Chapter 7

Madeline's P. O. V.

Nagising ako nang may marinig akong sigaw, natatandaan ko ang boses nito at ang pagkakakilanlan. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko pero hindi ako kumikilos. Nakita ko si Raven na nakatayo habang nakasandal sa bukas na pintuan. Nakatapat ang cellphone niya sa kaniyang tenga.

"That's why I told you to study hard," aniya sabay kamot sa kaniyang batok.

Mukhang galit ito, base sa tono ng boses niya at sa pagkakasalubong ng mga kilay niya. Although halos araw-araw naman magkasalubong ang kilay niya.

"Reasoning won't make you grow. Kung ano-ano pa sinasabi mo when you already knew that you did something wrong, why can't you just accept it?" 

Taimtim akong nakinig sa kaniyang sermon, I wonder kung sino ang kausap niya. Parang halos lahat ng nakakausap niya cold siya. Pwera pala kala Mommy at Daddy, palibhasa may kailangan.

<