ขณะที่ร่างบางกำลังนั่งผ่อนคลายดูซีรีส์ของต่างประเทศอยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่นั้นเธอก็ได้ยินเสียงของคนหลายคนคุยกันดังมาจากหน้าบ้าน หญิงสาวมองออกไปนอกห้องด้วยความแปลกใจ‘หรือคุณพ่อกับคุณแม่จะมีแขก’ สาวสวยคิดในใจก่อนที่จะหันไปสนใจซีรีส์ที่กำลังฉายอยู่ จนคนรับใช้เข้ามาบอกเธอจึงรู้ว่ามีแขกมาหาบิดามารดาที่บ้านและแขกที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนก็เพื่อนสนิททั้งสองของเผ่าภูมินั่นเอง“บอกคุณพ่อนะ เข็มขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวจะลงมา” เข็ม เขมิกาบอกคนรับใช้ที่เข้ามาเชิญเธอให้ไปที่ห้องรับแขกตามคำสั่งของเผ่าภูมิ“ได้ค่ะคุณหนู” สาวรับใช้รับคำสั่งก่อนที่จะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปเข็ม เขมิกาปิดทีวีก่อนที่จะเดินอ้อมไปอีกทาง โดยไม่ผ่านทางหน้าห้องรับแขก หญิงสาวเดินขึ้นบันไดบ้านไปยังห้องนอนของเธอที่ชั้นสอง ก่อนที่จะจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อยกว่าเดิม ก่อนหน้านี้เธอสวมเพียงเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นเพียงเท่านั้น จึงไม่เหมาะแน่ถ้าจะให้เธอออกไปพบแขกในสภาพแบบนั้น“คุณหนูให้มาเรียนว่าเดี๋ยวมาค่ะ คุณหนูไปเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว” สาวใช้เข้ามารายงาน เผ่าภูมิพยักหน้าเข้าใจก่อนที่จะหันมาคุยกับเพื่อนทั้งสองและบุตรช
หลังจากที่มิ้น ลลิตากลับไปพร้อมกับเรียว เรวัตพี่ชายของเธอแล้ว เข็ม เขมิกาก็กลับเข้าไปในบ้านและเดินขึ้นชั้นสองเพื่อเข้าห้องนอนของตนร่างบางเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวขึ้นมาก่อนที่จะหายเข้าไปในห้องน้ำเกือบชั่วโมง หญิงสาวจึงกลับออกมาพร้อมกับชุดนอนที่น่ารักสดใสสีชมพูเข็ม เขมิกาก้าวขึ้นไปนั่งบนเตียง ก่อนที่จะนั่งพับเพียบและสวดมนต์ก่อนนอนอย่างที่เคยทำทุกคืน เมื่อสวดมนต์เสร็จเรียบร้อยร่างบางจึงล้มตัวลงนอน ก่อนที่จะหลับไปในที่สุดหมอกควันสีขาวที่บดบังสายตาของหญิงสาวอยู่ทำให้เธอรู้สึกกลัวไม่น้อย แต่แล้วเมื่อหลับตาลงและลืมตาขึ้นมาอีกที ริมฝีปากสวยก็ฉีกยิ้มกว้างขึ้นมาอย่างดีใจ ความสวยงามของภาพตรงหน้าเธอรู้สึกคุ้นตา มันเหมือนกับความฝันรอบก่อนนี่เธอกำลังฝันอยู่อย่างนั้นหรอ เข็ม เขมิกามองไปรอบๆ สวนดอกไม้สีสันสดใสส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ หญิงสาวรู้สึกราวกับต้องมนต์ก่อนที่จะก้าวเดินไปในทุ่งดอกไม้ตรงหน้า“หอมจัง สวยมากด้วย ที่นี่มันที่ไหนกันนะ”หญิงสาวพูดออกมาราวกับละเมอขณะที่มองไปรอบๆ สวนดอกไม้ที่แสนกว้างใหญ่แห่งนี้ ก่อนที่จะสายตาจะไปหยุดอยู่ที่ดอกไม้ดอกหนึ่งที่มีผีเสื้อแสนสวยเกาะอยู่ร่างบางรีบส
รถตู้มุ่งสู่บ้านโชติกุลภายในเวลาไม่นาน รถตู้คันหรูก็จอดให้ทั้งสองสาวได้ลง สองผู้จัดการสาวไม่ได้เข้าไปทักทายบิดาและมารดาของเข็ม เขมิกา เพราะมีงานที่ต้องไปรับศิลปินคนอื่นไปงานต่อ ทั้งเข็ม เขมิกาและมิ้น ลลิตาจึงเอ่ยลาผู้จัดการสาวทั้งสองแค่ที่รถ ก่อนที่ทั้งคู่จะควงแขนกันเดินเข้าบ้านไป“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ อ้าว พี่เรียว จำทางกลับบ้านได้ด้วยหรอคะเนี่ย”เข็ม เขมิกายกมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสอง ก่อนที่จะเอ่ยทักทายพี่ชายที่กลับมาบ้านวันนี้พอดี“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ สวัสดีค่ะพี่เรียว” มิ้น ลลิตายกมือไหว้ทักทายผู้ใหญ่ทั้งสามเช่นกัน“สวัสดีลูก มาๆ นั่งลง คุยกันก่อน” คุณเผ่าภูมิเป็นคนเอ่ยขึ้นหลังจากรับไหว้ทั้งสองสาวแล้ว“สวัสดีครับน้องมิ้น แหม....ยัยเข็ม พี่ชายมาบ้านก็จิกเลยนะจ๊ะ พอดีวันนี้งานไม่ยุ่งมากเลยเลิกเร็ว เลยอยากกลับมาทานข้าวเย็นกับครอบครัว”เรียว เรวัตหันไปรับไหว้เพื่อนสนิทของน้องสาวก่อนที่จะเอ่ยทักทายเธอและหันไปคุยกับน้องสาวตัวแสบที่มาหาว่าเขาจำทางกลับบ้านไม่ได้“เออ นี่เรารู้แล้วใช่ไหมว่าพี่หมอของเรากลับมาเมืองไทยแล้วน่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยถามน้องสาวขึ้นอีกครั้งหนึ่ง“รู้แล้วค่ะ พี่วินเขาหอบด
หลังจากที่นักแสดงนางแบบสาวรับช่อดอกไม้เสร็จแล้ว ก็เดินกลับเข้าไปที่ด้านหลังเวทีเพื่อเปลี่ยนชุดแล้วค่อยออกมาให้สัมภาษณ์ ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าวันนี้สื่อจะถามเธอเรื่องอะไร เข็ม เขมิกายิ้มออกมา ชาติก่อนเธอก็มีข่าวเรื่องหนุ่มๆ อยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่เคยออกมายอมรับเลยสักครั้ง เพราะมันคือเรื่องไม่จริง ถึงแม้จะมีคนมาจีบเธอ แต่ชีวิตตอนนั้นเธอทุ่มให้มันกับสิ่งที่ชอบมากกว่า“ยัยเข็ม พี่วินกลับมาจากเมืองนอกวันนี้หรอ”มิ้น ลลิตาเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยความแปลกใจ เพราะเหมือนเพิ่งจะคุยกันเรื่องที่เพื่อนรักของพี่ชายกำลังจะเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ“ฉันก็โดนเซอร์ไพรส์เหมือนกัน พี่หมอเขาไม่ได้บอกว่าจะกลับวันไหน แค่บอกว่าเดือนนี้แค่นั้น” เข็ม เขมิกาตอบเพื่อนรักด้วยรอยยิ้ม“น้องเข็ม นี่เราจะตอบนักข่าวว่ายังไง เรื่องที่มีผู้ชายมามอบดอกไม้ให้ถึงงานวันนี้” ยิ้ม ญานิตาผู้จัดการส่วนตัวเอ่ยถามความเห็นของนักแสดงสาวในสังกัด“พี่ยิ้ม คนนั้นคือพี่วินไงคะ พระเอกขี่ม้าขาวในวัยเด็กของยัยเข็ม” มิ้น ลลิตารีบบอกผู้จัดการส่วนตัวทันที“หา........โอ้โห หล่อมากเลยอะ ถ้าไม่ไปเป็นคุณหมอ พี่ว่ามาเป็นดาราได้สบายเลย” ยิ้ม ญานิตาเอ่ยข
สองนักแสดงสาวพร้อมด้วยสองผู้ดูแลก็สามารถเดินเข้าไปที่บริเวณจัดงานเดินแบบได้อย่างสะดวก เพราะได้พูดคุยกับบรรดาเหล่าแฟนคลับอย่างเข้าใจแล้ว“สวัสดีค่ะพี่อุ๋ย สวัสดีค่ะพี่หมิว สวัสดีพี่ๆ ทุกคนค่ะ”เข็ม เขมิกาและมิ้น ลลิตาเข้าไปยกมือไหว้สวัสดีเจ้าของแบรนด์และนายแบบนางแบบทุกคน ทุกคนหันมามองก่อนที่จะรับไหว้และส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรให้กับสองสาว นักแสดงสาวทั้งสองนั้นมักจะทำแบบนี้อยู่เป็นประจำมักจะได้รับความเอ็นดูจากผู้ใหญ่พี่ๆ ที่พวกเธอได้ร่วมงานแทบจะทุกคน“สวัสดีค่ะน้องๆ มากันแล้วไปแต่งหน้าเตรียมตัวกันเลยจ้ะ” เจ้าของแบรนด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ค่ะ”สองสาวตอบพร้อมกันก่อนที่จะเดินไปนั่งลงที่หน้ากระจกให้ช่างแต่งหน้าได้เปลี่ยนโฉมของตนให้เข้ากับคอนเซปของงาน“น้องสองคนนี้ครอบครัวเขาสอนมาดีจริงๆ เนอะ ไม่เคยเห็นหลุดมาดผู้ดีเลยสักครั้ง แต่น้องเข็มนี่ ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ ยิ่งโตก็ยิ่งสวยบาดตา นี่ถ้าไม่เห็นมาตั้งแต่เด็กคงคิดว่าน้องไปทำศัลยกรรมมาแน่นอนเลย แต่นี่ไม่ใช่เลย พ่อแม่ให้มาล้วนๆ อ้อ...ได้มาจากคุณอาอีกคน เรื่องการแสดง เห็นน้องเข็มแล้วยังอดที่จะคิดถึงน้องจิ๋วไม่ได้เลย”พี่หมิว ซึ่งเป็นออแกไนซ์ท
หลังจากที่ได้ไปพักผ่อนมาหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ สองสาวก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม เข็ม เขมิกา เธอให้ผู้จัดการส่วนตัวรับละครปีละสองเรื่องเท่านั้น เพราะเธอต้องทุ่มเทเวลาให้กับทั้งการเรียนและการแสดง และปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่เธอจะเรียนจบแล้ว“น้องเข็ม น้องมิ้น วันนี้มีงานที่เซ็นนะจ้ะ” ยิ้ม ญานิตาบอกสองนักแสดงสาวภายใต้การดูแลของตน“ค่ะพี่ยิ้ม วันนี้เข็มพร้อมมากเลยค่ะ” เข็ม เขมิกาตอบด้วยรอยยิ้มขณะที่กำลังเลื่อนดูฟีดข่าวในสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของตนอยู่“มิ้นก็พร้อมลุยงานต่อเหมือนกันค่ะ” มิ้น ลลิตาเอ่ยขึ้นบ้าง“แหม...ได้ไปพักผ่อนมาหน้าตาดูแจ่มใสกันเลยนะจ๊ะ” ผู้จัดการสาววัยสี่สิบต้นๆ เอ่ยแซวสองนักแสดงสาวคนสวย“แน่นอนค่ะ ไปเที่ยวกับเพื่อนเป็นอะไรที่สนุกและก็รู้สึกผ่อนคลายที่สุด” เข็ม เขมิกาตอบหลังจากอ่านข้อความจากใครบางคน“ยิ้มกว้างอะไรขนาดนั้นยัยเข็ม ใครส่งข้อความมาน่ะ” มิ้น ลลิตามองใบหน้าสวยของเพื่อนที่แสดงออกถึงความสุข“นั่นสิ พี่ว่าจะถามอยู่แล้วเชียว ขอบใจน้องมิ้นจ้ะที่ถามก่อนคิกๆๆๆ” ยิ้ม ญานิตาเอ่ยขึ้นก่อนที่จะขำออกมา“พระเอกในชีวิตจริงของเข็มกำลังจะกลับมาจากเมืองนอกค่ะ”นักแสดงสาวสวยเอ่ยออกมาอย่างมีคว