INTRO

INTRO

 ณ สถานบันเทิงย่านใจกลางเมืองที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวยามราตรียอดฮิตของเหล่านักท่องราตรีและเป็นสถานที่เที่ยวยอดฮิตของเหล่าบรรดานักศึกษามหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในแถบนี้

 แสงไฟหลากสีสันสลับไปมาสาดส่องไปทั่วผับ สร้างบรรยากาศครึกครื้นและดึงดูดให้เหล่าบรรดานักท่องราตรีขยับโยกตัวไปมาตามจังหวะดนตรีอันเร้าใจ เสียงบีทหนักหน่วงกระหึ่มดังสลับแทรกด้วยเสียงของดีเจที่กำลังบิ้วอารมณ์อย่างสนุกสนานไปตามเพลง ส่งผลให้หนุ่มสาวต่างพากันโยกย้ายอย่างเมามัน ยิ่งค่ำคืนดำเนินไปนานเท่าไหร่ ความสนุกสนานก็เพิ่มขึ้นไปตามปริมาณแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดของพวกเขา

ณ โซนวีไอพี ชั้นสองของผับ 

พายุ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวกับดาราในซีรีส์จีน ผมสีน้ำตาลถูกเสยขึ้นเล็กน้อยแต่แฝงความเซ็กซี่ กรามคมชัดเด่น ดวงตาคมกริบน่าค้นหา ดูรับกับคิ้วเข้มคมที่พาดเฉียง เขาเป็นคนมีเสน่ห์ ยิ่งบวกกับรอยยิ้มมุมปากที่ประดับบนใบหน้าหล่อ ส่งผลให้บรรดาสาว ๆ ต่างพากันจ้องมองเขาอย่างเคลิบเคลิ้ม

เขากำลังยกแก้วเครื่องดื่มน้ำสีอำพันขึ้นมาดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างสบายอารมณ์ ท่ามกลางสายตาบรรดาหญิงสาวที่กำลังส่งสายตาให้เขาอย่างยั่วเย้า

 และไม่เพียงแต่บรรดาสาวสวยรอบกายจากโต๊ะข้าง ๆ ที่พยายามส่งสายตามาให้ ทว่าในตอนนี้สมาร์ตโฟนเครื่องหรูของเขายังคงมีข้อความแจ้งเตือนจากบรรดาหญิงสาวที่เข้ามาขอไลน์เขาก่อนหน้าเข้ามาเป็นระยะ ดวงตาคมก้มมองข้อความตรงหน้าก่อนจะยิ้มมุมปากคล้ายกับจะพึงใจ แต่เขากลับเลือกที่จะโยนสมาร์ตโฟนลงบนตรงโต๊ะตรงหน้าอย่างไม่ได้ใส่ใจที่จะเปิดอ่านข้อความนับสิบที่เด้งเข้ามาแม้แต่น้อย

 เพราะ...สำหรับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่า  “เสือผู้หญิงอย่างพายุ”  ถ้าเขาคิดอยากจะเปิดอ่านก็ต่อเมื่อเขาอยากอ่าน แต่ถ้าเขาไม่อยากใส่ใจเขาก็อย่าหวังว่าจะเขาจะให้ความสนใจกับมัน

คนอย่างเขาพร้อมที่จะเลือกเล่นกับใครก็ได้ที่อยากเล่น สำคัญแต่ว่าคนอย่างเขาอยากจะเล่นด้วยหรือเปล่า

 ...

ภายใตัแสงไฟสลัวภายในผับ พายุ หันมาสนใจกับเครื่องดื่มสีอำพันในมือพลางหมุนแก้วไปมา ก่อนจะทอดสายตามองไปตรงหน้าท่ามกลางผู้คนที่พากันสนุกสนาน

 “ไอ้ไฟยังไม่มา?” เสียงจาก เพลิง เพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกับเขาเดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยถามถึงเพื่อนชายอีกคนที่ชื่อไฟ

ใบหน้าหล่อเหลาละสายตาจากแก้วเครื่องดื่มในมือแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองเพลิง เพื่อนชายที่เพิ่งเดินเข้ามาหา

 “แล้วมึงเห็นมันเปล่าล่ะ” 

 “สัส อย่ากวนตีน กูถามดี ๆ” เพลิงว่า พลางหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ

 “เอ้ากูกวนตรงไหนก่อน ก็มึงถามหามันทั้งที่มึงไม่เห็นมันนั่งอยู่ตรงนี้” 

 “ดี ๆ ดิไอ้สัส เดี๋ยวโบก” 

 โดนเพลิงด่ารอบสอง พายุถึงกับหัวเราะออกมาอย่างชอบใจที่ได้กวนตีนเพื่อนสนิทอย่างเพลิงที่มีนิสัยเย็นชาราวน้ำแข็งขั้วโลก

 “แล้วไอ้ไฟมันจะมาทำเหี้ยไร มันมีเมียก็อยู่กับเมียมันดิ” พายุไหวไหล่ พลางยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี

 “หึ สภาพ” เพลิงส่ายหัว พร้อมกับหัวเราะในลำคอให้กับเพื่อนชายอีกคนที่กำลังพูดถึงกัน

 ทั้งสามคนที่เอ่ยถึงพวกเขาคือ ไฟ เพลิง และ พายุ แก๊งหนุ่มฮอตวิศวะจากมหาวิทยาลัยKing ที่ใคร ๆ ในย่านมหาวิทยาลัยแถบนี้ต่างก็รู้จัก 

ไฟ เป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของสนามแข่งรถ Fire Speed Racetrack คนที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็นคนหยิ่งและเย็นชาที่สำคัญไม่เคยง้อผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ตอนนี้กลับหมดสภาพจากหนุ่มฮอตที่สาว ๆ ต่างคลั่งไคล้ กลายเป็นไอ้หมาโบ้ที่คอยวิ่งตามตูดผู้หญิงคนเดียวอย่างแฟนสาวที่ชื่อ  “มีอา” 

แต่ครั้นตอนนี้จะเรียกมีอาว่าเป็นแฟนสาวของไฟเต็มปากเลยทีเดียวก็ไม่ใช่ เพราะตอนนี้ไฟยังอยู่ในสถานะกำลังตามง้อเธอ สืบเนื่องจากวีรกรรมที่ไฟทำเอาไว้สาหัสสากรรจ์พอสมควร เลยใช่ว่ามีอาจะยอมใจอ่อนยกโทษให้กับไฟง่าย ๆ

 “มึงก็ไม่ต่างกับมันไอ้เพลิง พอกับกันกับไอ้ไฟ” 

 “พูดมากฉิบ มึงนี่” 

 “ว่าแต่ทำไมวันนี้ไม่เห็นมึงมากับเฟียร์?” 

คนที่พายุเอ่ยถึงคือ เฟียร์ สาวสวยและเป็นเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงคนเดียวของกลุ่ม ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างเฟียร์กับเพลิง กำลังอยู่ในสถานะ FWB โดยปกติสองคนนี้แทบจะไปมาไหนมาไหนด้วยกันตลอด แทบจะไม่เคยห่างกันเลยสักครั้ง เว้นแต่เฉพาะวันนี้

 “มันไปงานวันเกิดเพื่อน” เพลิงไหวไหล่ตอบด้วยท่าทีคล้ายกับไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนักทั้งที่แอบห่วงเธออยู่ลึก ๆ แต่ปากหนักและไม่ค่อยชอบแสดงออก ก่อนที่เขากระดกแก้วเหล้าเข้าปากอย่างไม่สนใจในสายตาของพายุที่มองเขาอยู่

 “อ่อ เลยแยกกันได้สักทีเนาะ” 

พายุไม่หยุดแซวเพื่อนซี้ ก่อนจะละสายตาจากเพลิง แล้วกวาดสายตามองไปยังด้านล่างของผับ ทันใดนั้นมุมปากหยักกลับยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก เมื่อสายตาของเขาไปสะดุดกับหญิงสาวที่เขาเพิ่งเอ่ยถึงพอดี

 “ที่ไหน?” พายุเอ่ยถามก่อนจะทิ้งสายตาจ้องไปยังเฟียร์เพื่อนสาวของพวกเขา

 “เสือกยิ่งกว่ากู” เพลิงเอ่ยพูดแกมเหน็บพร้อมกับยกแก้วน้ำเมากระดกดื่ม

 “ที่กูถามเพราะว่าโน้น ข้างล่างโน้น” พายุพยักพเยิดส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้เพลิงมองตามลงไปยังด้านล่างของผับ และทันทีที่เพลิงหันมองลงไปยังด้านล่างตามสายตาของพายุ เรียวคิ้วเข้มถึงกับขมวดเข้ากันด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

 “ไม่เห็นมันบอกกูว่ามาผับที่นี่” สายตาคู่คมหรี่ลง เมื่อมองเห็นเพื่อนสาวคนสนิทอย่างเฟียร์กำลังสนุกสนานอยู่กับเพื่อนอีกสามคนของเธอ

 “แม่ง!” เขาสบถออกมา ทว่าเมื่อหันกลับมาสบสายตาพายุ เพลิงกลับไหวไหล่เหมือนไม่ได้คิดอะไรมากมาย ทั้งที่ภายในใจกำลังรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

 “เออช่างมันเถอะ เฟียร์มันบอกกูแล้วว่ามาวันเกิดเพื่อน ปล่อยมันจอยกับเพื่อนมันสักวัน” 

 “หึ ช่างมัน? แต่สีหน้ามึงไม่เหมือนคนที่บอกว่าช่างมันว่ะ” พายุพูดติดตลกปนขำเล็ก ๆ เพราะเห็นสีหน้าของคนปากไม่ตรงกับใจ ที่คิ้วเข้มของมันแทบจะผูกเป็นโบว์ได้อยู่รอมร่อ

 “เรื่องของกูไหม” เพลิงเหล่สายตามองเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะถอนหายใจแล้วมองไปทางอื่น แต่ทว่าสุดท้ายสายตาก็ถูกดึงกลับมามองไปยังเฟียร์กับกลุ่มเพื่อนของเธออยู่ดี

…