เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ

เล่ห์รักร้ายนายบำเรอ

last updateLast Updated : 2025-03-07
By:  ต้นอ้อOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
41Chapters
549views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อรสรินทร์ต้องหาข้อมูลเรื่องพี่สะใภ้ของเธอมีชู้ เพื่อเป็นหลักฐานให้พี่ชายฟ้องหย่า ทำให้เธอต้องเข้าไปในบ้านของชายชู้นั้น เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร เมื่อถูกจับได้ และชายชู้ของพี่สะใภ้นั้น ไม่ใช่คนธรรมดา

View More

Chapter 1

1 เลว

DENDAM

- Terancam Gagal

"Van, dibatalkan saja resepsi pernikahan ini."

Vania, gadis yang tengah tegang menatap layar ponselnya itu kaget dan lemas mendengar ucapan papanya. Rasa cemas terpancar dari wajah ayunya yang sekarang terlihat pucat. Tangannya gemetar, lelaki yang akan menikahinya seminggu lagi, tiba-tiba menghilang tanpa kabar berita. Ponselnya tidak bisa dihubungi. Alamat rumahnya dicari memang ada, tapi di sana kosong.

Pak Setya sendiri tidak tega melihat putrinya yang terlihat terpuruk. Dalam hati mengutuk lelaki yang tiba-tiba pergi tanpa jejak. Tidak menyangka pria yang begitu sopan, ramah, gagah, dan tampan itu tega menipu keluarganya. Padahal sejauh mereka saling kenal, tak ada gelagat mencurigakan. Makanya dengan sangat bersemangat, Pak Setya tidak keberatan pria itu dekat dengan putrinya.

Ada apa sebenarnya dibalik kejadian ini? Kenapa Sagara yang baik itu mempermainkan mereka.

"Bagaimana, Nduk?" tanya Pak Setya dengan tatapan cemas.

Vania menarik napas panjang untuk melonggarkan dadanya yang terasa tersumbat. "Undangan sudah disebar, Pa. Semua rekan kerjaku juga sudah tahu. Masih ada waktu untuk mencari Mas Gara. Aku khawatir terjadi sesuatu yang membuatnya nggak bisa dihubungi." Meski panik, Vania masih berusaha tetap berpikiran positif. Dia berharap lelaki itu tetap datang.

"Pernikahanmu tinggal menghitung hari." Pak Setya bicara dengan nada lesu.

Tangis Vania hampir meledak. Sudah seminggu ini tiap malam dia tidak bisa tidur karena memikirkan lelaki yang sebenarnya sudah sah menjadi suaminya secara agama. Dua bulan yang lalu, Pak Setya memang menikahkan putrinya secara siri dengan Sagara. Mereka begitu dekat, khawatir berbuat zina, makanya nikah siri akan menghindarkan mereka dari maksiat.

"Nak Gara, saya minta. Jangan sentuh Vania dulu meskipun kalian sudah sah menjadi suami istri. Nanti saja setelah kalian nikah resmi di KUA dan keluarga Nak Gara datang kesini untuk melamar sekalian resepsi pernikahan. Silakan kalian berbulan madu." Itu permintaan Pak Setya pada Sagara.

"Bagaimana, Ma?" Pak Setya menoleh pada istri yang duduk di sebelahnya.

Bu Endah menghela napas berat. "Kita usahakan dulu mencari Sagara, Pah. Masih ada waktu seminggu."

"Bagaimana kalau dia tetap nggak datang?" Firasat Pak Setya sudah buruk. Mengingat orang-orang yang disuruh mencari, tak mendapat hasil.

Hening.

Sudah berapa orang saja yang dikerahkan bos properti itu untuk mencari menantunya. Namun tak ada jejak yang menunjukkan keberadaannya.

"Rumah itu jarang dihuni katanya, Pak. Hanya sesekali saja seorang pria muda datang ke sana. Sebulan sekali belum tentu dia datang. Tapi katanya seminggu sekali ada seorang pekerja yang datang untuk bersih-bersih rumah." Ini penjelasan empat hari yang lalu dari orang suruhannya yang ditugaskan mencari alamat yang pernah Sagara berikan.

"Cari saja alamat orang yang biasanya bersih-bersih di rumah itu. Pasti dia tahu tentang bosnya," perintah Pak Setya. Namun selama empat hari mengawasi di sana, tetap saja tidak ada hasilnya. Orang itu juga tidak datang.

Bu Endah merangkul bahu putrinya dan mengusapnya lembut. Vania benar-benar lemas. Kalau Sagara tidak muncul, betapa malunya keluarga mereka. Pesta pernikahan megah sudah 90% persiapannya. Undangan yang disebar papanya lebih dari 2000 orang.

Vania anak tunggal. Jadi tidak heran kalau acara pernikahannya dibuat semegah dan semewah mungkin.

"Ma, aku ke kamar dulu." Dengan gontai, calon dokter itu melangkah menuju ke kamarnya. Impiannya terancam pupus. Sudah banyak perencanaan yang dirancang dengan matang, tapi kini serasa tinggal catatan kelam saja. Sebagai co-assistant yang memiliki tanggung jawab nyata terhadap pasien. Harus kuat secara fisik dan mental karena tekanan kerja yang sangat tinggi. Kini tinggal dua bulan saja akan selesai, diterpa permasalahan yang ruwet begini.

Keputusan menikah disetujuinya, mengingat dia sudah selesai koas. Disamping dirinya anak tunggal dan kedua orang tuanya ingin segera punya mantu dan cucu, Sagara juga pria yang baik.

Namun sekarang, jalan yang tinggal sejengkal lagi ke pelaminan terlihat sangat suram. Vania meraih ponselnya kembali. Nama Sagara dihubungi, tapi tetap nihil. Sudah ratusan pesan dikirim, tak ada satu pun yang masuk.

Kenapa dia begitu bodoh. Gampang mempercayai lelaki yang baru beberapa bulan ia kenal. Rombongan Sagara menyewa rumah tepat di seberang rumah orang tuanya. Dia seorang manager proyek yang sedang membangun sebuah resort mewah yang lokasinya di pinggiran kota kecil mereka.

"Van, keluar dulu, Nak. Ada yang mau minta tolong." Sang mama memanggilnya dari luar kamar. Suatu sore sekitar setahun yang lalu.

"Ada apa, Ma?"

"Ada Mas yang terluka tangannya, kena pecahan cermin yang jatuh."

"Kenapa nggak dibawa ke rumah sakit saja."

"Mungkin nggak terlalu parah, tapi butuh penanganan. Coba kamu lihat. Biar kamu di anterin ke sana sama Mbak Mar."

Vania masuk kembali ke kamarnya untuk mengambil perlengkapan yang tersedia. Kemudian bergegas pergi di temani oleh ART-nya. Menyeberang jalan, lalu dipersilakan masuk ke dalam rumah yang penghuninya lelaki semua.

Di ruang tamu itu dia bertemu pertama kali dengan pria muda yang memperkenalkan dirinya bernama Sagara. Dia sosok tinggi, tegap, dan rupawan. Vania berdesir saat menatapnya. Sudah sering dia bertemu dengan banyak lelaki, mulai dari teman kuliah, dokter di rumah sakit, atau pun relasi bisnis papanya. Namun Sagara sangat berbeda. Dia pria yang sangat memikat. Tatapan matanya menghipnotis.

"Terima kasih, Dok," ucap Sagara setelah Vania selesai membalut lukanya.

"Saya belum menjadi dokter, Mas. Saya mahasiswa kedokteran yang masih menjalani program profesi untuk memperoleh gelar dokter."

"Oh."

Saat mengingat kenangan itu, Vania berkeringat dingin meski kamarnya ber-AC. Dirinya benar-benar takut. Tak sanggup menghadapi pergunjingan kalau sampai Sagara tidak muncul.

Dengan kaki gemetar, ia kembali ke luar kamar untuk mengambil air minum. Langkahnya terhenti saat mendengar percakapan sang ayah dengan orang suruhannya.

"Bagaimana?"

"Rumah itu tetap sepi, Pak. Saya ke kantor pusat tempatnya bekerja, satpam dan pegawai di sana bilang tidak ada manager proyek bernama Sagara. Bahkan saya sudah menunjukkan fotonya, tapi mereka bilang tidak kenal."

Mendengar kabar itu, tubuh Vania luruh ke lantai. Apa ini sebagai tanda kalau dirinya akan dipermalukan seminggu lagi? Tidak hanya dirinya, tapi keluarganya juga. Kalau materi bisa dicari, tapi bagaimana dengan rasa malu dan harga diri. Ya, harga diri. Pria itu telah mengambil darinya.

Next ....

- Teman-teman semua, selamat datang di cerbung baruku, ya. Jangan lupa subscribe, like, dan komentar. Kita akan memulai petualangan wanita tangguh bernama Vania.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
41 Chapters
1 เลว
บทที่1รสรินทร์พาร่างอันเหนื่อยล้าเข้าบ้าน หลังจากที่ตลอดทั้งวันเธอวุ่นอยู่กับการทำงาน เธอเป็นนักข่าวที่ทางช่องสถานีโทรทัศน์ช่องหนึ่ง แต่เธอไม่ใช่ผู้ประกาศข่าว เธอคือคนลงพื้นที่หาข่าวมากกว่า เธอวางกล้องราคาแพงลงบนโต๊ะอย่างเบามือ ตามด้วยกระเป๋าสะพาย“เฮ้อ! เหนื่อย” เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา“เป็นนักข่าวเหนื่อยกว่าที่คิดอีกแฮะ” เธอบ่นพึมพำก่อนจะหลับตาลงนอน วันนี้ทั้งวันเธอลงพื้นที่ตามติดคดีฆาตกรรมทั้งวันเลย กว่าจะเสร็จเล่นเอาเมื่อยไปทั้งตัว“พี่ภาคินไปไหนนะ” เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก​ ภายในบ้านตอนนี้​ กลับเงียบสนิทเธอเองก็เหนื่อยล้าจากการทำงาน​ เลยจะขอพักที่บ้านพี่ชายก่อนแล้วกัน“ช่างเถอะขอรสนอนหน่อยแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยตนเผลอหลับไป จนมารู้สึกตัวอีกทีตอนได้ยินเสียงทะเลาะกันเสียงดังอยู่บนชั้นสองของบ้าน ปกติเธอไม่ค่อยมาบ้านส่วนมากเธอจะนอนที่คอนโดมากกว่า​ แต่ด้วยบ้านของพี่ชายของเธอเป็นทางผ่านที่เธอไปหาข่าวพอดี​ วันนี้เธอจึงแวะมานอนที่นี่“มีเรื่องอะไรกันเสียงดังเชียว” รสรินทร์เอ่ยออกมาก่อนจะเดินขึ้นหยุดอยู่ตรงบันได เพราะพี่ชายกับพี่สะใภ้ทะเลาะกันอยู่ห
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
2คุกคาม
บทที่2“รส...”“ช่างเถอะพี่​ ตอนนี้รสหิวในครัวมีไรกินบ้าง” รสรินทร์รีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที ที่เธอไม่อยากอยู่บ้านจนต้องไปนอนคอนโด เพราะพี่เธอขอร้องให้เลิกทำอาชีพนักข่าว ซึ่งเธอรักอาชีพนี้มาก ๆ“ไม่รู้สิ พี่เองก็ยังไม่ได้กินเลย ไม่รู้ชมพู่ทำอะไรไว้ให้กิน”“ไปกินดีกว่าพี่คินน้องหิวแล้ว พี่เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้ว” รสรินทร์ลุกขึ้นพร้อมกับดึงแขนพี่ชายให้ลุกตาม“อืม” ภาคินเอ่ยกับน้องสาว แล้วหยัดกายลุกเต็มความสูง จากนั้นก็จับมือน้องสาวเดินเข้าไปในห้องครัว“ชมพู่มีอะไรให้กินบ้าง” รสรินทร์เอ่ยขณะที่เห็นชมพู่ยืนล้างชามอยู่ในครัว ชมพู่เป็นลูกป้าส้มเป็นแม่ครัวเก่าแก่ตั้งแต่สมัยพ่อแม่ของเธอแล้ว ชมพู่​เองก็อยู่ที่นี่มาตั้งแต่เด็ก“มีเยอะเลยค่ะ นึกว่าพี่ภาคินจะไม่กินซะอีก” ชมพู่ส่งยิ้มให้ก่อนจะหันมาสนใจล้างจานต่อ“รสถามค่ะ แต่ตอบพี่คินเฉยเลย คิดอะไรกับพี่ชายรสหรือเปล่าเนี่ย” รสเอ่ยแซวเล่นเอาชมพู่เขินหน้าแดง ชมพู่รีบเช็ดมือก่อนจะรีบมาจัดแจงอาหารลงบนโต๊ะ“ไม่ได้คิดอะไรค่ะ” ชมพู่ส่งยิ้มให้ก่อนจะหันไปตักข้าวให้เจ้านายทั้งสอง“ป้าส้มไปนอนแล้วเหรอ รสยังไม่เห็นป้าส้มเลย” รสรินทร์เอ่ยถามพร้อมกับกวาดสายตามองห
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
3กล้าดียังไง
บทที่3พลั่ก! ตุบ! เธอชนผู้ชายข้างหลังอย่างจัง​ ก่อนจะล้มลงกับพื้น เป็นนิโคลัสที่ยืนอยู่ มีผ้าเช็ดตัวพันร่างเอาไว้หลวม ๆ มองรสรินทร์ด้วยความโกรธ แววตาของเขาราวกับมีเปลวเพลิงสุมอยู่ เขาขบกรามแน่นจนนูนเป็นสันจ้องหน้าเธอด้วยความโกรธเคือง“กล้ามากที่กล้ามาล้วงคองูเห่าถึงที่นี่” เขาพูดผ่านไรฟันด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม ผู้ชายตรงหน้าเธอตอนนี้น่ากลัว ถ้ารู้ว่าจะน่ากลัวแบบนี้ เธอจ้างคนอื่นทำแทนไปแล้ว ไม่มาทำด้วยตัวเองหรอก เธอไม่คิดว่าชายชู้ของพี่สะใภ้ของเธอ จะเป็นผู้ชายน่ากลัวแบบนี้“ปะ... เปล่า ฉันแค่มาผิดบ้าน” รสรินทร์เอ่ยออกไป ยิ่งทำให้นิโคลัสโกรธมากกว่าเดิม“ผิดบ้านเหรอ!!! ไปบอกเด็กอมมือมันยังไม่เชื่อเลย!!!” นิโคลัสพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน จนทำให้รสรินทร์นึกกลัว​ เธอรีบถอยหลังทันที แต่เขาก็ก้าวเท้าเข้ามาหาเธอไม่หยุด“ฉันมาผิดบ้านจริง ๆ”“มึงรู้ไหมกูเกลียดอะไรมากที่สุด”“...”“คงไม่รู้สินะ”“...”“กูเกลียดผู้หญิงโกหกตอแหลแบบมึงไง”“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาทันที เมื่อนิโคลัสปรี่เข้ามากระชากหัวเธอแรง ๆ ​ พร้อมกับรั้งไปข้างหลังให้เธอเชิดหน้าขึ้น เธอรู้สึกหวาดกลัวชายตรงหน้า จนร่างกายสั่นสะท้
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
4 บีบบังคับ
บทที่4“...” ไร้คำพูดใด ๆ ออกมาจากปากรสรินทร์เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมากกว่าเดิม ร่างกายของเธอสั่นเทาขึ้นมาทันที ออกไปเพียงร่างกาย ก็คือคนตายเท่านั้น เธอยังไม่อยากตาย“ถึงกับตัวสั่นขึ้นมาทันทีเลยสินะ แต่ก่อนตายกูอยากจะรู้นัก ว่ามึงจะสวยขนาดไหน” นิโคลัสกระตุกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะใช้มือสอดใต้เสื้อยืดตัวบางของรสรินทร์​ เธอพยายามดีดดิ้นทันที รังเกียจสัมผัสของเขาที่สุด“ชายชู้แบบนาย ฮึก! มันน่ารังเกียจ” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงสั่นเครือ ขอบตารื้นด้วยน้ำตาก่อนที่มันจะไหลรินอาบแก้ม เธอรู้สึกกลัวทั้งรู้สึกเคียดแค้นชายที่นั่งทับร่างของเธอ“กูไม่เคยเป็นชู้ใคร คนที่มาอ้าขาให้กูถึงที่กูเรียกของเล่น หรือนางบำเรอ ส่วนมึงก่อนตายกูจะให้เป็นนางบำเรอกู อยากจะรู้ว่ามึงจะโชกโชนขนาดไหนแล้ว”“ฮึก! นายมันน่าขยะแขยง” รสรินทร์เอ่ยออกมาอย่างหมดหวัง เพราะความอยากจะช่วยพี่ชายแท้ ๆ ถึงทำให้ตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้“รังเกียจกูมากใช่ไหม กูอยากรู้คนปากดีแบบมึง จะทนได้สักกี่น้ำ”แควก! แควก! แควก!“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องทันทีเมื่อนิโคลัสกระชากเสื้อของเธอแรง ๆ จนขาดติดมือออกไป เหลือเพียงบราที่ห่
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
5กลัว
บทที่5~~ผ่านไปอีกสองชั่วโมง~~ปึก! ปึก! ปึก!“ฮื่อ ๆ พอได้แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยออกมาเสียงแหบแห้ง เธอใกล้จะหมดแรงเต็มที นิโคลัสขยับแก่นกาย เขาถาโถมแรงกายใส่เธออย่างบ้าคลั่ง​อีกครั้ง แม้จะได้ปลดปล่อยแล้ว เขาก็หยุดความต้องการที่มีกับร่างเล็กไม่ได้เลย“อ๊า... มึงเอามันส์กว่าทุกคนที่กูเคยเอามา ซี้ด”“พอแล้ว... ฮึก... ไม่ไหวแล้ว” รสรินทร์เอ่ยคำอ้อนวอนออกมาอย่างแผ่วเบา ร่างกายของเธอมันรับไม่ไหวแล้ว มันเจ็บปวดไปทั้งร่างเรี่ยวแรงมันแทบไม่มีเหลือแล้วครืด! ครืด!โทรศัพท์ราคาแพงของนิโคลัสแผดเสียงดังขึ้น นิโคลัสถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของเธออย่างอารมณ์เสีย เขาลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียง จากนั้นก็เดินไปที่โต๊ะพร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ.“...” รสรินทร์นอนหายใจรวยรินอย่างหมดแรง เธอเจ็บไปหมดทั้งตัว จนไม่มีแรงจะดิ้นรนด้วยซ้ำ. น้ำตาของเธอไหลรินออกมาไม่ขาดสาย ผู้ชายสารเลวทำลายศักดิ์ศรีเธอจนย่อยยับ​ เขามันคนสารเลว!“ฮัลโหล!” นิโคลัสเอ่ยกับปลายสาย แต่ตายังมองไปที่รสรินทร์ที่นอนอยู่บนเตียง พยายามเหยียดขาเลือดเปรอะเปื้อนเต็มที่นอนไปหมด'คาดไม่ถึงผู้หญิงคนนั้นยังบริสุทธิ์'(นายครับมีเรื่องที่ร้านครับ
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
6 ขู่เก่ง
บทที่6“ฮึก! อย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องนะ ฮื่อ ๆ” รสรินทร์ยกมือไหว้อ้อนวอนชายตรงหน้า ตอนนี้เธอมีแต่ความกลัว“ถ้าไม่ไปมีอะไรมาแลกไหม” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับถือปืนแล้วเงยหน้าเดินไปมา“ฉันยอมทุกอย่าง นายอย่าเอาฉันไปอยู่ซ่องเลยนะ ฮึก!” รสรินทร์เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา“งั้นมึงเป็นนางบำเรอกู จนกว่ากูจะเบื่อ กูจะให้อิสรภาพมึง”“นานไหม ฮึก! นายถึงจะปล่อยฉันไป”“ก็แล้วแต่ มึงทำกูพอใจมาก ๆ กูอาจจะปล่อยมึง หนึ่งอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ ก็แล้วแต่กู แต่ไม่ทำก็ได้ไปอยู่ซ่องถ้าไม่ไปอยู่ซ่องก็ตาย แค่นั้น” นิโคลัสเอ่ยออกมา ก่อนจะล้มลงนอนบนเตียง มองรสรินทร์ที่ใช้มือสั่นเทา ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเอง มือเล็ก ๆ ปาดน้ำตาที่แก้มเบา ๆ“...” มีให้เลือกสามอย่างแต่เธอไม่ต้องการเลือกเลยสักอย่าง ยังห่วงพี่ชาย ป่านนี้พี่ชายของเธอจะเป็นห่วงมากแค่ไหน รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรงก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น ร่างกายของเธอมันแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงขาเธอมันสั่นไปหมด“เลือกได้หรือยัง” นิโคลัสเอ่ยออกมา ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเธอก็ได้ แต่เห็นแก่พรหมจรรย์ที่เขาได้พรากมันมาจากเธอ เขาจะให้โอกาสเธอได้เลือก“ฉัน...” เธอเลิ่กลั่กไม่รู้จะพูดอย่างไร เธ
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
7ต้องปล่อย
บทที่7“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอเบา ๆ ก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ ผ่านไปสักพักเขาปรายตามองเธอ ตอนนี้เธอนอนหลับหายใจดังสม่ำเสมอ เขามองริมฝีปากเล็ก ขอบตาแดงช้ำเพราะการร้องไห้มาอย่างหนัก ถ้าเธอทำให้เขาพอใจ พรุ่งนี้เขาจะปล่อยเธอไปปึง~ปึง~“นายครับคุณดาวนภามาหาครับ” อีธานตะโกนบอกนิโคลัสอยู่นอกห้อง เจ้านายของเขาไม่ออกมาเลย ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ไม่รู้ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร“บอกมันไปไกล ๆ เลิกมาวุ่นวายกับกูสักที” นิโคลัสตะโกนบอกออกไป พร้อมกับหันมามองคนที่นอนกอดเขา ตอนนี้นอนหลับตาพริ้มอยู่ และเขาไม่จำเป็นต้องสนใจคนข้างนอก“แต่เธอรอนายอยู่นะครับ จะให้บอกยังไงดี”“บอกมันไปตายซะ” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้ม เขาจับมือรสรินทร์ออกจากท้องเขา จากนั้นเขาก็เอาหมอนมาหนุนหัวให้เธอแทน“บอกแล้ว แต่เธอไม่ไป” นิโคลัสลุกขึ้นจากเตียงอย่างอารมณ์เสีย เมื่อได้ยินสิ่งที่อีธานเอ่ย เบื่อในความไม่ได้เรื่องของลูกน้อง แค่เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ยังจัดการไม่ได้เลย แค่คิดเขาก็อารมณ์เสียขึ้นมาดื้อ ๆ เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพัน จากนั้นก็เดินไปเปิดประตู เจออีธานกับอีวานยืนอยู่ ส่วนดาวนภายืนกอดอกอยู่ข้าง ๆ พอเห็นเขาเปิดประตูออกมา ดา
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
8ขอแค่รอด
บทที่8ตัดมาที่ตอนเย็น รสรินทร์นั่งกินข้าวเงียบ ๆ เขาเองก็กินอย่างเงียบ ๆ เช่นกัน เธอมองส้อมในมืออยู่นาน พร้อมกับคิดไปเรื่อย ๆ“ถ้าคิดจะใช้ส้อมแทงกูมึงคิดผิด” นิโคลัสเอ่ยพร้อมกับปรายตามองเธอ“ฉันไม่ได้คิดอะไร” เธอเอ่ยเรียบ ๆ“กินข้าวเสร็จเตรียมตัวไว้เลย ถ้ากูพอใจกูปล่อยมึงไปแน่นอน”“งั้นเริ่มเลย” รสรินทร์เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืน ในเมื่อเธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เธอต้องยอมรับมัน แม้ในใจอยากจะร้องไห้เพียงใด ก็ไม่อาจจะร้องไห้ได้ เพราะถ้าเขาไม่พอใจ อิสรภาพของเธอจะน้อยลงทันที แม้จะไม่เชื่อคำพูดว่าเขาจะปล่อย แต่เธอก็ต้องเสี่ยง​ รู้ทั้งรู้ว่าเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะพูดจริงมันน้อยมาก และดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีหวัง แต่ถึงแม้ว่าความหวังมันจะน้อยนิดเธอก็ยังหวังมันอยู่ดี“หึ” นิโคลัสหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ อย่างพึงพอใจ ก่อนจะดื่มน้ำแล้วลุกขึ้นยืน“งั้นไปอาบก่อนแล้วกัน” รสรินทร์เอ่ยจากนั้นก็เข้าไปในห้องน้ำ เธออาบน้ำชำระตัวอยู่นานมาก พออาบเสร็จเธอก็เดินออกมา นิโคลัสนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมองมาที่เธอ รสรินทร์เม้มปากเป็นเส้นตรง จากนั้นก็สลัดผ้าเช็ดตัวที่พันร่างออก พร้อมกับเดินนวยนาดมาหานิโคลัสที่เตียง“ขึ้นมา
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
9ทานให้หมามันกิน
บทที่9แสงแดดอุ่น ๆ แผ่เข้ามากระทบร่าง นิโคลัสหลับตาพริ้ม นอนอยู่บนเตียง เมื่อคืนหลังจากทำข้อตกลงกับยายแม่มด เขาก็จัดเธอ เกือบทั้งคืน กว่าจะได้นอนเล่นเอาเกือบเช้า“อื้อ~” นิโคลัสครางในลำคออย่างแผ่วเบา มือหนาควานหาร่างที่นอนอยู่กับเขาทั้งคืนแต่ไม่เจอ เขากะพริบตาถี่ ๆ ให้เข้ากับแสงแล้วดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้อง ไม่เจอแม้แต่เงา คนที่เขานอนกอดทั้งคืน เขาปรายตาไปมองที่ห้องน้ำ ประตูมันเปิดอยู่แสดงว่าไม่มีคนเข้า เขาถอนหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะยีผมตัวเองเบา ๆ ​ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้ เพียงแค่ไม่เจอยายแม่มดที่นอนกอดด้วยทั้งคืนก๊อก! ก๊อก!“เข้ามา” นิโคลัสเอ่ยก่อนจะถอนหายใจออกมาแรง ๆ อีกครั้​ง​ นิโคลัสมองคนที่เข้ามา เป็นอีวานที่เดินเข้ามาในห้อง สภาพเจ้านายของเขาดูไม่ได้เลย สงสัยคงเพลียจัด ขลุกอยู่ในห้องตั้งสองวันไม่ไปไหนมาไหน แสดงว่าผู้หญิงคนนั้นคงเด็ดจริง“นายครับ นายจะไปบ่อนไหม” นิโคลัสได้ฟังยิ่งถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง​ แล้วเดินเปลือยเปล่าไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันร่าง ท่ามกลางสายตาของอีวาน อีวานเห็นแบบนี้บ่อยเลยถือว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว สำหร
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
10ทำข่าว
บทที่10ผ่านไปอีกสองสัปดาห์ผู้ชายสารเลว​คนนั้น​ หายออกไปจากชีวิตของเธอ ทุกอย่างดีขึ้นมาก​ รวมถึงสภาพจิตใจของเธอด้วย เธอเริ่มทำใจกับเหตุการณ์เลวร้ายครั้งนั้นได้แล้ว ชีวิตเธอดำเนินเรื่อย ๆ ส่วนภาคินได้ให้ทนายทำเรื่องฟ้องหย่า หลักฐานแน่นหนา ต่อให้ดาวนภาดิ้นอย่างไรก็ไม่หลุดแน่นอน“รสว่าจะไปอยู่คอนโดนะพี่ ครบกำหนดวันลาแล้ว” รสรินทร์เอ่ยกับพี่ชาย ส่วนดาวนภานั่งอยู่ข้าง ๆ ดาวนภามองรสรินทร์​อย่างไม่ค่อยสบอารมณ์​ เธอเบ้ปากใส่รสรินทร์ทันที“หึ” รสรินทร์กระตุกยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับมองดาวนภา สงสัยจะยังไม่รู้ว่า​ พี่ชายเธอให้ทนายทำเรื่องส่งฟ้องศาล และอีกไม่นาน​ ดาวนภา​ คงกระเด็นออกจากบ้านนี้แน่นอน“ทำไมไม่ลาออก​ แล้วมาช่วยพี่บริหารงานที่บริษัท​ งานกำลังยุ่งเลย​ พี่ว่ารสลาออกมาช่วยพี่ดีกว่านะ”“ไม่ค่ะรสรักงานนี้ ไว้รสเบื่อรสจะมาช่วยพี่ทำงานนะคะ”“คงอย่าง​นั้นแหละ เพราะต่อให้พี่พูดยังไงรสก็ไม่เชื่อพี่อยู่ดี” ภาคินเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจออกมาแรง ๆ เขาล่ะเอือมระอา​ กับความดื้อรั้นของน้องสาวซะจริง ๆ รสรินทร์หยิบกล้องราคา​แพงคู่ใจ​ พร้อมกับกระเป๋าแล้วเดินลงมา“คุณรสไม่ทานข้าวก่อนหรือคะ” ชมพู่เอ่ยถามรสรินท
last updateLast Updated : 2025-03-07
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status