บทที่ 560

“ตายจริง! ใบหน้าของท่านแดงถึงเพียงนี้เชียวหรือ?” เจียงซุ่ยฮวนสะดุ้งตกใจ รีบเอาหลังมือแตะหน้าผากของกู้จิ่น พบว่าร้อนผ่าวนัก

นางใช้สองมือประคองศีรษะของเขา แล้วเอาคางและแก้มแนบไปที่หน้าผากเขาอีกครั้ง “ตายแล้ว...ยิ่งร้อนกว่าเดิมอีก”

“เกิดอันใดขึ้นกันแน่?” เจียงซุ่ยฮวนปล่อยมือ พลางพึมพำอย่างสงสัย “ก็เพียงแค่จับชีพจร ทำไมจู่ ๆ ไข้ถึงได้ขึ้นสูงนัก?”

คำพูดยังไม่ทันจบ กู้จิ่นก็เอื้อมมือมาจับมือนางไว้แน่น แล้วแนบมือลงกับแก้มของตน “มือของเจ้า...ช่างเย็นนัก”

“ก็เพราะหน้าของท่านร้อนเกินไปต่างหากเล่า” นางคลึงแก้มเขาเบา ๆ แล้วชักมือกลับ “นอนลงก่อน ข้าจะไปหาแผ่นแปะลดไข้มาให้”

“แผ่นแปะลดไข้คืออะไร?” กู้จิ่นเอียงศีรษะถาม

เจียงซุ่ยฮวนกระพริบตาปริบ ๆ ...ทำไมนางรู้สึกว่า กู้จิ่นพอป่วยแล้วถึงดูน่ารักขึ้นมาได้?

ปกติคำว่า "น่ารัก" กับกู้จิ่นนี่...ไม่มีทางมารวมกันได้เลย

หรือเพราะนางเป็นห่วงเกินไป จึงเกิดภาพลวงตา?

“ก็สิ่งที่ช่วยลดอุณหภูมิบนหน้าผากน่ะสิ” เจียงซุ่ยฮวนพยายามหักห้ามใจไม่ให้เผลอหยิกแก้มเขา แล้วล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้อ หยิบแผ่นแปะลดไข้ออกมา

นางลอกแผ่นออกหนึ่งชิ้น แปะลงตรงหน้าผากเขา แล้วถามว่