บทที่ 15.5 เปลี่ยนางไว้ใต้ร่าง

เจียงเยี่ยนฟางยังคงมองหน้าคนที่มีสีหน้ากังวลและเอาแต่จ้องเจ้านายตนเองว่าไอเอาน้ำออกมาหมดรึยัง ในตอนนี้เพิ่งจะมาตอบอีกฝ่ายว่า "ข้าล้อเล่น" พูดจบก็ยืนขึ้น และหลุบตามองต่ำลงไปที่พื้น

"เจียงเยี่ยนฟาง" เซียวลี่หยางพอได้สติแล้วก็กดเสียงต่ำ กระชากข้อมือคนที่ยืนมองตัวเองอย่างดูแคลนลงมาหา ก่อนจะพลิกตัวกดนางลงที่พื้นด้วยความแค้น มือกำรอบคอคนใต้ร่างอย่างแรง แม้ขาจะยังไร้เรี่ยวแรงในการทรงตัว แต่เขาก็ยังพอใช้หัวเข่ายันพื้นไว้ได้

"ท่านอ๋องทรงเย็นพระทัยก่อนพ่ะย่ะค่ะ อย่าลืมว่าเราจะให้พระชายาเจียงเป็นอะไรไปไม่ได้!" เติ้งอู๋รีบห้าม แต่ก็ไม่ได้ดึงตัวเจ้านายออกมา

"ข้าจะมอบโทษฐานปลงพระชนม์คนของราชวงศ์ให้นางเอง ดูสิ คราวนี้ใครยังจะกล้าค้าน!"

เจียงเยี่ยนฟางพยายามพูดให้ชัดที่สุดว่า "ท่านบอกว่าจะไม่โกรธ ยามนี้คือสิ่งใด กลืนคำพูดตัวเองแล้วหรือไร" แม้จะโดนบีบคอจนหน้าเริ่มขึ้นสีแล้วแต่ก็ไม่สนใจ นางยกมือจับไปยังข้อมือที่กำลังบีบคอตนเองอยู่โดยไม่ทันคิดอะไร ทว่าในเวลาแห่งความเป็นความตาย เจียงเยี่ยนฟางกลับเพิ่งจะตระหนักได้ว่า ตนพลาดเรื่องใดไปเมื่อได้สัมผัสเส้นชีพจรของเขา มือจึงเปลี่ยนไปดึงบางอย่างออกมาจากผ้าคาดเอว