เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 996
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1428
บึ้ม!กระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วนพุ่งทะยานออกไปพร้อมกับโทสะของเหล่าทหารแห่งต้าเซี่ย มุ่งตรงสู่เรือโจรสลัดที่กระจายอยู่รอบทิศ!กระสุนปืนใหญ่กลางอากาศคล้ายดาวตกก็มิปาน พาดผ่านท้องฟ้ายามขาดแคลนต้องโจมตีอย่างแม่นยำ ยามกำลังเต็มมือก็ถล่มให้สิ้นซาก!หลี่หลงหลินไม่คิดปล่อยให้โจรสลัดแคว้นโวกั๋วรอดชีวิต!ปืนใหญ่หนึ่งร้อยกว่ากระบอกถูกจุดพร้อมกันภายในห้องใต้ท้องเรือ ภาพชวนให้ตกตะลึงพรึงเพริด!เหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วได้เห็นภาพเบื้องหน้า ทันใดนั้นโง่งมแล้วมองเห็นลูกกระสุนปืนใหญ่ทำลายรอบทิศทางอย่างบ้าคลั่ง เรือโจรสลัดดุดันเมื่อครู่ไม่อาจตอบโต้กลับไปได้อย่างเห็นได้ชัด โลหิตเนื้อมนุษย์กระจัดกระจาย เสากระโดงเรือหนาๆ ถูกระเบิดจนหักลงศพโจรสลัดแคว้นโวกั๋วนับไม่ถ้วนลอยบนผิวน้ำ คว่ำหน้าโลหิตเจิ่งนอง บาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน“ยิงต่อไป!” หลี่หลงหลินไม่สงสารเลยแม้แต่น้อย ตะโกนออกคำสั่งต่อไปผ่านไปเพียงช่วงเวลาสั้นๆ กระสุนปืนใหญ่อีกระลอกหนึ่งโจมตีลงมา ถล่มใส่เรือโจรสลัดทั้งหมดที่จอดอยู่ครั้นเรือสมบัติสั่นไหวอีกระลอกหนึ่ง กระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วนก็ทำลายความหวังรอดชีวิตของเหล่าโจรสลัดพวกเขาทำได้เพียงมอ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1427
เวลาเพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ต่อหน้าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วแล้วเหล่าโจรสลัดอยากหันหัวเรือก็ไม่ทันการณ์แล้วมองเห็นเรือใหญ่พุ่งเข้าไปชนเรือโจรสลัดตรงๆมหาสมุทรกว้างใหญ่ ไม้ถูกกระแทกกระจัดกระจายออกไปรอบทิศทางเหล่าโจรสลัดบนเรือหนีไม่ทัน ทำได้เพียงมองเรือสมบัติแล่นเข้ามาชนตนอย่างสิ้นหวัง จากนั้นถูกเรือสมบัติชนจนกลายเป็นเนื้อบดโจรสลัดดวงแข็งไม่ถูกชนตาย แต่กอดท่อนไม้ลอยเคว้งอยู่กลางทะเลน้ำในมหาสมุทรสีฟ้าเจือโลหิตสีแดงเสียงโอดครวญดังระงมบนผิวน้ำ ทุกหนแห่งล้วนคือแขนขาขาดสะบั้นเหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วต่างตกตะลึงพรึงเพริด“นี่เป็นไปไม่ได้!”“เหตุใดทหารต้าเซี่ยจึงกล้าหาญถึงเพียงนี้!”“ได้เห็นเรือโจรสลัดของพวกเรากลับไม่กลัว ตรงข้ามกันยังชนกระแทกเข้ามาอีกด้วย! เหลือจะเชื่อจริงๆ!”ความเร็วในการโจมตีของเหล่าโจรสลัดลดลง ใบหน้าเปี่ยมความลังเลจิ่งซานหลางเห็นภาพนี้ เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “เหลวไหลไร้สาระ! ต้าเซี่ยโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ น่ากลัวว่าชนครั้งนี้ทั้งลำเรือคงไม่รอดแล้ว! ไม่รู้ว่ามีสหายกี่มากน้อยต้องตายอยู่ก้นทะเล!”“ข้าจะล้างแค้นแทนพวกเจ้า!”จิ่งซานหลางชักดาบซามูไรออกมา ตะเบ็งเสียงดัง “ไ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1426
องค์หญิงใหญ่ตะเบ็งเสียง “ทั้งหมดฟังคำสั่ง! กางใบเรือเต็มกำลัง โจมตีเรือของหลี่หลงหลินให้ข้า!”จิ่งซานหลางเอ่ยถาม “องค์หญิงใหญ่ เช่นนั้นเรือของตระกูลชนชั้นสูงเหล่านี้เล่า?”องค์หญิงใหญ่เผยสีหน้าดูเบา “ไม่ต้องสนใจพวกเขา ก็แค่พวกคนต่ำต้อยไม่สำคัญเท่านั้น ปล่อยไปก่อนเถอะ”จิ่งซานหลางว้าวุ่นใจอยู่บ้าง “เช่นนั้นเงินทองทรัพย์สมบัติบนเรือจะทำเช่นไร?”องค์หญิงใหญ่พูดว่า “วางใจได้ เงินทองทรัพย์สมบัติเหล่านั้นสมควรเป็นของพวกเจ้าก็จะเป็นของพวกเจ้าตลอดไป ไม่มีทางหนีไปไหนพ้น”“ยิ่งไปกว่านั้น หลี่หลงหลินอยู่บนเรือ ฮ่องเต้หวู่ไม่มีวันอยู่ห่างเกินไปนัก ขอเพียงจับฮ่องเต้หวู่และหลี่หลงหลินเอาไว้ได้ ข้าก็จะกลายเป็นจักรพรรดินีของต้าเซี่ย!”“ตอนข้าขึ้นครองบัลลังก์ พวกเจ้าก็ล้วนเป็นขุนนางผู้มีคุณูปการ! ข้าจะแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นแม่ทัพใหญ่ผู้ปกป้องแคว้น ประทานความมั่งคั่งร่ำรวยใช้อย่างไรก็ใช้ไม่หมดไปชั่วชีวิต!”“เทียบกับสิ่งนี้ เงินทองทรัพย์สมบัติเหล่านั้นนับเป็นอะไร?”เพียงเหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วได้ยินก็ฮึกเหิมขึ้นมาแม่ทัพใหญ่ผู้ปกป้องแคว้น!ความมั่งคั่งร่ำรวยใช้อย่างไรก็ใช้ไม่หมดไปชั่วชีวิต!ใครบ้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1425
“เหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วกินใช้ไม่ใช้เงินหรือ?”ได้ยินดังนั้น ทุกคนล้วนตกอยู่ในห้วงภวังค์ความคิด ใคร่ครวญคำพูดของโจวหงอย่างละเอียด ตนเองไม่คู่ควรจริงนั่นล่ะอย่างมากที่สุดก็ได้ยินว่าเหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วปล้นเรือพ่อค้า ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าปล้นเรือคนถูกเนรเทศทุกคนล้วนมองทางโจวหง ใบหน้าเผยความประหลาดใจ “เช่นนั้นนายท่านโจวหมายความเยี่ยงไร?”โจวหงหัวเราะลำพองใจ ชี้ไปทางเรือสมบัติแห่งต้าเซี่ยทางด้านหลัง “ในเมื่อเป้าหมายของโจรสลัดแคว้นโวกั๋วไม่ใช่พวกเรา นั่นก็ต้องเป็นผู้อื่น!”ทุกคนเข้าใจในทันใด“ใช่แล้ว เหตุใดข้าคิดไม่ถึง! ครั้งนี้โจรสลัดแคว้นโวกั๋วจะต้องพุ่งเป้ามาที่รัชทายาทแน่ พวกเราเพียงแต่บังเอิญคั่นกลางก็เท่านั้น”“เช่นนั้นตอนนี้พวกเราจะทำเช่นไร? ตอนนี้พวกเรายังคั่นอยู่ตรงกล้าง หากพวกเขาต่อสู้กันขึ้นมา จะต้องทำร้ายผู้บริสุทธิ์แน่!”โจวหงส่ายหน้า “ไม่! ตอนนี้พวกเราจะสวามิภักดิ์กับโจรสลัดแคว้นโวกั๋ว เช่นนี้ก็ไม่โดนลูกหลงแล้ว”ทุกคนชะงักไป“ใช่แล้ว! อย่างไรเสียโจรสลัดแคว้นโวกั๋วก็ไม่ได้พุ่งเป้ามาที่พวกเรา บัดนี้ยังไม่เริ่มการต่อสู้ ยอมสวามิภักดิ์ยังทันเวลา!”“หลี่หลงหลินจะ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1424
กลางมหาสมุทรเรือของเหล่าตระกูลชนชั้นสูงตงไห่ดุจผักตบชวาหนึ่งใบลอยเคว้ง ไร้ที่พึ่งพิงโจวหงคุกเข่าบนดาดฟ้าเรือเยียบเย็นปานน้ำค้างแข็ง ลมทะเลพัดน้ำตาบนแก้มของเขา เสียงสั่นๆ “หนี! รีบหันหัวเรือ หนีไปทางตงไห่! บางทีอาจยังมีโอกาสรอดชีวิต!”เหล่าตระกูลชนชั้นสูงคล้ายเพิ่งตื่นจากความฝัน ว้าวุ่นขึ้นมา เตรียมหันหัวเรือกลับแม้พูดว่ากลับตงไห่ก็ยากจะรอดชีวิตได้ แต่อย่างน้อยก็สามารถหลงเหลือศพครบถ้วนสมบูรณ์ ย่อมดีกว่าตายอยู่ในท้องปลา!ตอนนี้เอง เสียงหนึ่งดังขึ้นบนหอสังเกตการณ์ “แย่แล้ว! ด้านหลังพวกเราเองก็มีเรือแล่นมาแล้ว!”เหล่าตระกูลชนชั้นสูงถลันไปที่ท้ายเรือ ปรากฏว่ามองเห็นเงาหัวเรือสูงเทียมฟ้า“ข้างหลังก็มีเรือมาแล้ว?”“ถูกล้อมแล้วหรือ?”“นี่จะทำเช่นไร?”“ข้างหน้ามีทหาร ข้างหลังถูกสกัดไว้ น่ากลัวว่าวันนี้พวกเราต้องตายแน่แล้ว...”ตึง!โจวหงสิ้นหวัง หย่อนก้นนั่งลงบนดาดฟ้าเรือ สีหน้าหมดอาลัยตายอยาก“ไม่ถูกนี่! เรือข้างหลัง คล้ายกางธงของต้าเซี่ย...” มีคนสายตาแหลมคม มองเห็นธงที่กำลังพลิ้วไหวสูงๆ นั้น อุทานออกมาด้วยความตกตะลึงเพียงโจวหงได้ยิน กระตือรือร้นราวกับถูกฉีดเลือดไก่ ลุกพรวดขึ้
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1423
เว่ยซวินคิดไม่ถึง ครั้งนี้ติดตามฮ่องเต้หวู่มาตามหาโจรสลัดแคว้นโวกั๋ว เดิมทีคิดว่าจะได้พบพวกอ่อนแอจะได้ทดลองเรือ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอพวกแข็งแกร่งเช่นนี้หลี่หลงหลินคลี่ยิ้มจางๆ “เว่ยกงกง ใครพูดว่าพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้กัน?”เว่ยซวินเผยสีหน้าหวาดกลัว “องค์ชาย ท่านคงไม่วางแผน...”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ยังไม่ต้องพูดถึงเรือสิบลำ ต่อให้พวกเขามีเรือหนึ่งร้อยลำ พวกเราก็ไม่กลัว! วันนี้ข้าจะตีเรือสิบลำนี้!”ภายในสายตาเว่ยซวินเปี่ยมความเหลือจะเชื่อ พูดเสียงสั่นๆ “ฝ่าบาท! รัชทายาทเสียสติไปแล้ว! ท่านอย่าฟังคำพูดเหลวไหลของเขาเป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าฮ่องเต้หวู่สงสัย รู้สึกกระวนกระวายภายในใจบัดนี้ต่อให้กำลังรบของเรือสมบัติแห่งต้าเซี่ยแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่หนึ่งจะสู้สิบได้เยี่ยงไรกันยิ่งไปกว่านั้น ตนเองยังไม่เชี่ยวชาญการต่อสู้บนมหาสมุทร หากพูดเพียงเรื่องสั่งการกองทัพ น่ากลัวว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโจรสลัดเหล่านั้นอย่างไรเสียอีกฝ่ายก็ปล้นสะดมฆ่าคนบนทะเล จะดูเบาความสามารถไม่ได้หลี่หลงหลินชี้เว่ยซวิน ตะคอกว่า “เจ้าบ่าวรักตัวกลัวตายคนนี้ เหตุใดเจ้ากล้าปั่นหัวเสด็จพ่อเช่นนี้? เมื่อครู่ข้าคร้านจ
บางทีคุณอาจจะชอบ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋648.5K viewsองค์รัชทายาทแห่งต้าเหยียน
ใบไม้ร่วงในเมืองร้าง147.6K viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน245.7K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา672 viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย346.0K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์51 viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา490 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง189.7K views
