Share

บทที่ 5 เรื่องราวในอดีต

last update Last Updated: 2025-09-04 15:12:28

บทที่

5

เรื่องราวในอดีต

สิบสองปีก่อน...

ท่ามกลางเสียงผู้คนรอบกายดังสับสนวุ่นวาย เตมินทร์ที่ในตอนนี้ยังเป็นเพียงแพทย์ประจำบ้านชั้นปีสาม กำลังเดินทางกลับไปหอพักด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อน

ชายหนุ่มหอบหิวอาหารเย็นหลายอย่างที่ตัวเองเพิ่งแวะซื้อจากร้านประจำตรงข้างทาง หลังจากทำงานมาอย่างหนัก เพื่อหมายมั่นปั้นมือจะกระหน่ำกินของทุกอย่างในนี้ให้ราบคาบ

ทว่าในขณะที่เจ้าตัวกำลังเดินผ่านซอยเปลี่ยวร้างที่ใช้เป็นทางลัดเหมือนทุกที เพื่อเดินกลับไปยังที่พักซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากจุดนี้สักเท่าไร

เตมินทร์ก็เห็นอัลฟ่าเลือดผสมสามสี่คนกำลังรุมล้อมเด็กน้อยโอเมก้าคนหนึ่งเอาไว้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาเห็นจนชินตาในยุคปัจจุบัน

“อย่า” เสียงเล็กๆ ของโอเมก้าผู้น่าสงสารส่งเสียงร้องออกมาอย่างหวาดหวั่น ก่อนจะตามมาด้วยเสียงของเสื้อผ้าที่สวมใส่ฉีกขาดดังก้องอยู่ในรูหู

ในคราแรกเตมินทร์ก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจและเมินเฉยต่อเหตุการณ์ที่เห็นตรงหน้า เพราะคนที่ถูกรุมซึ่งเป็นโอเมก้าในตอนนี้ ก็ต้องรู้ตัวดีอยู่แล้วว่าโลกใบนี้โหดร้ายกับตัวเองมากเพียงใด แต่ก็ยังไม่รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีจนถูกอัลฟ่าเลือดผสมพวกนี้รุมสกรัมเอาจนได้

ถ้าจะให้ตัวเขานั้นไปช่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 12 สติที่ขาดสะบั้น NC

    บทที่12สติที่ขาดสะบั้นท่ามกลางแสงแดดอ่อนที่สาดกระทบลงมาบนผ้าม่านที่ปิดกั้นประตูบานเลื่อนตรงระเบียงด้านหลัง กลิ่นหอมอ่อนจาง จากเรือนกายของชายหนุ่มที่เคยพร่ำบอกว่าตัวเองเป็นอัลฟ่าเลือดผสมลอยฟุ้งหอมละมุนอยู่ในอากาศ ชวนให้คนที่ได้กลิ่นเหล่านี้ใจเต้นไม่เป็นส่ำแม้แต่ตัวดีแลนเองที่เพิ่งจะขบริมฝีปากตัวเองจนปริแตก ก็ยังรู้สึกริมฝีปากแห้งผาก ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายกระหน่ำเต้นแทบไม่เป็นจังหวะจวนเจียนจะกระดอนออกมาอยู่รอมร่อชายหนุ่มล้วงมือที่ค่อนข้างสั่นเทาเข้าไปในกระเป๋ากางเกง แล้วควักยาระงับของตัวเองที่พกไว้ขึ้นมาโยนใส่ปากอีกเม็ดหนึ่งทันทีเขาพยายามสงบสติอารมณ์ได้วูบหนึ่ง ก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ อีกที แล้วสาวเท้าเข้าไปหาชายตัวเล็กกว่าซึ่งกำลังนั่งขดอยู่ตรงมุมผนังพอเดินไปถึงชายหนุ่มก็ค่อยๆ ยอบกายลงนั่ง ก่อนจะยื่นมือไปคว้าเอาตุ๊กตาหมีที่อีกฝ่ายกำเอาไว้ไม่ยอมปล่อย แล้วพูดเสียงเบาอย่างปลอบประโลมออกไปว่า “ให้ฉันช่วยเถอะศินแกดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว”สิ้นเสียงดังกล่าวศศินที่ถูกห้วงอารมณ์ปรารถนากลืนกินจิตใต้สำนึกไปมากกว่าครึ่ง ก็ค่อยๆ เงยหน้ามองคนพูดอย่างเชื่องช้าแล้วยืนมือไปผลักใบหน้าของเพื่อนสนิทที่

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 11 ต่อหน้า

    บทที่11ต่อหน้า“ปะ...เปล่าฉันไม่ได้เป็นอะไร”สิ้นเสียงของคนตรงหน้าเรียวคิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาของดีแลนก็เลิกขึ้นเล็กน้อยอย่างชั่งใจ ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าที่แดงจัดของอีกฝ่ายอยู่พักใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจตรวจดูอาการอีกสักหนแม้จะถูกฝ่ามือของศศินผลักไสให้ถอยห่างออกมาเพียงใด แต่ความสนใจของดีแลนในตอนนี้ไปอยู่ที่อาการของอีกฝ่าย จึงทำให้ในยามที่ถูกผลักไสร่างกายเลยแทบไม่ขยับเขยื้อนไปทางใดมิหนำซ้ำชายหนุ่มยังคงกระชับอ้อมกอดของตัวเองให้แนบแน่นขึ้นกว่าเดิมอีกเป็นเท่าตัว เพื่อให้คนตัวเล็กจอมพยศยืนอยู่นิ่งๆ จนกว่าเขาจะแน่ใจแล้วว่า ศศินไม่ได้เป็นไข้อย่างที่ตัวเองเป็นกังวลเนื่องจากว่าในตอนนี้นั้นใบหน้าของคนในอ้อมกอดแดงจัดราวกับลูกตำลึงสุก ไม่ต่างจากคนที่กำลังจะเป็นไข้ ดีแลนจึงไม่อาจวางใจปล่อยอีกฝ่ายให้เป็นอิสระได้อย่างใจก่อนเจ้าตัวจะตัดสินใจยื่นมือไปประคองใบหน้าของคนในอ้อมกอดที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ให้เงยหน้าขึ้นมาเผชิญหน้ากันส่งผลให้ศศินที่อยู่ในสภาวะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่แล้ว พอถูกจับใด้เขาก็ได้แค่เงยหน้าขึ้น จนดวงตาสอดประสานกับนัยน์ตาคมกริบของอีกฝ่ายที่จ้องมองมาจึงทำให้เขาก็ถึงกับลุกลี้ล

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 10 ชิดใกล้

    บทที่10ชิดใกล้“ฉันขอโทษแกจริงๆ ว่ะ ฉันไม่นึกว่าคุณแม่จะเอาแต่ใจขนาดนี้”ดีแลนพูดเป็นรอบที่สิบ เมื่อพวกเขาทั้งสองคนได้ก้าวขาขึ้นมานั่งอยู่ภายในสปอร์ตคาร์ เพื่อที่จะเดินกลับไปเก็บข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นของศศินให้ย้ายเข้ามาอยู่ภายในบ้านหลังใหญ่เพราะหลังจากที่ถูกสตรีหมายเลขหนึ่งของบ้าน บอกให้ศศินกลับขนข้าวขนของมาพักอยู่ที่คฤหาสน์อย่างเอาแต่ใจ สุดท้ายตัวเขาเองก็ไม่อยากขัดใจอีกฝ่ายจึงต้องยอมทำตามอย่างว่าง่ายโดยที่คุณหญิงอารียาให้เหตุผลแบบง่ายๆ และมัดมือชกว่า ต้องการจะฝึกให้ว่าที่สะใภ้ในอนาคตรู้จักการเข้าสังคมหมู่มากและวางตัวให้เหมาะสมก่อนแต่งเข้ามาอยู่ภายในบ้านหลังนี้จริงๆส่งผลให้คนที่ถูกมัดมือชกอย่างศศินที่ได้ฟังความต้องการของว่าที่แม่ย่าในอนาคตถึงกับคิ้วกระตุกอยู่สองที แต่ก็ไม่อาจจะสรรหาคำแก้ต่างโต้แย้งกลับไปได้สุดท้ายพอไม่สามารถโต้เถียงกลับไปได้ และเพื่อไม่ให้มีเรื่องบาดหมางในเวลาต้องอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน ศศินจึงข้อสรุปว่าตัวของเขานั้นจำต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของดีแลนตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไปเขาที่พูดไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก จำต้องตามใจคุณหญิงอารียาอย่างไม่มีข้อแม้ใดๆ จำต้องย้ายมาพักอ

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 9 เกือบ

    บทที่9เกือบหลังจากที่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ดีแลนก็เลิกเรียวคิ้วขึ้นหนึ่งข้าง มองใบหน้าที่หมดจดของอีกฝ่ายที่กำลังจ้องมองตอบมาด้วยสายตาที่ค่อนข้างออดอ้อนอยู่ภายใน เพื่อขออนุญาตกลายๆ อีกครั้งถึงแม้สิ่งที่ทำจะเป็นเพียงการแสดงอย่างหนึ่งที่ศศินทำออกมา แต่คนที่ถูกสายตาดังกล่าวของอีกฝ่ายจ้องมองก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้มอย่างเผลอใจดีแลนที่ได้เห็นท่าทางของคนที่อยู่ในอ้อมแขนอยู่ครู่ใหญ่ กว่าจะดึงสติกลับมาได้ก็กินเวลาไปร่วมสองนาที เลยทำทีเป็นมองใบหน้าของคนตัวเล็กกว่าอย่างชั่งใจ แล้วเอ่ยเสียงเย้าออกมาว่า “แน่ใจนะว่าตอนแกคุยกับแม่ฉัน แกจะไม่เอาเล็บคมๆ ของแกตะปบแม่ฉันน่ะ”จึงทำให้ศศินอดไม่ได้ที่จะถลึงตาใส่เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังยืนอมยิ้มบางๆ ออกมา พร้อมกับพูดออกไปว่า “คนนะไม่ใช่แมวจะได้ใช้เล็บตะปบเอาน่ะ” พูดจบเจ้าตัวก็เบี่ยงหน้าหนี เพื่อซ่อนรอยยิ้มบางที่ผุดขึ้นมาแบบกะทันหัน แล้วปรับสีหน้าให้กลับเป็นปกติอย่างรวดเร็วก่อนเจ้าตัวจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อระงับสติอารมณ์ของตัวเองให้ใจเย็นที่สุดเท่าที่ทำได้ จากนั้นจึงหันไปมองใบหน้าบึ้งตึงของคุณหญิงอารียาที่พยายามเชิดใบหน้าขึ้นอย่างถือตัว แล้วพูดออกไ

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 8 คู่เคียง

    บทที่8คู่เคียงหลังจากที่ได้พาศศินหนีออกมาจากความวุ่นวายของครอบครัวตัวป่วนมาได้ ชายหนุ่มก็พาคนที่ตัวเองกำลังใช้มือสองข้างปิดใบหูเล็กๆ น่ารักเอาไว้ เดินไปยังสวนหย่อมที่อยู่ทางด้านหลัง ซึ่งไม่ไกลจากบ้านหลังใหญ่เพื่อหมายจะพาคนที่อยู่ในอ้อมแขน ไปนั่งเล่นอยู่ในศาลาที่ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนหย่อมเล็กๆ แล้วให้อีกฝ่ายได้ผ่อนคลายจากอาการกดดันเมื่อครู่นี้ และไม่ให้ศศินได้ยินเสียงสองสามีภรรยาคู่นั้นจู๋จี๋กันอย่างออกนอกหน้าทว่าเมื่อเขาพาศศินเดินทางมาถึงที่หมาย แล้วปล่อยมือทั้งสองข้างออกจากใบหูเล็กๆ น่ารักของอีกฝ่าย ก็มีเสียงเย็นยะเยือกจากคนข้างกายดังให้ได้ยินว่า “แกเป็นบ้าอะไรวะถึงได้เอามือมาปิดหูฉันเนี่ย” ก่อนเจ้าตัวจะส่งค้อนวงใหญ่ไปให้ แล้วสาวเท้าไปนั่งอยู่ในศาลาด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจส่งผลให้ดีแลนอดผวาไม่ได้ แล้วรีบละล่ำละลักออกมาว่า “ฉะ...ฉันแค่ไม่อยากให้แกได้ยินพ่อแม่ฉันทะเลาะแล้วเอาแต่ด่าแกนี่หว่า” ก่อนเจ้าตัวจะรีบสาวเท้าเข้าไปหาคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลแล้วลอบมองใบหน้าตึงๆ ของอีกฝ่าย แล้วส่งเสียงออดอ้อนออกไป “อย่าโกรธฉันเลยนะ ศินยกโทษให้ฉันเถอะนะ นะ นะ” จบคำชายหนุ่มก็ยอบกายลงนั่ง ก่อนจะคว้าข้อมื

  • เมื่อผมแอ็บเป็นอัลฟ่าแต่ดันถูกสามีผีบ้าจับได้ซะงั้นOmegavers   บทที่ 7 ครอบครัวของดีแลน

    บทที่7ครอบครัวของดีแลนหนึ่งวันผ่านไป...หลังจากที่คนทั้งคู่ผ่านช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานกับการที่ต้องไปพบเจอกับพี่ชายบุญธรรมของศศินอย่างเตมินทร์มาและผ่านช่วงเวลานั้นมาได้อย่างทุลักทุเลแล้วในวันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่คนทั้งคู่จะต้องไปเผชิญชะตากรรมกับครอบครัวของดีแลนที่ดูเหมือนจะยากลำบากพอๆ กันจึงทำให้ศศินที่นั่งมาในสปอร์ตคาร์คันหรูของเพื่อนชายคนสนิท แม้นัยน์ตาสีเข้มจะจับจ้องมองท้องถนนที่แน่นขนัดไปด้วยรถมากมายหลากยี่ห้อและกลุ่มฝุ่นมลพิษที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศด้วยแววตานิ่งเพียงใดแต่ภายในใจของชายหนุ่มกลับมีความกังวลเล็กๆ ผุดขึ้นกลางใจ จนอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นมาสัมผัสกับปลอกคอที่สวมใส่อย่างแผ่วเบาจนคนที่ทำหน้าที่เป็นสารถีอย่างดีแลนที่มองเห็นการกระทำดังกล่าวถามออกไปว่า “กังวลหรือไง” แล้วเหลือบสายตามองไปยังลำคอขาวที่สวมใส่ปลอกคอสีดำสนิทเอาไว้ จนเจ้าตัวอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างลำบากแรกเริ่มเดิมทีรูปร่างของศศินก็ตัวเล็กกว่าอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์อยู่มาก แต่ด้วยความที่เจ้าตัวเป็นคนเอ่ยออกมาว่าตัวเองเป็นอัลฟ่าเลือดผสมรูปร่างที่เล็กเกินมาตรฐานเหล่านี้จึงถูกปัดตกไปแต่พอวันที่ตัวเองไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status