เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2275
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2282
เมื่อแม่ทัพเติ้งเห็นว่ามิสามารถหยุดยั้งฝูงชนที่โกรธแค้นเหล่านี้ได้ เขาก็ครุ่นคิดแล้วจึงเอ่ยออกมาด้วยเสียงอันดัง“จ้าวหรุ่ยหรุ่ยบำเพ็ญตนในเส้นทางชั่วร้าย อีกทั้งยังสังหารเฉียวเค่อและผู้อื่นเพื่อแย่งชิงพลังไปด้วย พฤติกรรมเช่นนี้โหดร้ายและอำมหิตยิ่งนัก!”“ข้าจะยึดตามกฎหมาย ตัดสินประหารชีวิตจ้าวหรุ่ยหรุ่ยด้วยการเฉือนเนื้อเพื่อเป็นเยี่ยงอย่าง!”แม่ทัพเติ้งทำตามสถานการณ์ ใช้เรื่องนี้ช่วยให้ฮูหยินเฉียวและคนอื่น ๆ ได้แก้แค้นให้ญาติของพวกเขาสมใจ!ทั่วทั้งสถานที่นั้นเต็มไปด้วยเสียงเฮลั่นขึ้นมาทันทีหลิงอวี๋มองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยถูกบรรดาเจ้าทุกข์เฉือนเนื้อหนังไปทีละคน ๆ อย่างมิแยแสเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเมื่ออยู่ท่ามกลางเสียงโห่ร้องยินดีของฝูงชนเห็นได้ชัดว่าแทบไม่มีความหมายใดภายใต้การลงโทษเช่นนี้มินานจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ทรุดลงไป จากนั้นหลิงอวี๋ก็หันหน้าออกจากหน้าต่างโดยที่ยังดูมิจบจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะคิดทบทวนชีวิตของนางหรือไม่นะ?นางจะสำนึกผิดหรือไม่ว่า มิควรเลยเถิดไปไกลจนทำให้ตนต้องลงเอยที่จุดจบเช่นนี้?“พวกเรากลับกันเถิด!”เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋เดินออกไปข้างนอก เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2281
เมื่อหลงจิ้งได้ยินคำถามที่ถามตน เขาก็เอ่ยออกมา “ข้าให้คนไปสืบดูแล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่มีข่าวอะไรทั้งนั้น!”“ตามที่คนของข้าบอกมาก็คือ ยอดเขาเทพธิดามีการป้องกันเข้มงวดยิ่งนัก คนภายนอกมิสามารถเข้าไปได้เลย!”“แต่พวกท่านมิต้องกังวล คนที่ทำงานให้ข้าเป็นคนฉลาดมาก เขาติดสินบนนางรับใช้คนหนึ่งที่อยู่ในนั้นไว้แล้ว อีกมินานน่าจะได้ข่าวอะไรบ้าง!”เซียวหลินเทียนพยักหน้า สายลับที่เขาส่งไปสืบเรื่องสตรีศักดิ์สิทธิ์ก็มิได้ข้อมูลที่มีประโยชน์ใด ๆ เช่นนั้น ในตอนนี้จึงทำได้เพียงรอเท่านั้นเมื่อเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋เห็นว่าเรื่องราวทุกอย่างคุยกันได้อย่างชัดเจนแล้ว พวกเขาก็กล่าวลาเมื่อทั้งสองคนเดินออกมาจากจวนเจ้าแห่งทิศใต้ องครักษ์ที่รออยู่หน้าประตูก็ก้าวเข้ามากระซิบรายงาน“ฝ่าบาท คดีของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้เริ่มการพิจารณาคดีที่ศาลาว่าการแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”เซียวหลินเทียนมองหลิงอวี๋ พร้อมเลิกคิ้วขึ้นแล้วเอ่ยถาม “อาอวี๋ เจ้าอยากไปดูหรือไม่?”ยามนี้เซียวหลินเทียนค่อนข้างรู้สึกซับซ้อนเมื่อเผชิญหน้ากับหลิงอวี๋หลิงอวี๋มิเคยพูดกับตนมาก่อนว่านางเป็นคนที่กลับชาติมาเกิดใหม่ เรื่องนี้ทำให้เซียวหลินเทียนรู้สึกมิสบาย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2280
เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าครอบครัวของเจ้าแห่งทิศใต้จริงใจเช่นนี้ นางก็มิได้ใส่ใจอะไร“เจ้าแห่งทิศใต้ ข้าและเย่หรงต่างก็พิสูจน์ได้ว่าเรื่องกลับชาติมาเกิดมีอยู่จริง ดังนั้นการที่ตงกู่อวี้กลับชาติมาเกิดก็มิแปลกเช่นกัน!”“หากนางมีความทรงจำจากชาติก่อนมาด้วยเช่นเดียวกับพวกเรา นั่นก็เท่ากับว่านางมีความรู้และความสามารถแข็งแกร่งกว่าพวกท่าน!”“ตงกู่อวี้กลับชาติมาเกิดสามครั้งแล้ว แต่ที่เมืองหลวงแดนเทพมิได้มีเรื่องใหญ่ใด ๆ เกิดขึ้น นี่ก็อธิบายได้เช่นกัน!”หลิงอวี๋คิดพลางเอ่ยออไป “การกลับชาติมาเกิดเป็นเรื่องลึกลับยิ่งนัก ใครก็มิอาจรับรองได้ว่าตนกลับชาติมาเกิดแล้วจะได้เกิดในครอบครัวที่ตนต้องการ!”“ก่อนหน้านี้ตงกู่อวี้มิได้ทำให้เกิดความปั่นป่วนใด ๆ อาจด้วยเพราะเกิดเรื่องมิคาดคิดขึ้น อย่างเช่นนางยังมิทันได้โตเป็นผู้ใหญ่ก็ตายเสียแล้ว!”“หรือบางทีครอบครัวที่นางกลับชาติมาเกิดก็มิอาจทำให้นางทำตามความฝันได้!”“หรืออาจจะถึงขั้นที่ว่า นางกลับชาติมาเกิดเป็นหมูเอยหรือสุนัขเอย นางก็ย่อมมิสามารถทำให้เกิดความปั่นป่วนใด ๆ ได้อยู่แล้ว”เซียวหลินเทียนและครอบครัวของเจ้าแห่งทิศใต้ฟังแล้วก็ตกตะลึง แต่เมื่อลองคิดดู สิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2279
หลงจิ้งคือคนที่รู้สถานการณ์ของเจ้าแห่งทิศใต้ในราชสำนักดีที่สุด เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าแล้วเอ่ยออกมา “สิ่งที่ท่านพ่อข้าพูดคือความจริง!”“หลายปีที่ผ่านมานี้ ตระกูลเหล่านี้ต่างก็แบ่งฝักแบ่งฝ่ายกัน และล้วนรักษาความสงบภายนอกเอาไว้!”“นี่หากเสด็จปู่ของข้าให้พวกเขาไปจัดการฝูไห่ พวกท่านเชื่อหรือไม่ว่า จะมีคนครึ่งหนึ่งยอมจำนนต่อฝูไห่!"หลิงอวี๋อดมิได้ที่จะถามออกไป “แต่ยามนี้ตระกูลหลงกุมอำนาจอยู่ ตระกูลเหล่านั้นมิสามารถสั่งการได้ หรือว่าตระกูลหลงก็ไม่มีใครที่สามารถยืนหยัดต่อต้านตงกู่อวี้ได้เลยหรือ?”“ตอนนี้ฝูไห่ยังมิได้รับการช่วยเหลือออกมา ด้วยความแข็งแกร่งของตงกู่อวี้แล้ว ขอเพียงคนของตระกูลหลงร่วมแรงร่วมใจกัน จะต้องสามารถปราบนางได้อย่างแน่นอน!”เจ้าแห่งทิศใต้มองหลิงอวี๋ แล้วเอ่ยออกมาอย่างขมขื่น “ตระกูลหลงมีคนอยู่มากมาย แต่คนที่มีพรสวรรค์ในด้านวรยุทธ์ที่สุดก็คือเจ้าแห่งทะเล”“หากแม้แต่เจ้าแห่งทะเลก็มิลุกขึ้นมาจัดการกับตงกู่อวี้ คนอื่น ๆ จะยอมไปตายเปล่า แล้วให้เจ้าแห่งทะเลได้ประโยชน์หรือ?”หลงจิ้งก็เอ่ยขึ้นมาเช่นกัน “หลิงอวี๋ เมื่อครู่ข้ามาหาพวกเจ้าก็เพราะต้องการจะบอกพวกเจ้าว่า มิรู้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2278
เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยออกมา “จ้าวซวนจัดการส่งสายลับไปติดตามเขาอยู่ เขามิได้ทำเรื่องโง่เขลา และซ่อนตัวอยู่แถว ๆ บ้านตระกูลเฉียว เขาคงจะอยากขโมยศพบิดามารดาของเขาออกมา!”“เดิมทีฮูหยินเฉียวต้องการจะนำร่างของท่านอาเฉียวและชิงเหวินไปเฆี่ยนตีที่หน้าหลุมศพของอดีตผู้นำตระกูลเฉียว แต่ฮูหยินผู้เฒ่าเฉียวห้ามไว้!”“ฮูหยินผู้เฒ่าเฉียวบอกว่า ถือว่าเป็นการสะสมบุญกุศลเพื่อตัวฮูหยินเฉียวเอง นางก็มิควรทำเรื่องชั่วร้ายเช่นนี้!”“สุดท้ายฮูหยินเฉียวก็ยอมประนีประนอม แต่มิยอมปล่อยเฉียวไป๋ไป นางบอกว่ามีเพียงแค่เฉียวไป๋จะต้องตายเท่านั้น นางจึงจะหายโกรธได้!”“นางเก็บร่างของท่านอาเฉียวและชิงเหวินไว้ที่บ้านตระกูลเฉียว แล้วบอกว่าให้เวลาเฉียวไป๋เจ็ดวันให้กลับไปยอมรับผิดที่บ้านตระกูลเฉียวด้วยตนเอง มิฉะนั้นนางจะบดขยี้ท่านอาเฉียวและชิงเหวินจนกลายเป็นผุยผงจนมิอาจกลับชาติมาเกิดได้อีกตลอดกาล!”หลิงอวี๋ฟังแล้วก็ขมวดคิ้ว นี่เป็นการบีบให้เฉียวไป๋ต้องเผยตัวออกมามิใช่หรือ?หากเฉียวไป๋มิสามารถขโมยร่างของบิดามารดาตนออกมาได้ ก็เกรงว่าจะพาตนเข้าไปตกหลุมพรางเข้าจริง ๆ และใช้ตนเองแลกกับการได้ฝังบิดามารดาอย่างสงบเมื่อเซียวหลิน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2277
ความกังวลของจ้าวซวนก็เป็นเช่นเดียวกับเซียวหลินเทียน เดิมทีนี่คือวิกฤตของแดนเทพ เมื่อพวกเขากลับฉินตะวันตกก็สามารถหลีกเลี่ยงหายนะนี้ได้แล้ว!แต่จะหลีกเลี่ยงได้จริงหรือ?เซียวหลินเทียนนึกถึงว่าภายภาคหน้าหวงฝู่หลินจะต้องไร้บ้านให้กลับ ตระกูลเจ้าแห่งทิศใต้ที่ช่วยเหลือตนและหลิงอวี๋ก็จะต้องเผชิญกับการล่มสลายเช่นกัน ครอบครัวของเย่ซื่อฝานอาจารย์ของหลิงอวี๋ก็จะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบากเหล่านี้ด้วย!ภายใต้รังที่พลิกคว่ำไข่ใบไหนเล่าจะมิแตก ราษฎรจำนวนมากที่ต้องเดือดร้อนกับหายนะในครั้งนี้ พวกเขาจะหลบเลี่ยงจากหายนะครั้งนี้ได้อย่างไร?“จ้าวซวน เจ้าไปพักผ่อนก่อนเถิด! วันพรุ่งพวกเราไปหาเจ้าแห่งทิศใต้กัน ดูว่าจะสามารถหาคนไปช่วยสนับสนุนหวงฝู่หลินได้หรือไม่!”เซียวหลินเทียนนึกขึ้นมาได้ว่าหวงฝู่หลินเคยพูดไว้ ภูเขาหิมะนั้นมียอดเขาอยู่หลายแห่ง และก่อนหน้านี้เจ้าสำนักซิงหลัวก็เคยบีบบังคับถามหวงฝู่หลินไปว่าฝูไห่อยู่ที่ยอดเขาลูกใดกันแน่เจ้าสำนักซิงหลัวมิรู้ตำแหน่งที่ฝูไห่ถูกสะกดไว้อย่างแน่ชัด ดังนั้นหากคิดจะช่วยเหลือเขาออกมาก็ต้องใช้เวลาอีกสักพักพวกเขายังมีโอกาสที่จะช่วยหวงฝู่หลินชิงวังเทพกลับคืน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2276
“หากเจ้าไปตายเช่นนี้ มิใช่ความรักความภักดีหรอก แต่เป็นการอกตัญญู!”เสียงของเซียวหลินเทียนดังขึ้นเรื่อย ๆ ประโยคสุดท้ายก็แทบจะเป็นเสียงตะคอกออกมาด้วยความโกรธแล้ว“เจ้าต้องการให้พวกเขาตายตามิหลับรึ!”เฉียวไป๋ถูกเซียวหลินเทียนด่าทอจนหน้าซีดเซียว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แล้วจู่ ๆ เขาก็กระโจนออกไปข้างนอกอีกครั้งเพียงแต่ ครั้งนี้เซียวหลินเทียนมิได้ไปจับตัวเขากลับมาอีกแล้วหลิงอวี๋เองก็มิได้เคลื่อนไหวใด ๆ เช่นกันส่วนป้าวซวนรีบตามออกไปอย่างร้อนใจ พลางตะโกนออกไป “พี่หญิงหลิงอวี๋ รีบให้คนไปห้ามเขาทีเถิด อย่าให้เขาไปทำเรื่องโง่ ๆ เลยเจ้าค่ะ!”หลิงอวี๋จึงเอ่ยออกมาอย่างใจเย็น “ซวนซวน กลับมาเถิด หากเขาต้องการจะทำเรื่องโง่เขลาจริง ๆ พวกเราอาจจะห้ามเขาได้หนึ่งครั้ง แต่จะห้ามเขาเป็นครั้งที่สองคงมิได้หรอก!"“แต่ข้าเชื่อว่า… เขาจะมิทำเรื่องโง่เขลาอีก! เจ้าปล่อยเขาไปแล้วกลับไปคิดดูให้ดี ๆ เถิด!”ป้าวซวนตามไปจนถึงหน้าประตูเรือน แต่เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงอวี๋ก็ชะงักฝีเท้าทันที เมื่อคิดดูแล้วก็เดินกลับมาหลิงอวี๋ยิ้มออกมาเล็กน้อย “ข้าจะให้คนจัดการให้เจ้าได้พักผ่อนก่อน! คืนนี้ทุกคนเหนื่อยกั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2275
หลิงอวี๋นึกถึงตอนแรกที่ตนไร้ญาติขาดมิตร เมื่อเจอเรื่องของป้าวซวนและเฉียวไป๋ นางก็สงสารจนมิอาจทนได้ จึงมองเฉียวไป๋แล้วถอนหายใจและเอ่ยออกมา“มิใช่ว่าพวกเรามิอยากช่วยเจ้า แต่บิดามารดาของเจ้าจากไปแล้ว!”เซียวหลินเทียนจึงเล่าสิ่งที่จ้าวซวนบอกกับตนมาเมื่อครู่ออกมาหลังจากเฉียวไป๋ฟังจบก็ตกตะลึงค้างไปท่านอาเฉียวกับท่านแม่ปลิดชีพตนไปแล้วทั้งคู่หรือ?นี่… นี่เป็นไปได้อย่างไร!“สายลับของข้าคอยติดตามป้าวซวนและแฝงตัวเข้าไปในตระกูลเฉียวของพวกเจ้า หลังจากที่พวกเจ้าทั้งสองคนหนีออกมา เขาก็เห็นทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตาของเขาเอง!”เซียวหลินเทียนเอ่ยเสริมต่อไปอีก “ตอนนี้ฮูหยินเฉียวกำลังพาคนไปไล่ล่าพวกเจ้าทั่วทุกที่!"เฉียวไป๋ฟังอย่างว่างเปล่า ในหัวของเขาวนเวียนคำพูดที่ท่านอาเฉียวบอกตอนที่ยัดตนเข้าไปในช่องอยู่ซ้ำ ๆ ‘เฉียวไป๋ ในภายภาคหน้าเจ้าจะเข้าใจความเจ็บปวดใจของข้า!’ความเจ็บปวดใจอะไรกัน?ให้ตนมีชีวิตอยู่รอด แล้วนึกย้อนถึงความเจ็บปวดของการสูญเสียคนที่รักซ้ำแล้วซ้ำเล่าหรือ?“เป็นข้าเองที่ทำให้พวกเขาตาย!”เฉียวไป๋ทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้น น้ำตาพลันไหลรินลงมา“เหตุใดข้าจึงโง่เขลาถึงเพียงนั้น ข้าม
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2274
เฉียวไป๋เอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิด “รออีกสักหน่อยเถิด!”“ทั้งฮูหยินเฉียวและจ้าวหรุ่ยหรุ่ยต่างบอกว่าสิงอวี๋ก็คือหลิงอวี๋ และเจ้าของคฤหาสน์อู่ก็น่าจะเป็นเซียวหลินเทียนสามีของนาง!”“หากนางมิใช่หลิงอวี๋ เหตุใดคนที่เฝ้าประตูจึงยอมให้พวกเราเข้ามาเล่า!”ป้าวซวนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “ก็ได้ เช่นนั้นก็รออีกสักหน่อย หวังว่าท่านจะมิเข้าใจผิด!”หลิงอวี๋จำเสียงของป้าวซวนได้ นางจึงเดินตรงขึ้นบันไดแล้วผลักประตูเดินเข้าไปหลังจากที่หลิงอวี๋กับป้าวซวนแยกกันไป นางก็เปลี่ยนการปลอมตัวไปอีกครั้งแล้ว ดังนั้นเมื่อป้าวซวนเห็นสตรีแปลกหน้าเดินเข้ามา นางก็ตกใจจนเด้งตัวลุกขึ้นยืน“ซวนซวน! ข้าเอง พี่หญิงหลิงอวี๋ที่เจ้าตามหา!”หลิงอวี๋ใช้เสียงเดิมของตนพูดออกมา“พี่หญิงหลิงอวี๋… ท่านคือพี่หญิงหลิงอวี๋จริง ๆ ด้วย!”ป้าวซวนเองก็จำเสียงของหลิงอวี๋ได้เช่นกัน จากนั้นน้ำตาแห่งความอึดอัดใจก็ไหลรินลงมาทันที นางก็กระโจนเข้าไปกอดหลิงอวี๋“ข้า… ข้าคิดว่าท่านจากไปแล้ว!”“ข้ามิรู้จักใครในเมืองหลวงแดนเทพทั้งนั้น ข้าคิดว่า… ข้าคิดว่าข้าจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีกแล้ว!”“ฮือ ๆ ๆ…”ป้าวซวนนึกถึงความยากลำบากที่ได้รับมาในช่วงหลาย
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ15.8K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน16.6K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น386.1K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ115.5K viewsกลัวแล้วเจ้าค่ะ! อย่าหย่าข้าเลย
ซาชิกิวาราชิ79 viewsเล่ห์รัก ทัณฑ์รัญจวน
ฉู่เฉียว608 viewsฮูหยิน แค่ภรรยา
moonlight -mini3.6K viewsเล่ห์แค้นจินฉาน
lianlian544 views
