กระจายกำลัง

ความมืดของราตรีทอดยาวปกคลุมเมือง บรรยากาศเงียบงันผิดปกติ ชวนให้ใจหวั่น ลานกว้างหน้าโรงเรียนริโอะเอนที่เคยเป็นศูนย์รวมของความวุ่นวายเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความเงียบงันและกลุ่มผู้ปกครองที่กำลังร่วมกันร่ายคาถาเพื่อสร้างม่านพลังคุ้มกันขนาดใหญ่ที่เรืองรองอยู่รอบรั้วโรงเรียน พวกเขามุ่งมั่นที่จะปกป้องสถานที่แห่งนี้ให้เป็นที่มั่นสุดท้าย

เมื่อม่านพลังก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ แสงเรืองรองสีเงินอ่อนๆ ก็แผ่กระจายไปทั่วบริเวณ ให้ความรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ทว่า... ความปลอดภัยนั้นกลับแฝงด้วยความผิดปกติ

[ลานกว้างหน้าโรงเรียนริโอะเอน ยามราตรี]

เสียงบทสวดมนต์ของเหล่าผู้ปกครองค่อยๆ แผ่วลง เมื่อม่านพลังคุ้มกันปรากฏขึ้นเป็นรูปทรงโดมขนาดใหญ่ ครอบคลุมโรงเรียนเอาไว้ แสงสีเงินวูบไหวราวกับเกราะป้องกันที่มองไม่เห็น ผู้ปกครองหลายคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่บางคนกลับรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ผิดแปลกไป

"ฉันว่ามันแปลกๆ แล้วนะครับ..." ผู้ปกครองคนหนึ่ง (พ่อของโอกิ) เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ดวงตาจับจ้องไปยังท้องฟ้าที่มืดมิดไร้แสงจันทร์ "ไร้วี่แววของปีศาจเงาเลย... ทั้งๆ ที่เมื่อคืนพวกมันอาละวาดหนักขนาดนั้น"

ผู้ปกครองอีกคน (แม่ของโกฮัน) พยักหน้าเห็นด้วย "ใช่ค่ะ มันเงียบเกินไป... เหมือนพายุที่กำลังก่อตัว แต่กลับไม่มีเสียงฟ้าผ่า"

ทันใดนั้นเอง!

เก็น นักเรียนผู้มีสัมผัสพิเศษด้านจิตวิญญาณคนหนึ่งที่ยืนอยู่เงียบๆ มาตลอด ก็เบิกตากว้างขึ้นทันที เขาชี้นิ้วสั่นๆ ไปยังทิศเหนือของเมือง "ดูนั่น!"

ทุกคนหันไปมองตามที่เก็นชี้ สิ่งที่เห็นทำให้ทุกคนต้องหายใจสะดุด ฝูงนกกานับร้อยนับพัน ตัวกำลังรีบบินหนีขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยความตื่นตระหนก พวกมันส่งเสียงร้องระงมอย่างโหยหวน ราวกับกำลังหลบหนีจากบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่กำลังคืบคลานเข้ามาจากเบื้องล่าง ปีกสีดำสนิทของพวกมันตัดกับท้องฟ้ายามราตรีที่มืดมิด

ยังไม่ทันที่ทุกคนจะได้ประมวลผล ภาพนั้นก็เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง!

"ทางนี้ด้วย!" ไดชิ แฝดชายผู้มีพลังแห่งการควบคุมมิติ ตะโกนขึ้นมาพร้อมกับชี้นิ้วไปยังทิศใต้ของเมือง ภาพเดียวกันกับทางเหนือปรากฏขึ้นต่อสายตาของทุกคน ฝูงนกกาขนาดใหญ่อีกกลุ่มกำลังบินแตกฮือขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว

"ทางนี้ก็เหมือนกัน!" ฮารุกะ สาวน้อยผู้ร่ายรำพลัง เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าตกใจไม่แพ้กัน เธอชี้ไปที่ทิศตะวันออกของเมือง เสียงปีกของนกกาที่กระพืออย่างบ้าคลั่งดังระงมไปทั่ว ราวกับเป็นสัญญาณเตือนภัยอันน่าขนลุก

และราวกับจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายที่มาเติมเต็มภาพอันน่าสะพรึงกลัว

"นั้น... ทางนั้นก็เหมือนกัน!" เร็น ผู้ชี้ชะตาและควบคุมโชคชะตา ชี้ไปยังทางทิศตะวันตกของเมือง ฝูงนกกาอีกกลุ่มใหญ่กำลังพุ่งทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็วราวกับถูกไล่ล่าด้วยปีศาจที่มองไม่เห็น

บรรยากาศที่เงียบสงบเมื่อครู่พลันแปรเปลี่ยนเป็นความตึงเครียดถึงขีดสุด ดวงตาของเหล่านักเรียนและผู้ปกครองต่างเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก เสียงร้องของนกกาที่ดังระงมจากทั้งสี่ทิศ ทำให้ทุกคนตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่ความเงียบผิดปกติ แต่เป็นความเงียบก่อนพายุลูกใหญ่จะโหมกระหน่ำ

ลุงภารโรง ผู้ซึ่งยืนนิ่งสังเกตการณ์มาตลอด ค่อยๆ หันไปมองรอบทิศทาง สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาของเขาส่องประกายราวกับมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น

"ไม่ได้การแล้ว!" ลุงภารโรงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและหนักแน่น ฟังดูเร่งรีบแต่ก็เปี่ยมด้วยความเด็ดขาด "พวกมันคงเห็นว่ามาที่นี่ไม่ได้... ม่านพลังคุ้มกันของเราแข็งแกร่งเกินไป... พวกมันเลยเปลี่ยนกลยุทธ์!"

เขาชี้ไปยังทิศทางที่ฝูงนกกาบินหนี "พวกมันจะไป กลืนกินวิญญาณของเหล่าสิ่งมีชีวิต ในเมืองเพื่อรวบรวมพลังงาน... ก่อนที่จะรวมกำลังกันโจมตีเข้ามาที่นี่! หากปล่อยไว้นานกว่านี้... พวกมันจะแข็งแกร่งขึ้นจนยากจะรับมือ!"

เสียงฮือฮาของผู้ปกครองดังขึ้นด้วยความตกใจและตื่นตระหนก ภาพของเมืองที่ไร้ชีวิตชีวา ผู้อยู่อาศัยกลายเป็นเพียงเปลือกนอกที่ไร้วิญญาณ ผุดขึ้นในจินตนาการของพวกเขา

ผู้ปกครองคนหนึ่ง (พ่อของฟูมิโกะ) กำหมัดแน่น "งั้นแบบนี้เราแยกกันไปจัดการดีไหมครับ? ต้องหยุดพวกมันให้เร็วที่สุด!"

ลุงภารโรงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย "เป็นความคิดที่ดี... เราไม่มีเวลามากพอที่จะรวมกำลังกันทั้งหมดแล้ว"

เขาหันไปมองเหล่านักเรียนและผู้ปกครองที่ยืนอยู่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง "แยกกันไป 4 ทิศ... เราจะต้องหยุดยั้งพวกมันให้ได้ ก่อนที่พวกมันจะแข็งแกร่งเกินไป ส่วนฉัน... จะคอยร่ายคาถาคุ้มกันที่นี่เอง พร้อมทั้งคอยเป็นศูนย์กลางเชื่อมโยงพลังและให้ข้อมูลที่จำเป็นแก่พวกเจ้า"

"ตกลงครับ!" โกฮัน ผู้นำที่กำลังจะตื่นขึ้น กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นคนแรก ดวงตาของเขาสะท้อนความมุ่งมั่น

"ตกลงค่ะ!" มายู ผู้บันทึกและถ่ายทอดข้อมูล ตอบรับอย่างรวดเร็ว

"ตกลงครับ!" เสียงของ เทนชิ ผู้รังสรรค์ภาพมายา และ เคนตะ ผู้สยบพลังงาน ดังขึ้นตามมาติดๆ

"ตกลงค่ะ!" บาระ ผู้รักษากฎ และ คาชิมิ ผู้ปกป้องธรรมชาติ ตอบรับพร้อมเพรียงกัน

"ตกลงครับ!" อิจิ ผู้ปกป้องความทรงจำ และ เร็น ผู้ชี้ชะตา ก็ตอบรับเช่นกัน

"ตกลงค่ะ!" ดาอิ และ ไดชิ ฝาแฝดผู้ควบคุมมิติและกาลเวลา กล่าวปิดท้ายด้วยความมุ่งมั่น

หลังจากได้รับคำสั่งและยืนยันความพร้อม ทุกคนก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมตัวแยกย้ายกันไปตามทิศทางที่ได้รับมอบหมาย บรรดาผู้ปกครองต่างก้าวออกมายืนเคียงข้างลูกหลานของตนเอง เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า

* ทิศเหนือ: นำโดย ฮานา (ผู้เชื่อมโยงและทำนาย) ผู้ซึ่งมีญาณหยั่งรู้ สามารถสัมผัสถึงพลังงานของปีศาจได้ดีที่สุด, โกฮัน (ผู้นำทัพและผู้ทำลายล้าง) ผู้ซึ่งมีพลังโจมตีที่รุนแรงที่สุด เหมาะสมกับการเป็นแกนนำในการปะทะ, มายู (ผู้บันทึกและถ่ายทอด) ผู้ซึ่งมีความสามารถในการจดจำและเรียนรู้ข้อมูลเกี่ยวกับปีศาจ จะช่วยวิเคราะห์สถานการณ์ได้อย่างแม่นยำ, โอกิ (ผู้โจมตีระยะไกล) ผู้ที่มีทักษะการโจมตีจากระยะไกลจะช่วยสนับสนุนการรบ และผู้ปกครองของพวกเขา ที่พร้อมจะให้การสนับสนุนและคำแนะนำ

* ทิศใต้: นำโดย ยูเมะ (ผู้เบิกเนตรและผู้ชี้นำ) ผู้ที่สามารถมองเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่และนำทางไปสู่จุดที่เหมาะสม, เทนชิ (ผู้รังสรรค์และผู้สร้างภาพมายา) ผู้ซึ่งมีความสามารถในการสร้างภาพลวงตาเพื่อล่อหลอกและขัดขวางศัตรู, ฮารุ (ผู้เยียวยา) ผู้ซึ่งมีความสามารถในการรักษาอาการบาดเจ็บ จะเป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนการรบ และ อิจิ (ผู้ปกป้องความทรงจำและผู้เฝ้าระวัง) ผู้ซึ่งสามารถปกป้องจิตใจจากการถูกครอบงำ และเฝ้าระวังภัยคุกคาม และผู้ปกครองของพวกเขา ที่พร้อมจะให้การสนับสนุนและคำแนะนำ

* ทิศตะวันออก: นำโดย คาชิมิ (ผู้ปกป้องธรรมชาติและผู้ชำระล้างจิตวิญญาณ) ผู้ซึ่งสามารถใช้พลังจากธรรมชาติและชำระล้างความชั่วร้าย, เคนตะ (ผู้สยบพลังงานและผู้พิทักษ์มิติ) ผู้ซึ่งสามารถควบคุมพลังงานและรักษาสมดุลของมิติ, บาระ (ผู้รักษากฎและผู้พิพากษา) ผู้ซึ่งมีความสามารถในการบังคับใช้กฎเกณฑ์และตัดสินความยุติธรรม และ เร็น (ผู้ชี้ชะตาและผู้ควบคุมโชคชะตา) ผู้ซึ่งสามารถมองเห็นและเปลี่ยนแปลงเส้นใยแห่งโชคชะตา เพื่อช่วยให้การต่อสู้เป็นไปอย่างราบรื่น และผู้ปกครองของพวกเขา ที่พร้อมจะให้การสนับสนุนและคำแนะนำ

* ทิศตะวันตก: นำโดย ดาอิ (ผู้รังสรรค์มิติ) และ ไดชิ (ผู้ควบคุมกาลเวลา) ฝาแฝดผู้มีพลังอันเป็นเอกลักษณ์ในการบิดเบือนมิติและเวลา จะเป็นกำลังสำคัญในการรับมือกับปีศาจที่อาจจะใช้มิติเป็นทางผ่าน, ฮารุกะ (ผู้ร่ายรำพลังและผู้ขับไล่วิญญาณ) ผู้ซึ่งสามารถใช้การร่ายรำและบทเพลงศักดิ์สิทธิ์ในการชำระล้างวิญญาณชั่วร้าย และ คิชิโระ (ผู้ถักทอโชคลาภและผู้ทำลายคำสาป) ผู้ซึ่งมีความสามารถในการปัดเป่าโชคร้ายและสร้างโชคดีให้กับพันธมิตร และผู้ปกครองของพวกเขา ที่พร้อมจะให้การสนับสนุนและคำแนะนำ

หลังทุกคนเอ่ยจบ ก็ต่างแยกย้ายกันไปตามทิศทางของตนเอง ความหวังของเมืองทั้งเมืองถูกฝากไว้ในมือของเหล่านักเวทย์สายขาวรุ่นเยาว์เหล่านี้ กับการต่อสู้ที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นพร้อมกันในสี่ทิศทาง...