Chapter 4

Chapter 4

'Then, I'll be your boyfriend started today.'

'Then, I'll be your boyfriend started today.'

'Then, I'll be your boyfriend started today.'

Hindi agad nag sink in sa utak ko ang sinabi niya. Akala ko ba like lang? Bakit niya sinabing boyfriend ko na sya?

"But I don't love you." Daretsong sabi ko sa kanya ng makabawi ako. Nakita ko ang pagka gulat niya sa sinabi ko.

"Then, I court you." Para akong na disappoint.

Akala ko ba kami na? Bakit liligawan pa?

"No need. Like you said earlier. You're my bofriend. So you'll be." Agad niya akong nilingon. Nakita ko ang nag-aapoy niyang mga mata.

"Okay, then. You're mine." Unti unti syang lumapit sa akin, agad akong nilamon ng kaba. I step back, pero mali ata ang ginawa ako. Napasandal lang ako sa pinto ng varenda at mabilis nya akong na corner.

"You are my Euzette. Forever mine." He kiss me. Katulad ng halik sa bar. A deep kiss. Halos matumba ako sa kinatatayuan ko sa ginawa niya, buti nalang at pinulupot niya ang kanyang braso sa bewang ko.

I can't help but kiss him back. I wrapped my arms around his neck while we're kissing. I felt his hand, explore my body. I can't help but moan.

"Hmmm." I moan. Nagulat nalang ako ng bigla syang kumalas sa kiss.

"Shit! Sorry." Paumanhin niya at lumayo sa akin. Naguluhan ako bigla.

Bakit sya nagsosorry? Wala naming iba sa ginawa naming? It's just a kissed!

"It's okay. We already did that last time."

"Iba 'yon! You're my girlfriend now." Napataas ako ng kilay.

"So? Anong meron kung girlfriend mo na ako?"

"Hindi ko alam! Baka kung ano ng magawa ko! Shit! Aalis na ko. Matulog kana." Agad na syang naglakad patungong pinto, pero pinigilan ko sya.

"Euzette, tatawagan nalang kita. Give me your number." Iniabot niya ang phone niya sa akin at agad ko naming inilagay doon. Akmang aalis na naman sya, pero pinigilan ko syang muli.

May kung anong parte sa puso ko na ayaw ko muna syang umalis. I want him to stay.

"May flight ako bukas pa Manila. Kaya matulog kana. Babalik din ako agad. I promise." Tumango ako kahit medyo nalungkot sa sinabi niya.

Ano bang nangyayare sa akin? Bakit ganto agad ako ka attached sa kanya kahit na dalawang beses palang naman kaming nagkita? What's happening to me?

He kissed me on my forehead, before he left.

Hindi ako nakatulog magdamag sa kakaisip na may boyfriend na ako. Kinikilig ako, ewan ko kung bakit. May kung ano kasi talaga kay Carlew para maramdam ko to.

Agad akong napabangon ng tumunog ang phone ko sa side table ng aking kama. Casey is calling.

"Hello?"

"Good Morning! So nasaan ka na? Hihintayin muna kitang pumunta dito bago ako pumasok ng trabaho." Agad akong napaingin sa orasan. It's 7 o'clock in the morning. Nagmadali akong tumayo para makaligo na.

"Okay, nandyan na ako after 20 minutes." Mabilis kong inend ang call. Sinabi ko lang na after 20 minutes kahit na hindi ko alam kung kaya ba talaga na in 20 minutes.

Pinili kong mag short nalang at magsuot ng simpleng T-shirt kapartner ang adidas kong sapatos. Dala ko na ang lahat ng bagahe ko para sa paglipat sa condo ni Casey. Buti nalang mabilis lang ako sa counter kaya mabilis din agad akong nakarating sa condo ni Casey.

"Sorry natagalan ako. I'm so sorry. Baka na late ka na." paulit ulit akong humingi ng sorry kay Casey at maulit ulit niyang sinasabing okay lang.

Pagkadating ko sa condo ay umalis na din si Casey. Ako naman ay nag ayos ng aking kwarto. Maglalaba din ako ng aking mga damit. Yes, marunong ako ng mga gawaing bahay. Tinuruan ako nila Mommy, para naman daw hindi na kakahiya sa mapapangasawa ko. Napairap nalang ako sa naisip ko.

Nag-aayos ako ng mga damit ko ng may tumawag na unknown number sa akin. Noong una ay nagdadalawang isip pa akong sagutin iyon pero naalala ko agad si Carlew. Baka sya ang tumatawag, kaya sinagot ko.

"Hello?"

"Hello? Ikaw ba yung girlfriend ni Carlew?" agad akong kinabahan ng marinig kong babae iyon.

"Y-yes. Ako nga." Agad kong narinig ang kanyang pagtikhim.

"Sino to?" hindi na niya ako sinagot at agad na pinatay ang tawag. Napakunot agad ako ng noo sa tawag na iyon.

"Weird." Hindi ko nalang pinansin ang tawag na iyon at pinagpatuloy ang ginagawa. Inabot ako ng hapon, bago natapos sa paglalaba ng aking mga damit. Pagod na pagod ako ng pumasok ako ng aking kwarto.

Nagulantang ako ng makita ko ang madaming messages at missed called ang aking phone. Ilang tawag ay galing kay Mommy at unknown number, ganoon din sa mga text.

Mommy:

Baby, umuwi kana.

Mommy:

Kinausap na naming ang mga Del Prena.

Hindi ko na binasa pa ang mga text ni Mommy dahil puro pamimilit lang naman iyon na umuwi na ako at ituloy ang kasal.

Unknown:

Answer my call.

Unknown:

It's me, Carlew.

Unknown:

Baby, please answer.

Unknown:

I miss you.

Unknown;

I can't wait to see you again.

Hindi ko namalayan na napangiti na pala ako sa mga messages ni Carlew. Hindi ko na nabasa pa ang iba niyang messages ng bigla syang tumawag.

Kinakabahan akong sinagot iyon. Tila ba kahit anong oras at kakawala ang puso ko sa tuwa.

"Hello."

"Thank God. Sinagot mo din!" nahimigan ko ang tuwa sa kanyang boses. I smiled.

"Ano ba kasing ginagawa mo? Bakit hindi mo masagot sago tang tawag ko? Kanina pa ako nag-aalala sa'yo." Lalo akong napangiti sa sinabi niya.

He cared about me.

"Wala, naglaba. Nag ayos ng gamit." Masayang sabi ko.

"Dapat nagpaloundry ka nalang. Baka mapagod ka pa." agad akong napasimangot.

"Carlew, kailangan ko ng magtipid. Wala pa akong trabaho. Nagbayad pa ako ng rent. Hindi na kasya ang pera ko. Siguradong pinutol na ni Daddy at Mommy lahat ng ATM ko. Wala na akong aasahan." Paliwanag ko sa kanya. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

Tangin ang savings ko nalang sa saving account ko na nalang ang inaasahan ko ngayon.

"Then, I pay for your rent, foods at iba pang gastusin. You don't need to work." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

Is he insane? Hindi niya ako asawa. I'm only his girlfriend.

"No way! Carlew, I want to be independent!"

"Pero ayokong mapagod ka. Okay ng ako ang mapagod. Wag lang ikaw." Namula ako sa sinabi niya.

"Pero gusto ko to. Kaya hayaan mo nalang ako. At isa pa, girlfriend mo lang ako, hindi asawa."

"Bakit kasi hindi mo pa ko pakasalan?" para akong nabingi sa sinabi niya. Kagabi lang nagging kami, tapos ngayon kasal agad? What the?

At teka? Bakit parang nag double meaning sa akin ang sinabi niya?

"I-I mean, edi pakasalan mo na ko. Para ako na talaga gagastos ng lahat. Kahit naman kasal na tayo, gagawin parin natin yung gusto mong mag travel." Napailing nalang ako sa sinabi niya pa.

"Diba kakasabi ko ang sayo kagabi na ayoko pang mag-asawa. Boyfriend lang muna. Wag kang magmadali." Narinig ko ang buntong hininga niya.

"Opo. Sorry na. I Love You. I'll call you again later. May meeting lang ako." Agad niyang pinatay ang tawag. Hindi maalis ang ngiti sa aking labi ng mag-iloveyou sya kahit na medyo weird dahil ang bilis naman.

Hindi naman sya mahirap magustuhan dahil sweet and caring syang lalaki. Hindi tulad ng ibang lalaki na masungit at laging poker face. Hindi din naman sya showy, basta iba sya. May iba sa kanya. Kung titignan mo ay masungit pero pagnakaclose mo na ay hindi. Or talagang magaan ang loob ko sa kanya. Yung tipong komportable akong kasama sya at sabihin ang mga saloobin ko.