EP28 มุมอ่อนแอ

วันต่อมา

Andre : เจอกันพรุ่งนี้ที่กาสิโนของมึง 

Austin : สงสัยอยากตายถึงกล้าไปถิ่นกู

Andre : ถ้ากูกลัวตายกูคงไม่ไปว่ะเพื่อน

Austin : กูไม่เคยนับมึงเป็นเพื่อนครับไอ้ควาย

มาเฟียหนุ่มตัดสินใจกดส่งข้อความนัดเจอเพื่อนเก่าเพื่ออยากเคลียร์ใจหลังจากที่ได้รับรู้ข้อมูลจากลูกน้องคนสนิทมาเมื่อช่วงสายๆ ของเมื่อวาน

"ไปเตรียมรถกูจะไปคาสิโนเพื่อนเก่ากู" เขาต่อสายตรงหาลูกน้องคนสนิทที่เพิ่งได้รับมอบหมายให้มาดูแลหญิงสาวผู้เป็นที่รักของเขา

[ครับนายใหญ่]

พูดจบมาเฟียหนุ่มก็เดินออกนอกห้องทำงานไปกับนักฆ่าคนสนิทโดยที่มอบหมายให้เคอาร์ดูแลหญิงสาวคนรักในช่วงที่เขาไม่อยู่

"ดูแลเมียกูอย่าให้คลาดสายตา"

"ครับนายผมจะดูแลนายหญิงด้วยชีวิต" มือขวาคนสนิทรับคำสั่งด้วยสีหน้าที่สัญญาว่าจะดูแลด้วยชีวิตของตัวเอง

@black casino

"มึงมีอะไรถึงกล้ามาเหยียบจมูกกูถึงที่นี่" (จมูกเสือนะ) น้ำเสียงเหี้ยมเกียมตอบกลับอดีตเพื่อนรัก เมื่อเดินเข้ามาถึงก็มีเสียงที่ต้อนรับเขาด้วยความกระแหนะกระแหนแต่เขาหาสนใจ

"กูไม่คิดว่ามึงจะต้อนรับจนลูกน้องกูต้องเลือดตกยางออกขนาดนี้" น้ำเสียงกวนบาทาตอบกลับเขาด้วยความไม่เกรงกลัวต่อสายตาทรงอำนาจของตำแหน่งมาเฟียใหญ่ของอดีตเพื่อนรัก

"มึงจะพูดอะไรก็รีบพูดกูไม่อยากจะเสวนากับคนไม่มีสมอง ไม่สิควาย" มาเฟียหนุ่มผู้เป็นอดีตเพื่อนรักเหยียดยิ้มเย้ยหยันเมื่อทั้งสองมาเฟียคุยกันบนดาดฟ้าของกาสิโน

"พวกมึงออกไปก่อน" มาเฟียหนุ่มบอกกับลูกน้องตัวเองเสียงเรียบนิ่งเพราะวันนี้เขาต้องการเคลียร์ใจกับอดีตเพื่อนรักแบบส่วนตัว

"ออกไปก่อนถ้ามีอะไรกูจะเรียก" มาเฟียหนุ่มหันมาพูดกับลูกน้องคนสนิทที่เปรียบเหมือนน้องชายด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเช่นกัน

"จะดีหรอครับ" ธามส่งสายตาข่มอดีตเพื่อนเจ้านายด้วยความไม่ไว้วางใจ

"อืม กูสั่งก็ไป ถ้ามีอะไรกูจะเรียก" น้ำเสียงเริ่มเปลี่ยนไปจนอีกคนสัมผัสได้

"ครับนายใหญ่" ก่อนเดินออกไปธามไม่รีรอส่งสายตาเชือดเฉือนกลับไปให้มาเฟียหนุ่มอีกคน

"เฮ้ยหาผู้หญิงให้มันสักคนสองคนดิ เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้นมา แม่งกวนตีนกูฉิบหาย" ออสตินหันไปพูดกับลูกน้องคนสนิทของเขาด้วยความไม่พอใจเพราะตั้งแต่เข้ามาไอ้นักฆ่าคนนี้แม่งกวนตีนไม่เลิก

อยากตะบันหน้าหล่อๆ มึงนัก!

"กูรู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว เป็นกูแหละที่โง่เหมือนที่มึงว่าหลงผู้หญิงจนไม่เชื่อใจเพื่อนที่ร่วมสาบานกันมาตั้งแต่เด็กๆ" มาเฟียหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด

"กู..ขอโทษ" เขาพูดออกมาจากใจจริงหลังจากที่เพิ่งได้รับรู้ว่าเพื่อนรักจัดการผู้ที่สร้างเรื่องทุกอย่างขึ้นมาเพื่อให้เขาทั้งสองคนทะเลาะกัน

"มึงนี่นะจะขอโทษกู?" อดีตเพื่อนรักแทบจะไม่เชื่อหูตัวเองเพราะเขาก็ไม่คิดว่าอองเดรจะขอโทษใครง่ายๆหากคนคนนั้นไม่ใช่คนที่อองเดรแคร์ความรู้สึก

"กูขอโทษที่เข้าใจมึงผิด เพื่อนรัก" มาเฟียหนุ่มหันหน้ามาหามาอดีตเพื่อนรักด้วยสายตาที่แดงก่ำคล้ายคนจะร้องไห้

".." ออสตินอึ้งไปเลยไม่คิดว่ามาเฟียอย่างมันจะร้องไห้ออกมาไหนว่าไม่อ่อนแอแล้วไงวะ ไหงมาเป็นเด็กสามขวบแบบนี้

"กูยังมีโอกาสเรียกคำๆ นี้ได้ใช่มั้ย" เขารู้สึกใจหายเมื่อเห็นทีท่าของเพื่อนนิ่งเฉยไร้ความรู้สึก 

แต่ไม่ใช่ เพราะอีกฝ่ายกำลังอึ้งต่างหาก

"เห้ยๆๆ ไอ้ลูกหมา อย่าร้องดิวะมึงอย่ามางอแงใส่กูมึงไม่น่ารักไอ้ควาย" ออสตินทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นเพื่อนรักร้องไห้ออกมาราวกับเด็กอนุบาล

"ฮึก มึงให้อภัยกูแล้วใช่มั้ย ไอ้เสือเหี้ย" เขาร้องไห้หนักกว่าเดิมเมื่อรับรู้ว่าเพื่อนให้อภัยตัวเองแล้วหลังจากที่ได้ยินสรรพนามที่เคยเรียกกันเมื่อสมัยเรียน

"เออ ไหนๆมึงก็รู้ความจริงแล้วกูจะโกรธมึงทำไมไอ้ลูกหมาขี้แยจริงๆเลยมึงนี่" ออสตินเดินเข้ามาโอบกอดเพื่อนรักที่ร้องไห้เหมือนลูกหมา 

แต่ก่อนอองเดรไม่ใช่ผู้ชายแบบที่ทุกคนเห็นหรอก สมัยเรียนตอนที่อองเดรย้ายมาใหม่ๆ โดนเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งสารพัดจนเขาคอยปกป้องและคบเป็นเพื่อนมานานหลายปี 

ส่วนที่อองเดรเรียกเขาว่าเสือ แต่ก่อนเขานี่แหละเสือผู้หญิงตัวจริงควงสาวเป็นว่าเล่น 

และเหี้ยคือตอนที่เทไอ้ลูกหมาไปนอนกับสาวเพราะนัดกันว่าจะไปดื่มเหล้าและมันก็โทรมาถามว่าจะถึงตอนไหนก็ช่วงที่เขาเอากับสาวอยู่ 

จนได้ฉายาว่าไอ้เสือเหี้ยจนถึงทุกวันนี้...  

และสายเสือมันก็สิ้นลายเมื่อเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่มาเปลี่ยนใจเขาไปตลอดกาล ซาเฟียร์

"นาย!!" นักฆ่าคนสนิทรีบวิ่งเข้ามาเมื่อเห็นว่าทั้งสองเหมือนจะฆ่ากันก็ตกใจวิ่งเข้ามาชักปืนเล็งใส่ออสตินทันทีด้วยความตกใจ

"เห้ยๆ ใจเย็นไอ้หนู" ออสตินรีบผละตัวออกชูมือขึ้นเหนือศีรษะทำสีหน้ากวนตีนใส่อีกฝ่าย

"มึงจะทำอะไรนายกู!" พูดจบก็พร้อมเข้าจู่โจมเตรียมเข้าประชิดตัวออสตินแต่ก็โดนเจ้านายหนุ่มห้ามเอาไว้เสียก่อน

"ตกใจเป็นกระต่ายตื่นตูมไปได้ นี่เพื่อนรักกู พอๆ เลิกหาเรื่องกันได้แล้ว" มาเฟียหนุ่มพูดด้วยสีหน้าละห่อเหี่ยหัวใจด้วยความเป็นเด็กของธาม แต่เป็นเด็กใช่ว่าจะด้อยประสบการณ์

"..." "อะไรนะครับผมขออีกที" ลูกน้องหนุ่มทำสีหน้ามีไม่เข้าใจในคำพูดของเจ้านายหนุ่ม

"นายจะเป็นเพื่อนกับมันจริงๆ หรอครับ" พูดพรางทำหน้าไม่พอใจใส่อีกฝ่าย

"ทำไมไอ้หนู เป็นเพื่อนกับกูมันไม่ดีตรงไหน" ออสตินที่เริ่มจะเอาจริงก็เดินเข้ามาเพื่อจะหาเรื่อง

"พอๆ พวกมึงจะกัดกันทำห่าอะไร กูจะกลับไปหาเมียแล้วอยู่กับพวกมึงมีแต่เรื่องปวดหัว" มาเฟียหนุ่มทำหน้าเบื่อหน่ายรีบเดินออกไปเหลือไว้เพียงแค่ออสตินและลูกน้องของตัวเองที่กำลังจะกัดกันในอีกไม่ช้า

"ไอ้เหี้ย กูยังพูดไม่จบ มึงจะมาเดินหนีกูแบบนี้ไม่ได้ไอ้ห่ายังคุยกันไม่จบเลย" เสียงของออสตินตะโกนตามไล่หลังเขา

"กูจะกลับไปหาเมียเมียกูท้องอยู่ไอ้เหี้ย" มาเฟียหนุ่มชูนิ้วกลางใส่เพื่อนรักและเดินออกมาขึ้นรถที่จอดรออยู่ตรงหน้าคาสิโน