แชร์

ตอนที่ 14 กินไข่บำรุงไข่

ผู้เขียน: ญาตาวีมินทร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-05 00:09:03

ผมยืนมองแอลลี่เล่นน้ำอยู่ที่ชายหาด สักพักหนึ่งเธอก็กลับเข้ามาว่ายน้ำในสระว่ายน้ำที่อยู่ข้างห้องพักของผม ซึ่งหน้าต่างที่ผมยืนอยู่ตรงนี้เป็นกระจกทึบที่คนด้านนอกจะมองเข้ามาไม่เห็น แต่ผมที่อยู่ด้านในจะเห็นได้ชัดเจนมาก ใช่แล้ว... เธอไม่รู้หรอกว่าผมยืนดูเธออยู่ตรงนี้ ใครจะว่าผมเป็นไอ้โรคจิตที่มาถ้ำมองสาวๆ ใส่บิกินี่ว่ายน้ำก็ว่าไปเถอะ ก็สวยไปทั้งตัวขนาดนี้ ผมจะยอมเป็นไอ้โรคจิตสักวัน

แอลลี่ดำผุดดำว่ายในสระน้ำใสอย่างมีความสุข จนเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ป้าแม่บ้านก็เดินมาหาเธอแล้วพูดคุยกันครู่หนึ่ง หลังจากป้าเดินออกไปแอลลี่ก็ขึ้นจากสระน้ำ ผมถอนหายใจลึกๆ ไม่รู่ว่าจะเสียดายหรือว่าโล่งอกดี

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ผมลุกขึ้นไปเปิดประตูก็เห็นแอลลี่ยืนยิ้มให้อยู่ วันนี้เธอใส่ชุดจัมพ์สูทขาสั้นแขนตุ๊กตาผ้าชีฟองลายดอกไม้น่ารัก ผมรวบสูงไว้ด้านข้างของศรีษะ ใบหน้าสวยถูกแต่งเติมอ่อนๆ สไตล์เอริ์ธโทนดูน่ารักสมวัย ผมมองเธอจนเพลินจนเธอต้องกระตุกแขนผม

"ฟาบริซ นายเป็นอะไร ฉันถามทำไมไม่ตอบ" แอลลี่ยืนกระตุกแขนผมแล้วทำหน้ามุ่ย

"อะ..อ้อๆ โทษที ว่าไงนะ?"

"ฉันถามว่าหิวหรือยัง ไปปาร์ตี้บาบีคิวกันเลยไหม?"

"อืม..ก็ไปสิ"
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)     ตอนที่ 48 สิบแปดวัน

    หลังจากที่แอลลี่บิดหูและระดมหยิกไปทั่วร่างจนผมระบมไปหมด เธอก็ลุกขึ้นจากตักแล้วยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าผม แถมยังขมวดคิ้วมองมาด้วยใบหน้าที่งอง้ำอีกด้วย"พี่ยอมแล้วครับแอลลี่ พอเถอะนะ พี่ระบมไปหมดแล้ว" ที่ผมร้องครางไม่ใช่สำออยแต่อย่างใด แต่มันเจ็บจริง ๆ ไม่น่าเชื่อว่าแค่นิ้วเล็ก ๆ สองนิ้วของเธอจะทำให้ผมทั้งเจ็บทั้งแสบจนแทบขาดใจได้ขนาดนี้"เอาล่ะค่ะ ในเมื่อพี่ยอมแล้วแอลลี่ก็จะหยุด ไหน ๆ พี่ก็อุตส่าห์ลงทุนจบสัญญาไปทั้งหมดตั้งสิบแปดล้านเพื่อเป็นการชดเชยให้พวกสาว ๆ ทั้งสิบแปดคนแล้ว คราวนี้แอลลี่ก็จะชดเชยให้พี่บ้างค่ะ?" เอาอีกแล้ว เธอมองด้วยสายตาเยือกเย็นแล้วยิ้มสยองให้ผมอีกแล้ว.."เอ่อ...ชดเชยอะไรเหรอครับ หวังว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีนะ" ผมอดหวาดระแวงไม่ได้เลยจริง ๆ"แอลลี่จะให้พี่ฟาบริซได้พักผ่อนค่ะ สิบแปดวันต่อจากนี้เราจะไม่มีเซ็กส์กัน โอเคนะคะ" ผมสะดุ้งเฮือกทันที"โอ้!!!! ไม่นะครับแอลลี่ พี่แข็งแรงดี ไม่ต้องการพักผ่อน อย่าทำแบบนี้กับพี่เลยนะครับ พลีสสสส" ผมรีบขยับตัวเข้าหาร่างเล็กทันทีแต่เธอกลับก้าวถอยหลังไปถึงสามก้าว"พี่ไม่ต้องการพักผ่อนแต่แอลลี่อยากพักค่ะ แอลลี่เหนื่อยกับความเจ้าชู้ของพี่มาก

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)    ตอนที่ 47 ฟาบริซผู้ใจบุญ

    "ถ้างั้นแอลลี่ขอตัวไปหาพี่ฟาบริซก่อนนะคะ" ฉันบอกเฮียฟาพร้อมกับเดินกลับออกไป แต่ไม่ได้เดินออกไปทางเดิมหรอกค่ะ สองเท้าเล็กสาวเท้าไปยังห้องประชุมใหญ่ทันที แต่ยังไม่ทันถึงห้องประชุมใหญ่ ฉันก็เห็นกลุ่มสาวสวยพวกนั้นกำลังทยอยเดินออกมาจากห้องเสียก่อน ในมือพวกเธอถือซองสีขาวกันทุกคน ฉันจะไม่รู้สึกแปลกใจอะไรเลยถ้าไม่เห็นสาวสวยในชุดนักศึกษาคนนั้นที่ฉันเพิ่งเห็นหน้าไปเมื่อสองวันก่อน และเธอกำลังเดินตรงมาที่ฉัน"เจอกันอีกแล้วนะคะ" ฟ้าใสเอ่ยทักฉัน"เธอมาที่นี่ทำไม" ฟ้าใสมองฉันพร้อมกับทำหน้าเบื่อหน่าย ฝ่ามือเล็กที่ถือซองขาวอยู่นั้นสะบัดไปมาเบาๆ พร้อมกับกรอกตาเป็นเลขแปดใส่ฉัน"ก็ไหนว่าเป็นแฟนพี่ฟาบริซไง แล้วทำไมวันนี้ถึงโดนเรียกมาด้วยล่ะ ไหนๆ ก็โดนเทเหมือนกันแล้วก็อย่ามาแอ๊บเลย รีบๆ ไปรับเช็คเถอะ คุณฟาบริซให้ตั้งคนละล้านนึงเลยนะ" ฟ้าใสพูดจบเธอก็เดินสะบัดตูดออกไปเลย ส่วนฉันได้แต่ยืนอึ้งกับคำพูดเมื่อครู่ของเธอโดนเท! จ่ายคนละหนึ่งล้าน มะ..หมายความว่าสาวๆ ที่ฉันเห็นเป็นสิบๆ คนนี่คือสาวๆ ที่เขาอุปการะไว้ทั้งหมดเลยงั้นเหรอ ใจบุญเหลือเกินนะ ฮึ่ยยยยยย!! ฉันยืนตั้งสติแล้วหายใจเข้าออกลึกๆ พร้อมกับเดินเข้าไปในห

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)    ตอนที่ 46 ขอโทษ

    (Fabriz) ผมยกมือไหว้ขอบคุณแด๊ดแอลและรับปากว่าจะเคลียร์เรื่องผู้หญิงให้เรียบร้อยภายในสามวัน หลังจากนั้นแด๊ดก็ติดต่อแอลลี่ให้ผมและบอกว่าลูกๆ ของอาเออเนสกับลูกๆ ของอาเซนส์เดินทางมาไทย และคืนนี้ทุกคนจะไปดื่มกันที่ผับถ้าอยากรู้ว่าที่ไหนให้โทรหาวิลเซนส์ตกค่ำผมอาบน้ำแต่งตัวอย่างหล่อพร้อมกับไปเคาะประตูเรียกเฮียฟาให้ไปพร้อมกันเพราะเมื่อบ่ายผมโทรนัดกับเฮียฟาไว้แล้ววันนี้ผมเลือกรถสปอตหรู Rolls-Royce Boat Tail สีน้ำเงิน เพื่อเอาใจแฟนสาวคนสวยและเจ้าหนุ่มน้อยเดม่อน ผู้คลั่งไคล้รถสปอตหรูเป็นชีวิตจิตใจ ผมกับเฮียฟาขึ้นไปยังชั้นบนที่เป็นโซนวีไอพีตามที่ไอ้วิลเซนส์บอกไว้ พอไปถึงก็เห็นทุกคนกำลังดื่มและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน วันนี้ไอ้วิลสันก็มาด้วยส่วนไอ้วิลเซอร์อยู่ฝรั่งเศสผมนั่งลงยังโต๊ะที่พวกมันนั่งอยู่ก่อนหน้า ส่วนสาวๆ นั่งจับกลุ่มกันอยู่อีกโต๊ะ ผมพยายามส่งยิ้มให้แอลลี่แต่เธอกลับเฉย ไม่ได้สนใจอะไรผม คงยังงอนอยู่แน่ๆ"ไอ้ฟาบริซ กูได้ข่าวว่ามึงเกมส์เหรอวะ เรื่องสาวๆ ที่มึงอุปการะไว้อะ" ไอ้วิลเซนต์พูดแล้วหัวเราะเยาะผม"กูคิดว่าจะเคลียร์ตั้งนานแล้ว เพราะตั้งแต่กูมีแอลลี่กูก็ไม่ได้ยุ่งกับใครอีกเลย แต่ด

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)    ตอนที่ 45 วุ่นวายไปหมด

    สามชั่วโมงก่อนหน้า ฉันหันหลังให้สองคนนั้นแล้วรีบเดินจ้ำอ้าวออกมาทันที ในขณะที่พี่ฟาบริซทำท่าจะเดินตามฉันมาแต่แม่ฟ้าร้องฟ้าผ่าอะไรนั่นกลับดึงแขนเขาไว้ยิกๆอันที่จริงฉันก็ไม่พอใจนักหรอกที่เห็นผู้หญิงคนอื่นมาถึงเนื้อถึงตัวแฟนเราแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันไม่ไหวจริงๆ อารมณ์เดือดจนปรอทแทบแตกแบบนี้ถ้าฉันไม่เดินหนีออกมาก่อน รับรองว่าพี่ฟาบริซไม่นอนโรงพยาบาลก็คงต้องไปนอนในหลุมแน่ๆครืดดดด ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันเห็นรายชื่อเซลลีนอยู่ที่หน้าจอ ก็แอบถอนหายใจเฮือก .. หวังว่าพี่ชายเขาคงไม่ได้ใช้ให้น้องสาวโทรมาหาฉันหรอกนะ ฉันเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องน้ำหญิงเพื่อรับสาย และจะได้หลบพี่ฟาบริซไปด้วย"ว่าไงแก"อ้อ!! ..ฉันลืมบอกไปว่าฉันกับเซลลีนอายุไล่เลี่ยกันนะ เซลลีนเกิดก่อนฉันแค่ครึ่งปีเอง"แอลลี่ แกว่างไหม ไปรับน้องกัน?" ฉันขมวดคิ้ว"น้องไหนวะ?" ก็ยัยเซลลีนมันเป็นลูกคนเล็กของน้ารินทร์ มันมีพี่ชายแค่เฮียฟากับพี่ฟาบริซ แล้วมันจะมีน้องที่ไหนอีก"ก็เอเรส เอลิส คริสตัลแล้วก็เดม่อนไง น้องๆ กำลังจะมาถึงแล้วแหละอีกสองชม.เครื่องจะแลน""อ๋อๆ ตอนนี้ฉันอยู่ห้างแถวๆ มาร์ตินกรุ๊ปนี่แหละ ถ้างั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่สนามบ

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)     ตอนที่ 44 วันซวย

    หนึ่งเดือนต่อมาตอนนี้ฉันเรียนจบแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำงานเพราะอยากขอเวลาพักผ่อนสักหน่อย ก่อนที่จะไปเรียนรู้งานที่บริษัท แด๊ดให้ฉันไปเรียนรู้งานกับพี่ฟาบริซก่อน ถ้าเก่งจนบินเดี่ยวได้แล้วค่อยไปทำงานที่บริษัทของแด๊ด ซึ่งพี่ฟาบริซเองก็เต็มอกเต็มใจรับภาระหน้าที่นี้เป็นอย่างดีส่วนพี่กองทัพฉันบอกกับพี่เขาไปแล้วว่าฉันมีแฟน และขอโทษที่รับหมั้นเขาไม่ได้ แต่พี่กองทัพก็เข้าใจและไม่ได้โกรธ เพียงแค่บ่นว่าเสียดายที่รู้จักฉันช้าไป เราสองคนจึงเหลือสถานะแค่พี่น้องที่มีความรู้สึกดี ๆ ให้กัน และก็ยังพูดคุยกันอยู่ ถึงแม้พี่ฟาบริซจะไม่ค่อยโอเค แต่ฉันก็อยากให้เขาใจกว้างและเชื่อใจฉัน ซึ่งหลัง ๆ เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรวันนี้เราสองคนพากันไปหาอะไรทานในห้างหรูเสร็จแล้วฉันก็ชวนพี่ฟาบริซไปเดินช้อปปิ้งให้ย่อยสักนิดหน่อยแล้วค่อยกลับบ้าน ซึ่งพี่เขาก็ตามใจฉันเหมือนเดิม"รองเท้าสวยจังค่ะพี่ฟาบริซ แอลลี่ขอแวะไปดูหน่อยนะคะ" ฉันพูดพร้อมกับจูงมือพี่ฟาบริซเดินเข้าไปในร้านรองเท้าแบรนด์ดัง ฉันเลือกรองเท้าที่ชอบมานั่งตรงโซฟาตัวเล็ก ซึ่งด้านล่างมีกระจกเงาไว้ให้ดูเวลาเราสวมว่าเหมาะกับเราหรือเปล่า พี่ฟาบริซนั่งลงคอยถอดและสวมรองเท้าให้

  • วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)     ตอนที่ 43 เป็นแฟนกันนะ

    หลังจากเสร็จงานแล้วพี่ฟาบริซก็ชวนฉันไปทานข้าวที่ร้านอาหารในห้างหรูใจกลางเมือง เมื่อเข้ามาถึงพนักงานต้อนรับกล่าวสวัสดีและผายมือไปยังห้องวีไอพี ซึ่งฉันก็เพิ่งรู้ว่าพี่ฟาบริซได้จองล่วงหน้าเอาไว้แล้วเมื่อก้าวเท้าเข้ามายังห้องวีไอพี ฉันก็สัมผัสได้ถึงความหรูหราหมาเห่า ภายในห้องตกแต่งสไตล์หลุยส์ บนโต๊ะอาหารมีดอกคาร์เนชั่นสีขาวสีแดงและชมพูปักไว้ในแจกันและยังมีแบบที่เป็นช่อเล็กๆ ถูกจับผูกด้วยโบสีฟ้าประดับไว้ตามจุดต่างๆ ของห้องด้วย จนฉันคลี่ยิ้มให้กับความหวานแหววนี้ไม่ยอมหุบวันนี้ฉันทานอาหารได้เยอะเป็นพิเศษ ไม่รู้เป็นเพราะบังเอิญหรือเขาใส่ใจใคร่รู้ว่าฉันชอบทานอะไร บนโต๊ะถึงได้มีอาหารเมนูโปรดของฉันทั้งนั้น เราทานอาหารและดื่มไวน์พูดคุยกันหนุงหนิงอย่างมีความสุข หลังจากทานอาหารเสร็จพนักงานในโรงแรมได้ก็นำดอกไม้มาส่งให้พี่ฟาบริซ ดอกคาร์เนชั่นสีแดงขาวและชมพูถูกจัดเป็นช่อโต เขาถือช่อดอกไม้แล้วเดินมาหยุดตรงเก้าอี้ที่ฉันนั่ง แล้วเขาก็คุกเข่าลงตึก ตึก ตึก ตึกเสียงหัวใจฉันดังเป็นกองเพล ก้มมองช่อดอกไม้ใหญ่โตในมือสลับกับใบหน้าหล่อคมของพี่ฟาบริซ"น้องแอลลี่รู้ความหมายของดอกคาร์เนชั่นไหมครับ?" เขาเอ่ยถามในข

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status