Share

ตอนที่6

Auteur: monsita
last update Dernière mise à jour: 2025-08-28 13:30:06

"ได้คับ...งั้นพี่ขอเบอร์โทรของเดียร์ด้วยได้มั้ย...พี่จะได้โทรบอกว่าพ่อกับแม่ของพี่ติชมว่ายังไง"พีทพูด

เขาเห็นสายตาของเดียร์ตอนที่เขาขอเบอร์โทรก็พอจะรู้ว่าเธอระมัดระวังตัวพอสมควร แต่พอเขาบอกเหตุผลสายตาของเธอก็ดูลดความระแวงลงไปได้

"ได้ค่ะ...เอามือถือมาสิคะ..เดี๋ยวเดียร์กดให้ค่ะ"เดียร์บอก

พีทส่งมือถือของเขาให้เดียร์ เธอกดหมายเลขโทรศัพท์ของเธอแล้วก็ส่งคืนให้เขา

"ขอบใจนะ"พีทยิ้ม

"แล้วเย็นนี้คุณเดียร์จะทำกับข้าวอะไรบ้างล่ะคะ...ป้าจะได้ไปตลาดและเตรียมของไว้ให้ค่ะ"ป้านิ่มถาม

"เดียร์ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ"พีทถามสีหน้าอึ้งๆ

"คุณเดียร์ทำกับข้าวเป็นแทบทุกอย่างเลยค่ะ...แถมอร่อยด้วย..ป้ายังเคยบอกให้เปิดร้านอาหารเลยนะคะ"ป้านิ่มชม

"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ...แค่พอกินได้"เดียร์บอก

"งั้น..ถ้าพี่จะขออยู่ทานข้าวเย็นด้วยได้มั้ย"พีทถาม

"ได้ค่ะ...ถ้าพี่พีทจะไม่รังเกียจอาหารพื้นบ้านธรรมดาๆ"เดียร์พูด

"พี่ไม่รังเกียจหรอกคับ...ถือว่าเป็นเกียรติมากต่างหากที่จะได้ชิมฝีมือเดียร์ทำกับข้าว"พีทมองเธอตรงๆ

"เอ่อ..งั้นเย็นนี้เดียร์จะทำยำถั่วพู ต้มยำกุ้งและปลาช่อนลุยสวนนะคะ"เดียร์บอก

"ค่ะ...งั้นป้าไปตลาดก่อนนะคะ"ป้านิ่มบอกแล้วเดินออกไป

"แล้วเดียร์จะเอาขนมไปให้เด็กตอนไหนและไปยังไงล่ะ"พีทถาม

"เดี๋ยวอีกสักพักก็ไปแล้วค่ะ...เดียร์ปั่นจักรยานไป..แค่นี้เอง"เดียร์บอก

"พี่ไปด้วยได้มั้ย"พีทถาม

"พี่พีทปั่นจักรยานเป็นมั้ยล่ะคะ"เดียร์ถาม

"เป็นคับ.."พีทพูด

"งั้นก็ไปได้ค่ะ..เดียร์มีจักรยาน2คัน..ปั่นไปคนละคันก็แล้วกัน...และพี่พีทไม่มีธุระที่ไหนเหรอคะ"เดียร์ถาม เธอคิดว่าเขาดูแปลกๆ

"พี่ไม่มีธุระที่ไหนหรอกคับ"พีทพูด

"ค่ะ..งั้นพี่นุ่นไปบอกน้าชดให้เตรียมจักรยานให้เดียร์2คันนะคะ"เดียร์หันไปบอกนุ่น

"ได้ค่ะคุณเดียร์"นุ่นพูดแล้วเดินออกไป

"เดียร์ระแวงอะไรพี่หรือป่าว..เห็นมองพี่แปลกๆ"พีทถามตรงๆ

"นิดหน่อยค่ะ...เพราะพี่พีทก็รูปร่างหน้าตาดี มีหน้าที่การงานที่มั่นคง ฐานะก็ร่ำรวยแต่กลับไม่มีนัดกับใครในวันหยุดเลย...เดียร์ก็เลยคิดว่ามันแปลกๆน่ะค่ะ"เดียร์พูดอย่างที่คิด

"พี่เพิ่งกลับมาไม่นานนี่คับ..อีกอย่างพี่ก็เป็นลูกคนเดียวด้วย..พอมาอยู่อย่างนี้แล้วมีเพื่อนก็เลยคิดว่าสนุกดีน่ะคับ"พีทพูด

เขาจะบอกตรงๆได้ยังไงว่าที่ทำเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเธอต่างหาก ขนาดไม่รู้ยังมองเขาอย่างระแวงถ้าขืนรู้คงไม่ให้เข้าใกล้แน่ๆ

"เดียร์ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ระแวงพี่พีท..เป็นเพราะเดียร์ออกไปอยู่ข้างนอกคนเดียวมานานน่ะค่ะ...เลยติดนิสัยขี้ระแวงมาด้วย...อย่าถือสาเดียร์เลยนะคะ"เดียร์ทำหน้ารู้สึกผิดจริงๆ

"ไม่เป็นไรหรอกคับ...ดีแล้วล่ะ...เพราะเดียร์เป็นผู้หญิงก็ควรต้องระแวงไว้ก่อนแหละดีแล้ว"พีทบอกยิ้มๆ

"ขอบคุณนะคะที่เข้าใจ"เดียร์ยิ้มสดใส

พ่อของเดียร์ยืนมองมาจากหน้าต่างห้องทำงานเห็นว่าเดียร์คุยกับพีทอย่างสนิทสนมก็ยิ้มอย่างมีความสุข จริงๆแล้วเขาอยากให้พีทเลือกเดียร์มากกว่าษาเพราะรู้นิสัยลูกสาวสองคนของเขาดีว่าใครเป็นอย่างไร

หลังจากนั่งคุยกันอีกสักพัก เดียร์กับพีทก็ปั่นจักรยานตามกันออกไปที่สวนสาธารณะที่หน้าหมู่บ้าน เดียร์เอาขนมไปให้ยามที่ตู้หน้าหมู่บ้านแล้วก็ปั่นจักรยานกลับมาที่สนามเด็กเล่น มีเด็กๆทั้งหญิงและชายหลายคนกำลังเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนาน

"พี่เดียร์สวัสดีคับ/ค่ะ"

เด็กๆที่เล่นกันอยู่หันมาเห็นเดียร์กับพีทเดินถือถุงใส่ขนมเข้ามาจึงวิ่งเข้ามาหาแล้วยกมือไหว้

"สวัสดีจ้า..เด็กๆ..เป็นยังไงกันบ้าง..พี่ไม่ได้มาตั้งนาน..คิดถึงจังเลย"เดียร์ยิ้ม

เธอนั่งยองๆลงแล้วเอามือกอดเด็กๆที่วิ่งเข้ามายกมือไหว้เธอ

"พวกหนูคิดถึงพี่เดียร์มากเลยค่ะ.."

"ทำไมพี่เดียร์หายไปนานเลยล่ะคับ"

"ขอโทษนะจ๊ะ...พอดีพี่ติดเรียนน่ะไม่ได้กลับบ้านเลย"เดียร์ยิ้ม

"แล้วนี่ใครคะ..พี่เดียร์"

"อ้อ!..นี่พี่พีท..พี่ชายของพี่เดียร์เองจ้า..สวัสดีพี่พีทด้วยนะคะ"เดียร์บอกยิ้มๆ

"สวัสดีคับ/ค่ะพี่พีท"เด็กๆยกมือไหว้

"สวัสดีคับเด็กๆ"พีทนั่งยองๆข้างเดียร์

"เด็กๆวันนี้พี่เอาขนมมาฝากนะ..เอาไปแบ่งกันทุกคนเลยนะคะ"เดียร์ยิ้มแล้วส่งขนมให้กับเด็กๆ

"ที่พี่พีทด้วยนะคับ.."พีทยิ้มแล้วส่งขนมให้เด็กๆเหมือนกัน

หลังจากแจกขนมแล้วเดียร์กับพีทก็นั่งมองเด็กๆที่กินขนมกันอย่างอร่อย

"เด็กๆคะ...วันนี้พี่เดียร์กับพี่พีทขอกลับก่อนนะ..เอาไว้วันหลังจะมาเล่นด้วยใหม่นะ"เดียร์ยิ้มให้เด็กๆ

"คับ..ค่ะ..คราวหน้าพี่พีทมากับพี่เดียร์อีกนะ"เด็กๆบอก

"คับ..พี่จะมากับพี่เดียร์อีกอย่างแน่นอนเลยคับ"พีทยิ้ม

"งั้น...พี่ไปก่อนนะบ๊าย..บายจ้า"เดียร์ยกมือโบกให้เด็กๆ

"บ๊าย..บายค่ะ/คับ"เด็กๆโบกมือตอบ

เดียร์กับพีทจึงปั่นจักรยานกลับมาที่บ้าน

เมื่อถึงบ้านแล้วเดียร์ก็จะเดินเข้าไปข้างในครัว

"พี่พีทไปนั่งเล่นก่อนก็ได้ค่ะ..เดี๋ยวเดียร์ขอไปทำกับข้าวก่อนนะคะ"

"พี่ขอเข้าไปดูด้วยได้มั้ย..พี่นั่งคนเดียว..เหงาอ่ะ"

เดียร์มองหน้าเขาตรงๆเหมือนอยากจะมองให้ทะลุว่าคิดอะไรอยู่ แต่สายตาของเขาก็ไม่ได้แอบแฝงอะไร

"ตามใจค่ะ..ถ้าไม่คิดว่ามันจะสกปรกหรือเลอะเทอะ"

"พี่ไม่คิดอย่างนั้นหรอก"

เดียร์จึงหันเดินต่อไปข้างในครัวโดยมีพีทเดินตามไป

พีทมองออกว่าเดียร์ระแวงและยังไม่ไว้ใจเขาเท่าที่ควร ต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา ที่เขาแทบจะไม่ต้องทำอะไรก็พากันเอาตัวเข้ามาใกล้ชิดกับเขาทุกคนอย่างเช่นนาริษาเป็นต้น

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่65

    "เดียร์ไปเอาน้ำมาให้นะคะ" เดียร์พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เย็น เธอถอนหายใจออกมายาวมากเพื่อปรับความรู้สึกของตัวเองให้เข้าที่แล้วจึงเดินถือขวดน้ำออกไป ชัยหันไปยิ้มให้พีท ชาช่าและแอนดิวเพราะทุกคนเห็นเหมือนกันว่าเดียร์เขินจนหน้าเปลี่ยนสี พีทถึงกับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข "พี่ๆน้ำค่ะ"เดียร์บอกพร้อมกับส่งขวดน้ำและแก้วให้ "น้ำอะไร..ทำไมถึงมีสีเขียวจางๆล่ะเดียร์"แอนดิวถาม "น้ำใบเตยลอยดอกมะลิค่ะ"เดียร์ยิ้ม "อืม..หอมดีจังเลย"พีทชม "ใช่..พี่ขอเอาไปดื่มที่บ้านบ้างสิ"ชาช่าบอก "พี่ก็ขอด้วยนะ"พีทยิ้ม "ได้ค่ะ..แล้วพี่ๆมากันหมดอย่างนี้..แล้วใครเปิดร้านล่ะคะ"เดียร์ถาม "วันนี้พี่ไม่เปิดร้านหรอกเดียร์..เดียร์ถูกทำร้ายทั้งคน..พี่จะเปิดร้านได้ยังไง"ชาช่าบอก "หา!..ยายช่า..ใครบอกว่าพี่ปิดร้าน"ชัยโวย "ช่าบอกอยู่นี่ไงคะ..หรือพี่ชัยจะขัดคะ"ชาช่ามองหน้าชัยทันที "อ้อ!..จ้าๆพี่จะกล้าขัดใจน้องสาวที่น่ารักได้ยังไง.."ชัยยิ้มนิดๆ "จริงๆแล้ว..เดียร์ก็ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย..ไปทำงานได้นะคะ"เดียร์บอก "ไม่คือไม่..ใครกล้าขัด"ชาช่าบอกเสียงจริงจัง "ค่ะๆ..ไม่ขัดค่ะ..พี่สาวคนสวย..อย่างอนนะ"เดียร์กอดเอวของชาช่า

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่64

    เมื่อถึงคอนโดพีทก็รีบขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ห้องของเดียร์แล้วกดกริ่งทันที สักพักเดียร์ก็เปิดประตู "เดียร์เป็นอะไรหรือป่าว..น้าเบิ้มบอกพี่ว่ามีคนไปทำร้ายเดียร์ที่ตลาด" พีทรีบเข้ามาจับตัวของเดียร์แล้วมองสำรวจไปจนทั่ว "เดียร์ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ..น้าเบิ้มนี่นะ..น่าตีจริงๆ" เดียร์งงๆและแปลกใจที่เห็นพีททำท่าทางตกใจมากและเข้ามาจับตัวของเธอเพราะตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยถูกตัวเธอเลยสักครั้ง "ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว..และทำไมไม่รับสายพี่ล่ะ...พี่เป็นห่วงจะแย่รีบขับรถจนแทบจะฝ่าไฟแดงเลยนะ" "ขอโทษค่ะ..เดียร์ลืมมือถือไว้หน้ารถน่ะค่ะ..เอ่อ..พี่พีทปล่อยเดียร์ได้แล้วล่ะค่ะ" "เอ่อ..คับ..พี่ขอโทษ..พี่ตกใจน่ะ" พีทปล่อยมือจากตัวของเดียร์ เขาเห็นหน้าของเธอมีสีระเรื่อนิดๆ "พี่พีทเข้ามาก่อนสิคะ..แล้วนี่..พี่พีทไม่ทำงานหรือคะ"เดียร์เริ่มเขิน "พอพี่รู้เรื่องเดียร์..พี่ก็รีบมาเลย..เรื่องอะไรก็ไม่สำคัญเท่าเดียร์หรอก" "เอ่อ..แล้วกินข้าวกลางวันหรือยังคะ" "ยังเลย..ใครจะกินลงล่ะคับ..คนที่รักถูกทำร้ายทั้งคน"พีทยิ้ม เขาจ้องหน้าของเดียร์ที่มีสีแดงนิดๆที่แก้ม "เอ่อ..คือ..เอ่อ..พี่พีทไปนั่งก่อนค่ะ..เดียร์ทำก๋วยเตี๋ยวลุ

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่63

    เดียร์เงยหน้ามองพวกมันทุกคนแล้วยิ้มที่มุมปาก เธอเห็นว่าน้าเบิ้มกับคนอื่นๆจะเข้ามาช่วยจึงสั่นหัวเบาๆไม่ให้เข้ามา น้าเบิ้มกับคนอื่นๆจึงถอยออกไปมองห่างๆแต่พร้อมจะเข้ามาช่วยทันทีถ้ามีอะไร "ไม่ดีกว่าค่ะ..ไม่ว่าง" "ว่างหรือไม่ก็ต้องไป" พวกมันพูดแล้วก็ทำท่าจะเข้ามาจับตัวเดียร์ แต่เดียร์หลบแล้วจับแขนมันบิด ก่อนจะเตะเข้าที่กลางลำตัว อีกคนวิ่งเข้ามาเดียร์จึงถีบจนหงายหลัง คนสุดท้ายจะเข้ามาต่อยแต่โดนเดียร์เตะจนล้มลงไป หลังจากนั้นพ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นก็ถือไม้เข้ามาช่วยกันตีพวกมันสามคนจนต้องวิ่งหนีไปทางหลังตลาด น้าเบิ้มสั่งให้คนของเขาตามพวกมันไป เขาอยากรู้ว่าใครเป็นคนบงการอยู่เบื้องหลัง "ไอ้พวกเวร..อย่ามาอีกนะโว้ย!" ป้าแม่ค้าตะโกนตามหลังพวกมันไป "ยายหนูเป็นอะไรหรือป่าวลูก"ลุงพ่อค้าถาม "หนูไม่เป็นไรค่ะ..ขอบคุณคุณลุงกับคุณป้าทุกคนเลยนะคะที่ช่วย"เดียร์ยกมือไหว้ "ไม่เป็นไรหรอกหนู..ป้ากับลุงที่นี่จำหนูได้..หนูมาซื้อของที่ตลาดนี่บ่อยๆใช่มั้ย"ป้าแม่ค้าถาม "ใช่ค่ะ..นี่ลุงกับป้าจำหนูได้ด้วยหรือคะ"เดียร์ยิ้ม "ทำไมลุงกับป้าจะจำหนูไม่ได้ล่ะ..สาวๆรุ่นหนู..ที่มาเดินซื้อของที่นี่..ไม่มีใครเหมือนหนูเลยสั

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่62

    "เฮ้ย!..วันนี้ไม่ใช่วันอาทิตย์..ทำไมมึงมาพร้อมกับเดียร์ได้วะ"ชัยถาม "กูออกมาพบลูกค้าแล้วรู้ว่าเดียร์อยู่ที่คอนโด...เลยเข้าไปหาอะไรกินน่ะ..เลยมาด้วยกัน" พีทมองหน้าชัยแบบเคร่งเครียด ชัยเห็นจึงไม่ถามอะไรต่อเพราะคิดว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เพียงแต่พีทไม่พูดต่อหน้าเดียร์ "พี่พีททำงานจนไม่มีเวลากินข้าวกลางวันเลย..เพิ่งมากินเมื่อกี้ล่ะค่ะ"เดียร์บอก "แล้วนี่เดียร์ทำอะไรมาล่ะ"ชาช่าถามเธอก็เห็นว่าพีททำหน้าตาไม่สบายใจเท่าไหร่ "เดียร์ทำยำปลาหมึกมาให้ค่ะ..พี่ๆกินกันไปก่อนนะคะ..เดียร์ไปทำงานก่อน"เดียร์บอกแล้วจะเดินออกไป ครืด...ครืดมือถือของเดียร์ดัง "ค่ะ..พ่อ" "ทำอะไรอยู่ลูก" "เดียร์อยู่ที่ร้านพี่ชัยค่ะ..พ่อมีอะไรหรือป่าวคะ..เดียร์ว่าจะเข้าบ้านวันเสาร์นี้ล่ะค่ะ" "ลูกไม่ต้องเข้าบ้านแล้วล่ะ...พ่อวานให้หนูช่าไปเป็นเพื่อนลูก..หาซื้อเสื้อผ้ากับของสำหรับไปทำงานน่ะ..เป็นเลขาส่วนตัวต้องออกไปพบลูกค้ากับตาพีทบ่อยๆ..ลูกต้องแต่งตัวบ้าง..ไม่อย่างนั้นตาพีทจะอายคนอื่นได้นะ..ไม่นึกถึงตัวเองก็ต้องนึกถึงคนข้างๆบ้าง..เออ..แล้วหนูช่าบอกว่า..วันอาทิตย์จะจัดงานเลี้ยงให้ลูก..ฉลองที่สอบเสร็จน่ะ..หนูช่าบอกลูกหรือยัง..เห

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่61

    แล้วหลังจากวันนั้นทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิม วันจันทร์เดียร์ก็ไปมหาลัยเพื่อสอบ เธอขับรถไปตามปกติแล้วสังเกตุว่ามีรถคันหนึ่งที่เหมือนจะขับตามเธอตลอด มันไม่ใช่รถของน้าเบิ้มแต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงคิดว่าอาจจะระแวงมากไป น้าเบิ้มที่คอยขับรถตามดูแลเดียร์ก็สังเกตุเห็นเหมือนกัน ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรแต่รถคันนั้นขับตามรถของเดียร์ไปทุกที่ตั้งแต่คอนโดถึงมหาลัยและจากมหาลัยจนถึงคอนโด แม้กระทั่งตอนที่เดียร์ไปทำงานที่ร้านของชัยก็เหมือนกัน น้าเบิ้มยังไม่ได้บอกใครจนกระทั่งผ่านมา3วันแล้ว รถคันนั้นก็ยังคงขับตามรถของเดียร์อยู่ จึงได้โทรหาพีททันทีเพราะมันไม่ปกติแล้ว พีททำงานอยู่ที่บริษัท เขากำลังเตรียมเอกสารที่จะออกไปพบลูกค้า ครืด..ครืดมือถือส่วนตัวของพีทดังขึ้น เขาเห็นเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นแต่ก็ลองกดรับ "สวัสดีคับ"พีทพูด "สวัสดีคับคุณพีท...ผมเบิ้มนะคับ" "คับน้าเบิ้ม..ผมก็นึกว่าเบอร์ใคร..มีอะไรหรือป่าวคับ" "2-3วันมานี้..ผมสังเกตุว่ามีคนขับรถตามรถของคุณหนูน่ะคับ..ขับตามไปทุกที่ๆคุณหนูไป" "อะไรนะคับ..แล้วเดียร์รู้หรือป่าวคับ" "ผมก็ไม่แน่ใจคับว่ารู้หรือป่าว..ที่ผมโทรมาบอกคุณพีทเพราะจะได้รู้ไว้น่ะคับ.

  • รักหมดใจยัยเด็กดื้อ   ตอนที่60

    ชาช่า พีท ชัยและแอนดิวรีบเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานเพราะไม่อยากให้ษาเห็น เดียร์พอเห็นษาเดินเข้าไปในร้านก็เอาหลังพิงกับรถ ถอนหายใจแล้วแหงนหน้ามองฟ้า เธอไม่คิดว่าษาจะดื้อรั้นได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ษาก็รู้ว่าพีทไม่ได้ชอบษา แต่ก็ยังจะพยายามบังคับให้เธอออกห่างจากพีทและโทษว่าที่พีทไม่ชอบษา เป็นเพราะเธอ "คุณหนู..เป็นอะไรหรือป่าวคับ..คุณษาทำร้ายคุณหนูหรือป่าว"น้าเบิ้มวิ่งเข้ามาถาม "น้าเบิ้มเห็นหรือคะ"เดียร์ถาม "เห็นคับ..คุณหนูไม่เป็นอะไรนะคับ"น้าเบิ้มมองอย่างสำรวจ "เดียร์ไม่เป็นอะไรค่ะ..น้าเบิ้มไม่ต้องบอกพ่อนะคะ..ว่าพี่ษามาหาเดียร์"เดียร์บอก "แต่ว่า.."น้าเบิ้มลังเล "เดียร์ไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจค่ะ..นะคะ"เดียร์บอก "คับ..ผมจะไม่บอกท่าน..แต่คุณหนูต้องระวังตัวนะคับ"น้าเบิ้มบอก "ค่ะ"เดียร์บอก "น้าเบิ้มคับ..น้าเบิ้มขับรถของเดียร์ไปที่คอนโดทีคับ..เดี๋ยวให้เดียร์กลับไปกับผมเอง"พีทบอก เดียร์หันไปมองหน้าพีทเมื่อได้ยินเขาบอกน้าเบิ้ม นี่เขาเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ "ได้คับ..คุณพีท"น้าเบิ้มบอก "ทำไมต้องให้น้าเบิ้มขับไปล่ะคะ..เดียร์ขับไปเองก็ได้ค่ะ"เดียร์บอก "ไม่ต้องไปฟังเดียร์หรอกค่ะ..น้าเบิ้ม..แล้

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status