Home / วาย / เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!? / บทที่ 11 เหมือนทั้งรูปโฉมและใบหน้า

Share

บทที่ 11 เหมือนทั้งรูปโฉมและใบหน้า

last update Last Updated: 2025-07-21 22:27:37

WARNING:

เนื้อหาในตอนมีความรุนแรงทั้งทางกายและทางใจ

เพราะเป็นสหายรัก...คนใกล้ตัว หลี่ถงฮว่าจึงไม่เคยระแวงไป๋หวังเยี่ยน

อีกคนจะมอบของขวัญให้กี่ชิ้นต่อกี่ชิ้นหรืออาหารทั้งคาวหวาน พระนางย่อมยินดีรับไว้ แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะมียาพิษก็ไม่คิดตรวจสอบ

เพียงหลี่ถงฮว่าขึ้นเป็นพระมเหสีของหยางไท่ซาน พระบรมมหาราชวังอันเย็นเยียบก็อบอุ่นขึ้นทันตา และแน่นอนว่า บุคคลแรกที่หลี่ถงฮว่าไปหาคือ ไป๋หวังเยี่ยน

ในความยินดีที่ดวงใจกลับมาให้เห็นหน้า ความหวงแหนอันน่าสะพรึงกลัวก็มีกำเนิดมา ไป๋หวังเยี่ยนกอดหลี่ถงฮว่าแทบจะไม่อยากปล่อยหญิงสาวไปไหน และแม้จะโกรธแค้นอีกคนที่ไม่รักษาสัญญาแค่ไหน แต่เพียงหนึ่งยิ้มสดใสที่หลี่ถงฮว่าส่งมา พระเนตรวาวโรจน์ของไป๋หวังเยี่ยนก็อ่อนแสงลงทันตา และไม่ว่าพระมเหสีจะขอสิ่งใดจากพระนาง พระนางย่อมยินดีกระทำให้

หลี่ถงฮว่าขอให้พระนางเลิกสุรา พระนางก็เลิกทันทีที่สิ้นเสียงหญิงสาว

หลี่ถงฮว่าขอให้พระนางดีกับพระโอรสบ้าง พระนางก็ดีด้วย

หลี่ถงฮว่าขอให้พระนางไปไหนมาไหนเช่นเก่าก่อน พระนางก็ทำ

แต่แม้จะได้อยู่ด้วยกันคล้ายเก่าก่อน คำว่า “คล้าย” ก็มิใช่ “เหมือน” เพราะทุกเย็นหยางไท่ซานจะมารับหลี่ถงฮว่าไปจา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 12 มีตุ๊กตาไม้อยู่ตัวหนึ่ง

    เพราะมีสายเลือดไป๋อยู่ในกาย ครั้งหนึ่งในวโรกาสวันคล้ายวันประสูติขององค์จักรพรรดินีไป๋ องค์จักรพรรดิหยางไท่ซานจึงมีรับสั่งให้องค์ชายเจ็ดในวัย 11 ชันษาเสด็จไปเยือนแคว้นไป๋ พร้อมของกำนัลแด่องค์จักรพรรดินีการเดินทางข้ามแคว้นครั้งนั้นใช้เวลาร่วมแปดวัน และราชองครักษ์ที่ติดตามองค์ชายเจ็ดไปก็มิใช่ซูมู่ถง แต่เป็นถังเยว่ พลธนูมือหนึ่งแห่งแคว้นหยาง อดีตทหารใต้บังคับบัญชาของซูมู่ถงและศิษย์ร่วมสำนักของเฉินฝู่หมิงเหตุที่ครั้งนั้นซูมู่ถงมิได้ตามเสด็จองค์ชาย เพราะก่อนหน้าวันออกเดินทางไม่กี่วัน เขาและเฉินฝู่หมิงพบว่า ในสำรับอาหารของพระองค์มียาพิษปนอยู่ และเมื่อไม่ทราบว่าที่มาของพิษคือสิ่งใด ซูมู่ถงจึงตัดสินใจรั้งอยู่ในแคว้นหยางเพื่อสืบหาความจริง หรืออย่างน้อยก็จนทำความสะอาดตำหนักขององค์ชายเสร็จเสียก่อนจึงจะตามไปมีถังเยว่อยู่กับองค์ชายเจ็ด ทั้งเฉินฝู่หมิงและซูมู่ถงก็พอเบาใจได้บ้าง ซ้ำยังเป็นการดีเสียอีกที่องค์ชายมิได้พำนักอยู่ในวังหลวง เพราะพวกเขาเองก็ไม่อยากให้พระองค์อยู่ในสถานที่ที่ไม่ปลอดภัยซูมู่ถงแจ้งเหตุดังกล่าวแก่องค์จักรพรรดิหยาง ไม่ถึงชั่วยามก็มีการจัดตั้งคณะสืบสวนสอบสวน คนในคณะล้วนเคยเป็นค

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 11 เหมือนทั้งรูปโฉมและใบหน้า

    WARNING:เนื้อหาในตอนมีความรุนแรงทั้งทางกายและทางใจเพราะเป็นสหายรัก...คนใกล้ตัว หลี่ถงฮว่าจึงไม่เคยระแวงไป๋หวังเยี่ยนอีกคนจะมอบของขวัญให้กี่ชิ้นต่อกี่ชิ้นหรืออาหารทั้งคาวหวาน พระนางย่อมยินดีรับไว้ แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะมียาพิษก็ไม่คิดตรวจสอบเพียงหลี่ถงฮว่าขึ้นเป็นพระมเหสีของหยางไท่ซาน พระบรมมหาราชวังอันเย็นเยียบก็อบอุ่นขึ้นทันตา และแน่นอนว่า บุคคลแรกที่หลี่ถงฮว่าไปหาคือ ไป๋หวังเยี่ยนในความยินดีที่ดวงใจกลับมาให้เห็นหน้า ความหวงแหนอันน่าสะพรึงกลัวก็มีกำเนิดมา ไป๋หวังเยี่ยนกอดหลี่ถงฮว่าแทบจะไม่อยากปล่อยหญิงสาวไปไหน และแม้จะโกรธแค้นอีกคนที่ไม่รักษาสัญญาแค่ไหน แต่เพียงหนึ่งยิ้มสดใสที่หลี่ถงฮว่าส่งมา พระเนตรวาวโรจน์ของไป๋หวังเยี่ยนก็อ่อนแสงลงทันตา และไม่ว่าพระมเหสีจะขอสิ่งใดจากพระนาง พระนางย่อมยินดีกระทำให้หลี่ถงฮว่าขอให้พระนางเลิกสุรา พระนางก็เลิกทันทีที่สิ้นเสียงหญิงสาวหลี่ถงฮว่าขอให้พระนางดีกับพระโอรสบ้าง พระนางก็ดีด้วยหลี่ถงฮว่าขอให้พระนางไปไหนมาไหนเช่นเก่าก่อน พระนางก็ทำแต่แม้จะได้อยู่ด้วยกันคล้ายเก่าก่อน คำว่า “คล้าย” ก็มิใช่ “เหมือน” เพราะทุกเย็นหยางไท่ซานจะมารับหลี่ถงฮว่าไปจา

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 10 พระสนมไป๋หวังเยี่ยน

    WARNING:-เนื้อหาในตอนมีการใช้ความรุนแรงทั้งทางกายและทางใจ-มีการกล่าวถึงการทำร้ายร่างกายเด็ก และการทำแท้ง-มีเนื้อหา GL (Yuri)โดยไม่มีผู้ใดล่วงรู้ หยางไท่ซานมิใช่ผู้เดียวที่หลงรักหลี่ถงฮว่า พระสนมไป๋หวังเยี่ยนเองก็รักนางเช่นกันไป๋หวังเยี่ยนทรงหลงรักหลี่ถงฮว่ามาตั้งแต่ครั้งยังทรงเป็นองค์หญิงแห่งแคว้นไป๋ และยิ่งเวลาผ่านไปความรู้สึกที่ทรงมีให้หลี่ถงฮว่ายิ่งลึกซึ้งจริงอยู่ที่ความรักในแปดแคว้นนั้นไม่มีข้อจำกัดทางเพศ แต่เพราะไป๋หวังเยี่ยนประสูติเป็นราชนิกุล และกล่องพระสกุล [1] ของพระนางมีคุณประโยชน์ต่อบ้านเมือง พระวรกายของพระนางก็มิใช่ของพระนาง แต่เป็นเครื่องมือทางการทูตของแคว้นบ้านเกิดเมืองนอนได้แต่ดำริว่าคงดีกว่านี้หากทรงมิใช่องค์หญิง...คงดีกว่านี้หากทรงมิใช่เชื้อพระวงศ์ และคงดียิ่งกว่านี้ หากทรงเกิดเป็นบุรุษมิใช่สตรีสตรีสูงศักดิ์ยังมีอิสรภาพ แต่สตรีสายเลือดกษัตริย์นั้นไม่มี พวกนางเหมือนเกิดมาเพื่อดำรงสายเลือดและสิ้นชีวีเพื่อแผ่นดิน จะกระทำสิ่งใดตามใจตนไม่ได้โดยเด็ดขาด ไร้ซึ่งอิสรภาพไม่ต่างจากนกน้อยในกรงทองที่ปิดตายบุรุษ...หากเป็นบุรุษ ชีวิตของพระนางคงง่ายดายกว่ามาก ทั้งเรื่องชีวิต

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 9 เป็นดรุณีผู้อ่อนหวานนางหนึ่ง

    เมื่อครั้งที่พระสนมไป๋หวังเยี่ยนเสด็จข้ามแคว้นมาอภิเษกสมรสกับจักรพรรดิหยางไท่ซาน เพื่อเจริญสัมพันธไมตรีของแคว้นไป๋และหยางให้แน่นแฟ้นยิ่งกว่าเคย ทรงมีคนผู้หนึ่งติดตามมาจากแคว้นไป๋ด้วยนางเป็นดรุณีผู้อ่อนหวานนางหนึ่ง ทั้งใบหน้าอมยิ้มสุขุม นัยน์ตากลมโตสุกใส ผมน้ำตาลเข้มจัดทรงสุภาพเรียบร้อยยาวถึงกลางหลัง และอาภรณ์สีเขียวน้ำทะเลปักดิ้นทองทับเสื้อขาวดูสะอาดตานางอาจมิใช่สตรีที่งดงามที่สุดในแปดแคว้น แต่นางคือสตรีผู้งดงามที่สุดในสายพระเนตรขององค์จักรพรรดิหยางไท่ซานนั่นคือ หลี่ถงฮว่า นางข้าหลวงผู้ติดตามพระสนมไป๋มาจากต่างแดนเชื่อว่าทรงไม่อาจรักใครได้อีกตั้งแต่พระมเหสีองค์แรกลาจากโลกไป ไม่ดำริว่าเพียงหนึ่งยิ้มสดใสที่ได้เห็นจากที่ไกลจะทำให้พระหทัยโหดเหี้ยมดุจหินผาสั่นสะท้าน ราวกับสิ้นพระทัยแล้วประสูติใหม่กับหลี่ถงฮว่า หยางไท่ซานราวกับทรงกลับไปเป็นเด็กหนุ่มแรกรักอีกครั้ง เด็กหนุ่มผู้กระทำตนไม่ถูกยามอยู่ใกล้นางในดวงใจ และเพราะเป็นเช่นนั้น ทุกครั้งที่ทรงมีโอกาสได้พบเจอหลี่ถงฮว่า พระองค์จึงทรงเลือกที่จะกระทำตนสุขุมปั้นปึ่งเคร่งขรึมไม่ทักทาย แม้ทุกครั้งที่เสด็จแยกจากนางบนทางเดินจะแอบทอดพระเนตรแผ่นห

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 8 วรองค์สูงโปร่ง นัยน์ตาดุดันเลือดเย็น

    เคยไปขอเนื้อคู่ แต่เหมือนเทพเจ้าเข้าใจสารที่ส่งไปผิดรึเปล่ารจนา คือ กรณีตัวอย่างของสถานการณ์นั้น แล้วหล่อนก็มั่นใจว่า ตัวเองน่าจะเป็นกรณีที่เลวร้ายที่สุดด้วย เลวร้ายมาก ๆ!รจนา มัลลเวศน์ (มัน-ละ-เวด) เป็นสาวไทยเชื้อสายจีนผู้ไปขอเนื้อคู่กับศาลเจ้าชื่อดังในฮ่องกง แต่ดันพลัดตกทะเล ขณะไปปาร์ตี้งานแต่งเพื่อนบนเรือสำราญ แต่เหมือนคำขอจะเป็นจริง เพราะตื่นมาก็เจอหนุ่มหล่อเบ้าหน้าตามที่ขอเลยอุ๊ยว้าย! รจนาตกใจหน้าขึ้นสี แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมชายหนุ่มตรงหน้าจึงหน้าขึ้นสีด้วยล่ะหล่อนยกมือขึ้นป้องปาก แล้วเขาก็ทำท่าทางตามหล่อน แล้วครู่หนึ่งรจนาก็คล้ายจะเข้าใจอะไรบางอย่าง ด้วยใบหน้าซีดเผือด หล่อนลองเอื้อมมือออกไปหาเขา และแน่นอนว่า เขาเองก็เอื้อมมือมาหาหล่อนแต่สัมผัสที่ควรเป็นผิวคนกลับกลายเป็นสัมผัสเย็นเฉียบของกระจกเงาเรียบลื่นจากหนังรักกลายเป็นหนังสยองขวัญในทันตา หล่อนคือเขาและเขาคือหล่อน!แล้วบ่ายนั้นในวังหลวงก็มีข่าวใหญ่ว่า องค์จักรพรรดิหยางประชวร ทรงวิงเวียนพระเศียรหมดสติในห้องพระสำอางใช้เวลาเป็นวันกว่ารจนาจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ว่า หล่อนตกทะเลตายแล้วมาตื่นใหม่ในร่างขององค์จักรพรรดิหยางตัวประ

  • เดี๋ยวก่อน! นายเป็นนายเอกไม่ใช่เหรอ!?   บทที่ 7 เป็นป่ะ ต้องดูสีเสื้อมงคลก่อนออกจากบ้านทุกเช้า

    ราชสำนักและยุทธภพอาจแยกกัน แต่ไม่เคยแยกจากกันโดยสิ้นเชิง อันที่จริงออกจะพึ่งพาอาศัยกันเสียด้วยซ้ำ เพราะยามใดที่ประเทศชาติต้องการยอดฝีมือหรือราชสำนักขาดกำลังคน ชาวยุทธ์ก็มักจะเป็นคนกลุ่มแรกที่พวกเขาเรียกหา กลับกัน ชาวยุทธ์เองก็ได้ประโยชน์มากมายจากราชสำนัก ทั้งการสนับสนุนด้านเงินทอง โอกาสทางอาชีพการงาน และชื่อเสียงความน่าเชื่อถือ พวกเขาตั้งตัวได้เพราะมีราชสำนักหยางลู่จื้อค่อนข้างประทับพระทัยในระบบการบริหารผู้คนแบบนี้ ด้วยตำแหน่งของโอรสสวรรค์ ว่ากันตามจริงหากไม่ต้องการยุทธภพแล้วเพียงดำรัสไม่กี่คำทุกสำนักก็สูญสิ้น แต่การยุบยุทธภพให้ผลประโยชน์อะไรแก่ราชสำนัก ในเมื่อทอดพระเนตรอย่างไรมีแต่จะเสียประโยชน์หนึ่ง คือเสียแรงใจของคนหนุ่มสาว ยุทธภพเหมือนแดนฝัน เรื่องราวจากยุทธภพไม่ต่างจากหนังสือที่อ่านสนุกเยียวยาจิตใจผู้คน ซ้ำหากมีแวว มีความสามารถ ยุทธภพก็ให้โอกาสผู้คนได้มีหน้ามีตาในสังคม และหลายคนถึงขั้นได้ชุบตัวเริ่มต้นชีวิตใหม่เลยก็มีสอง คือเสียกำลังคนคุณภาพที่คอยช่วยเหลือสังคม ยุทธภพคือโรงเรียนชั้นเลิศ คนของยุทธภพแม้ไม่ใช่ยอดฝีมือไปเสียทุกคน แต่แค่เข้าไปได้ก็จัดว่ามีฝีม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status