เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0280
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0285
เสียงผิวปากและเสียงตะโกนจากด้านล่างเวทีดังขึ้นอย่างไม่ขาดสายแล้วผู้หญิงก็เดินไปหาผู้ชายที่อยู่ด้านล่างเวทีทีละก้าวๆ ท่ามกลางเสียงเพลงสุดท้าย เธอสะบัดหน้ากากและทื้งตัวลงในอ้อมแขนของชายคนนั้นเนื่องจากคนรอบข้างเยอะจริงๆ ดังนั้นหลินจืออี้จึงมองหน้าตาของผู้ชายและผู้หญิงไม่ชัดเจนแต่เมื่อผู้ชายเอื้อมมือไปกอดผู้หญิง นาฬิกาข้อมือก็โผล่ออกมาให้เห็นใต้แสงไฟบนเวทีพอดีLHตัวอักษรที่ทําจากเพชรที่แตกเป็นชิ้นๆ ส่องแสงระยิบระยับเป็นพิเศษ หลินจืออี้มองปราดเดียวก็จําได้แล้วหลี่ฮวน!งั้นผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นหลิวซินหน่าแน่ๆ!หลินจืออี้คิดไม่ถึงเลยว่าเพื่อเอาใจผู้ชายคนหนึ่ง คุณหนูหลิวผู้สง่าผ่าเผยถึงกลับขึ้นไปเต้นบนเวทีอย่างเร่าร้อนเธอเก็บโทรศัพท์และถือแก้วไวน์ อาศัยฝูงชนเดินเข้าไปใกล้ที่นั่งของหลี่ฮวนและคนอื่นๆ หลี่ฮวนสมกับเป็นเจ้าของจริงๆ ตําแหน่งของเขาดีที่สุดในบาร์ ไม่เพียงแต่สามารถมองเห็นทุกอย่างบนเวทีได้อย่างชัดเจน ยังสามารถชมการเต้นของชายและหญิงบนฟลอร์เต้นได้อีกด้วยหลินจืออี้ชําเลืองมองที่นั่งหลี่ฮวนสวมชุดสีดําและสวมเสื้อเชิ้ตสีดําอย่างสบายๆ ปกเสื้อเปิดโล่งเผยให้เห็นหน้าอกครึ่งห
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0284
หลินจืออี้ไม่เคยไปบาร์มาก่อน เพื่อไม่ให้ดูเข้ากันไม่ได้ เธอจึงตั้งใจเรียนการแต่งหน้าแบบจัดจากอินเทอร์เน็ต และซื้อชุดฮอตเกิรล์ที่พบเห็นได้ทั่วไปมาชุดหนึ่งเสื้อคล้องคอ กระโปรงสั้นพลีทเอวแบนว่ากันว่าเป็นชุดฮอตเกิรล์ที่ขายดีที่สุดและแพร่หลายที่สุดบนอินเทอร์เน็ตการแต่งตัวแบบนี้ไม่สะดุดตาเกินไปและไม่มีใครจําได้หลินจืออี้แต่งตัวเสร็จก็นั่งแท็กซี่ไปที่บาร์ไม่คิดว่า เมื่อถึงที่หมาย เธอก็ทำตัวสูงส่งดูดทุกสายตาที่อยู่รอบๆ ทันทีที่เธอลงจากรถเธออึ้งไปเล็กน้อย ปฏิกิริยาแรกก็คือ คงไม่ใช่ตัวเองแต่งตัวล้าสมัยแล้วหรอกนะ?ว่ากันว่าผู้ชายและผู้หญิงในบาร์ล้วนเป็นคนทันสมัย การแต่งตัวของเธอคงไม่ธรรมดาเกินไปใช่ไหม?จนกระทั่งเธอเดินไปที่ประตูบาร์และมีเสียงผิวปากตลอดทาง เธอถึงรู้ว่าที่คนเหล่านี้มองเธอหมายความว่ายังไง?หลินจืออี้เคยอ่านคู่มือการไปบาร์ครั้งแรกบนอินเทอร์เน็ตข้อแรกคืออย่าให้ใครเห็นว่าเธอมาครั้งแรก ไม่งั้นจะกลายเป็นเป้าหมายได้ง่ายจุดประสงค์ของเธอในวันนี้คือการไม่ทําตัวเด่นดังนั้นเธอจึงกลอกตาใส่พวกผู้ชายที่ผิวปากอยู่ แล้วหันหลังเดินจากไปข้อที่สองคือต้องทำตัวสูงส่ง ผู้ชายส่วนใหญ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0283
“อีกประมาณครึ่งชั่วโมงฉันก็จะถึงบ้านแล้วค่ะ”หลินจืออี้รู้ว่าโทรศัพท์ของตัวเองซ่อมเสร็จแล้วแน่นอนก่อนหน้านี้เธอกลัวว่ายิ่งนานเหตุการณ์จะยิ่งไม่แน่นอน ดังนั้นเธอจึงเพิ่มเงินให้กับเจ้าของร้านซ่อมโทรศัพท์ ให้เขาซ่อมโทรศัพท์ของเธอก่อนเป็นอันดับแรกพนักงานส่งพัสดุตอบว่า “ได้ งั้นผมจะส่งของถึงบ้านในครึ่งชั่วโมงนะครับ”พอวางสาย หลินจืออี้ก็เรียกแท็กซี่กลับบ้านทันทีบังเอิญเจอพนักงานส่งพัสดุที่ชั้นล่างพอดี หลังจากเซ็นรับแล้ว หลินจืออี้ก็รีบขึ้นไปรื้อพัสดุที่ชั้นบนอย่างรวดเร็วเมื่อเปิดโทรศัพท์ เธอก็รู้สึกประหม่าอย่างอธิบายไม่ได้เธอจะต้องเข้าใจทุกอย่างให้ได้แต่เมื่อเธอกดเปิดอัลบั้มรูป ทั้งตัวก็นิ่งงันไปทันใดนั้นสายตาของเธอก็พร่ามัว ราวกับว่าสูญเสียโฟกัสไป ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าเธอก็พร่ามัวไปหมดโทรศัพท์กระแทกพื้นดังปังเธอถือโอกาสทรุดตัวลงนั่ง หลังจากตัวแข็งไปหลายวินาที เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจและค้นหาสิ่งที่ต้องการซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่โทรศัพท์ได้ถูกลบทุกอย่างออกไปหมดแล้วไม่มีอะไรเหลือเลย!สมองของหลินจืออี้ว่างเปล่า ผ่านไปครู่ใหญ่ถึงดึงสติกลับมาได้ รีบโทรหาเ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0282
สักครู่ต่อมาที่นอกห้องผู้ป่วยคุณท่านกงและกงเฉินเดินออกไปข้างนอก สองพ่อลูกเดินเคียงข้างซ้ายขวาขนาบกันไป ท่าทางน่าเกรงขามคุณท่านกงเอามือไพล่หลังและพูดอย่างใจเย็นว่า "เมื่อคืนอยู่กับหว่านชิวเหรอ?"“อืม”กงเฉินตอบคุณท่านกงพยักหน้า “แกก็อายุไม่น้อยแล้ว ควรเก็บใจและควรสร้างครอบครัวจริงๆ ได้แล้วหากซ่งหว่านชิวแก้ปัญหาที่เหมืองได้จริงๆ แกก็อย่าจับตระกูลซ่งแน่นเกินไปเลย”“อืม”“เอาล่ะ ไม่ต้องส่งแล้ว แกไปอยู่เป็นเพื่อนหว่านชิวเถอะ อย่าเสียสมาธิอีกเลย”คุณท่านกงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่แค่คําพูดไม่กี่คํานี้ เขารู้ว่ากงเฉินเข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งของมันทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง เฉินจิ่นก็เดินออกจากประตูข้างๆ “คุณชายสาม พ่อบ้านไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดบนถนนเมื่อวานนี้จริงๆ ”“กงเยี่ยน”กงเฉินยืนอยู่ที่ข้างหน้าต่างและจุดบุหรี่หนึ่งมวน คิ้วและตาที่ปิดครึ่งหนึ่งของเขาเบลออยู่ในควันที่กระจายอยู่ปลายนิ้วของเขาทั่วร่างแผ่กลิ่นอายอันตรายที่ลึกล้ำออกมา ดวงตาดําขลับลึกล้ำทําให้เฉินจิ่นที่ติดตามมาหลายปียังรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่น่ากลัวกําลังแพร่กระจายไปทั่วร่างกายเฉินจิ่นกล
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0281
คุณท่านกงยืนเอามือไพล่หลัง กวาดตามองหลินจืออี้ แล้วมองหลิ่วเหอด้วยสายตาที่หนักอึ้ง"เธอสอนลูกแบบนี้เหรอ? ค่าเล่าเรียนของมันสูงขึ้นทุกปีต่อทุกปี เจ้าสองก็ไม่เคยไม่ให้ แล้สน่ะเหรอผลตอบแทน?”“หลายปีมานี้ฉันก็หวังว่าเธอจะเรียนรู้กฎเกณฑ์บ้างและเป็นแม่ศรีเรือนหน่อย แต่แม้แต่ลูกเธอก็ยังสอนไม่ดีเลย เธอยังจะทําอะไรได้?”คําพูดของเขาเต็มไปด้วยหนาม พูดจนหลิ่วเหอได้แต่ยิ่งก้มหน้า แม้แต่ลําคอก็แดงเถือก มือทั้งสองที่ทําอะไรไม่ถูกบิดเป็นเกลียวหลินจืออี้เห็นแบบนี้ ในใจก็เจ็บแปลบไปหมดความโกรธแผดเผาไปทั่วร่าง แม้แต่ลมหายใจก็ร้อนผ่าว ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทําอะไรผิด แต่กลับรู้สึกละอายใจจนขอบตาเจ็บเธอรู้ดีว่าคนที่คุณท่านกงต้องการจะด่าจริงๆ คือใครเมื่อก่อน หลินจืออี้ปฏิบัติต่อคุณท่านกงเหมือนคุณปู่ด้วยความจริงใจตอนที่แม่เธอดูแลคุณท่านกงที่ป่วย เธอก็ช่วยเหลือไม่น้อย สุดท้ายกลับถูกเขากล่าวเตือน “อายุน้อยๆ แบบนี้ อย่ามาคิดใช้ทางลัด”คุณท่านกงคิดว่าเธอทํามากขนาดนี้ เพียงเพื่อต้องการเกาะกุมอํานาจเท่านั้นตอนนั้นเธออายุแค่ 17-18 ปี ยังเด็กอยู่ พอคิดว่าในอนาคตตัวเองจะมีบ้านที่สมบูรณ์แล้ว จึงอยากทะนุถน
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0280
หลินจืออี้ไม่รู้ว่ายืนอยู่นานแค่ไหน จนกระทั่งหลิ่วเหอโทรเข้ามา“แม่”"จืออี้ ทำไมคุณพ่อถึงให้ฉันพาแกไปโรงพยาบาลล่ะ? เกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงของหลิ่วเหอเต็มไปด้วยความกังวลหลินจืออี้แหงนหน้ามองเพดานที่ขาวซีด รู้เจตนาของคุณท่านกงดีเธอพูดอย่างอ่อนแรงว่า "แม่ ไม่เป็นไรนะ แม่รอฉันที่โรงพยาบาลนะ"“ได้”หลังจากวางสาย หลินจืออี้ก็เห็นเซวียมั่นที่กําลังเดินสวนมา"ทําอะไรกันอยู่? ยังไม่ไปประชุมอีก?"ทุกคนกังวลว่าจะเกิดปัญหาถึงพากันเข้าห้องประชุมหลินจืออี้เดินไปตรงหน้าเซวียมั่น แล้วพูดว่า “ขอโทษค่ะ ประธานเซวีย ฉันอยากจะขอลาค่ะ”“ไปเถอะ จัดการเรื่องให้เรียบร้อยก่อน” เซวียมั่นไม่ได้ตําหนิเธอ มองคอของเธอแวบหนึ่ง แล้วถอดผ้าพันคอของตัวเองออกแล้วยื่นให้เธอ “ปิดหน่อย”ได้ยินดังนั้น หลินจืออี้ก็ก้มหน้าลง ถึงพบว่าผ้าพันคอถูกซ่งหว่านชิวฉีกออกตั้งนานแล้ว รอยฟันที่ผู้ชายทิ้งไว้จางหายไปแล้ว เหลือไว้เพียงรอยจูบที่คลุมเครือไม่น่าแปลกใจที่เพื่อนร่วมงานมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ แต่นี่เป็นความผิดของเธอเหรอ?หลินจืออี้ลูบคอ แล้วลูบผ้าพันคอเฮงซวยผืนนี้อีกครั้งท้ายที่สุดเธอก็ถอดผ้าพันคอออกโดยตรงและมัดผ
บางทีคุณอาจจะชอบ
น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก18.1K viewsดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย27.8K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน302.6K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย249.6K viewsเป็นนางร้ายใครว่าสบาย
อาภาลดา237 viewsซ่อนลีลารัก
จินต์พิชา482 viewsรักนี้ของหมอไน
ฮันนีแบล็ค298 viewsดวงใจฮัสซานัล
baiboau-เนื้อนวล34 views
