مشاركة

บทที่ 1516

مؤلف: หว่านชิงอิ๋น
ในขณะที่อวี๋หงกำลังไล่ตามมา

ทันใดนั้นก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วกระโจนเข้าสู่บริเวณการต่อสู้ ผู้คนโดยรอบต่างหยุดมือในทันที

พากันมองไปยังทิศทางที่ผู้คนกลุ่มนั้นกรูกันเข้ามา

หลังจากองครักษ์จำนวนมากกรูกันเข้ามาแล้ว ก็เห็นเงาร่างสง่างามค่อย ๆ ก้าวเข้ามา

ในใจของทุกคนกระวนกระวาย

เมื่อฉีเฮ่าเห็นผู้มาเยือนก็ตื่นเต้นอย่างยิ่ง พยายามคลานขึ้นแล้วกระโดดเข้าไปหาเฉินชีด้วยความทุลักทุเล

“ท่านแม่ทัพใหญ่! ท่านมาได้จังหวะพอดี!”

ฉีเฮ่าชี้ไปยังอวี๋หงและลั่วชิงยวนด้วยความโกรธ “ท่านรีบส่งกำลังทหารไปปราบเมืองป้านกุ่ยเถิดขอรับ! เจ้าเมืองผู้นั้นคิดจะสังหารข้า!”

“ส่วนสตรีผู้นี้กล้าท้าทายข้า ข้าจะจับนางกลับไปเป็นนางบำเรอกองทัพ”

ฉีเฮ่าในเวลานี้เต็มไปด้วยบาดแผล เห็นได้ชัดว่ามิอาจต้านทานอวี๋หงได้จึงจำต้องหาที่พึ่ง

บังเอิญว่าเฉินชีมาถึงพอดี เขามั่นใจว่าเฉินชีจะลงมือช่วยเหลือ

ทว่าเมื่อเฉินชีได้ยินคำสุดท้าย สีหน้าก็พลันมืดมนลงในทันที

ดวงตาคมกริบมองฉีเฮ่าอย่างดุร้าย “เจ้าว่ากระไรนะ?”

“สตรีผู้นั้นเป็นกระไรไป?”

ฉีเฮ่ายังมิได้ตระหนักถึงแววตาและน้ำเสียงที่เย็นชาลงอย่างกะทันหันของเฉินชี เพียงกล่าวด้วยค
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1518

    เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฉินชีก็นั่งลงพร้อมหยิบกระดาษและพู่กันมาเริ่มวาดวาดเสร็จอย่างรวดเร็วก็ยื่นให้ลั่วชิงยวนดู“เช่นนี้ เจ้าชอบหรือไม่?”ลั่วชิงยวนมองดู กระบี่เพรียวบาง ดูบอบบางและจับถนัดมือ ใกล้ด้ามกระบี่ยังมีตัวอักษร “ลั่ว” สลักอยู่ด้วยนางถามว่า “เจ้าต้องใช้เวลานานเท่าใดในการสร้างกระบี่เล่มนี้?”เฉินชียิ้ม “ภายในครึ่งเดือน จะตีให้เจ้าเสร็จแน่นอน”ลั่วชิงยวนประหลาดใจ “ครึ่งเดือนก็ได้แล้วหรือ?”เฉินชียกยิ้มจาง “ได้ แต่เจ้าต้องช่วยข้า”“ช่วยอย่างไร?”“ต้องรวบรวมวัสดุที่ข้าต้องการให้ครบภายในสามวัน แล้วขนขึ้นเขาไป”ลั่วชิงยวนคิดดูแล้ว การรวบรวมวัสดุเหล่านั้นในตลาดมืดคงมิยาก “ไม่มีปัญหา!”จากนั้นเฉินชีก็ตั้งใจปรับปรุงแบบร่างให้สมบูรณ์ ลั่วชิงยวนมองอยู่ข้าง ๆ ครู่หนึ่งในใจก็รู้สึกตกตะลึงในพรสวรรค์การตีกระบี่ของเฉินชีเมื่อเขาทำสิ่งนี้ สีหน้าของเขาจริงจังราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคนลั่วชิงยวนจึงมิได้รบกวนอีก แล้วออกจากห้องไปจากนั้นลั่วชิงยวนก็กลับบ้านนางจึงได้พบกับโหยวหัวหนิงอวี๋หงพบนางแล้วโหยวหัวหนิงยืนอยู่ในลานบ้านราวกับกำลังรอคอยนาง เมื่อเห็นลั่วชิงยวนกลับมาก็เดินตร

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1517

    “พวกเจ้าทุกคนจงไปให้พ้น!”บริวารของฉีเฮ่าจึงพากันถอยร่นไปอย่างรวดเร็วบริเวณนั้นพลันว่างเปล่าอวี๋หงก็โบกมือให้ทุกคนถอยไปผู้คุ้มกันตลาดมืดรีบเข้ามาลากศพไป เมื่อทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วก็รีบถอยออกไปอย่างรวดเร็วที่แห่งนี้กลับสู่ความสงบ มีเพียงกลิ่นคาวเลือดที่คุกรุ่นอยู่ในอากาศมิยอมจางหายไปเป็นเวลานานเฉินชีมีสีหน้าสำนึกผิดและเสียใจ เขามองลั่วชิงยวนพลางกล่าวเสียงต่ำ “ขอโทษ ข้ามิควรโกรธเจ้า แล้วทิ้งเจ้าไว้ที่นี่ลำพัง”ลั่วชิงยวนเหลือบมองเขาอย่างเฉยเมย มิได้ใส่ใจเมื่อห่างจากเฉินซี นางกลับรู้สึกสงบโล่งใจเสียอีกจูลั่วที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยังมิได้จากไป เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินชี ปรากฏว่าน้ำเสียงเช่นนั้นช่างน่าตกตะลึงยิ่งนักลั่วชิงยวนสังเกตเห็นเขา จึงถามเสียงเย็น “เจ้ายังมิไปอีกรึ? ยังอยากสู้กับข้าอีกหรือไร?”จูลั่วประสานมือคารวะ จากนั้นก็ยื่นกระบี่หมื่นทิศให้ด้วยมือทั้งสองข้างในเวลานี้ เขาจะกล้ามิคืนกระบี่ได้อย่างไรลั่วชิงยวนรับกระบี่มาแล้วคิดในใจว่าเขาก็ยังพอมีเหตุผลอยู่บ้างใครเล่าจะรู้ว่าจูลั่วกลับกล่าวอีกว่า “เพียงแต่ข้ายังคงอยากจะประลองฝีมือกับแม่นาง! หวังว่าจะได้หาเวลามาป

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1516

    ในขณะที่อวี๋หงกำลังไล่ตามมาทันใดนั้นก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นแล้วกระโจนเข้าสู่บริเวณการต่อสู้ ผู้คนโดยรอบต่างหยุดมือในทันทีพากันมองไปยังทิศทางที่ผู้คนกลุ่มนั้นกรูกันเข้ามาหลังจากองครักษ์จำนวนมากกรูกันเข้ามาแล้ว ก็เห็นเงาร่างสง่างามค่อย ๆ ก้าวเข้ามาในใจของทุกคนกระวนกระวายเมื่อฉีเฮ่าเห็นผู้มาเยือนก็ตื่นเต้นอย่างยิ่ง พยายามคลานขึ้นแล้วกระโดดเข้าไปหาเฉินชีด้วยความทุลักทุเล“ท่านแม่ทัพใหญ่! ท่านมาได้จังหวะพอดี!”ฉีเฮ่าชี้ไปยังอวี๋หงและลั่วชิงยวนด้วยความโกรธ “ท่านรีบส่งกำลังทหารไปปราบเมืองป้านกุ่ยเถิดขอรับ! เจ้าเมืองผู้นั้นคิดจะสังหารข้า!”“ส่วนสตรีผู้นี้กล้าท้าทายข้า ข้าจะจับนางกลับไปเป็นนางบำเรอกองทัพ”ฉีเฮ่าในเวลานี้เต็มไปด้วยบาดแผล เห็นได้ชัดว่ามิอาจต้านทานอวี๋หงได้จึงจำต้องหาที่พึ่งบังเอิญว่าเฉินชีมาถึงพอดี เขามั่นใจว่าเฉินชีจะลงมือช่วยเหลือทว่าเมื่อเฉินชีได้ยินคำสุดท้าย สีหน้าก็พลันมืดมนลงในทันทีดวงตาคมกริบมองฉีเฮ่าอย่างดุร้าย “เจ้าว่ากระไรนะ?”“สตรีผู้นั้นเป็นกระไรไป?”ฉีเฮ่ายังมิได้ตระหนักถึงแววตาและน้ำเสียงที่เย็นชาลงอย่างกะทันหันของเฉินชี เพียงกล่าวด้วยค

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1515

    อวี๋หลินล้มลงกับพื้น มิกล้าลุกขึ้นอีก เขาตะโกนด้วยความหวาดกลัว “จูลั่ว! เจ้ามัวยืนเฉยอยู่หาปะไร ลงมือสิ!”จูลั่วที่ยืนอยู่ห่าง ๆ เหลือบมองมาลั่วชิงยวนเหยียบอกอวี๋หลิน พลางจ้องมองเขาจากเบื้องบนด้วยสายตาคมกริบ “ข้าบอกแล้วว่าวันนี้ข้าจะเอาแขนของเจ้าให้ได้!”เมื่อกล่าวจบ นางก็หยิบกระบี่ขึ้นมาจากพื้นแล้วฟันเข้าที่แขนของอวี๋หลินอย่างแรงเสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาดังก้องเลือดแดงฉานสาดกระเซ็นอวี๋หลินกุมแขนที่ขาดสะบั้นไว้พลางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดภาพนี้โหดร้ายนองเลือดอย่างยิ่งทว่าลั่วชิงยวนกลับมิได้กะพริบตาแม้แต่น้อย“เจ้าน่ะรึ? คู่ควรที่จะมาแย่งตำแหน่งเจ้าเมืองหรือไร? เจ้าคนไร้ค่า!”ลั่วชิงยวนเตะเขาออกไปแต่ในเวลานั้นเอง จูลั่วก็ฉวยกระบี่หมื่นทิศมาอย่างรวดเร็ว แล้วเงื้อกระบี่พุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนลั่วชิงยวนหรี่ตาลงมองเขา ก่อนจะเดาะลิ้นแล้วส่ายหน้า “แม้จะถือกระบี่หมื่นทิศแล้ว ทว่าเทียบท่าทีของเจ้ากับฝูเหมิ่งแล้วก็ยังห่างไกลนัก”ท่าทีของฝูเหมิ่งเมื่อถือกระบี่นั้นสามารถทำให้ผู้คนใจสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวได้ แต่จูลั่วกลับมิเป็นเช่นนั้นจูลั่วหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าลั่วชิงยวน ส

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1514

    การแพ้ให้กับสตรีนางหนึ่งช่างเป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งฉีเฮ่ายอมสังหารผู้คนในที่นั้นทั้งหมดดีกว่าต้องคุกเข่าขออภัยต่อสตรีผู้นี้!ในวินาทีต่อมาผู้คุ้มกันที่ฉีเฮ่านำมาก็กรูกันเข้ามา แล้ววิ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนในขณะนั้นเอง ผู้คุ้มกันตลาดมืดก็เคลื่อนไหวในทันทีบรรยากาศพลันตึงเครียดขึ้นในพริบตาทำให้ผู้คนจำนวนมากที่มุงดูอยู่ต่างถอยกรูดด้วยความหวาดกลัว ด้วยเกรงว่าจะโดนลูกหลงฉีเฮ่าจ้องลั่วชิงยวนเขม็ง แล้วพุ่งเข้าใส่ลั่วชิงยวนในเวลานั้นเอง เงาร่างสีดำก็ร่อนลงมากลางอากาศ เข็มเงินหลายเล่มพุ่งตรงมาจิตสังหารพวยพุ่งฉีเฮ่าตอบสนองอย่างรวดเร็ว ถูกบังคับให้ถอยหลังไปหลายก้าวเข็มเงินพุ่งปักลงบนพื้นเสียงอันเปี่ยมด้วยอำนาจและทรงพลังดังมาจากฟากฟ้า “ข้าจะดูว่าใครกล้าแตะต้องน้องสาวของอวี๋หงผู้นี้!”เมื่อเสียงนั้นดังขึ้นก็ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมายนับมิถ้วนทุกคนพากันมองไปตามเสียง จึงเห็นเงาร่างในชุดคลุมสีดำอยู่บนชายคา ภายใต้หน้ากากผีนั้นเพียงพอที่จะสะกดข่มผู้คนที่อยู่ในที่นั้นได้ฉีเฮ่าขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็เกิดความคิดที่จะถอยหนีมิอยากเป็นศัตรูกับตลาดมืดแต่มินานเขาก็ถูกความโกรธในใจครอบงำ

  • ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย   บทที่ 1513

    ทั้งสองปะทะกันหลายสิบกระบวนท่า ลั่วชิงยวนเอาแต่หลบหลีก แต่เพียงแค่หลบหลีกก็สามารถทำให้ฉีเฮ่าโกรธแทบตายได้จูลั่วที่ยืนมองอยู่ตลอดเวลารู้สึกกังวลสตรีผู้นี้มิได้อ่อนแอเลยท่านแม่ทัพใหญ่ประมาทแล้ว!ทันใดนั้นเอง เสียงฮือฮาด้วยความตื่นเต้นก็ดังขึ้นโดยรอบเพราะลั่วชิงยวนถูกบีบให้ถอยไปจนถึงขอบลานประลองแล้วอาจตกลงไปได้ทุกเมื่อสายตาของฉีเฮ่าเย็นชา ฉวยโอกาสจับบ่าของลั่วชิงยวน มุมปากแสยะยิ้มเย็น “จับเจ้าได้แล้ว!”“ดูสิว่าตอนนี้เจ้าจะหลบได้อย่างไรอีก!”หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ลงมือหนักขึ้น ลั่วชิงยวนรับมือด้วยความตึงเครียด แต่ด้วยความแตกต่างของน้ำหนักตัว ฉีเฮ่าจึงจับแขนและขาของนางแล้วยกขึ้นฉีเฮ่ายกตัวลั่วชิงยวนขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง เตรียมจะโยนนางออกจากลานประลองทว่าในชั่วขณะนั้นเอง ลั่วชิงยวนก็ออกแรงอย่างแรง ใช้เท้าข้างหนึ่งเกี่ยวคอของฉีเฮ่าไว้จากนั้นก็หมุนตัวหลุดจากมือของฉีเฮ่า แล้วเกี่ยวคอฉีเฮ่าแล้วล้มลงกับพื้นลั่วชิงยวนร่วงลงสู่พื้นก่อนแล้วฟาดฝ่ามือลงไป แรงลมยกฝุ่นคละคลุ้งก่อนจะกระโจนตัวขึ้นในพริบตาแต่ขาทั้งสองข้างยังคงล็อกคอของฉีเฮ่าไว้แน่นกดฉีเฮ่าลงกับพื้นอย่างแรงจากนั้น

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status