Share

82 จำศีล [1/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-26 10:36:55

“ว้าว ๆ ๆ หิมะล่ะ” เด็กทั้งสามคนในชุดเสื้อกันหนาววิ่งออกไปโกยเกล็ดหิมะไว้เต็มอุ้งมือ หิมะยังไม่ตกหนามากนัก การย่ำหิมะชั้นบาง ๆ จึงไม่ใช่อุปสรรคของเด็กเล็กแต่อย่างใด

“น่าอร่อยจัง” พลอยใสทำท่าจะชิมสักคำก็ถูกเด็กชายปอนด์ห้ามไว้ก่อน

“จำที่เขียนไว้ในหนังสือสารคดีไม่ได้เหรอว่าห้ามกินหิมะ พวกมันมีฝุ่นจากมลพิษบนอากาศเต็มไปหมด กินเข้าไปล่ะท้องเสียแน่”

“จำได้หรอกน่า” พลอยใสอึกอัก ปล่อยหิมะในมือทิ้งลงพื้น จะไม่บอกเพื่อนเด็ดขาดว่าเธอรู้แต่ก็คิดอยากจะลองชิมสักคำ

“ทั้งสองคนต้องฟังน้องปอนด์ไว้นะ อย่ากินหิมะซี้ซั้ว” ตุ่นกับหงส์ในชุดเสื้อกันหนาวหนานุ่มเช่นกันเดินออกมาจากตัวบ้าน มนุษย์กลายพันธุ์ร่างกายแข็งแรงขึ้นก็จริงแต่ไม่ได้ทนทานต่อสภาพอากาศหนาวเย็นแบบนี้

“ครับ / ค่า” สองแสบรับคำเสียงยานคาง

“แล้วพี่พิมไปไหนคะเนี่ย” ปกติไม่ค่อยปล่อยเด็ก ๆ เล่นกันตามลำพังนี่นา

เป็นโชคดีของพวกเขาที่ได้ทำการแลกเปลี่ยนเครื่องใช้ไฟฟ้าและเสื้อผ้ากับวิทย์ไว้ตั้งแต่เมื่อเดือนก่อน พอถึงหน้าหนาวจึงยังมีเสื้อผ้าอบอุ่นให้สวมใส่ครบตามจำนวนคน ไม่อย่างนั้นคงได้ติดต่อขอรับเช่าเสื้อผ้าจากวิทย์เช่นเดียวกับคนอื่น และนั่นจะทำให้อีกสองหม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   83 ขอความช่วยเหลือ [5/5]

    “ถึงอยากให้พวกนายคิดดี ๆ ยังไงล่ะ” โจเซฟถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่“งั้นเรามาโหวตกันดีไหมครับ” ตุ่นเสนอ“ไปค่ะ” หญิงสาวยกมือขึ้นเป็นคนแรก เธอกำลังหาสถานที่สำหรับใช้พลังเพื่อเข้าใกล้สภาวะคอขวด ภารกิจนี้อยู่ติดชายทะเลพอดี… เข้าทางเลย“ถ้าหงส์ไปผมก็ไปครับ” ภรรยาอยู่ที่ไหนสามีก็ต้องอยู่ที่นั่น“ผมเอาด้วยครับ” เฉินเฟิงยกมือบ้าง“ไปกับอาเฟิงเหมือนกัน” คุณหมอไม่ได้ยกมือ แต่ก็รู้กันว่าไม่มีทางอยู่ห่างเจ้ากระต่ายแน่นอน“พวกนาย...” โจเซฟมองเพื่อนร่วมทีมของเขาทุกคน ในอกตื้นตันจนพูดไม่ออก เป็นโชคดีของเขาที่รวบรวมคนดีกลุ่มนี้มาอยู่ด้วยกันในวันสิ้นโลกได้ หากจะมีใครสักคนเห็นแก่ตัวขอไม่ไปด้วยเขาก็ไม่ปริปากต่อว่าสักคำแท้“ก็มีแต่ต้องไปไม่ใช่เหรอครับ” ทีโอยกมืออีกเสียง เห็นเลวี่ทำหน้าไม่แน่ใจก็ใช้ศอกถองสีข้างเบา ๆ “เป็นอะไร”“กูไม่แน่ใจว่ากูควรไปด้วยหรือเปล่า” เขาอ่านเอกสารจบเป็นคนสุดท้าย สิ่งที่ได้อ่านไปนั้นดูจะเกินกำลังเขาไปมากจนเริ่มคิดว่าตัวเองไปคงทำประโยชน์อะไรไม่ได้นอกจากเป็นตัวถ่วงทั้งทีม“อ้อ เลวี่ไม่ต้องไปหรอก” โจเซฟหันไปพูดให้สมาชิกใหม่ได้อุ่นใจ“แล้ว…” พาเขามาทำไม“เพราะพี่จะไปแทนค่ะ” ดาริณีเดิน

  • วันสิ้นโลกของผม   83 ขอความช่วยเหลือ [4/5]

    “พอคุณเป่าให้ก็เย็นไปถึงขั้วโลกเลยค่ะ” หงส์ยิ้มกว้าง ชักจะชอบฤดูหนาวขึ้นมาอีกนิด นาน ๆ ทีตุ่นจะทำตัวโรแมนติกเหมือนซีรีส์ต่างประเทศที่เธอเคยดูงุ้ย… เขิน!“...” คู่หมีกระต่ายที่เดินนำหน้าแต่ได้ยินทุกอย่าง“ก็คือหัวหน้าอยากถามความเห็นพวกเราว่าควรรับภารกิจที่ท่านนายพลเสนอมาใช่ไหม” หงส์ทบทวนข้อมูลจากปากคุณหมอหมีในขณะที่กำลังมุ่งหน้าไปยังค่ายพันธมิตร โจเซฟเข้าไปปรึกษาท่านนายพลเรื่องที่จะเรียกสมาชิกในทีมมาปรึกษา ซึ่งท่านนายพลก็ใจป้ำอีก ออกปากเองเลยว่าให้พวกเขาออกไปและกลับเข้ามาโดยไม่ต้องเสียค่าผ่านทางเฉพาะครั้งนี้เป็นกรณีพิเศษแต่ก็ถูกเจ้ากระต่ายปฏิเสธกลับมา…เฉินเฟิงไม่อยากเอาเปรียบ การได้รับสิทธิพิเศษมันก็ดีและมีประโยชน์ในบางโอกาส แต่ในสภาวะที่อาหารขาดแคลนอย่างนี้ ในฐานะมนุษย์ด้วยกันเขาไม่อยากทำเป็นนิ่งดูดายอยู่บนความสะดวกที่ถูกหยิบยื่นมาให้ เจ้ากระต่ายจึงเร่งผักใส่ไว้เต็มคันรถ คาดว่าโรงอาหารน่าจะทำพอแจกให้กับคนเป็นร้อยคนได้อย่างสบายการตรวจรับคนเข้าเป็นไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เข้าสู่ขั้นตอนการกักตัว เมื่อมาถึงตรงนี้ต่อให้ท่านนายพลร้อนใจอยากรู้ว่ากลุ่มของโจเซฟคิดเห็นอย่างไรกับข้อเสนอที่เข

  • วันสิ้นโลกของผม   83 ขอความช่วยเหลือ [3/5]

    “เอาเป็นว่าผมกับพี่นิคจะกลับไปที่หมู่บ้าน ส่งข้อความเรียกรวมทุกคนมาที่นี่เอง” ระหว่างนี้นายพบอธิคงเรียกโจเซฟไปโน้มน้าวอีกหลายครั้งแน่ ให้อีกฝ่ายอยู่ที่นี่จะดีที่สุด “ส่วนพี่ดาก็ให้อยู่ดูแลคุณครูเมตตาที่นี่แหละ... แล้วจะให้เรียกใครมาบ้างครับ”“ตุ่น หงส์ ทีโอ อืม… พาเลวี่มาด้วยก็ดี” โจเซฟกลอกตามองเพดานก่อนเอ่ยชื่อสมาชิกทีละคน“หือ พาเลวี่มาทำไมล่ะ”“หมอนั่นไม่เคยมาที่ค่ายพันธมิตรเลยสักครั้ง พามาเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดี อ้อ… อยากพามาให้สิงหาตรวจร่างกายด้วย หมอนั่นเคยโดนซอมบี้กัดไปแล้วแท้ ๆ แต่กลับไม่ติดเชื้อกลายเป็นซอมบี้ แล้วก็ไม่มีพลังพิเศษอะไรด้วย ตรวจกันไว้ก่อนเพื่อความสบายใจ เกิดเชื้อมันมีการกลายพันธุ์เพิ่มเติมจะได้หาทางรับมือกันถูก”“โอเคครับ เรียกมาทั้ง 4 คนเลยเนอะ” หวังว่ามังคุดจะช่วยพิมพาเฝ้าบ้านไม่งอแงขอตามมาด้วยนะ “งั้นผมไปเก็บกระเป๋าเลยดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ออกเดินทางกันตั้งแต่เช้า” เจ้ากระต่ายกระวีกระวาดหยิบกระเป๋าออกมาจากใต้เตียง“แล้วนายล่ะนิค มีความเห็นอะไรอยากเพิ่มเติมหรือเปล่า” อดีตผู้ช่วยเชฟสรุปเสร็จสรรพ โจเซฟจึงออกปากถามแพทย์ประจำกลุ่มบ้าง“ผมยังไงก็ได้ ตามใจอาเฟิงอยู่แล้ว”

  • วันสิ้นโลกของผม   83 ขอความช่วยเหลือ [2/5]

    ปัจจุบันในโรงพยาบาลก็กำลังขาดแคลนคริสตัลที่ใช้สำหรับการเลื่อนระดับเช่นกัน ภารกิจในการตามหามันจึงมีมูลค่าแต้มสูงถึง 50 แต้มต่อคริสตัล 1 อันแต่ซอมบี้วิวัฒนาการใช่ว่าจะปรากฏตัวให้เห็นได้บ่อย ๆการจะหามันเจอได้นั้นต้องไปยังสถานที่ที่เคยมีคนอาศัยอยู่พลุกพล่าน อย่างย่านนิคมอุตสาหกรรมหรืออดีตชุมชนแออัดแน่นอนว่าสถานที่ที่มีคนเยอะขนาดนั้นย่อมมีซอมบี้ระดับแรกมากเช่นกัน การจะกำจัดพวกมันจนเจอซอมบี้วิวัฒนาการนั้นต้องใช้เวลาและกำลังไปมากมายเพียงใดก็ไม่มีใครรู้ดังนั้นข้อเสนอของนายพลอธิจึงทำให้โจเซฟคิดไม่ตก ใจหนึ่งก็อยากรับงาน แต่อีกใจก็เป็นกังวลว่าภารกิจนั้นจะยากเกินไป กลุ่มของเอมีผู้เลื่อนระดับพลังด้วยไม่ใช่หรือ? ขนาดนั้นแล้วก็ยังไม่สามารถกลับมาจนเวลาผ่านไปเป็นเดือนจะรับภารกิจหรือไม่รับคงต้องปรึกษากับทุกคนก่อน“กลับมาแล้วครับ” โจเซฟเปิดประตูอพาร์ตเมนต์เจอคุณแม่กำลังนั่งถักนิตติงอยู่ที่โซฟา ด้านข้างมีดาริณีนั่งเป็นลูกมือไม่ห่าง กลางห้องมีลูกไฟของนิโคลัสคอยให้ความอบอุ่น พวกเขาโชคดีมากที่มีผู้ใช้พลังธาตุไฟเป็นสมาชิก ทั้งยังเลื่อนเป็นระดับสองแล้ว การสร้างลูกบอลไฟทิ้งไว้จึงไม่เป็นภาระกับร่างกายของอี

  • วันสิ้นโลกของผม   83 ขอความช่วยเหลือ [1/5]

    “ถึงท่านจะก้มหัวให้ แต่ผมก็ยังไม่มีความคิดที่จะส่งลูกทีมไปที่จังหวัด C อยู่ดี” โจเซฟยืนกรานจุดยืนของตนเอง “ยกเว้นแต่คุณจะมีข้อมูลมอบให้พวกเราพิจารณาเพียงพอ”“แน่นอนว่ามี” นายพลอธิเห็นอีกฝ่ายไม่ได้ตัดรอนอย่างทุกทีก็ยืดตัวตรง หยิบแฟ้มเอกสารที่ได้รับมาจากหน่วยสำรวจยื่นให้ ข้อมูลนี้ก่อนที่เอ ลูกชายของเขาจะพาคนออกไปก็ได้อ่านเช่นกัน“พวกเขาอาจจะติดพายุหิมะหรือไม่ก็อยู่ในระหว่างการเดินทางกลับ” โจเซฟมองเอกสารตรงหน้าแต่ยังไม่เปิดอ่าน รอดูท่าทีของท่านนายพลก่อน“ผมก็หวังอยากจะให้เป็นอย่างนั้น” ชายวัยกลางคนทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งของตนอย่างเหนื่อยล้า “พอการสื่อสารมันไม่รวดเร็วเหมือนก่อน ความเครียดของผมมันยิ่งสะสมมากขึ้นทุกวัน” แต่ละวันที่เฝ้ารอลูกชายกลับมานั้นแทบขาดใจ จนได้รับรายงานว่าโจเซฟเข้ามาที่ค่าย ท่านนายพลจึงไม่รีรอที่จะรีบเชิญอีกฝ่ายมาพบพร้อมร้องขอความช่วยเหลือ“ผมไม่ได้ให้คุณทำฟรี นอกจากแต้มคะแนนที่จะมอบให้แล้ว ผมยังมีสิ่งที่คุณต้องการมาแลกเปลี่ยนอีกด้วย” ได้ยินคนตรงหน้าเอ่ยประโยคนี้ออกมาโจเซฟก็หน้าตึงขึ้นมาทันที“...ผมคงต้องคุยกับคุณสิงหาสักหน่อยว่าทำไมข่าวถึงรั่วมาถึงท่านได้”

  • วันสิ้นโลกของผม   82 จำศีล [5/5]

    “ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ว่าผมควรนำสิ่งนี้ติดตัวไปด้วย” เลวี่เงยหน้าสบตากับหญิงสาว“เลวี่…” ทีโอเรียกคนตรงหน้าเสียงเบา ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่การที่เห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนี้เขารู้สึกเป็นห่วงมาก กลัวว่าจะมีเรื่องยุ่งยากมาทำให้เลวี่ลำบาก“กูต้องเอาไปด้วยจริง ๆ นะ” เลวี่กำรากอากาศต้นไทรแน่นขึ้น เงยหน้าบอกทีโอด้วยน้ำเสียงจริงจัง“กูก็ไม่ได้ว่าอะไร มึงเอาใส่กระเป๋าไว้สิ” ทีโอพยักพเยิดให้เก็บไว้ในกระเป๋าเป้ด้านหลัง “ถือไปถือมาเดี๋ยวหายกูไม่รู้ด้วยนะ” พร้อมกับพูดคุยอย่างเป็นธรรมชาติให้บรรยากาศภายในกลุ่มไม่ดูเคร่งเครียดเกินไป“พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก แค่แปลกใจเท่านั้นเอง” หงส์มองเลยไปยังต้นไทรใหญ่ ตั้งแต่เธออาศัยอยู่ที่นี่มาร่วมครึ่งปียังไม่เคยเห็นรากอากาศของมันหลุดร่วงอย่างเมื่อครู่เลยสักครั้ง ตามพื้นเองก็ไม่มีเช่นกันแต่กลับเลือกที่จะร่วงลงมาตอนที่เลวี่อยู่… แปลกประหลาดเกินไปไหม“พวกเราเดินทางกันต่อเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทันเข้าบ้านก่อนมืด” ตุ่นเอ่ยเตือนทั้งสามคนที่ยังอยู่ในภวังค์ของตนเอง ฤดูหนาวยิ่งมืดเร็วด้วย ขืนชักช้าจะได้เจอดีระหว่างทางกว่าจะเดินทางมาถึงบ้านของเฉินเฟิงก็ใช้เวลาไปอีกครึ่งชั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status