ดอกไม้เพลิงกลางหลังงามตระการ 5

และอีกเรื่องหนึ่ง สองเดือนหลังจากนี้คือช่วงเวลาที่ในภพก่อนเมืองจี๋หลินเกิดโรคระบาดที่คร่าชีวิตของบิดาของนางไป นี่อาจจะเป็นโอกาสดีที่จะได้หาต้นตอของโรคระบาดเพื่อจะได้ตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม

เมื่อวางแผนในใจเสร็จสรรพก็หันกลับไปมองที่ตรงที่ประทับตามเดิมต่อจากอวิ๋นรุ่น ก็เป็นท่านอ๋องและพระญาติลำดับอื่น รวมไปถึงขุนนางชั้นผู้ใหญ่ตั้งแต่ระดับสองขึ้นไปที่ลุกขึ้นกล่าวถวายพระพร จากนั้นเมื่ออวยพรครบทุกคนแล้ว เมื่อกองสังคีตเริ่มบรรเลงบทเพลงนุ่มหวานแผ่วเบาคลอคอยกล่อมให้หัวใจคนในงานจิตใจผ่อนคลายหย่อนอิริยาบถ งานเลี้ยงจึงได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

“การแสดงในวันนี้จัดลำดับอย่างไร” อวิ๋นรุ่นถามเสียงเรียบเรื่อยขณะแยกพริกและฮวาเจียวจากไก่ผัดพริกถั่วลิสงลงในจานเล็ก แล้วเลือกกินเพียงชิ้นไก่ที่กรอบฉ่ำเผ็ดชากำลังดี

“เรียนท่านอ๋อง เห็นว่าเป็นการแสดงสลับกับการแสดงดนตรีทั้งหมดสามชุด จากนั้นจึงปิดท้ายด้วยระบำซิ่วฉิวฮวาขององค์หญิงเวินอี๋เพคะ”

เมื่อเห็นหานฉงหรงอธิบายไหลลื่นก็อดปรายตามองมิได้ “รู้ละเอียดเสียจริง”

“กำหนดการณ์แสดงธรรมดา หาใช่ความลับไม่ ผู้ที่มีส่วนร่วมในการจัดงานเลี้ยงทุกผู้ย่อมรู้ดีเพคะ” หญิงสาวเอ่ยขณ