“ลีโอ ลีโอ ไอลีโอ” เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ มาร์ตินก็แผดเสียงเอ็ดตะโรดังลั่นไปทั่วทั้งบ้าน ใบหน้าคมสันบึ้งตึง คิ้วเข้มขมวดมุ่น ยืนเท้าเอวจังก้าอยู่หน้าบ้าน
“ครับคุณมาร์ติน” ลีโอรีบวิ่งหน้าตั้งมายืนหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้านายรูปหล่อ ที่ยืนทำหน้าเป็นยักษ์อยู่ ไม่รู้ว่าใครทำอะไรให้ไม่พอใจ เขาเลยซวยแต่เช้าเลย
“ทำไมแกช้าอืดอาดเป็นเต่าแบบนี้วะ แล้วเรื่องที่ฉันให้ไปสืบได้เรื่องรึยัง” เขาใช้ให้ลีโอไปสืบประวัติของใบเฟิร์นมาเพราะเขาอยากจะรู้จักกับเธอปกติเขาไม่เคยที่จะต้องทำอะไรแบบนี้เลยมีแต่คนเสนอตัวอยากจะทำความรู้จักกับเขา
“ได้เรื่องแล้วครับ ผมส่งเข้าอีเมลให้เรียบร้อยแล้ว” ที่เรียกเขาเสียงดังลั่นไปทั้งคฤหาสน์แต่เช้าก็เพราะเรื่องสาวน้อยคนนี้นี่เองตั้งแต่กลับมาจากการบรรยายพิเศษ เจ้านายของเขาก็เปลี่ยนไป ใจลอยบ่อย หรือว่านี่จะเป็นลางบอกอะไรบางอย่าง
“เออ แกจะไปไหนก็ไป” มาร์ตินโบกมือไล่ลีโอส่วนตัวเขาก็เดินเข้าไปในบ้านเพื่อที่จะรีบไปเปิดดูเมลล์
ชายหนุ่มเข้ามาในห้องทำงาน แล้วรีบเปิดโน้ตบุ๊กเช็กเมลล์ทันที และเมื่อเปิดได้ก็เริ่มไล่สายตาอ่านข้อมูลของสาวน้อยอย่างตั้งใจ บ้านเกิดอยู่ที่สุพรรณบุรี ครอบครัวเปิดร้านขายทองที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด และมีที่นาหลายร้อยไร่ มีพี่ชายหนึ่งคนเธอเป็นลูกสาวคนเล็ก
“ปัจจุบันอายุ 18 ปี 18 เนี่ยนะ” มาร์ตินพูดเสียงดังแม้จะรู้อยู่แล้วว่าอายุน้อยกว่าเขาแต่คิดไม่ถึงว่าจะอายุน้อยกว่าเขาหนึ่งรอบเต็มๆแล้วสาวน้อยของเขาจะมามองคนที่แก่กว่าตัวเองเป็นรอบอย่างเขาไหมเนี่ย
ลีโอไม่ได้หาเฉพาะที่โดนสั่งแต่หามาให้ทั้งเฟซบุ๊ก อินสตราแกรม ไลน์ เบอร์โทร มีหมดสงสัยต้องตบรางวัลให้อย่างงามซะแล้วจากที่จะไม่เล่นเฟสบุ๊ค อินสตราแกรม เห็นทีเขาต้องลองสมัครดูแล้วละจะได้รู้ความเคลื่อนไหวและคอยสอดส่องบรรดาหนุ่มๆ ทั้งหลายที่เข้ามายุ่มย่ามกับเธอ
พิศลดากับเพื่อนอีกสองคนกำลังเดินเล่นกันอยู่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง ขณะที่กำลังเดินเลือกของกันนั้น สายตากลมโตของพิศลดาก็เหลือบไปเห็นมาร์ติน นักธุรกิจที่เคยไปบรรยายที่มหาวิทยาลัยของเธอ ข้างกายของมาร์ตินมีผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังยืนเกาะแขนเขาอย่างสนิทสนม วันที่ไปมหาลัยเธอก็อาจารย์ มาวันนี้ก็เป็นสาวอีกคน เจ้าชู้จริงพ่อคุณ พิศลดาเบ้ปากก่อนจะเดินไปหาเพื่อนที่กำลังเรียกเธออยู่
มาร์ตินที่กำลังช่วยญาติสาวของเขาเลือกของขวัญอยู่ก็ชะงักก่อนจะค่อยๆ หันไปและก็พบว่าคนที่เขาสั่งให้ลีโอไปสืบประวัติมาจะมาปรากฎกายอยู่ในร้านเดียวกับเขาในตอนนี้ริมฝีปากหยักยกยิ้มขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าหวานของพิศลดาที่กำลังตั้งอกตั้งใจเลือกซื้อของอยู่ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังเดินไปเลือกของอีกด้านหนึ่งของร้านเขาก็ขอตัวกับญาติสาวของเขา
“กี้พี่ขอตัวไปดูของก่อนนะ” มาร์ตินพูดจบก็เดินไปทางที่พิศลดาเดินไปทันที
“เป็นอะไรของเขารีบร้อนแท้” กี้หรือกีรณาส่ายศีรษะแล้วเลือกดูของต่อเพราะมีอีกหลายอย่างที่เธออยากได้
พิศลดากำลังเลือกดูของกระจุ๊กกระจิ๊กน่ารักๆ สำหรับผู้หญิงเดินหยิบโน่นหยิบนี่ใส่ตะกร้าที่เธอถืออยู่ดวงหน้าสวยมีรอยยิ้มประดับทั่วใบหน้าเมื่อยามเจอของถูกใจเธอเองก็เป็นเด็กสาวคนหนึ่งที่ชื่นชอบของสวยงามเจออะไรก็อยากได้ไปหมด
“เจอกันอีกแล้วนะ” มาร์ตินเดินเข้ามากระซิบชิดใบหูขาวสะอาด พิศลดาถึงกับสะดุ้งเพราะเธอกำลังเพลินๆ อยู่
“ทำอะไรให้ลูกผัวกินจ๊ะวันนี้” มาร์ตินในวัยกลางคนทว่ายังดูหนุ่มกว่าอายุถามภรรยาคนสวยที่กำลังสาละวนอยู่หน้าเตา อ้อมแขนแข็งแรวสวมกอดรอบเอวบาง เกยคางบนไหล่เล็ก แล้วสูดความหอมจากแก้มนวล “ของโปรดป๋ากับลูกค่ะ” พิศลดาตอบสามีเสียงหวาน “ของโปรดป๋ายืนอยู่ตรงนี้ต่างหาก” มือใหญ่ลูบสะโพกเมียอย่างยั่วเย้า พลางพรมจูบต้นคอขาวอย่างรักใคร่ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีความหวานของทั้งคู่ก็ไม่เคยจืดจางลงเลย “ห้ามทะลึ่งนะคะ เดี๋ยวลูกก็กลับมาแล้ว เอามือออกไปเลยค่ะ” ตีมือซุกซนที่บีบแก้มก้นเธออยู่ “ลูกยังไม่มาตอนนี้หรอก ป๋าเพิ่งจะโทรหาลูกสาวคนสวยของเรา ยังพอมีเวลานะคะทูนหัวของผัว ถ้าทำเวลาน่าจะได้สักสองรอบก่อนอาหารเย็น” งึมงำชิดซอกคอหอมกรุ่น “แก่แล้วนะคะ เพลาๆ เรื่องนี้บ้างเถอะค่ะ” พูดอย่างอ่อนใจ ขนาดว่าลูกโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว ตาเฒ่าของเธอยังไม่หยุดหื่นเลย ตอนหนุ่มๆ เป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง “ใครบอกว่าแก่ ป๋ายังหนุ่มยังแน่น แรงดีไม่มีตก ข้อนี้หนูรู้ดี ไม่งั้นหนูคงไม่ร้องครางทั้งคืนหรอก หนูเองก็สวยสะพรั่งไม่สร่าง ห่างไกลจากคำว่าแก่ สาวๆ บางคนยังสู้เมียป๋าไม่ได้เลย ไปไหนป๋าถึงต้องตามคุมเพราะ
จัสมินในวัยสิบเก้าปีกำลังโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางจิ้มลิ้ม เป็นที่หมายปองของบรรดาหนุ่มๆ ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย แต่ติดที่คุณพ่อหวงมากเลยไม่ค่อยมีใครกล้ามายุ่งด้วยสักเท่าไหร่ จัสมิน และซีลอนเรียนมหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับที่คุณแม่เคยเรียน สองพี่น้องเรียนคณะเดียวกันเพียงแต่คนละชั้นปี ดีกรีความหล่อของซีลอนไม่น้อยไปกว่าคุณพ่อแม้แต่น้อย ด้วยวัยเพียงสิบแปดปี มีสาวๆ มาล้อมหน้าล้อมหลัง เรื่องนี้จึงทำให้คุณแม่ และพี่สาวต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ “พี่จัสมินวันนี้ให้อาลีโอมารับกลับบ้านก่อนได้ไหม เย็นนี้ผมมีนัดทำรายงานกับเพื่อน” ซีลอนบอกพี่สาวก่อนจะลงจากรถจัสมินมองหน้าน้องชายที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อยิ้มๆ “ได้สิ ซีลอนไม่ต้องห่วง ไปทำงานของเราอย่างสบายใจเถอะ” และอีกหนึ่งอย่างที่ซีลอนเหมือนป๋า ก็คือเรื่องความหวงเธอ หวงมามี๊“ยังไงผมจะโทรหาพี่อีกทีนะ ห้ามปิดเครื่องนะครับคนสวย”“จ้ะสุดหล่อ แล้วเจอกันที่บ้านนะ” เปิดประตูรถลงไปแล้วจัสมินโบกมือให้น้องชายที่นับวันทำตัวเหมือนพี่ชายยังคงมองเธออยู่อย่างน่ารักจัสมินกำลังเดินขึ้นตึกเรียนระหว
“ไม่ได้ค่ะ ลูกหลับอยู่ในห้อง เกิดพวกแกเปิดประตูออกมาแย่เลยนะคะ เลิกคิดค่ะ อื้อ ป๋า อย่าบีบหน้าอก จะหื่นอะไรนักหนา”“ลูกหลับนานหนูก็รู้ มีเวลาให้เรารักกันสักรอบสองรอบ ยอมป๋าดีๆ จะได้จบไวๆ”“ป๋า อื้ม” ประท้วงเสียงอู้อี้ ผลักหน้าหล่อออกแต่คนหื่นไม่ยอม“แงๆ มามี๊ค้าบ ป๋าค้าบ หาซีลอนหน่อย ฮือๆ”เสียงร้องไห้จ้าดังออกมาจากในห้องนอนราวกับรู้ว่าพ่อกับแม่กำลังจะทำอะไร มาร์ติน พิศลดากำลังจูบกันดูดดื่มผละกันออกจากกันอย่างรวดเร็ว“มั่นใจมากไม่ใช่เหรอคะว่าลูกไม่ตื่นง่ายๆ รีบปล่อยเลยค่ะ จะรีบไปดูลูก” มองค้อนสามีมาร์ตินยิ้มอ่อน ยอมปล่อยเมียรักเมื่อเสียงร้องดังขึ้นเรื่อยๆ ลุกได้พิศลดาก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนโดยมีร่างสูงตามมาติดๆ“มามี๊มาแล้วครับ เลิกร้องนะครับคนดีของมามี๊” พิศลดาอุ้มลูกน้อยมากอดไว้แนบอก ลูบหลังเล็กๆ ปลอบประโลม“มามี๊หาซีลอนแล้ว” ใบหน้าเล็กๆ ซบลงบนอกนุ่มๆ ด้วยความคิดถึง“ครับลูก มามี๊กลับมาแล้ว คิดถึงหนูกับพี่จัสมินมากเลย” ริมฝีปากประทับแนบศีรษะลูกชายด้วยความเอ็นดู ไม่ว่าสามีหรือลูกก็อ้อนพอกัน เรียกว่าไม่มีใครน้อยหน้าใคร“ฮื้อ” คราวนี้เป็นลูกสาวคนสวยที่ลืมตาตื่น คุณพ่อยิ้มอบอุ่น ช้อนลู
“พาลูกเมียออกมาได้แล้วเหรอไอ้ฝรั่ง” พ่อสุชาติกำลังนั่งดื่มกาแฟมองค้อนลูกเขยตาคว่ำ“คุณพ่ออย่างอนผมสิครับ ผมก็พาออกมาแล้วนี่ไง เมื่อคืนก็ยึดจัสมินกับซีลอนไปนอนกอดไว้ทั้งคืน เช้านี้ผมก็ต้องใช้เวลากับลูกๆ บ้าง คุณพ่อจะยึดไว้คนเดียวไม่ได้หรอกนะครับ” มาร์ตินปล่อยลูกลงยืนเพื่อให้ไปหาคุณตา“แกอยู่กับลูกทุกวันนานๆ ฉันจะมีโอกาสได้เลี้ยงหลาน มาที่นี่แกก็ต้องให้เวลาฉัน และแม่นวลอยู่กับลูกหลานเยอะๆ”“เถียงกันไปก่อนนะคะ หนูจะไปดูข้าวให้ลูก จัสมินกับซีลอนไปกับมามี๊ไหมคะ”สาวน้อยกับหนุ่มน้อยพยักหน้าถี่ วิ่งมาเกาะขาคุณแม่คนละข้าง พิศลดาพาเด็กๆ แยกตัวออกมา ส่วนหนึ่งเพราะไม่อยากฟังสองหนุ่มโต้กันไปมา ไม่มีใครยอมใครจริงๆ นิสัยก็คล้ายกันมาก ขึ้นชื่อเรื่องความหวง“ไปนั่งไกลๆ ฉันเลยไอ้ฝรั่ง ที่นั่งมีตั้งเยอะ จำเป็นต้องมานั่งตรงนี้ไหม” เหล่ตามองพ่อของหลาน“ผมพอใจจะนั่งตรงนี้ครับคุณพ่อ เราสองคนมาสงบศึกกันดีกว่าไหมครับ คุณพ่อไม่เหนื่อยบ้างเหรอครับหาเรื่องผมได้ตลอดเวลาเลย” เจอหน้ากันทีไรลับฝีปากกันตลอด“ถามมาได้ว่าเหนื่อยไหม มันก็ต้องเหนื่อยสิวะ ถ้าไม่อยากให้ฉันเหนื่อยแกก็เลิกกวนอารมณ์ฉันเสียสิ!” พ่อสุชาติพูดเสี
“เมียจ๋า ผัวอยากรักหนูรับแสงวันใหม่ จะได้กระปรี้กระเปร่ากระชุ่มกระชวยตลอดวัน” เสียงอ้อนดังชิดใบหูขาวผ่อง ขบเม้มติ่งหูเมียจนเธอขนลุก “จะนอน ไม่อยากกนะชุ่มกระชวยค่ะ” ใบหน้างามเริ่มยุ่งเมื่อถูกรุกรานหนักเข้า ทว่าก็ยังไม่ยอมลืมตา “ไม่นอนแล้วทูนหัว ตื่นมาให้ผัวอึ๊บซะดีๆ ผัวหิวเมียจะแย่แล้ว” เอื้อมมือบีบเคล้นอกอวบที่ยังคงเต่งตึงเหมือนครั้งแรกที่เคยสัมผัส ทั้งลูกทั้งผัวดูดมันก็ยังไม่หย่อนคล้อยแม้แต่น้อย “หนูง่วง อย่าเพิ่งกวน จะหิวอะไรนักหนาล่ะคะ กว่าจะได้นอนก็ตีสาม ถ้าตื่นแล้วก็ไปดูลูกค่ะ” พูดเสียงแข็งด้วยความรำคาญ “ป่านนี้ลูกคงเล่นอยู่กับคุณตา คุณยาย มีคนช่วยดูแล้วเราควรทำกิจกรรมระหว่างผัวเมียต่อนะทูนหัว” พรมจูบที่ซอกคอขาว “ของหนูมันไม่ได้เสริมด้วยเหล็กนะคนบ้า ถึงได้หื่นไม่กลัวพัง หนูยังต้องใช้ไปตลอดชีวิตนะคะ” พิศลาลืมตาขึ้นมาด้วยความโมโห “ป๋ารู้ว่าของเมียไม่ได้เสริมด้วยเหล็ก เพราะมันทั้งดูด ทั้งตอด ทั้งอ่อนนุ่ม แล้วป๋าเองก็ต้องใช้ของหนูไปอีกแสนนานเหมือนกัน ไม่มีทางปล่อยให้พังเด็ดขาด” ลูบฝ่ามือบนเนินอวบแผ่วๆ “แต่หนูกลัวค่ะ!” “ไม่ต้องกลัว เพราะถ้ามันพังมันคงพังไปนานแล้ว” มาร์ตินพลิกร่
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยได