29: สร้างบ้าน [1]

ทุกคนในหมู่บ้านต่างก็รับรู้แล้วว่าครอบครัวของหวังอีกหลินทำน้ำผึ้งขาย บางครอบครัวก็มาของานทำ ครอบครัวไหนหน้าด้านหน่อยก็ถึงกับขอสูตรไปทำขายเอง และครอบครัวนั้นคือครอบครัวของเผยชุนคู่อริเก่าของหยุนชิงนั้นเอง แน่นอนว่าพวกนั้นโดนหยุนชิงด่าไล่ตะเพิดออกจากบ้านทันที

เพื่อเป็นการแก้ปัญหาไม่ให้วุ่นวายไปมากกว่านี้ หวังอี้หลินจึงขอให้ผู้นำหมู่บ้านประกาศให้ชาวบ้านมาลงชื่อไว้ หากใครต้องการงานทำ จนกว่าจะสร้างบ้านและโรงเรือนทำน้ำผึ้งเสร็จ เขาจะมาคัดเลือกอีกทีว่าผู้ใดจะได้เข้าทำงาน

เป็นตามคาดชาวบ้านแทบจะทั้งหมู่บ้านมาลงชื่อไว้เพื่อหวังว่าตนจะได้ทำงาน บ้านที่กำลังจะสร้างหวังอี้หลินได้ไปปรึกษาผู้นำหมู่บ้าน  ท่านก็ได้แนะนำนายช่างเฉินที่มีฝีมือการสร้างบ้านโดยเฉพาะจากหมู่บ้านข้าง ๆ ให้ อีกสองวันนายช่างเฉินจะเข้าไปหาชายหนุ่มที่บ้านเพื่อพูดคุยตกลงราคา

“ข้าขอบคุณท่านลุงมู่มากนะขอรับ ที่ช่วยเป็นธุระให้หลายเรื่อง” ชายหนุ่มขอบคุณผู้นำมู่ที่ช่วยเป็นธุระให้ทั้งเรื่องการสร้างบ้าน และเรื่องชาวบ้านที่ต้องการมาทำงานกับตน

“ไม่เป็นไรเราคนหมู่บ้านเดียวกันมีสิ่งใดก็ต้องช่วยกันอยู่แล้ว หากชาวบ้านมีงานทำย่อมเป็นสิ่งดี” ผู้นำมู่กล่าวอย่างใจดี เขาย่อมต้องช่วยอยู่แล้ว หากชาวบ้านอยู่ดีกินดีนั่นหมายความว่าเขาดูแลชาวบ้านใต้ปกครองได้ดี

“เช่นนั้นสร้างบ้านเสร็จเมื่อไร ข้าจะมาแจ้งเรื่องกำหนดรับคนเข้าทำงานนะขอรับ”

“ได้ ๆ ขอบใจพวกเจ้ามากที่ช่วยทุกคน”

“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะขอรับ”

“เดี๋ยวข้าไปส่ง”

ผ่านไปสองวันนายช่างเฉินได้มาหาครอบครัวหวังที่บ้าน เพื่อพูดคุยเรื่องสร้างบ้านตามที่ผู้นำมู่ได้แนะนำเขามา

“มีใครอยู่หรือไม่” นายช่างเฉินตะโกนเรียกคนที่อยู่ภายในบ้าน เขามองรอบบ้านแล้วก็ไม่มีผู้ใด

“อยู่เจ้าค่ะ ท่านคือ...” หยุนชิงที่กำลังเข้าครัวทำอาหารให้ทุกคนทาน ได้ยินเสียงคนเรียกหน้าบ้านจึงได้ออกมาดู

“ข้านามว่าเฉินเป็นนายช่างที่ผู้นำมู่แนะนำมาน่ะ”

“เช่นนั้นเชิญเข้ามาในบ้านก่อนเจ้าค่ะ ข้าไปเรียกสามีข้าก่อน” หยุนชิงเชิญนายช่างเข้ามานั่งรอภายในบ้าน นำน้ำดื่มมาให้เนื่องจากที่บ้านนางไม่มีใบชา ตอนนี้จึงมีแค่น้ำเปล่าต้อนรับแขกเท่านั้น

“น้ำเจ้าค่ะ ต้องขอโทษด้วยบ้านข้ามีแต่น้ำเปล่าเจ้าค่ะ”

“ไม่เป็นไรจะน้ำอะไรข้าก็ดื่มได้ เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก” นายช่างเฉินยกน้ำขึ้นจิบนี่มันน้ำผึ้งนี่ ไหนนางบอกมีแค่น้ำเปล่าแถมรสชาติเปรี้ยวนิดหวานหอมน้ำผึ้งหน่อย มันทำให้เขารู้สึกสดชื่นยิ่งนัก

“เดี๋ยวก่อนแม่นางน้ำนี่คือสิ่งใดหรือ รสชาติถึงได้ดื่มแล้วสดชื่นยิ่ง”

“เรียกว่าน้ำผึ้งมะนาวเจ้าค่ะ ดื่มแล้วจะช่วยให้สดชื่นชุ่มคอ”