CHAPTER 12

"Alam kong may tiwala ka sa akin. Hindi ka naman siguro sasama kung hindi ka nagtitiwala," dagdag pa niya na ikinangiti ko nalang. Akala ko nadama na niya na humahanga ako sa kaniya.

"May pagdududa noong una pero mukha ka namang hindi gagawa ng masama kaya pinagkatiwalaan na kita kaagad," pagpapaliwanag ko bago tuluyang pinakawalan ang isang ngiti.

"Normal lang naman na magdu"

Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil biglang nag-ring ang cellphone niya na agad naman niyang kinuha mula sa bag niya. Biglang napuno ng pagtataka ang isipan ko kung sino ang tumatawag hanggang sa...

"Bakit ho, Mang Driel?" wika ni Blue matapos sagutin ang tawag. There must be something.

Tumango-tango lang si Blue habang nagsasalita si Mang Driel. Hindi naka-loud speaker kaya hindi ko rin gaanong maintindihan kung ano talaga ang pinag-uusapan nila. Hindi ko rin intensiyon na makinig sa usapan nila kaya lumayo na muna ako matapos niyang sagutin ang tawag at nang matapos kong malaman na si Mang Driel