Chapter 5
NAPATINGIN siya sa sugat sa kamay ni Bastian.
Agad binitawan ni Menard ang buhok ni Kaia at nag-alala, sabay tanong. "Mr. Alejo, bakit ang pabaya mo naman? Gusto mo ba ipagamot ko ang sugat mo?"
Pinagdikit ni Bastian ang mga labi niya, kinuha ang tissue na inabot ni Luisa, at marahang pinunasan ang dugo at mantsa ng alak sa palad niya, sabay sabi nang walang pakialam, "Hindi na, mantsa lang ng alak 'yan."
"Ganun ba? Mukha kasing nakakatakot."
Mabilis na umiwas ng tingin si Menard at bumalik sa pagtingin ng masama kay Kaia na kitang-kita ang takot sa mukha.
Natakot si Luisa na baka saktan ulit ni Menard si Kaia, kaya hindi na niya pinansin ang ibig sabihin ni Bastian at marahang lumapit sa tabi ni Menard.
Maingat niyang ipinatong ang malambot niyang kamay sa dibdib nito para pakalmahin siya, "Mr. Gonzales, kumalma ka lang."
Habang si Kaia naman, malinaw niyang nakita na bumaligtad ang laman ng palad ni Bastian dahil sa bubog, kaya hindi niya maiwasang mag-alala.
Pero pag naisip niya ang sarili niyang sitwasyon, napangisi siya ng mapait. Siya ang may problema, hindi si Bastian.
Inalis niya ang tingin niya at babangon na sana siya nang tawagin siya ulit ni Menard, "Sinong nagsabing pwede ka nang umalis?"
Mabilis na nagsalita si Luisa, "Mr. Gonzales, huwag ka nang magalit. Ako na ang hihingi ng tawad para kay Kaia."
Pagkasabi noon, kinuha niya ang baso ng alak at ininom ito bilang parusa.
Kilalang hindi marunong makalimot si Menard, kaya kahit anong gawin ni Luisa, hindi niya basta-basta palalampasin si Kaia.
Pero... nandito siya para makipag-negosyo kay Bastian ngayong gabi.
Pag pumalpak ang usapan nila, siguradong papatayin siya ng tatay niya.
Kaya napilitan siyang pigilan muna ang galit niya at planong tapusin muna ang negosyo bago balikan si Kaia.
"Miss Quintos, gusto mo bang makipag-inuman kay Mr. Alejo?"
Natigilan si Kaia. Ang gusto lang naman niya ay makatakas agad. Pero nakapalibot sa upuan ang mga bodyguard na dala ni Menard kaya kahit gusto niyang tumakbo, hindi niya magawa. Hindi niya alam ang gagawin.
Napilitan siyang sumunod sa gusto ni Menard at lumapit kay Bastian. Halatang ayaw din ni Bastian na lumapit siya. Isang tingin lang niya sa magulong buhok ni Kaia, tapos umiwas na siya ng tingin na halatang inis.
Kinuha niya ang sigarilyo mula sa bulsa ng pantalon niya, kumuha ng isa, at bago pa niya sindihan, maagap na inabot ni Menard ang lighter sa kanya.
"Salamat."
Hawak ang sigarilyo sa pagitan ng mga daliri, humithit si Bastian at unti-unting kumalat ang usok.
Tahimik lang na nakatayo si Kaia sa harap niya, nakatitig sa pulang-pulang dulo ng sigarilyo niya na kitang-kita sa dilim.
Noong mga nakaraang taon, noong hiningi niya ang diborsyo kay Bastian...
Hindi ito nagwala, kundi nag-yosi lang nang nag-yosi.
Noong gabing iyon, parang may butas na sinunog ng pulang dulo ng sigarilyo sa kadiliman, at nagtanim din ito ng pilat sa puso niya...
"Nabalitaan ko magaling si Miss Quintos sa pole dancing. Gusto mo bang sumayaw para kay President?" hindi halos maalis ni Menard ang tingin kay Kaia.
Para sa isang babaero gaya niya, laging may kakaibang dating ang isang babaeng hindi pa niya nakukuha.
"Kalokohan. Hindi ako interesado sa mga babae sa entertainment industry." Diretsahang tinanggihan ni Bastian ang mungkahi ni Menard.
Tahimik na lumingon si Kaia. Hindi niya alam kung tinutulungan siya ni Bastian o talagang sinasabi lang nito ang totoo.
Alam niyang wala na siyang karapatang umasa. Nasaktan niya si Bastian noon, at ngayon, ito na ang karma niya.
Hindi niya ito sinisisi, pero nasasaktan pa rin siya sa malamig na pakikitungo nito. Sa huli, nawala sa kanya si Bastian, ang lalaking minahal siya ng buong puso noon.
"Mr. Gonzales, tungkol sa batch ng mga medicinal plants, ano sa tingin mo?" Hinithit ni Bastian ang sigarilyo niya, seryosong binago ang usapan.
Nakahinga nang maluwag si Kaia nang hindi na siya tinitingnan ng dalawang lalaki.
Tahimik siyang umupo sa tabi ni Bastian at nagsalin ng alak sa kanya ng mahigit kalahating oras. Hanggang tumayo na si Bastian para umalis.
Tumayo rin siya at nagplanong sumabay para makalayo. Pero mabilis na inutusan ni Menard ang mga bodyguard niya para harangin siya.
Sabay, lumingon si Bastian at tinignan siya nang may biro sa mata, "Miss Quintos, gusto mo ba akong samahan ngayong gabi?"
"Hindi ko gusto..."
Umiling si Kaia. Ang gusto lang niya ay makatakas.
"Kung wala kang balak, manatili ka na lang dito."
Alam ni Bastian na gusto lang ni Kaia gumamit ng koneksyon niya para makatakas kay Menard. Kung papayag siya, depende sa trip niya.
"Luisa, samahan mo si Mr. Alejo palabas."
Alam din ni Menard ang plano ni Kaia, kaya si Luisa na lang ang pinasama niya kay Bastian. Pagkababa ni Bastian...
Tumayo si Menard at itinulak si Kaia sa sofa.
"Kaia, bumagsak ka na sa pagbebenta ng katawan sa club, nagpapakainosente ka pa?"
Habang minumura siya, binubuksan na ni Menard ang sinturon niya. Ang second floor ay pribado at hindi basta pinapasok ng iba. At kahit may makakita, wala siyang pakialam.
"Mr. Gonzales, maawa ka naman." Tumingin si Kaia sa mga bodyguard na nakaabang sa paligid. Nanginginig siya sa takot.
"Eh kung ayaw ko?"
Tinitigan ni Menard ang inosente niyang mukha. Wala naman siyang balak patayin ito.
Gusto lang niya paglaruan si Kaia para makaganti.
"Mr. Gonzales, gusto mo ba akong itulak sa kamatayan?"
Hindi na rin talaga gustong mabuhay ni Kaia. Noong hiniwalayan niya si Bastian, para na rin siyang namatay. Kung hindi niya nalaman na buntis siya noon, baka matagal na siyang sumuko.
"Bakit ang tapang mo pa rin?"
Napangisi si Menard at nagliwanag ang mga mata niya sa kalokohan. Ayaw niyang dumugo o masaktan siya, kaya nag-isip siya ng ibang paraan...
Pinakuha niya ng isang bote ng 52 percent vodka.
"Ganito na lang, ubusin mo 'tong bote, tapos quits na tayo. Ok ba?"
"Totoo ba ang sinasabi mo?"
Hindi niya lubos na pinaniwalaan si Menard, pero wala siyang choice kundi makinig.
Bawat segundo ng pag-antala, mahalaga.
At baka, umaasa pa rin siyang babalik si Bastian.
"Gonzales ang apelyido ko, kaya marunong akong tumupad. Inumin mo 'yan, palalayain kita." seryosong sabi ni Menard.
"Sige, pumapayag ako."
Lumingon si Kaia sa direksyon ng hagdan, pero wala pa rin si Bastian, kaya kinuha niya ang bote at uminom ng dalawang malalaking lagok.
Bago siya pumunta, uminom siya ng gamot pampalakas para hindi agad tamaan.
Kaya kahit malakas ang vodka, hindi siya basta mawawalan ng malay.
Pero hindi niya maintindihan. Pagkalipas lang ng sampung segundo, parang naglalagablab ang buong katawan niya.
May kakaiba. Nilagyan niya ba ako ng droga?
Nataranta siyang tumingin kay Menard, "Anong nilagay mo sa alak?"
"Kaia, malas mo at napunta ka sa akin." Ngingisi-ngising sabi ni Menard habang binobosohan siya ng tingin.
"Ikaw!" Nanlumo si Kaia at umatras.
Napagtanto niyang hindi siya makakatakas kay Menard, kaya nakaramdam siya ng matinding lungkot.
"Kaia, kung susunod ka lang, hindi kita papatayin."
Kanina pa siya pinagnanasaan ni Menard, at ngayon, hindi na niya mapigilan ang sarili.
Parang hayop siyang sumunggab kay Kaia sa sofa at marahas na pinunit ang manipis na bunny girl outfit niya.
Tinitigan lang siya ni Kaia nang malamig, parang nakatingin sa isang patay na tao. Nang dumampi ang labi niya sa pisngi niya, biglang hinampas ni Kaia ang bote ng alak sa batok niya.
Narinig ang malakas na "plak!"
Bumuhos ang matapang na alak sa sugat ni Menard, kaya napasigaw ito sa sakit at natumba sa sahig.
"Ahhh!"
"Lintik ka, papatayin kita!"
Galit na galit si Menard.
Mabilis siyang sumigaw sa mga bodyguard.
"Anong tinitingnan n'yo diyan? Hawakan n'yo 'tong malanding 'to, bababuyin ko siya ngayon din!"
Hawak pa sana ni Kaia ang duguang bote, pero madaling inagaw ito ng bodyguard at pinusasan siya sa likod, pilit siyang pinaluhod sa sahig.
Halos dumikit ang mukha niya sa malamig na sahig, pero ngumiti pa rin siya ng mapait, "Menard, kahit mamatay ako, hindi ako papayag sa'yo."
"Lintik ka, kahit patay ka na, babuyin pa rin kita."
Pagkatapos makabawi ng lakas si Menard, mabilis na tinanggal ang sinturon niya sa harap niya.
"Mr. Gonzales, sana hindi kita naistorbo?"
Biglang narinig nila ang malamig na boses ni Bastian mula sa may corridor.
"Mr. Alejo?"
Huminga nang malalim si Menard, pinunasan ang duguang ulo niya.
"Mr. Alejo, 'tong babae na 'to sinaktan ako. Papatayin ko na lang muna siya, saka na natin pag-usapan ang negosyo."
"Hinahanap ko lang ang cellphone ko."
Hindi pinansin ni Bastian si Kaia na nakaluhod sa sahig, lumapit siya sa booth at kinuha ang cellphone niya sa pagitan ng mga sofa.
Nagliwanag ang mga mata ni Kaia nang makakita ng pag-asa. Ginamit niya ang buong lakas niya at sinaksak ang paa ng bodyguard gamit ang matalim na bagay na nakatago sa kamay niya.
Napaurong ang bodyguard, kaya nakawala siya. Nagmadali siyang gumapang papunta sa paanan ni Bastian. Mahigpit niyang niyakap ang binti ng lalaki.
"Bastian, iligtas mo ako!”
***
"Yenna, okay ka lang?""Okay lang ako.""Nasan ka? Pupuntahan kita.""Nasa bahay ako ni Flint. Huwag kang pumunta.""Pinilit ka ba niya?"Agad siyang tumayo, nagbihis at lumabas, "Bastian, ihatid mo ako. Pupuntahan ko si Yenna.""Hindi niya ako pinilit. Gusto ko rin siya."Nakuha ni Yenna ang role na gusto niya, at may gusto rin siya kay Flint. Pero hindi niya matanggap ang lifestyle nito na puro inom at party.Ngayong gabi, tinanong lang niya ito kung bakit hindi siya sinagot kanina, pero sinigawan lang siya nito at lumabas."Totoo?"Huminto si Kaia, kalahating nagdududa."Oo, totoo.""E bakit umiiyak ka?""Hindi ako umiiyak. May sipon lang ako kaya barado boses ko."Nalilito si Yenna. Dati, hindi siya umaasa sa lalaki para sa future niya. Pero ngayon, parang totoong nahulog na siya kay Flint."Okay, magpahinga ka na."Pagkababa ng tawag, bigla niyang tinignan si Bastian nang masama. "Totoo ba ‘yung sinabi mo? Anong ginawa ni Flint sa kanya?""Paano ko naman malalaman...""E di tanun
Chapter 120"Ayokong magpa-check up." Ayaw ni Kaia na malaman ni Bastian na may malubha siyang sakit at malapit na siyang mamatay.Gusto niyang manatili siyang malusog at maganda sa paningin nito. Kahit umalis siya, gusto niya tahimik lang.Sabi nila, sa huling yugto ng sakit, sobrang pumapayat ang tao at dumaranas ng sobrang sakit sa iba't ibang bahagi ng katawan. Ayaw niyang masaktan si Bastian."Sumunod ka na lang." Hindi siya binigyan ni Bastian ng pagkakataong tumanggi.Matagal na niya itong pinag-isipan. Sinabi ni Kaia na nakita niya si Daniel kahapon, pero kahapon, bukod sa pagpunta sa ospital, abala siyang ayusin ang mga plano sa kumpanya.Ibig sabihin, malamang na nagkita sila ni Daniel sa ospital. Nagkita sila sa ospital. Anong nangyari at parang may tinatago si Kaia, na parang may hawak si Daniel laban sa kanya?Isang posibleng paliwanag—baka may sakit siya, o baka buntis. Kahit ano pa 'yon, hindi niya ito sasabihin kay Bastian."Mayumi, pwede bang huwag mo na akong itinata
Unconscious na si Cooper nang isakay siya sa kotse.Sa lagay niyang ‘yon, wala na siyang kakayahang iligtas ang sarili niya.“Baka hindi ako makauwi ngayong gabi. Uminit na masyado ang isyu, kailangan kong kontakin ang PR department para sa emergency na damage control.”“Mag-ingat ka.”Ang nasa isip ni Kaia, ngayong nailigtas na si Cooper, malamang kailangan na niyang umarte bukas at putulin ang engagement sa harap ng lahat.Isa na lang sa anim na taong nasa video ang hindi pa natatagpuan.Magaling daw magtago 'yung taong 'yon, at baka ni si Cooper ay hindi siya nakikilala.At tungkol sa video, malamang hindi na niya makukuha ‘yon.Sa sitwasyong ito, wala nang silbi ang kasal niya kay Cooper...Kinabukasan ng umaga, habang papunta sa ospital si Kaia, narinig niya ang balita na si Cooper ay pinaghihinalaang pumatay ng isang business partner.Kung mapapatunayan ito, posibleng mahatulan siya ng bitay.Para mailigtas ang Huanyu Group, pansamantalang tinanggal si Cooper bilang executive pr
Chapter 119Gloomy ang mukha ni Bastian at biglang lumamig ang aura niya.Tinulak niya si Daniel sa gilid at malamig na sinabi, "Kung ganun kalakas ang desire ni Mr. Daniel na umarte, bakit hindi ka na lang mag-perform sa National Theater?"“Wag mo siyang galawin!” Nagmamadaling lumapit si Daniel matapos makatanggap ng balita.Napatingin siya sa mga pasa sa binti ni Kaia na hindi masyadong natakpan, at mas lalo siyang nag-alala. “Okay ka lang ba? May masakit ba sa katawan mo?”Nahihiyang pinagkrus ni Kaia ang mga binti niya at mahina niyang sagot, “Mr. Daniel, ayos lang ako.”“Kailangan mo bang dalhin kita sa ospital?” Tanong ni Daniel, halatang takot na baka ma-trigger pa lalo ang lagay ni Kaia. Kita sa mga mata niya ang pag-aalala.“Hindi na, ayos lang ako.”Umiling si Kaia at palihim na kumindat kay Daniel, natatakot na baka masabi nito ang sikreto niya.Nakita ni Bastian ang buong eksena nila, at agad nawala ang magandang mood niya.Binuhat niya si Kaia at nilampasan ang tanong-ta
Pero ngayon, kahit tawagan pa niya si Bastian, hindi na ito aabot sa oras.Bahala na, kung talagang wala nang ibang paraan.Kailangan niya na lang tawagan si Bastian at sabihin ang huling habilin niya."Kaia, sino pa ang gusto mong tawagan sa ganitong oras?"Pero bago pa man tuluyang makausap si Bastian, lumapit na sa kanya ang dalawang lalaking nasa kotse.Agad nilang inagaw ang cellphone sa kamay niya.Isa pa ang humawak sa braso niya at pilit siyang ibinalik sa loob ng sasakyan."Wag niyo akong patayin! Hindi lang ako ang target ni Cooper, pati kayo rin!""Pakawalan niyo na ako, please? Siguradong may bomba o kung ano man sa loob ng kotse. Kapag pumasok tayo, sabay-sabay tayong mamamatay."Alam ni Kaia na hindi niya mapapakiusapan ang dalawang lalaking ito, dahil kapag pumayag si Cooper sa kasunduan nila, masyadong malaking benepisyo ang makukuha nila.Pero sa ganitong sitwasyon, kahit konting pag-asa lang, kailangan niyang subukan."Malapit ka nang mamatay pero sinusubukan mo pa r
Chapter 118"Cooper, anong meron?" Kabado si Kaia habang mabilis ang tibok ng puso niya.Simula pa lang nung nakita niya kung sino ang dalawang tao sa mesa, alam na niyang delikado ang gabing ‘to.At dahil wala pa rin si Bastian hanggang ngayon, mas lalo siyang nalito at nawalan ng pag-asa.Pinapasara ni Cooper ang pinto ng private room sa bodyguard. Lumapit siya, hinila si Kaia pabalik sa mesa, pinuwersa siyang paupuin ulit sa tabi niya habang mahigpit na hinahawakan ang balikat nito."Cooper, kailangan kong pumunta sa CR. May mantsa kasi sa damit ko."Pinilit ni Kaia na magmukhang kalmado, pero di niya namalayang nakakapit na pala siya sa basang parte ng kwelyo niya."Inumin mo muna 'yan, saka ka pumunta."Malamig ang tingin ni Cooper habang nilalagyan ulit ng gatas ang baso at iniabot sa kanya.Alam ni Kaia na hindi siya makakatakas. Kaya para hindi siya piliting painumin ni Cooper, nanginginig niyang kinuha ang baso at kunwaring uminom ng kalahati.Hindi naman siya masyadong pinan