ตอนที่ 17 รับงาน

ตอนที่ 6

2/3

"ไม่เซ็นก็ไม่ต้องเซ็นค่ะ ยังไงหนูก็จะทำอย่างที่พูด"

ลลินาคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกมา ใจจริงเธออยากจะต่อว่าเขามากกว่านี้อีกหน่อยแต่ตอนนั้นมันนึกคำพูดไม่ออก เลยทำได้แค่มานั่งหน้าบูดบึ้งอยู่ท้ายมอเตอร์ไซค์พี่วิน ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถลลินาก็คิดช่องทางหาเงินไปด้วย พอถึงมหา’ ลัยก็นึกถึงหน้าเจ๊หมิวขึ้นมา บางทีเจ๊หมิวอาจมีงานรายได้ดีให้ทำก็ได้ คิดได้แบบนั้นก็รีบกดเบอร์โทร.ออก เมื่อปลายสายกดรับเธอฉีกยิ้มกว้าง

"เจ๊คะ มีงานให้นีลทำมั้ยคะ ช่วงนี้นีลต้องรีบหาเงิน"

"จะว่ามีก็มีแหละ แต่งานแบบนี้เจ๊จำได้นะว่านีลเคยบอกว่าไม่สะดวกรับ"

นานมาแล้วลลินาเคยบอกว่าไม่รับงานเป็นเด็กนั่งดริงก์ สาเหตุเพราะเธอคออ่อนดื่มไม่ถึงสามแก้วก็เมาเหมือนหมา อีกอย่างเรื่องเอาใจใครก็ไม่ถนัดเอาเสียเลย เธอประจบใครไม่เป็น ได้ยินพี่ ๆ ในวงการนี้บอกว่าถ้าเอาใจแขกเก่ง ๆ ก็จะได้ทิปเยอะ แต่อารมณ์ตอนนี้อย่าว่าแต่เอาอกเอาใจใครเลย แค่ไม่กินหัวพี่วินระหว่