LOGINShare
บทที่ 1185
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1190
หนานกงอู๋ซวงสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เขาคว้าผมสาวใช้คนหนึ่งเอาไว้แน่น แล้วตะคอกออกมาเสียงกร้าว “คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”……วันแรกของการเปิดร้าน กำไรถือว่าถล่มทลายถึงสิบล้านศิลาวิญญาณ แต่พอผ่านไปไม่กี่วัน กำไรก็เริ่มลดลงเรื่อย ๆพอถึงวันที่สาม กำไรต่อวันเหลือแค่ห้าล้านเท่านั้นซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะตลาดในสำนักอวิ้นหลิงเองก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหลายคนซื้อโอสถแค่รอบเดียวก็ใช้ได้นานหลายเดือนหรือบางทีครึ่งปีก็ยังไม่หมดเย่ซิวคาดการณ์ว่าท้ายที่สุดแล้ว กำไรจะคงที่ราว ๆ หนึ่งล้านต่อวันเป็นแน่แม้จะมีลูกศิษย์บางคนแอบเอาโอสถไปขายต่อข้างนอก แต่ก็ไม่ใช่จำนวนที่มากนักแถมการจะขายของออกไปได้ก็ยังต้องใช้เวลาอยู่พอสมควรแต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วหลังจากสถานการณ์นิ่งแล้ว เขาก็เตรียมแผนขยายตลาดให้กว้างขึ้นอีกแต่ก่อนจะทำอย่างนั้นก็ต้องมีพลังสนับสนุนที่แข็งแกร่งกว่านี้ก่อนเพราะการขายโอสถกำไรสูงแบบนี้มักจะดึงดูดศัตรูเข้ามาเสมอหากไร้ซึ่งพลังที่แข็งแกร่ง ก็ไม่มีทางดำเนินกิจการนี้ให้รอดได้เลยดังนั้น เย่ซิวจึงเล็งเป้าไปที่สิงโตหยกขาวทั้งแปดตัวเขาโน้มน้าวรั่วอวิ๋นอยู่นาน ในที่สุดเธอก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1189
หลังจากเฉินเยียนจือดื่มเหล้าในถ้วยนั้น ดอกไม้ดอกหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเธอทันทีที่เห็นดอกไม้ดอกนั้น หัวใจของหนานกงอู๋ซวงก็เย็นชืดลงในพริบตาเขาแอบใส่บางอย่างลงในเหล้า เป็นสารที่มีผลเฉพาะกับผู้หญิงถ้าเป็นสาวบริสุทธิ์จริง ๆ บนหน้าผากจะปรากฏเป็นดอกพุดซ้อนแต่ถ้าไม่ใช่ จะกลายเป็นดอกกุหลาบแทนและแน่นอนว่าบนหน้าผากของเฉินเยียนจือคือดอกกุหลาบ นั่นหมายความว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้วเฉินเยียนจือไม่รู้เลยว่าความลับของเธอถูกเปิดเผยแล้ว เธอมองหน้าหนานกงอู๋ซวงอย่างแปลกใจ “พี่ซวงเป็นอะไร ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”รอยยิ้มบนหน้าหนานกงอู๋ซวงยังคงเหมือนเดิม “ก็เพราะเธอสวยไง ฉันเลยอยากมองให้นาน ๆ”“พี่อู๋ซวงพูดอะไรก็ไม่รู้ ยังมีคนอื่นนั่งอยู่ตรงนี้อยู่นะ” เฉินเยียนจือเอ่ยพลางหน้าแดงเย่ซิวนับถือสุดใจรู้ทั้งรู้ว่าโดนสวมเขาแท้ ๆ แต่ยังสามารถแสดงความนิ่งได้ขนาดนี้ ต้องยอมรับเลยว่าเขาเป็นคนที่เหมาะจะทำการใหญ่จริง ๆไม่นานนัก ลายดอกไม้บนหน้าผากของเฉินเยียนจือก็จางหายไปหนานกงอู๋ซวงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังนั่งชนเหล้ากับเย่ซิวต่ออย่างสนิทสนมถ้าคนที่ไม่รู้มาเห็น คงนึกว่าทั้ง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1188
ถึงจะรู้ว่าเฉินเยียนจือทำเรื่องทรยศกับเขา แต่หนานกงอู๋ซวงก็ยังต้องทำเหมือนไม่รู้ และต้องอดทนไว้อย่างน้อยก็จนกว่าจะมีพลังพอที่จะเหยียบคนทั้งสำนักอวิ้นหลิงไว้ใต้ฝ่าเท้า ตอนนี้เขาจำเป็นต้องกล้ำกลืนความเจ็บใจไว้ก่อน“ไม่มีอะไรหรอก ในเมื่อเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด แค่คุยกันให้ชัดเจนก็พอแล้ว”เย่ซิวมองเฉินเยียนจือ แล้วก็หยิบเก้าอี้อีกตัวออกมา “อย่ายืนอยู่เลย มานั่งเถอะ ยืนนาน ๆ เดี๋ยวจะเมื่อยขาเอานะ เดี๋ยวฉันจะสงสารเอา”คำพูดนี้ทำเอาเฉินเยียนจือหัวใจแทบหยุดเต้นเธอรีบเหลือบมองหนานกงอู๋ซวงอย่างระแวดระวังพอเห็นว่าเขาไม่มีท่าทีอะไรก็แอบถอนหายใจ ก่อนจะนั่งลงด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆหนานกงอู๋ซวงแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย “ศิษย์น้องเย่นี่จิตใจดีจริง ๆ ห่วงใยคู่หมั้นของฉันขนาดนี้ ขอบคุณมากนะ”“คู่หมั้นเหรอ ดีเลย” เย่ซิวพยักหน้า “พวกนายคบกันมานานหรือยังล่ะ”หัวใจของเฉินเยียนจือที่เพิ่งสงบเมื่อกี้ กลับมากระวนกระวายอีกครั้งในแววตาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวอย่างปิดไม่มิดไม่รู้ว่าเย่ซิวกำลังจะเล่นอะไรอีก เธอจึงได้แต่ส่งสายตาเว้าวอนขอความเมตตาไปทางเขาเท่านั้นเธอกลัวผู้ชายคนนี้ขึ้นมาจริง ๆ แล้วแม้แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1187
ตอนนี้ค่ายกลบนยอดเขาแห่งนี้ถูกคลายไปบางส่วนแล้ว เพื่อให้ทุกคนสามารถขึ้นมาซื้อโอสถได้ง่ายขึ้นนั่นจึงเป็นเหตุผลที่หนานกงอู๋ซวงสามารถบุกขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินคำพูดของเย่ซิว เฉินเยียนจือก็รีบปฏิเสธโดยสัญชาตญาณทันที “ไม่เอา ถ้ามีใครมาเห็นเข้า ต่อให้ฉันกระโดดลงแม่น้ำก็ล้างไม่ออกอยู่ดี”“แถวนี้ไม่มีใครสักหน่อย แค่นวดนิดเดียวจะเป็นอะไรไป ถ้าเธอไม่นวดให้ล่ะก็ ฉันจะโกรธนะ แล้วถ้าฉันโกรธ ผลลัพธ์มันคงไม่ดีแน่”เฉินเยียนจือกัดริมฝีปากแน่นจนแทบเลือดซิบผู้ชายคนนี้เป็นศัตรูของชีวิตเธอจริง ๆเธอสูดลมหายใจลึก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนอยู่ด้านหลังเย่ซิวสองมือเล็กเรียวแตะลงบนบ่าของเขา ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “แค่แป๊บเดียวเท่านั้นนะ”“เรียกว่านายท่านด้วย”เส้นเลือดบนหน้าผากของเฉินเยียนจือเต้นตุบ ๆ “อย่าให้มันมากนักนะ นึกว่าฉันจะยอมให้รังแกได้ง่าย ๆ หรือไง?!”“เธอลองหันไปมองข้างหลังดูสิ อีกแค่ไม่กี่กิโลก็ถึงถ้ำของฉันแล้ว ถ้าเธอไม่อยากถูกลากเข้าไปที่นั่นล่ะก็ เชื่อฟังไว้จะดีกว่า”เฉินเยียนจือกัดฟันแทบแตก ความอัดอั้นตันใจแทบระเบิดออกมาตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าคนที่เคยถูกเธอรังแกมาก่อนรู้ส
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1186
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ หรือว่าศิษย์น้องเฉินเขาจะ…”หนานกงอู๋ซวงรู้สึกเหมือนร่างจะระเบิดนี่มันคือการยั่วยุที่รุนแรงที่สุดที่เคยเจอมาทันใดนั้นเขาก็ชะงักไปนิด ก่อนจะคิดถึงเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้สองสามวันก่อน เฉินเยียนจือเพิ่งกลับมาจากข้างนอก แล้วก็ปฏิเสธคำชวมไปชมดอกไม้ของเขาตอนนั้นท่าทางของเธอก็ดูแปลก ๆ พอมานึกดูตอนนี้ยิ่งเต็มไปด้วยพิรุธ“หรือว่า…” ความคิดอันบ้าบิ่นแล่นเข้ามาในหัวของเขา “วันนั้นเธอแอบไปนัดเจอกับเย่ซิวงั้นเหรอ?!”พอความคิดนี้ผุกขึ้นมา มันก็ไม่หายไปจากหัวอีกเลย ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ในแววตาของหนานกงอู๋ซวงเริ่มมีประกายน่ากลัว เขาแทบอยากจะพุ่งไปฉีกเย่ซิวให้เป็นชิ้น ๆ เดี๋ยวนั้นเลย“ฮู้ ฮู้ ฮู้…”แต่โชคดีแต่โชคดีที่เขาไม่ใช่คนโง่นักเขารู้ดีว่าถ้าบุกเข้าไปตอนนี้ มีแต่จะกลายเป็นตัวตลกให้คนหัวเราะ แถมอาจถูกเย่ซิวเอาไปใช้เป็นหมากอีกเขาบังคับตัวเองให้ใจเย็นลง แล้วไล่ลูกศิษย์ที่มาแจ้งข่าวออกไปหนานกงอู๋ซวงเดินวนไปมาภายในห้องด้วยสีหน้ามืดมน“พอลองนึกดูดี ๆ วันนั้นท่าทางการเดินของศิษย์น้องดูแปลก ๆ อย่างแรกที่ต้องทำคือไปเช็กให้แน่ใจว่าเธอยัง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1185
จุดประสงค์ของเย่ซิวนั้นเรียบง่ายมากในเมื่อหนานกงอู๋ซวงคิดจะใช้วิธีต่ำช้าแบบนี้มาเล่นงานเขา งั้นเขาก็จะเล่นงานคู่หมั้นของอีกฝ่ายเสียเลย ด้วยการบังคับเธอต่อหน้าผู้คนจำนวนมากเย่ซิวมีจุดอ่อนของเฉินเยียนจืออยู่ในมือ ทำให้เธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ถ้าเธอตอบตกลง บนหัวของหนานกงอู๋ซวงจะมีเขาขึ้นหนึ่งคู่ถึงแม้เขาจะมีอยู่แล้วก็เถอะแต่ไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ทว่าหากถ้าเฉินเยียนจือยอมอยู่ต่อ คนทั้งสำนักคงมองหนานกงอู๋ซวงด้วยสายตาแปลกประหลาดไปอีกนานเท่ากับเย่ซิวตบหน้าเขาอย่างจังเฉินเยียนจือเองก็รู้ในจุดนี้ เธอทั้งตกใจทั้งโกรธไม่คิดว่าเย่ซิวจะกล้าฉีกหน้าหนานกงอู๋ซวงต่อหน้าทุกคนแบบนี้หากเธอตอบตกลง หนานกงอู๋ซวงคงเสียหน้าสุด ๆ และความสัมพันธ์ของเธอกับเขาก็คงจะร้าวลึกลงไปอีกขั้นนี่มันไม่ต่างจากการฆ่าให้ตายทั้งเป็น!แต่ถ้าไม่ตอบตกลง แล้วเย่ซิวดันเปิดโปงเรื่องทั้งหมดต่อหน้าคนอื่นขึ้นมา เรื่องก็จะยิ่งบานปลายเธอตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกโดยสิ้นเชิงเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอรู้สึกเสียใจไม่น่าไปหาเรื่องปีศาจอย่างเย่ซิวนี่เลยจริง ๆน่าเสียดายที่ถึงจะเสียใจแค่ไห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1184
“ฉันมาซื้อโอสถตามคำสั่งของเขา การที่ยอมซื้อโอสถของพวกเธอก็ถือว่าให้เกียรติแล้ว อย่าหาเรื่องใส่ตัวจะดีกว่า”จางเสี่ยวอวี๋เผลอหันไปมองเย่ซิวอย่างอดไม่ได้เพราะคนตรงหน้านั้นมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดา เธอจึงไม่กล้ารับมือเองเย่ซิวหรี่ตาเล็กน้อย “จะเป็นใครก็ช่าง ต่อให้เป็นเจ้าสำนักเองก็ต้องทำตามกฎ”“กล้าดียังไง คิดว่ากลั่นโอสถได้ไม่กี่เตาก็จะเหิมเกริมเกินขอบเขตได้หรือไง!”รั่วอวิ๋นที่ได้ยินเสียงวุ่นวายก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นเยียบ “กล้าดียังไงมาหาเรื่องถึงหน้าร้านฉัน ไม่กลัวว่าฉันจะตบนายให้หายไปจากโลกในทีเดียวเลยหรือไง”ชายคนนั้นสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ยังพยายามฝืนความกลัวไว้ “ผู้อาวุโสรั่วอวิ๋น นี่เป็นเรื่องระหว่างผมกับเขา ท่านเป็นผู้ใหญ่ ไม่ควรเข้ามายุ่งจะดีกว่า”เย่ซิวเข้าใจทันที ก่อนจะมองชายคนนั้นอย่างพินิจ “นายจงใจมายั่วโมโหฉันใช่ไหม หวังให้ฉันลงมือก่อนสินะ”ชายคนนั้นตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา “ฉันไม่เข้าใจที่นายพูด ฉันแค่มาซื้อโอสถเท่านั้นเอง”“ตามกฎของสำนักอวิ้นหลิง ผู้ใดลงมือทำร้ายผู้อื่นโดยพลการ จะต้องถูกลบล้างพลังบำเพ็ญทั้งหมดเพราะงั้นหนานกงอู๋ซวงจึงส่งนายมา หวังใช้ชี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1183
ภาพความวุ่นวายที่อยู่ตรงหน้า เย่ซิวกับรั่วอวิ๋นเองก็ไม่คาดคิดมาก่อนคนพวกนั้นตาแดงก่ำ หน้าตาเต็มไปด้วยความคลุ้มคลั่งใครไม่รู้เรื่องมาก่อนคงนึกว่าพวกเขากำลังจะไปแก้แค้นให้พ่ออย่างไรอย่างนั้นรั่วอวิ๋นต้องก้าวออกมาข้างหน้า ปล่อยพลังอำนาจอันน่าเกรงขามออกมา “ทุกคนต่อแถวตามระเบียบ ใครกล้าแซงคิว จะถูกตัดสิทธิ์ซื้อโอสถร้านนี้ตลอดไป”อำนาจบารมีของรั่วอวิ๋นยังคงรุนแรงไม่เปลี่ยนพอได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็หยุดทันที แล้วหันมาต่อแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยบรรดาผู้อาวุโสรีบจ้ำพรวดเข้ามาอยู่หน้าสุด ใบหน้าทุกคนยิ้มแย้มเหมือนดอกไม้บาน“ศิษย์น้องรั่วอวิ๋น ยินดีด้วยนะที่เปิดกิจการแล้ว เรามาช่วยอุดหนุนเต็มที่เลย เดี๋ยวจะเหมาให้หมดร้านเลย”“ใช่แล้ว วันนี้เราจะกวาดซื้อทุกอย่างในร้านให้หมด”……ตอนนี้ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของเย่ซิวแล้วแม้จะพูดกับรั่วอวิ๋น แต่ทั้งหมดก็จงใจพูดให้เย่ซิวได้ยินทั้งนั้นเย่ซิวมองดูสีหน้ากระหายโอสถของพวกเขาแล้วรู้สึกไม่ดีขึ้นมาตอนแรกเขาคิดว่าโอสถกว่าล้านเม็ดที่เตรียมไว้น่าจะขายได้อีกนานแต่ดูจากสภาพตอนนี้ มีหวังหมดเกลี้ยงภายในวันเดียวแน่ ถ้าเป็นแบบนั้น ความลับบางอย่าง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1182
เสี่ยวโหรวเดินเข้าครัวอย่างว่าง่าย เตรียมเคี่ยวสมุนไพรให้เย่ซิวใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มบาง ๆตลอดหลายวันที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่เธอรู้สึกสงบสุขที่สุดนับตั้งแต่เดินทางมายังเผ่ามนุษย์เย่ซิวมัวแต่ยุ่งกับการกลั่นโอสถ ไม่ได้มายุ่งวุ่นวายกับเธอ และก็ไม่เคยบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่าการให้เกียรติอย่างแท้จริงเธอแอบคิดในใจว่าทุกอย่างที่ท่านแม่พูดมันก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ที่ว่ามนุษย์ล้วนแล้วแต่เป็นพวกเจ้าเล่ห์ แฝงไปด้วยเล่ห์กลและความต่ำช้า ในหมู่พวกเขาก็ยังมีคนดีอยู่เหมือนกันไม่นานเธอก็เคี่ยวสมุนไพรเสร็จ แล้วถือมาเสิร์ฟให้เย่ซิวเย่ซิวดื่มรวดเดียวหมดความเหนื่อยล้าทั้งร่างกายเหมือนจะผ่อนคลายลงไปไม่น้อยเขามองไปที่เสี่ยวโหรวที่ยืนอยู่ตรงหน้า ใบหน้าหวานใส รูปร่างบอบบางเหมือนดอกไม้แรกแย้มที่กำลังรอใครสักคนมาสัมผัส“ไม่ต้องคอยดูแลฉันหรอก กลับห้องไปอ่านหนังสือได้แล้ว”เย่ซิวให้หนังสือกับเธอไว้หลายเล่ม หวังให้เธอได้อ่านเพื่อขจัดความเป็นปีศาจที่หลงเหลืออยู่ในตัว“เจ้าค่ะนายท่าน ถ้ามีสิ่งใดที่ต้องการก็สั่งได้เลยนะเจ้าคะ”เสี่ยวโ
You may also like
เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง
ด้านนอกด่านประตูห่านป่า149.6K viewsผมคือหมอเทวดา
ลั่วเหล่ย260.6K viewsหลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว
ดื่มน้ำให้เยอะ412.7K viewsมหาเทพ แห่ง สงคราม
โมเนโต้374.5K viewsแค้นรักแพทย์อัจฉริยะ
คันธรส สุภาสนันท์138.9K viewsตระกูลข้า ใครอย่าแตะ
บัณฑิตติดบ้าน90.1K viewsหนิงชิง
橙花4.8K viewsสามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา
เด็กเสิร์ฟไวน์87.5K views
