เข้าสู่ระบบแชร์
ภาคพิเศษตอนต้น21 โจรป่า3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-26 13:48:32
บทล่าสุด
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น25 ปลดปล่อย3
เมื่อศัตรูมีมากกว่าหนึ่ง กลุ่มแรกจึงเข้าจัดการกับองครักษ์ กลุ่มที่สองจึงเข้าจัดการกับพวกบ่าวไพร่ คงเหลือไว้เพียงยอดฝีมือหนึ่งคนที่เดินแบบย่างสามขุมเข้าหาหลี่ลี่เหมยคนผู้นี้เป็นหัวหน้ากลุ่มชายชุดดำอย่างไม่ต้องสงสัยหญิงสาวถึงกับสะดุ้งตาโตทันใด เมื่อมองเห็นบุคคลที่เดินใกล้เข้ามาอย่างชัดเจนหากนางจำไม่ผิด บุรุษชุดดำผู้นี้คือลู่กังพี่ชายของลู่ชิงที่เป็นอดีตสหายของนาง ถึงแม้ว่าเขาจะปิดหน้าครึ่งล่างเห็นเพียงดวงตา แต่สายตาของเขาที่เหมือนลู่ชิงอยู่หลายส่วนเนื่องจากเป็นพี่น้องในอุทรเดียวกันและรอยแผลเป็นรูปสามแฉกบนหน้าผาก นางย่อมจำได้พวกเขาบ้าไปแล้วหรือไร? ไยต้องทำอย่างนี้?ต่อให้นางตายไป ลู่ชิงไม่มีทางได้เป็นฮองเฮา ไม่ว่ากรณีใดๆ เพราะว่าฐานะของตระกูลลู่ไม่มีทางถูกเลือกอา...คงมีคนยืมดาบฆ่าคน คงมีใครแอบหว่านล้อมเป่าหูลู่ชิงเป็นแน่ หรือบางทีคนที่ถูกหลอกล่อคงไม่พ้นสมาชิกตระกูลลู่ให้ตายเถอะ!เจ้าพวกโง่งมสิ้นคิด!หลี่ลี่เหมยประเมินเหตุการณ์ตรงหน้าได้ในใจพลางสบถก่นด่าแบบไร้เสียง นางทำได้เพียงค่อยๆ ก้าวเท้าถอยหลังเมื่อบุรุษชุดดำค่อยๆ ก้าวเท้าเดินเข้ามา มันผู้นี้เดินเข้าหานางเยี่ยงมัจจุราชกระนั้น
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น25 ปลดปล่อย2
แต่ทว่า...ตั้งแต่นางมาอยู่ในวังของเขาด้วยฐานะของว่าที่ชายาเอกที่เพียงรอพิธีเข้าหอหลังจากไว้ทุกข์ให้ครบสามปีภาพของเขาที่นางได้เห็นตั้งแต่ครั้งแรกที่นางเข้ามา คือเขามีสตรีรับใช้อุ่นเตียงอยู่แล้วหลายนาง ทั้งที่เป็นเพียงนางกำนัลข้างกายและอนุชายา ความรู้สึกเจ็บลึกระหว่างการเป็นชายาเอกแล้วสามีแต่งอนุชายาเข้ามาในภายหลัง กับการที่สามีมีอนุชายาอยู่แล้ว และแต่งนางเป็นชายาเอกเข้ามาทีหลัง มันไม่ต่างกันสักเสี้ยวมันเจ็บลึกเจ็บหน่วงพอกัน ภาพของเขาที่แนบชิดคลอเคลียกับสตรีงดงามหลากหลาย ภาพที่เขายืนยิ้มหัวร่อต่อกระซิกกับสตรีทุกนางอย่างเที่ยงธรรม เสียงครางครวญยามที่เขาทำรักกับสตรีแต่ละนางทุกค่ำคืนบุรุษหนึ่งเดียวผู้เป็นว่าที่สามีของนาง เขาช่างเป็นบุรุษเหนือบุรุษ เหมาะสมยิ่งนักกับการเป็นบุรุษมากภรรยา เจ้าเหนือหัวผู้ครองวังหน้าและวังหลัง เดิมทีนางทำใจยอมรับว่านางชอบเขา แต่ว่านานไปมันจึงกลายเป็นความรักที่เจ็บปวด ความรักเป็นสิ่งที่โง่งม มายาพวกนั้นช่างบังตานางไม่ควรรักเขา เพราะว่าเขาเองก็ไม่ควรรักนางและทุกอย่างคือหน้าที่ มันเป็นเพียงหน้าที่... เขาย่อมต้องรักสตรีทุกนาง หรือไม่ก็ไม่ควรรักใคร น
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น25 ปลดปล่อย1
ตรงริมหน้าผาสูงชันบนยอดเขาของภูผางดงามบรรยากาศร่มรื่นมีต้นไม้เขียวขจีและมวลบุปผาบานสะพรั่งอันเป็นสถานที่สำคัญของหลี่ลี่เหมยหญิงสาวในอาภรณ์สีเขียวอ่อนปักลายดอกมู่ตานสีชมพูจัดจ้านปิดทับด้วยเสื้อคลุมสีแดงขลิบชายผ้าโดบรอบเป็นสีขาวพองฟูแลดูงดงามสูงส่งเนื่องด้วยนางสั่งตัดชุดนี้เป็นพิเศษจากเนื้อผ้าในแบบเฉพาะส่งตรงมาจากเมืองทางตอนใต้ของเป่ยฉีอันเป็นฝีมือของสาวใช้เก่าแก่ของมารดาที่ยังคงอาศัยอยู่ที่นั่นนางม้วนผมทรงสูงงดงามเป็นทรงเฉพาะที่มารดาชื่นชอบพร้อมปักปิ่นทองคำแท้สลักลายฉลุฝังมุกเม็ดงามที่ถูกจัดทำขึ้นอย่างวิจิตรบรรจงสมัยบิดามารดายังมีชีวิตอยู่นางยืนอย่างงามสง่านิ่งงันปล่อยชายกระโปรงพริ้วสะบัดไปตามสายลมแลดูน่าชมจนเกิดเป็นภาพดั่งนางสวรรค์จำแลงแปลงกายลงมาเยือนพื้นดิน หญิงสาวกำลังยืนทอดอารมณ์อยู่ใต้ต้นดอกกุ้ยฮวาอันเป็นต้นไม้ใหญ่ฉายาหอมหมื่นลี้บนหุบเขาสูงชันแห่งนี้ ต้นของดอกกุ้ยฮวาที่สูงตระหง่านต้นนี้ ยืนต้านลมโชยที่โบกสะบัดอย่างโดดเด่นเป็นสง่าไม่เคยสร่างซาหลี่ลี่เหมยมักจะมายังสถานที่แห่งนี้กับบิดามารดาเมื่อครั้งยังเยาว์วัยยามเมื่อเป็นเด็กตัวเล็กมากนัก เพราะว่าที่นี่เป็นสถานที่แห่งความ
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น24 นกน้อยในกรงเหล็ก5
หลิงเวยยืนนิ่งจ้องมองท่านหญิงอยู่อึดใจก่อนตัดสินใจส่งสายตาบางอย่างไปทางบ่าวไพร่หลายคนที่ยืนรอรับใช้อยู่รอบนอกของศาลา หลี่ลี่เหมยเข้าใจความหมายทางสายตาของหลิงเวยได้ไม่ยาก นางจึงยกมือขึ้นสะบัดไล่เหล่าบ่าวไพร่ให้เดินออกไปไกลๆเมื่อบ่าวไพร่เดินห่างออกไปจากศาลาจนไกลเป็นอย่างดีแล้ว หลี่ลี่เหมยจึงเดินเข้าหาหลิงเวยและจับจูงมือของหลิงเวยให้มานั่งลงที่ตั่งตรงโต๊ะหมากล้อม นางเพียงยืนกอดอกก้มมองรอฟัง “เจ้ามีอะไรก็พูดมาเถิด อย่ามัวอ้ำอึ้ง ข้ามิใคร่ชอบนัก” ท่านหญิงกล่าวด้วยคำสั่งเฉียบขาด หากแต่กิริยาท่าทางของนางมิได้วางอำนาจแต่อย่างใด หลิงเวยเพียงเงยหน้ามองหลี่ลี่เหมยก่อนตัดสินใจบอกความจริงออกไป “ข้าไม่อาจรั้งอยู่ที่เป่ยฉีได้นานนัก ข้าต้องเดินทางกลับแคว้นเฉิน”“หืม?” ท่านหญิงขมวดคิ้วเอียงคอก้มมองอย่างสงสัย“กลับแคว้นเฉินหรือ? เจ้าเป็นบ่าวติดตามเฉินลี่หลินมิใช่หรือไร ไยต้องกลับไปแคว้นเฉิน”หลิงเวยคลี่ยิ้มแล้วเอ่ย “ข้ามิใช่สาวใช้ หากแต่ความจริงแล้ว ข้าคือพี่สะใภ้ขององค์หญิง ข้ากับครอบครัวต้องกลับบ้านที่แคว้นเฉิน”หลี่ลี่เหมยเริ่มกะพริบตาพลางระลึกถึงบุรุษหนุ่มรูปงามตัวโตสูงใหญ่ที่เดินมากับเด็กน้
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น24 นกน้อยในกรงเหล็ก4
ท่ามกลางมวลบุปผางดงามในอุทยานที่มีเพียงหนึ่งบุรุษสูงศักดิ์ยืนอยู่ตรงนั้นฉีหย่งเหอเลิกคิ้วคมเข้มขึ้นเล็กน้อยไร้ซึ่งคำสั่งการอันใด ถึงแม้ว่าหลี่ลี่เหมยจะกำลังทำตัววางอำนาจอยู่ก็ตามทีลูชิงค่อยๆ ลุกขึ้นยืนอย่างเชื่องช้าแลดูบอบบางมากนัก มือหนึ่งกุมหน้าท้องของตนอย่างหวงแหน ท่าทางน่าสงสารจับใจหลี่ลี่เหมยเพียงแค่นเสียงหึหนักๆ อยู่ในลำคอ นางรับรู้สายตาคู่คมของฉีหย่งเหอที่เข้าใจในแบบที่ลู่ชิงต้องการให้เขาเข้าใจนั้นได้เป็นอย่างดี นางจึงกลอกตาไปมาอย่างระอาเป็นที่สุด “ออกไป!” หลี่ลี่เหมยคำรามไล่ลู่ชิงเสียงดังอย่างตั้งใจให้ดังมากกว่าเดิม พร้อมชี้นิ้วกราดอย่างมาดร้ายไปทางลู่ชิงนางย่อมส่งเสริมงิ้วให้อดีตสหายเพื่อความสมบูรณ์แบบแนบเนียน ให้ลู่ชิงกับฉีหย่งเหอไปรักกันให้หนำใจ จะได้ไม่มาตอแยนาง น่ารำคาญยิ่ง!ลู่ชิงมีหรือจะพลาด นางรีบบีบน้ำตาแล้วเดินอย่างร้อนรนออกจากศาลาไปทางฉีหย่งเหอ หนึ่งบุรุษสูงศักดิ์เพียงยกวงแขนอบอุ่นขึ้นรับร่างบางที่กำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อย่างนึกห่วงใยท่ามกลางหมู่บุปผาที่ยืนรายรอบภายในอุทยาน หนึ่งบุรุษกำลังปลอบประโลมบุปผาดอกหนึ่งอย่างรักใคร่ สตรีทุกนางพลันล้อมรอบสองชายหญิงห
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคพิเศษตอนต้น23 นกน้อยในกรงเหล็ก3
หลี่ลี่เหมยนิ่งเงียบไปมิได้ต่อคำอันใดออกมาอีกลู่ชิงคลี่ยิ้มอ่อนหวานออกมาบางเบาแล้วเอ่ยต่อ “ข้าขอบคุณท่าน เรายังเป็นสหายที่ดีต่อกันได้หรือไม่”ท่านหญิงเพียงไหวไหล่น้อยๆ แล้วยืดตัวตรงทิ้งหมากในมือลงบนกระดานอย่างไม่ไยดี ก่อนนั่งกอดอกปรายสายตาเรียวสวยมองสตรีที่เคยเป็นสหายกันนิ่งๆ ลู่ชิงถึงกับนึกกลัวเกรงอดีตสหายตรงหน้า สายตาของนางพลันวูบไหวสั่นพร่าอยู่อึดใจ ก่อนจะกลับมาสวยหวานดังเดิมหลี่ลี่เหมยมองทันสายตาระแวงของสตรีตรงหน้าที่แม้จะเพียงวูบเดียวก็ตามที นางจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ในวังหลังไม่มีคำว่ามิตรแท้และศัตรูที่ถาวรหรอกนะ ลู่ชิง”“...”หลี่ลี่เหมยยังคงเอ่ย “อย่าคิดว่าข้าดูเจ้าไม่ออก เจ้าหมายใกล้ชิดกับข้าผู้เป็นว่าที่ฮองเฮาเพื่อที่ในภายภาคหน้าสนมเยี่ยงเจ้าย่อมมีพวกพ้อง และการที่มีข้าคอยหนุนหลังเจ้าย่อมเป็นสนมที่แข็งแกร่งเหนือสนมนางใด หากแต่เจ้าควรจะรู้เอาไว้ ว่าข้าไม่มีอารมณ์ร่วมเล่นงิ้วกับใครทั้งนั้น เจ้าเลือกที่จะเข้ากรงทองแห่งนี้มา เจ้าก็ควรอยู่ได้ด้วยตัวเอง เจ้ารักเขามากมิใช่หรือ เจ้าคงทนได้นานอยู่กระมัง” จบประโยคซ้ำเติมยาวเหยียด หญิงสาวเพียงมองอดีตสหายตรงหน้าอย่างเย็นชาค
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ117.6K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง35.1K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง17.3K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน34.1K viewsพิศวาส 3000 ปี
จ้าวฮุ่ยอิง1.1K viewsเมื่อข้าทะลุมิติมาเป็นนางร้ายผู้ประสบภัย
องค์หญิงโนเนม2.5K viewsเชลยแค้นแม่ทัพทมิฬ
วริษา1.5K viewsแม่เลี้ยงเดี่ยวกับอัจฉริยะแฝดทั้งห้า
ต้าเหนิง413 views
