"วันนี้เหนื่อยมากเลยอ่ะดา เอกว่าเราไปเที่ยวพักผ่อนกันสักหน่อยดีไหม""เอกจะไปไหนล่ะ""เราไปดื่มที่ผับกันคืนนี้ไหม""ก็ไปสิวันนี้ก็สอบวันสุดท้ายแล้วด้วย เดี๋ยวชวนเพื่อนๆคนอื่นไปด้วยนะ""แน่นอนอยู่แล้วจะดา ชวนเพื่อนดามาเลยนะเดี๋ยววันนี้เอกเลี้ยงเอง""โอเคตกลงตามนั้นจ้ะ""เอกไปรับดาที่บ้านได้ไหม""ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะ"ตลอด 3 เดือนที่ดาหวันคบกับเอกเธอไม่เคยพาเอกเข้าไปบ้านเลยสักครั้งนอกจากจอดรถรับอยู่หน้าบ้านเพราะเธอรู้ดีว่าคุณพ่อและคุณแม่ยังไม่เปิดใจให้กับเอกมากนัก เธอไม่อยากให้เอกต้องเสียใจถ้าหากจะโดนปิดกั้นในเรื่องของความรัก เธออยากให้คุณพ่อคุณแม่ยอมรับในตัวเองแบบที่เธอยอมรับ ดาหวันที่ยังไม่เห็นความเลวร้ายและร้ายกาจ ของเอกรู้สึกรักและสงสารเอกเป็นอย่างมาก ที่เขาต้องคอยหลบซ่อนเวลามารักเธอที่หน้าบ้าน"งั้นเรากลับบ้านกันเลยดีกว่านะเอก""วันนี้เอกไม่ได้เอารถมาด่ากลับเองนะเดี๋ยวคุณแม่ของเอกมารับเรามีธุระกันนิดหน่อย""ให้ดาอยู่เจอคุณแม่ไหม""ไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับบ้านก่อนไปเตรียมตัวนะเดี๋ยวตอนเย็นเอกไปรับ""ได้จ้างั้นเดี๋ยวดากลับบ้านเองก็ได้"ดาหวันที่แยกออกจากเอกเรียบร้อยวันนี้เธอเรียกแท
"เอกรอดานานหรือเปล่า""ไม่นานเลยครับ เอกก็เพิ่งมาถึงก่อนดาแป๊บเดียวเราไปกันเลยไหมเดี๋ยวเพื่อนๆจะรอ""เออ ไปเลยสิ"ดาหวันก้าวขึ้นรถไปกับเอกแฟนหนุ่มไปตามนัดกับเพื่อนๆที่จะฉลองวันสอบเสร็จของทุกคน มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องดาหวันและเอกผ่านกระจกประตูรถแท็กซี่อยู่ห่าง ๆ นั่นคือคู่ขาของบเอกคุณหญิงพาได้แอบนั่งแท็กซี่ตามมาเงียบ ๆ เธอมีความเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวเองมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะช่วงตลอด 2-3 เดือนมานี้ เอกมักจะทำตัวยุ่งๆใส่เธอ บางครั้งก็จะมาขอเงินเธอมากขึ้น บอกว่าเอาไปจ่ายแต่ค่าเรียนต่างๆซึ่งความจริงเอกพยายามทำคะแนนกับดาในช่วงเดือนแรกโดยการพาดาเที่ยวและซื้อของต่างๆ"หน่อยแน่ ไอ้เอกเลี้ยงไม่เชื่องนักนะ แกกล้ามากที่หักหลังคนอย่างฉัน""แท็กซี่เดี๋ยวขับตามรถคันนั้นไปห่างๆอย่าให้มันรู้ตัวนะ""คุณนายตามลูกชายเหรอจ๊ะ""ลูกชายอะไรอ่ะนั่นผัวฉัน"แท็กซี่ถึงกับงงเมื่อคุณนายบอกว่าเอกเป็นผัวเธอหน้าตาอ่อนไวกว่าเยอะมาก ดูท่าทางเรากับแม่กับลูกก็ไม่มีผิดเพี้ยน แท็กซี่ก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาขับรถตามรถเอกอยู่ห่างๆผ่านมาสักพัก เอกและดาก็มาถึงที่นัดพบกับบรรดาเพื่อนๆที่ออกมายืนคอยทั้งคู่ เพื่อนๆทุกคนแต่งตัวอย่า
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ, ราชศักดิ์ก้าวลงจากเครื่องบินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทยนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษ ความคิดถึงเพื่อนรักอย่างฤทธิเดชและหลานสาวตัวน้อย "ดาหวัน" ทำให้เขารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานนับสิบปี"ดาหวันคงโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วสินะ"ราชศักดิ์พึมพำกับตัวเอง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาฤทธิเดช แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ เขาอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนรักมากกว่าราชศักดิ์ตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านของฤทธิเดช เมื่อรถแล่นมาถึงหน้าบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึง บ้านหลังใหญ่ที่เขาเคยคุ้นตาในวัยเด็กดูทรุดโทรมลงไปมาก แต่ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้เขากดกริ่งหน้าประตู"ใครมา" เสียงฤทธิเดชดังลอดประตูออกมา เมื่อประตูเปิดออก ฤทธิเดชก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นราชศักดิ์ยืนอยู่ตรงหน้า"ราชศักดิ์! แกกลับมาได้ยังไง" ฤทธิเดชร้องด้วยความดีใจ ทั้งสองคนกอดกันแน่น ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีให้กันกลับมาอีกครั้ง"ฉันคิดถึงแก คิดถึงดาหวัน" ราชศักดิ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ดาหวันอยู่ข้างใน เดี๋ยวฉันให้คุณดิวไปเรียกให้ เขามาสิ" ฤทธิเดชบอกไม่นาน ดาหวันก็วิ่งออกมาจากบ้าน เธอจำลุงราชได้ทันที ผู้
...ส่วนคู่ขาของเอกอย่างคุณหญิงพา ที่อายุมากกว่าเอก ที่กำลังเก็บหลักฐานเพื่อกำจัดคนเห็นแก่เงินเลี้ยงไม่เชื่องอย่างเอก เธอยังคงให้นักสืบตามเก็บหลักฐานทุกอย่างราชศักดิ์ที่รู้เรื่องทั้งหมดจึงได้ติดต่อร่วมมือกับคุณหญิงภาเพื่อช่วยกันกำจัดคนที่เกาะผู้หญิงกินแบบเอก แบบถอนรากถอนโคนไม่ให้มีที่ยืน"คุณหญิงครับ ผมได้หลักฐานเพิ่มมาอีกแล้ว" นักสืบรายงานคุณหญิงพาด้วยความเคารพ"ว่ามาสิ" คุณหญิงพาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย"เอกมันไม่ได้มีแค่คุณหญิงคนเดียวนะครับ มันยังคบผู้หญิงคนอื่นอีกหลายคน แถมแต่ละคนก็มีฐานะร่ำรวยทั้งนั้น""หึ! ฉันรู้แล้ว" คุณหญิงพาหัวเราะในลำคอ "ผู้ชายคนนี้มันเห็นแก่เงิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มันจะทำแบบนี้""แต่ผมว่ามันคงไม่รู้ว่าคุณหญิงกำลังเล่นเกมอะไรอยู่" "ใช่ ฉันจะให้มันรู้ว่าการที่มันมาหลอกฉัน มันคิดผิด" คุณหญิงพาพูดด้วยความโกรธแค้น"ผมจะจัดการขั้นต่อไปเลยไหมครับ" นักสืบถาม"ยังก่อน ฉันจะให้มันตายทั้งเป็นก่อน" คุณหญิงพาตอบ...ในอีกด้านหนึ่ง ราชศักดิ์ก็ได้พบให้ลูกน้องช่วยติดต่อเพื่อนัดพบลกับคุณหญิงภาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณหญิงภา ผมราชศักดิ์ครับ”“สวัสดีเช่นก
...ดาหวันทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย ภาพที่เธอเห็นยังคงติดตาเธออยู่ ภาพที่เอกอยู่บนเตียงกับคุณหญิงภาอย่างเร่าร้อน มันเป็นภาพที่ดาหวันไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น"ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้" ดาหวันพึมพำกับตัวเอง"หนูโง่เอง ที่ไม่เชื่อพ่อกับเพื่อน" ดาหวันพูดทั้งน้ำตา"หนูมันโง่ ที่ไว้ใจคนผิด" ดาหวันพูดซ้ำๆทันใดนั้น ราชศักดิ์ก็เดินเข้ามาประคองดาหวันขึ้นจากพื้นเขากอดปลอบประโลมดาหวันไม่ห่างกายเขาขับรถพาดามาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เงียบสงบ เขาถึงแม้จะแอบดีใจที่หลานสาวของเขาโสดแล้ว แต่ก็เสียใจที่เห็นน้ำตาของดาหวัน ราชศักดิ์จำเป็นต้องทำเพื่อความรักของเขา เพื่อไม่ให้ดาหวันเสียใจกับไอ้ผู้ชายชั่วอย่างเอก "ไม่เป็นไรนะ ดาหวัน ลุงอยู่ตรงนี้กับดาเสมอ อยากร้องก็ร้องมาเลย ไม่เป็นไรค่ะ ... " ราชศักดิ์พูดด้วยความเป็นห่วง"คุณลุงคะ.." ดาหวันร้องไห้โฮ"ร้องออกมาเลยครับดา ร้องให้พอ" ดาหวันกอดราชศักดิ์แน่น ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเต็มที่อกแกร่งของราชศักดิ์ที่เป็นที่พึ่งพึงของดาหวันในเวลานนี้มันทำให้เธออบอุ่นที่หัวใจราวกับเป็นเกาะกำบังทุกอย่างในตอนนี้ที่ถาโถมเข้ามาทำร้ายจิตใจของเธอ"
นี่ก็ผ่านมาเกือบ 8 เดือนแล้วเรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านไปจากความทรงจำของดาหวัน ตอนนี้เธอกลับมาน่ารัก สดใส กว่าเดิมมาก วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไปต่างจังหวัดที่ภาคเหนือ อยากจะพาดาหวันไปด้วย แต่เธอปฏิเสธเพราะคืนนี้เธอมีนัดกับลุงราชศักดิ์แล้ว “ลูกดา ไม่ไปงานแต่งเพื่อนพ่อกับพ่อหรอค่ะ ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาที่โน่นด้วยเลย อากาศกำลังดีเลย”“ไม่ละค่ะคุณพ่อ วันนี้ดามีนัดแล้วค่ะ”“นัดใครละค่ะ ลูกสาวคนสวยของแม่”“นัดคุณลุงราชศักดิ์ค่ะ วันนี้จะพาดาไปเที่ยวบาร์ที่ดังๆในย่านตัวเมืองค่ะ เห็นมีโปรอาหารเด็ดมากค่ะ”“เบื่อจริง ๆ ลูกสาวพ่อ หายใจเข้าออกเป็นลุงราชศักดิ์ไปซะแล้ว เอาพ่อไปทิ้งไว้ไหนค่ะ”“เอาไว้กับคุณแม่ค่ะ ฮิ ฮิ”ดาหวันที่พูดติดตลกน่ารัก แต่ก็จริงอย่างที่คุณพ่อเธอพูด ตอนนี้เธอหายใจเข้าออกเป็นราชศักดิ์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ตัวเลย แต่ราชศักดิ์ทำเธอมีความสุขที่สุดไม่เคยทำเธอต้องคิดมากทุกคืนลุงราชต้องแชทกับเธอก่อนนอนและเธอก็ติดกับการต้องแชทกับราชศักดิ์ทั้งวันแล้วด้วยวันไหนไม่ได้แชทกับราชศักดิ์ดาหวันเองก็หงุดหงิดทั้งวันแบบไม่รู้สาเหตุว่าตอนนี้ราชศักดิ์กำลังเข้ามามีอธิพลกับความรู้สึกของดา
ผมราฮิม มูฮามัด อาฟารีม อายุ 35 ปี ดวงตาสีเทาที่สะกดถูกสายตา เพียงแค่เขาจ้องมองก็ทำให้สาวๆละลายได้ สูง 190 cm เป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมและธุรกิจเครือค่ายสีดำ อีกมากมายที่ผู้คนยังไม่รู้ มีเพียงแต่ตระกูลผมเท่านั้นที่ทำกันเงียบๆ แต่ในวงในหากได้ยิน ชื่อตระกูลอาฟารีมของผมจะต้องขยาดและไม่กล้าแตะต้อง เพราะขึ้นชื่อเรื่องความโหดมาตั้งแต่ต้นตระกูลจนถึงรุ่นพ่อผมและผมในปัจจุบัน วันนี้แผมต้องมาตรวจโรงแรมหรูที่ดูไบ ผมก็ลงเครื่องมา แต่ดันก็ไปเจอผู้หญิงเอเชียโก๊ะคนหนึ่งเด็กผู้หญิงที่เดินชนผมที่สนามบินที่ดูไบ อวบๆ น่ารักผิวขาว ผมยาวสีดำสาวเอเชีย ผมสดุดตากับรอยยิ้มที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยและทำให้ผมหยุดยืนมองเธอโดยที่ไม่รู้ตัว ปกติผมเป็นคนไม่สนใจผู้หญิงพวกนี้หน้าเงินซะส่วนใหญ่ แต่กับเธอผู้หญิงเอเชียคนนี้ทำให้ผมหยุดมองเธอได้โดยที่เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้้ำว่าผมแอบมองเธอ ผมที่มีหน้าตาค่อนข้างดุหน้าไม่เป็นเป็นมิตรอยู่แล้ว ผมค่อนข้างเรียกว่าเย็นชาก็ได้..ผมยืนมองคนตรงหน้าก้มหน้าก้มตา ขอโทษผมเป็นภาษาอังกฤษ ผมก็ได้แต่ทำหน้านิ่งใส่เธอวันนี้ฉันได้มาเยือนดูไบเป็นวันแรกข้ามน้ำ น้ำทะเลมาเพราะเพื่อนตัวแสบนางลากฉันมาทำงานด้วย
พุทธโร ธัมโม สังโฆ อายยยยย นิชาแกเกือบทิ้งชีวิตตั้งแต่วันแรกเลยหรือนี่ ฉันได้แต่ยืนรอเพื่อน ตัวแสบมารับที่สนามบิน ผ่านไป 15 นาที...00.."นิชาจ๋าาาาา.....เพื่อนมาแล้ววววว เธอรอฉันนานไหม หิวหรือเปล่า เหนื่อยไหมจ้าคุณเพื่อน""โหหหห ไม่น๊านนนเลย ฉันสาบานแค่ขาเข็งจ๊ะ"เมหรือชื่อเต็มๆ เมษา ผิวสีน้ำผึ้ง ผมดำตัวเล็ก หน้าอกหน้าใจใหญ่เกินตัวและใจเกินร้อยนะ ถ้ามีเรื่องคือพร้อมบวกแทนฉันตลอดนี่คือข้อดีของนางคือรักเพื่อนมากโดยไม่สนใจหน้าอินหน้าพรมเพราะตอนเรียนด้วยกันโดยรุ่นพี่มารังแกฉันนางคือพร้อมบวกแทน สู้ไม่สมตัวเลยเพื่อนฉันคนนี้"เมษา ไปห้องกันเถอะนะและตอนนี้ฉันก็หิวมากแบบกินเธอเข้าไปได้ทั้งตัวเลย ""ยัยนิชาเธอ 55 โลแล้วนะอ้วนแล้วนะจะกินอะไรอีกเดี๋ยวโดน..ไปขึ้นรถกันเถอะ" หลังจากนั่งรถถึงห้องพักที่เพื่อนสาวซื้อไว้ ลืมบอกไว้นางรวยระดับลูกคุณหนู ส่วนฉันบุญพาวาสนาส่งได้มาเป็นเพื่อนรักกันเพราะตอนเรียนคอยช่วยเหลือกันตลอดไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามจน ถึงวัยทำงาน ยัยเมษาก็ไม่เคยทิ้งฉันเลย(กว่าจะรู้ว่ายายตัวแสบเป็นลูกคุณหนูนางก็ทดสอบเพื่อนแบบกระจายเช่นกัน ยัยเมษาแสบเป็นกรดตั้งแต่เด็กๆ)"นิชา มีอะไรขาดเหลือบอก
นี่ก็ผ่านมาเกือบ 8 เดือนแล้วเรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านไปจากความทรงจำของดาหวัน ตอนนี้เธอกลับมาน่ารัก สดใส กว่าเดิมมาก วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไปต่างจังหวัดที่ภาคเหนือ อยากจะพาดาหวันไปด้วย แต่เธอปฏิเสธเพราะคืนนี้เธอมีนัดกับลุงราชศักดิ์แล้ว “ลูกดา ไม่ไปงานแต่งเพื่อนพ่อกับพ่อหรอค่ะ ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาที่โน่นด้วยเลย อากาศกำลังดีเลย”“ไม่ละค่ะคุณพ่อ วันนี้ดามีนัดแล้วค่ะ”“นัดใครละค่ะ ลูกสาวคนสวยของแม่”“นัดคุณลุงราชศักดิ์ค่ะ วันนี้จะพาดาไปเที่ยวบาร์ที่ดังๆในย่านตัวเมืองค่ะ เห็นมีโปรอาหารเด็ดมากค่ะ”“เบื่อจริง ๆ ลูกสาวพ่อ หายใจเข้าออกเป็นลุงราชศักดิ์ไปซะแล้ว เอาพ่อไปทิ้งไว้ไหนค่ะ”“เอาไว้กับคุณแม่ค่ะ ฮิ ฮิ”ดาหวันที่พูดติดตลกน่ารัก แต่ก็จริงอย่างที่คุณพ่อเธอพูด ตอนนี้เธอหายใจเข้าออกเป็นราชศักดิ์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ตัวเลย แต่ราชศักดิ์ทำเธอมีความสุขที่สุดไม่เคยทำเธอต้องคิดมากทุกคืนลุงราชต้องแชทกับเธอก่อนนอนและเธอก็ติดกับการต้องแชทกับราชศักดิ์ทั้งวันแล้วด้วยวันไหนไม่ได้แชทกับราชศักดิ์ดาหวันเองก็หงุดหงิดทั้งวันแบบไม่รู้สาเหตุว่าตอนนี้ราชศักดิ์กำลังเข้ามามีอธิพลกับความรู้สึกของดา
...ดาหวันทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย ภาพที่เธอเห็นยังคงติดตาเธออยู่ ภาพที่เอกอยู่บนเตียงกับคุณหญิงภาอย่างเร่าร้อน มันเป็นภาพที่ดาหวันไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น"ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้" ดาหวันพึมพำกับตัวเอง"หนูโง่เอง ที่ไม่เชื่อพ่อกับเพื่อน" ดาหวันพูดทั้งน้ำตา"หนูมันโง่ ที่ไว้ใจคนผิด" ดาหวันพูดซ้ำๆทันใดนั้น ราชศักดิ์ก็เดินเข้ามาประคองดาหวันขึ้นจากพื้นเขากอดปลอบประโลมดาหวันไม่ห่างกายเขาขับรถพาดามาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เงียบสงบ เขาถึงแม้จะแอบดีใจที่หลานสาวของเขาโสดแล้ว แต่ก็เสียใจที่เห็นน้ำตาของดาหวัน ราชศักดิ์จำเป็นต้องทำเพื่อความรักของเขา เพื่อไม่ให้ดาหวันเสียใจกับไอ้ผู้ชายชั่วอย่างเอก "ไม่เป็นไรนะ ดาหวัน ลุงอยู่ตรงนี้กับดาเสมอ อยากร้องก็ร้องมาเลย ไม่เป็นไรค่ะ ... " ราชศักดิ์พูดด้วยความเป็นห่วง"คุณลุงคะ.." ดาหวันร้องไห้โฮ"ร้องออกมาเลยครับดา ร้องให้พอ" ดาหวันกอดราชศักดิ์แน่น ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเต็มที่อกแกร่งของราชศักดิ์ที่เป็นที่พึ่งพึงของดาหวันในเวลานนี้มันทำให้เธออบอุ่นที่หัวใจราวกับเป็นเกาะกำบังทุกอย่างในตอนนี้ที่ถาโถมเข้ามาทำร้ายจิตใจของเธอ"
...ส่วนคู่ขาของเอกอย่างคุณหญิงพา ที่อายุมากกว่าเอก ที่กำลังเก็บหลักฐานเพื่อกำจัดคนเห็นแก่เงินเลี้ยงไม่เชื่องอย่างเอก เธอยังคงให้นักสืบตามเก็บหลักฐานทุกอย่างราชศักดิ์ที่รู้เรื่องทั้งหมดจึงได้ติดต่อร่วมมือกับคุณหญิงภาเพื่อช่วยกันกำจัดคนที่เกาะผู้หญิงกินแบบเอก แบบถอนรากถอนโคนไม่ให้มีที่ยืน"คุณหญิงครับ ผมได้หลักฐานเพิ่มมาอีกแล้ว" นักสืบรายงานคุณหญิงพาด้วยความเคารพ"ว่ามาสิ" คุณหญิงพาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย"เอกมันไม่ได้มีแค่คุณหญิงคนเดียวนะครับ มันยังคบผู้หญิงคนอื่นอีกหลายคน แถมแต่ละคนก็มีฐานะร่ำรวยทั้งนั้น""หึ! ฉันรู้แล้ว" คุณหญิงพาหัวเราะในลำคอ "ผู้ชายคนนี้มันเห็นแก่เงิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มันจะทำแบบนี้""แต่ผมว่ามันคงไม่รู้ว่าคุณหญิงกำลังเล่นเกมอะไรอยู่" "ใช่ ฉันจะให้มันรู้ว่าการที่มันมาหลอกฉัน มันคิดผิด" คุณหญิงพาพูดด้วยความโกรธแค้น"ผมจะจัดการขั้นต่อไปเลยไหมครับ" นักสืบถาม"ยังก่อน ฉันจะให้มันตายทั้งเป็นก่อน" คุณหญิงพาตอบ...ในอีกด้านหนึ่ง ราชศักดิ์ก็ได้พบให้ลูกน้องช่วยติดต่อเพื่อนัดพบลกับคุณหญิงภาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณหญิงภา ผมราชศักดิ์ครับ”“สวัสดีเช่นก
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ, ราชศักดิ์ก้าวลงจากเครื่องบินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทยนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษ ความคิดถึงเพื่อนรักอย่างฤทธิเดชและหลานสาวตัวน้อย "ดาหวัน" ทำให้เขารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานนับสิบปี"ดาหวันคงโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วสินะ"ราชศักดิ์พึมพำกับตัวเอง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาฤทธิเดช แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ เขาอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนรักมากกว่าราชศักดิ์ตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านของฤทธิเดช เมื่อรถแล่นมาถึงหน้าบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึง บ้านหลังใหญ่ที่เขาเคยคุ้นตาในวัยเด็กดูทรุดโทรมลงไปมาก แต่ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้เขากดกริ่งหน้าประตู"ใครมา" เสียงฤทธิเดชดังลอดประตูออกมา เมื่อประตูเปิดออก ฤทธิเดชก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นราชศักดิ์ยืนอยู่ตรงหน้า"ราชศักดิ์! แกกลับมาได้ยังไง" ฤทธิเดชร้องด้วยความดีใจ ทั้งสองคนกอดกันแน่น ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีให้กันกลับมาอีกครั้ง"ฉันคิดถึงแก คิดถึงดาหวัน" ราชศักดิ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ดาหวันอยู่ข้างใน เดี๋ยวฉันให้คุณดิวไปเรียกให้ เขามาสิ" ฤทธิเดชบอกไม่นาน ดาหวันก็วิ่งออกมาจากบ้าน เธอจำลุงราชได้ทันที ผู้
"เอกรอดานานหรือเปล่า""ไม่นานเลยครับ เอกก็เพิ่งมาถึงก่อนดาแป๊บเดียวเราไปกันเลยไหมเดี๋ยวเพื่อนๆจะรอ""เออ ไปเลยสิ"ดาหวันก้าวขึ้นรถไปกับเอกแฟนหนุ่มไปตามนัดกับเพื่อนๆที่จะฉลองวันสอบเสร็จของทุกคน มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องดาหวันและเอกผ่านกระจกประตูรถแท็กซี่อยู่ห่าง ๆ นั่นคือคู่ขาของบเอกคุณหญิงพาได้แอบนั่งแท็กซี่ตามมาเงียบ ๆ เธอมีความเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวเองมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะช่วงตลอด 2-3 เดือนมานี้ เอกมักจะทำตัวยุ่งๆใส่เธอ บางครั้งก็จะมาขอเงินเธอมากขึ้น บอกว่าเอาไปจ่ายแต่ค่าเรียนต่างๆซึ่งความจริงเอกพยายามทำคะแนนกับดาในช่วงเดือนแรกโดยการพาดาเที่ยวและซื้อของต่างๆ"หน่อยแน่ ไอ้เอกเลี้ยงไม่เชื่องนักนะ แกกล้ามากที่หักหลังคนอย่างฉัน""แท็กซี่เดี๋ยวขับตามรถคันนั้นไปห่างๆอย่าให้มันรู้ตัวนะ""คุณนายตามลูกชายเหรอจ๊ะ""ลูกชายอะไรอ่ะนั่นผัวฉัน"แท็กซี่ถึงกับงงเมื่อคุณนายบอกว่าเอกเป็นผัวเธอหน้าตาอ่อนไวกว่าเยอะมาก ดูท่าทางเรากับแม่กับลูกก็ไม่มีผิดเพี้ยน แท็กซี่ก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาขับรถตามรถเอกอยู่ห่างๆผ่านมาสักพัก เอกและดาก็มาถึงที่นัดพบกับบรรดาเพื่อนๆที่ออกมายืนคอยทั้งคู่ เพื่อนๆทุกคนแต่งตัวอย่า
"วันนี้เหนื่อยมากเลยอ่ะดา เอกว่าเราไปเที่ยวพักผ่อนกันสักหน่อยดีไหม""เอกจะไปไหนล่ะ""เราไปดื่มที่ผับกันคืนนี้ไหม""ก็ไปสิวันนี้ก็สอบวันสุดท้ายแล้วด้วย เดี๋ยวชวนเพื่อนๆคนอื่นไปด้วยนะ""แน่นอนอยู่แล้วจะดา ชวนเพื่อนดามาเลยนะเดี๋ยววันนี้เอกเลี้ยงเอง""โอเคตกลงตามนั้นจ้ะ""เอกไปรับดาที่บ้านได้ไหม""ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะ"ตลอด 3 เดือนที่ดาหวันคบกับเอกเธอไม่เคยพาเอกเข้าไปบ้านเลยสักครั้งนอกจากจอดรถรับอยู่หน้าบ้านเพราะเธอรู้ดีว่าคุณพ่อและคุณแม่ยังไม่เปิดใจให้กับเอกมากนัก เธอไม่อยากให้เอกต้องเสียใจถ้าหากจะโดนปิดกั้นในเรื่องของความรัก เธออยากให้คุณพ่อคุณแม่ยอมรับในตัวเองแบบที่เธอยอมรับ ดาหวันที่ยังไม่เห็นความเลวร้ายและร้ายกาจ ของเอกรู้สึกรักและสงสารเอกเป็นอย่างมาก ที่เขาต้องคอยหลบซ่อนเวลามารักเธอที่หน้าบ้าน"งั้นเรากลับบ้านกันเลยดีกว่านะเอก""วันนี้เอกไม่ได้เอารถมาด่ากลับเองนะเดี๋ยวคุณแม่ของเอกมารับเรามีธุระกันนิดหน่อย""ให้ดาอยู่เจอคุณแม่ไหม""ไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับบ้านก่อนไปเตรียมตัวนะเดี๋ยวตอนเย็นเอกไปรับ""ได้จ้างั้นเดี๋ยวดากลับบ้านเองก็ได้"ดาหวันที่แยกออกจากเอกเรียบร้อยวันนี้เธอเรียกแท
ดาหวันที่ติวหนังสืออยู่ที่ห้องของเอกและเพื่อนๆคนอื่นก็อยู่ด้วยเช่นกัน เธอค่อนข้างเคร่งเครียดกับการสอบเทอมสุดท้ายเพราะอีกแค่ 2 อาทิตย์เธอจะเรียนจบเรียบร้อย เธออยากจะจบการศึกษาและเริ่มต้นการใช้ชีวิตในวัยที่เธออยากจะใช้เต็มที่ เอกพยายามทำตัวเป็นผู้ชายที่แสนดีต่อหน้าเพื่อนๆของดาหวัน ยังไม่มีใครรู้ว่าเอกนั้นเลวร้ายเพียงใด มีเพียงข่าวลือพี่ยังไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเอกเกาะผู้หญิงกิน พยายามจะชวนดาหวันเข้าไปในห้อง"ดาหวันไปห้องนอนกับผมไหมน่าจะเหนื่อยแล้ว""แหน่...!! ไอ้เอกมึงคิดจะทำอะไรดา"เสียงเพื่อนคนหนึ่งตะโกนแซวทั้งสองคนได้วันถึงกลับคืนได้จนตัวม้วนเพียะ!ดาหวัน ตวัดมือไปที่ต้นแขนแกร่งของเอกด้วยความเขินอายจากเหล่าเพื่อน ๆ ที่ตะโกนแซวกันอยู่"พูดอะไรก็ไม่รู้ดูสิเพื่อนแซวหมดแล้ว""ฮ่าๆๆพวกมึงก็อย่าแซวแฟนกูกับนักเลย""เดี๋ยวดาต้องกลับบ้านค่ะเดี๋ยวคุณพ่อจะให้คนรถมารับยากลับขอบคุณมากนะเอกที่ให้ยืมห้อง""ก็ดึกมากแล้วกูว่าพวกเรากลับกันก่อนดีกว่าไอ้เอกมันจะได้พักผ่อน""ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่ดาเลยค่ะ"เอกที่ทำท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะเขาอยากจะจับดาหวันให้อยู่หมัด เขาเบื่อคุณหญิงพาที่สูงอายุเต็มทีถึ
ก่อนที่ผมตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ประเทศอังกฤษเพื่อทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และเปิดขยายสาขางานต่างๆในเครือข่ายธุรกิจที่ผมต้องดูแล คนที่ผมคิดถึงมากที่สุดคือแม่หนูน้อยดาหวัน ผมทิ้งเธอมาเป็นเวลา 4 ปีแล้วสินะที่ผมไม่ได้เจอเธอเลย ในวันโอกาสพิเศษต่างๆผมก็ไม่เคยได้ไปพบเธอผมคิดถึงเธอเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆใบหน้ากลมๆบ้องแบ๊วป่านนี้จะเรียนจบมหาวิทยาลัยหรือยังนะผมคือราชศักดิ์ ปัจจุบันนี้ผมอายุ 35 ปีมีแพลนจะกลับประเทศไทยเร็วๆนี้เพราะงานที่ประเทศอังกฤษทุกอย่างอยู่ตัวหมดแล้วผมบ้างานตลอดระยะเวลา 4 ปีส่วนเรื่องคู่นอนไม่ต้องตกใจผมเองก็เปลี่ยนบ่อยเป็นว่าเล่น"ราเชลคุณมาทำอะไรที่ห้องทำงานของผม""ก็แค่คิดถึงคุณเท่านั้นเองค่ะราช""ผมว่าผมบอกกฎกติการะหว่างคุณกับผมเรียบร้อยแล้วนะ""ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่คะ ราเชลก็แค่คิดถึงคุณเท่านั้นเองอยากจะชวนคุณไปทานข้าว"ราชศักดิ์ไม่สนใจฟังคำพูดไร้สาระของนางแบบสาวที่กำลังพยายามยั่วยวนเขาอยู่ เขาหันไปพยักหน้าให้กับบริษัททันทีให้จัดการลากตัวนางแบบสาวออกไปจากห้องทำงานของเขา ตอนที่เขาจะโมโหมากกว่านี้"ขอเชิญคุณราเชลออกไปดีๆดีกว่านะครับ""ถ้าฉันไม่ไปแกจะทำอะไรฉัน"หมับ!!..."กรี๊ด ปล
"ดาหวันคะ เดี๋ยวคุณลุงจะพาไปทานไอศกรีมนะคะดาหวันไปกับคุณอานะคะ""ไปค่ะ ไปทานไอศกรีมกับคุงลุง""ไอ้ราช!! นี่มันลูกกูนะมึงเมื่อไหร่มึงจะไปทำเป็นของตัวเองสักทีวัน ๆ ก็หิ้วแต่ลูกกูไปลูกกูมา กูกับเมียคิดว่าไม่มีลูกแล้วเนี่ยตอนนี้???""ไอ้เวรนี่นี่มันก็หลานกูเหมือนกันเลี้ยงมาตั้งแต่ออกจากท้องแม่ มึงจะยึดเป็นของตัวเองคนเดียวได้ยังไง""ที่รัก คุณดูมันนะมันมายึดลูกเราสองคนไปเป็นลูกมันแล้วคืนนี้กูจะเอาลูกกูมานอนด้วย""ไม่ได้คืนนี้กูจะต้องนอนกับดาหวันมึงค่อยเอาไปพรุ่งนี้"" ฮิ ฮิ พี่สองคนเนี่ยตีกันเรื่องหลานทุกวันเลยอีกคน หนึ่งก็อยากเป็นคุณพ่อแสนดี อีกคนนึงก็เป็นคุณพ่อทูนหัว เดี๋ยวดาหวันก็ได้รับความรักเต็มอกจนไม่รู้ว่าจะไปเก็บไว้ไหนหรอกค่ะคุณพ่อทั้งสองคน""วันนี้ดาจะไปนอนกับคุงลุงราช คุงพ่อไปนอนกับคุงแม่เลยค่ะ""โถ่ลูกดา ลูกเป็นลูกพ่อนะ”"ฮ่า ฮ่า ฮ่า มึงเห็นไหมว่าหลานรักกูมากกว่ามึง""ไอ้เพื่อนเวรนี่!!""งั้นเราไปกินไอศกรีมกันดีกว่านะคะดาหวันเดี๋ยวคุณลุงจะพาไปซื้อของเล่นอีก""ไอ้ราช มึงเอาลูกกูมาเลย ไอ้เพื่อนเฮงซวยเมื่อไหร่มึงจะมีเมียสักทีห๊ะ"เสียงสองเพื่อนรักที่ทะเลาะกันทุกวันในการแย่งการเลี