบหน้าที่โคตรสิ้นหวังผมก็มีความสุขซะงั้น ทำให้ไอ้กองทัพแปดเปื้อนบ้างก็มีความสุขดี ถึงจะแค่ชื่อก็ตาม อีกอย่างยื้อเวลาอีกนิดก็ดีเหมือนกันเพราะผมรู้สึกชอบร่างกายผู้หญิง ยังไม่อยากปล่อยไป เธอแทนตัวเองว่าเบลล์ นั่งร้องไห้เป็นคนบ้า คงจะเสียใจมาก ดี ผมชอบ เกลียดมากยิ่งดีไอ้กองทัพพควรจะถูกคนเกลียดบ้าง ด้วยความนึกสนุกผมจึงยื่นข้อเสนอในทางบังคับข่มขู่เพื่อที่ผมจะได้ลิ้มลองร่างกายนี้จนกว่าจะเบื่อและใส่ร้ายไอ้กองทัพด้วย ซึ่งตอนที่ผมยื่นข้อเสนอไปผมคิดว่าคงไม่เกินอาทิตย์ผมก็คงจะเบื่อแล้วแต่พอเอาเข้าจริงมันไม่ใช่แบบที่ผมคิด เรื่องของผมกับเบลล์เลยเถิดมาถึงสองเดือน ช่วงหลัง ๆ ผมว่าผมผิดปกติไป ผมเคยชินกับการมีเบลล์ ผมต้องรีบกลับห้องมานอนพร้อมเธอ ต้องได้กอดต้องได้กลิ่นไม่อย่างนั้นผมจะนอนไม่หลับ การที่มีเบลล์อยู่ในชีวิตมันเริ่มไม่ใช่ชีวิตที่ผมต้องการ ฉะนั้นผมต้องจบปัญหานี้ต้องตัดเบลล์ออกจากชีวิตของผมให้เร็วที่สุดไม่งั้นจะเป็นผมที่แย่ เมื่อต้องเขี่ยเบลล์ทิ้งผมก็ต้องหาผู้หญิงคนใหม่ จากนั้นก็ไ

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status