เงาปีกแห่งความมืด2

ลมกระโชกแรงยามค่ำคืนพัดพาเสียงหวีดหวิว ราวกับเสียงร้องของวิญญาณที่ถูกรบกวน สงครามที่ปะทุขึ้นในสี่ทิศทางทั่วเมืองริโอะเอนยังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด เหล่าทายาทนักเวทย์สายขาวและผู้ปกครองต่างเผชิญหน้ากับปีศาจเงาที่กระหายวิญญาณ ม่านพลังคุ้มกันที่โรงเรียนริโอะเอนยังคงเรืองรองในความมืด เป็นประภาคารแห่งความหวังเดียวท่ามกลางความโกลาหล

สมรภูมิตะวันออก: การต่อสู้ในสวนสาธารณะโบราณ

ทีมทิศตะวันออก นำโดย คาชิมิ (ผู้ปกป้องธรรมชาติและผู้ชำระล้างจิตวิญญาณ), เคนตะ (ผู้สยบพลังงานและผู้พิทักษ์มิติ), บาระ (ผู้รักษากฎและผู้พิพากษา), เร็น (ผู้ชี้ชะตาและผู้ควบคุมโชคชะตา) และผู้ปกครองของพวกเขา ต่างมุ่งหน้าสู่ทิศตะวันออกที่เข็มนาฬิกาอาคมของเคนตะสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง แสงสีเงินวาวบนหน้าปัดเต้นระริกบ่งบอกถึงการบิดเบือนพลังงานที่รุนแรง จนกระทั่งพวกเขามาหยุดอยู่ที่หน้า สวนสาธารณะโบราณ ที่เงียบสงัด ต้นไม้ใหญ่อายุหลายร้อยปีทอดเงาปริศนาปกคลุมทั่วบริเวณ เสียงโหยหวนของวิญญาณต้นไม้และสัตว์ต่างๆ ดังแว่วออกมาจากความมืดมิด

"ปีศาจมันกัดกินธรรมชาติแถวนี้!" คาชิมิกล่าวเสียงแผ่ว ใบหน้าของเธอซีดเผือดด้วยความเจ็บปวด เธอสัมผัสได้ถึงความทุกข์ทรมานของสิ่งมีชีวิตรอบข้าง "พลังงานของต้นไม้... มันกำลังถูกดูดกลืนไป!"

"เตรียมพร้อม!" เคนตะสั่งเสียงกร้าว พลังงานรอบตัวเขาเริ่มปั่นป่วนเล็กน้อยอย่างควบคุมได้ "พวกมันคงต้องการแหล่งพลังงานจากธรรมชาติ!"

ภายในสวนสาธารณะ บรรยากาศหนักอึ้งด้วยพลังงานมืด ต้นไม้ใหญ่หลายต้นเริ่มเหี่ยวเฉา ใบไม้ร่วงหล่นอย่างผิดธรรมชาติ ดอกไม้ที่เคยบานสะพรั่งตอนนี้กลับเหี่ยวแห้งตายสนิท เสียงครวญครางของเหล่าพฤกษาดังระงมไปทั่ว

ทันทีที่พวกเขาเข้ามา ปีศาจเงาขนาดใหญ่รูปร่างคล้ายเถาวัลย์สีดำทมิฬนับสิบตัวก็พุ่งเข้าโจมตีทันที พวกมันมีกิ่งก้านหนามแหลมคม พยายามจะพันธนาการและดูดกลืนพลังชีวิตจากพวกเขา

"ระวังตัว! พวกมันโจมตีด้วยการดูดกลืนพลังชีวิต!" พ่อของคาชิมิร้องเตือนพร้อมกับสร้างโล่ป้องกันขึ้นมา

คาชิมิ ไม่รอช้า เธอยกมือขึ้นร่ายคาถา ดวงตาของเธอเปล่งประกายสีเขียวมรกต "พลังแห่งพฤกษา! ชำระล้าง!" เกิดเป็นกระแสพลังงานสีเขียวบริสุทธิ์พุ่งออกจากมือของเธอเข้าปะทะกับปีศาจเงาเถาวัลย์ ทำให้มันสั่นสะเทือนและค่อยๆ สลายไปเป็นละอองสีดำ

"พวกมันอ่อนแอลงเมื่อโดนพลังงานบริสุทธิ์!" แม่ของเคนตะกล่าวขึ้น

เคนตะ พุ่งทะยานไปข้างหน้า เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานที่บิดเบี้ยวรอบตัว เขากำหมัดแน่นและปล่อยคลื่นพลังงานสีเงินเข้าสยบการเคลื่อนไหวของปีศาจเงา "หยุดอยู่ตรงนั้น! คาถาหยุดพลังงาน!" ปีศาจเงาเถาวัลย์หลายตัวหยุดนิ่งกลางอากาศราวกับถูกแช่แข็งชั่วคราว

"ดีมากเคนตะ! เปิดทางให้ฉัน!" บาระตะโกน เธอรวบรวมพลังเวทย์ไว้ที่ฝ่ามือ และร่ายคาถา "กฎแห่งพันธนาการ!" เกิดเป็นโซ่ตรวนแสงสีทองพุ่งเข้าพันธนาการปีศาจที่ถูกเคนตะหยุดไว้แน่นหนา ทำให้พวกมันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีก

"เหลือตัวที่แข็งแกร่งที่สุด!" พ่อของเร็นกล่าว "มันอยู่ตรงกลาง!"

เร็น หลับตาลง เขาพยายามมองเห็นเส้นใยแห่งโชคชะตาที่เชื่อมโยงกับปีศาจ "มันมีจุดอ่อนที่ลำต้น! มันพยายามจะซ่อนมันไว้ภายใต้เถาวัลย์!"

ทุกคนพุ่งตรงไปยังใจกลางสวนสาธารณะ ที่ซึ่งปีศาจเงาขนาดมหึมาตนหนึ่งกำลังยืนตระหง่าน ร่างของมันดูเหมือนต้นไม้โบราณที่บิดเบี้ยว ปกคลุมด้วยหนามแหลมคมนับพันดวงตาของมันเปล่งประกายสีม่วงชั่วร้าย มันกำลังดูดกลืนพลังชีวิตจากต้นไม้ใหญ่รอบๆ ตัวมัน ทำให้ป่าไม้รอบข้างเริ่มเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็ว

"นั่นคือหัวหน้าของพวกมัน!" คุณปู่ของเร็นคำราม "มันกำลังทำลายธรรมชาติ!"

"เราต้องหยุดมัน!" คาชิมิตะโกน เธอรวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ไว้ที่ฝ่ามือ "ชำระล้างแห่งพฤกษา!" คลื่นพลังงานสีเขียวมรกตพุ่งเข้าใส่ปีศาจเงาตัวมหึมาอย่างจัง เกิดเสียงกรีดร้องอันน่าขนลุกจากปีศาจ ร่างของมันเริ่มมีรอยร้าวและปล่อยควันสีดำออกมา

เคนตะไม่รอช้า เขาสยบพลังงานรอบตัวปีศาจเพื่อลดการป้องกันของมัน บาระใช้กฎแห่งพันธนาการผูกมัดลำต้นของมันไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว เร็นมองเห็นช่องโหว่และชี้นำการโจมตีไปที่ลำต้นที่อ่อนแอที่สุด

ในที่สุด หลังจากผ่านการต่อสู้อันดุเดือดและใช้พลังทั้งหมด บาระก็สามารถใช้คาถากฎแห่งการพิพากษาเข้าใส่ลำต้นของปีศาจอย่างรุนแรง ทำให้ร่างของมันเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ และสลายไปในอากาศ

"สำเร็จแล้ว!" พ่อของบาระร้องขึ้นด้วยความเหนื่อยหอบ

แต่แล้ว... สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!

เมื่อปีศาจเงาตัวสุดท้ายสลายไป วิญญาณดวงสุดท้าย ที่ดูดซับพลังงานทั้งหมดของปีศาจไว้ กลับไม่สลายตามไปด้วย มันเรืองแสงสีม่วงดำขนาดเท่าลูกบอลพุ่งออกมาจากจุดที่ปีศาจสลายไป แทนที่จะลอยลงสู่พื้นดิน หรือกลับคืนสู่โลกวิญญาณอย่างที่ควรจะเป็น มันกลับพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็วราวกับมีเจตจำนงของตัวเอง ทิ้งไว้เพียงความตกตะลึงให้กับทีมทิศตะวันออก

"อะไรกันน่ะ!?" เคนตะอุทานด้วยความตกใจ เขาวิ่งตามออกไปมองดูวิญญาณดวงนั้นที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งมันหายลับไปในความมืดมิด

"มัน... มันกำลังมุ่งหน้าไปทางใจกลางเมือง..." คาชิมิกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ใบหน้าของเธอซีดเผือด "จุดรวมพลังงานหลัก... พวกมันกำลังรวมตัวกัน!"

สมรภูมิตะวันตก: การบุกรุกศูนย์วิจัยร้าง

ทีมทิศตะวันตก นำโดย ดาอิ (ผู้รังสรรค์มิติ) และ ไดชิ (ผู้ควบคุมกาลเวลา), ฮารุกะ (ผู้ร่ายรำพลังและผู้ขับไล่วิญญาณ), คิชิโระ (ผู้ถักทอโชคลาภและผู้ทำลายคำสาป) และผู้ปกครองของพวกเขา ต่างมุ่งหน้าสู่ทิศตะวันตกที่เข็มนาฬิกาอาคมของดาอิและไดชิสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แสงสีม่วงเรืองรองบนหน้าปัดเต้นระริก บ่งบอกถึงการบิดเบือนมิติและเวลาที่ผิดปกติ จนกระทั่งพวกเขามาหยุดอยู่ที่หน้า ศูนย์วิจัยร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่กลางทุ่งกว้าง บรรยากาศโดยรอบเงียบสงัดและเต็มไปด้วยความอึมครึม

"ที่นี่แหละ..." ดาอิกล่าวเสียงแผ่ว "ฉันรู้สึกได้ถึงรอยรั่วของมิติเล็กๆ... พวกมันกำลังพยายามเปิดประตูเชื่อมต่อจากอีกมิติหนึ่ง"

"พวกมันคงต้องการที่จะนำกำลังเสริมเข้ามา!" ไดชิเสริม "เราต้องหยุดพวกมันก่อนที่พวกมันจะทำสำเร็จ!"

ภายในศูนย์วิจัยร้าง บรรยากาศมืดมิดและเย็นยะเยือก กลิ่นอับชื้นและกลิ่นคาวเลือดจางๆ ลอยคละคลุ้งไปทั่ว ห้องทดลองที่เคยเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทันสมัยตอนนี้กลับพังทลายเสียหาย มีรอยร้าวบนผนังหลายจุดที่ดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับมิติอื่น

ทันทีที่พวกเขาเข้ามา ปีศาจเงาขนาดใหญ่รูปร่างคล้ายแมงมุมยักษ์นับสิบตัวก็พุ่งเข้าโจมตี พวกมันมีขาเรียวยาวแหลมคม เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและพยายามจะฉีกกระชากม่านมิติรอบตัวออก

"ระวัง! พวกมันพยายามจะทำลายเกราะป้องกันมิติ!" พ่อของดาอิและไดชิร้องเตือนพร้อมกับสร้างโล่ป้องกันขึ้นมา

ดาอิ และ ไดชิ ไม่รอช้า พวกเขารวบรวมพลังเวทย์และประสานมือกัน "มิติแห่งกาลเวลา! ตรึง!" เกิดเป็นม่านพลังสีม่วงเรืองรองพุ่งเข้าตรึงการเคลื่อนไหวของปีศาจแมงมุมเอาไว้ ทำให้พวกมันหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

ฮารุกะ พุ่งไปข้างหน้าอย่างสง่างาม เธอเริ่มร่ายรำอย่างอ่อนช้อยงดงาม ปล่อยกระแสพลังงานบริสุทธิ์ออกมา "ร่ายรำขับไล่วิญญาณ!" ลำแสงสีขาวบริสุทธิ์พุ่งเข้าใส่ปีศาจแมงมุมที่ถูกตรึงไว้ ทำให้ร่างของพวกมันเริ่มสั่นคลอนและส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

คิชิโระ ยกมือขึ้น ดวงตาของเขาส่องประกายสีทอง "พรแห่งโชคลาภ! และคำสาปกลับคืน!" เกิดเป็นกระแสพลังงานสีทองพุ่งเข้าใส่ปีศาจแมงมุม ทำให้การโจมตีของพวกมันกลายเป็นโจมตีใส่กันเอง และบางตัวก็พลังงานอ่อนแอลงอย่างไม่ทราบสาเหตุ

"พวกมันกำลังพยายามจะเปิดประตูมิติขนาดใหญ่ที่ห้องทดลองกลาง!" คุณย่าของคิชิโระกล่าว "เราต้องหยุดมัน!"

ทุกคนพุ่งตรงไปยังห้องทดลองกลาง ที่ซึ่งปีศาจเงาขนาดมหึมาตนหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงกลางห้อง ร่างของมันมีรูปร่างคล้ายอสูรแปดกร มีดวงตาสีแดงฉานนับร้อยดวงที่เปล่งประกายชั่วร้าย มันกำลังใช้พลังทั้งหมดในการฉีกกระชากมิติให้ขาดสะบั้น สร้างรอยแยกขนาดใหญ่บนอากาศที่ส่งเสียงครางน่ากลัว

"นั่นคือหัวหน้าของพวกมัน!" พ่อของฮารุกะคำราม "มันกำลังจะเปิดประตูมิติเต็มรูปแบบ!"

"เราต้องหยุดมันให้ได้!" ดาอิและไดชิกล่าวพร้อมกัน พวกเขารวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ไว้ที่มือ "มิติแห่งพันธนาการ! กาลเวลาหยุดนิ่ง!" เกิดเป็นกระแสพลังงานสีม่วงขนาดใหญ่พุ่งเข้าโอบล้อมปีศาจอสูรแปดกรเอาไว้ ทำให้มันหยุดนิ่งไปชั่วขณะ และรอยแยกของมิติก็หยุดขยายตัว

ฮารุกะไม่รอช้า เธอร่ายรำอย่างรุนแรงและขับร้องบทเพลงศักดิ์สิทธิ์ที่เต็มไปด้วยพลัง "บทเพลงแห่งการชำระล้าง!" เกิดเป็นคลื่นเสียงที่ทรงพลังพุ่งเข้าใส่ปีศาจ ทำให้ร่างของมันเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

คิชิโระใช้พลังถักทอโชคลาภ ทำให้การโจมตีของฮารุกะแม่นยำและรุนแรงขึ้นเป็นเท่าตัว และใช้พลังทำลายคำสาป เพื่อทำให้เกราะป้องกันของปีศาจอ่อนแอลง

ในที่สุด หลังจากผ่านการต่อสู้อันดุเดือด ดาอิและไดชิก็สามารถประสานพลังครั้งสุดท้ายเข้าใส่แกนกลางของปีศาจ ทำให้ร่างของมันเริ่มแตกสลายและหายไปในอากาศ

"สำเร็จแล้ว!" คิชิโระร้องขึ้นด้วยความเหนื่อยหอบ

แต่แล้ว... สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!

เมื่อปีศาจเงาตัวสุดท้ายสลายไป วิญญาณดวงสุดท้าย ที่ดูดซับพลังงานทั้งหมดของปีศาจไว้ กลับไม่สลายตามไปด้วย มันเรืองแสงสีม่วงดำขนาดเท่าลูกบอลพุ่งออกมาจากจุดที่ปีศาจสลายไป แทนที่จะลอยลงสู่พื้นดิน หรือกลับคืนสู่โลกวิญญาณอย่างที่ควรจะเป็น มันกลับพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็วราวกับมีเจตจำนงของตัวเอง ทิ้งไว้เพียงความตกตะลึงให้กับทีมทิศตะวันตก

"มัน... มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ!" ฮารุกะอุทานด้วยความตกใจ เธอมองดูวิญญาณดวงนั้นที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งมันหายลับไปในความมืดมิด

"มันกำลังมุ่งหน้าไปทางใจกลางเมือง..." ดาอิกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว "จุดรวมพลังงานหลัก... พวกมันกำลังรวมตัวกัน!"

เสียงลมที่พัดผ่านความว่างเปล่า ทิ้งไว้เพียงความเงียบงันที่น่าขนลุก... ความสำเร็จในการต่อสู้ของทั้งสี่ทีมกลับนำมาซึ่งคำถามและความหวาดกลัวครั้งใหม่ วิญญาณปีศาจทั้งสี่ดวงที่หลุดลอยไปอย่างมีเจตนา กำลังมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมือง ซึ่งเป็นจุดนัดหมายแห่งการรวมพลังครั้งใหญ่ของปีศาจเงา และเป็นที่ตั้งของโรงเรียนริโอะเอน... ที่ซึ่งสงครามครั้งสุดท้ายกำลังจะอุบัติขึ้น