Semua Bab Bad Engineer พิษรักร้ายวิศวะหวงรัก : Bab 1 - Bab 10

INTRO ณ สถานบันเทิงย่านใจกลางเมืองที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวยามราตรียอดฮิตของเหล่านักท่องราตรีและเป็นสถานที่เที่ยวยอดฮิตของเหล่าบรรดานักศึกษามหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในแถบนี้ แสงไฟหลากสีสันสลับไปมาสาดส่องไปทั่วผับ สร้างบรรยากาศครึกครื้นและดึงดูดให้เหล่าบรรดานักท่องราตรีขยับโยกตัวไปมาตามจังหวะดนตรีอันเร้าใจ เสียงบีทหนักหน่วงกระหึ่มดังสลับแทรกด้วยเสียงของดีเจที่กำลังบิ้วอารมณ์อย่างสนุกสนานไปตามเพลง ส่งผลให้หนุ่มสาวต่างพากันโยกย้ายอย่างเมามัน ยิ่งค่ำคืนดำเนินไปนานเท่าไหร่ ความสนุกสนานก็เพิ่มขึ้นไปตามปริมาณแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดของพวกเขาณ โซนวีไอพี ชั้นสองของผับ พายุ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวกับดาราในซีรีส์จีน ผมสีน้ำตาลถูกเสยขึ้นเล็กน้อยแต่แฝงความเซ็กซี่ กรามคมชัดเด่น ดวงตาคมกริบน่าค้นหา ดูรับกับคิ้วเข้มคมที่พาดเฉียง เขาเป็นคนมีเสน่ห์ ยิ่งบวกกับรอยยิ้มมุมปากที่ประดับบนใบหน้าหล่อ ส่งผลให้บรรดาสาว ๆ ต่างพากันจ้องมองเขาอย่างเคลิบเคลิ้มเขากำลังยกแก้วเครื่องดื่มน้ำสีอำพันขึ้นมาดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างสบายอารมณ์ ท่ามกลางสายตาบรรดาหญิงสาวที่กำลังส่งสายตาให้เขาอย่างยั่วเย้า และไม่เพียงแต่บรรดาสาวสวยรอ

ใบหน้าหล่อมองลงไปด้วยแววตาร้ายที่ยากจะคาดเดา บากิ คือหนึ่งในอริของพวกเขา ตั้งแต่ครั้งแรกที่เคยมีเรื่องกันดูเหมือนว่าบากิจะพุ่งเป้าหาเรื่องที่ตัวเขามากกว่าเพื่อนในกลุ่มคนอื่น ๆ และเคยมีเรื่องกันจนถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาลกันทั้งคู่ แต่เหตุผลเพราะอะไรนั้นเขาไม่รู้เลย ไม่รู้มาจนถึงทุกวันนี้ แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ คราวนี้คงถึงเวลาที่ต้องสะสางกันเสียที เนิ่นนานที่เขานั่งมองหญิงสาวที่ไม่ได้เจอมานานสลับกับคู่อริอย่างบากิที่นั่งอยู่ข้างกายเธอ มองภาพทั้งสองหัวเราะกันไปมาอย่างมีความสุข แต่อีกคนกำลังกัดกรามแน่นพร้อมกับยกกระดกดื่มแก้วในมือติด ๆ กัน ด้วยความรู้สึกหลากหลายกำลังถาโถมเข้ามาตั้งแต่เจอหญิงสาวคนที่เขาจ้องไม่ละสายตา และไม่นานทั้งหมดก็ลุกและเดินออกจากผับ พายุที่เห็นดังนั้นเขาก็รีบยกแก้วกระดกดื่มรวดเดียวหมดก่อนจะเดินตามออกไปเช่นกัน เมื่อเดินออกมาด้านนอกก็ไม่พบใคร ขายาวเดินออกไปเพื่อไปยังลานจอดรถใบหน้าหล่อนิ่งเรียบเมื่อคิดว่าเขาจะหาเธอไม่เจอแล้ว แต่ทว่า เมื่อเห็นเธอยืนอยู่ข้างกำแพงเพียงลำพังรอยยิ้มร้ายก็ผุดขึ้นที่มุมปาก เขารีบจ้ำก้าวเดินเข้าไปประชิดยังคนตรงหน้าอย่างไม่รีรอ “สุข

“สัส ที่กูเตือนไอ้เพลิงเพราะกูรู้ไง ว่าอย่าทำให้ผู้หญิงไม่พอใจ มึงดูกูเป็นตัวอย่างนะ กว่ากูจะตามง้อให้เมียกูจนใจอ่อนได้ เหนื่อยฉิบหาย” ไฟพูดไปส่ายหัวเบา ๆ เมื่อนึกถึงเรื่องที่เขากำลังใช้ความพยายามในการง้อมีอาแฟนสาวอยู่ “อ้าว มีบ่นเหนื่อยด้วย ดีงั้นกูจะฟ้องมีอาเรื่องที่มึงบ่นว่าง้อมีอาเหนื่อย” พายุหันไปยักคิ้วหลิ่วตาให้กับไฟทันที “สัสอย่านะเว้ยไอ้สัสพายุ กูก็แค่บ่นไปงั้น” คนที่จะโดนฟ้องรีบพูดแก้ตัวทันที จากคนอารมณ์ร้อนที่ไม่เคยยอมคนและกลัวใคร หลังจากที่ไฟได้รู้จักกับมีอา ก็แทบจะทำให้เขาแทบจะกลายเป็นคนละคนเลยก็ว่าได้“กลายเป็นไอ้ลูกหมาเลยนะมึง ฮ่า ฮ่า” ไม่วายที่พายุยังคงแซวไม่เลิก “หึ อย่าถึงตามึงบ้างแล้วกันไอ้สัสพายุ กูจะกระทืบซ้ำด้วย” “คนอย่างกู? หึ ไม่มีทาง” พายุยักไหล่เบา ๆ อย่างมั่นใจ เพราะเสือผู้หญิงอย่างเขาไม่มีทางอ่อนให้กับผู้หญิงคนไหนอย่างเด็ดขาด ที่แน่ ๆ ไม่มีวันเหมือนไอ้เสือสองตัวอย่างไฟกับเพลิงที่ตอนนี้กลายเป็นลูกหมาไปแล้วอย่างแน่นอนในขณะที่ทั้งไฟและพายุกำลังต่อล้อต่อเถียงกันอยู่ เพลิงที่นั่งนิ่งจ้องมองสมาร์ตโฟนมือถือก็เอ่ยขึ้น “คาบบ่ายอาจารย์ยกคลาสว่ะ พวกเราไปหาไอ้

จุดที่รถพลิกคว่ำอยู่ไม่ไกล แต่ตัวรถไถลจนไปชนกับขอบสนามและถึงแม้สนามค่อนข้างจะเซฟตี้พอสมควร แต่ก็ใช่ว่าจะไม่น่ากลัว เมื่อทั้งหมดวิ่งมาถึงตัวรถที่มีควันพวยพุ่งออกจากกระโปรงหน้ารถ กลับพบว่าเพลิงกำลังพยายามออกมาจากซากเครื่องยนต์อย่างทุลักทุเล“เพลิง!” เฟียร์แทบจะวิ่งเข้าไปหาด้วยอาการตื่นตระหนก ถึงจะรู้ว่าชุดที่ร่างสูงใส่ค่อนข้างเซฟตี้มากแค่ไหนแต่นั่นก็ทำให้เธออดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี โชคดีว่าสนาม Fire Speed Racetrack ค่อนข้างมีความพร้อม ทีมงานแพทย์สนามเข้ามายังจุดเกิดเหตุและดูแลผู้แข่งขันที่บาดเจ็บทั้งสองคันอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นอะไร โอเคดี” เพลิงบอกกับทีมแพทย์ที่เข้าไปดูแล“แน่ใจนะว่าไม่เป็นอะไร” เฟียร์มองดูอาการของอีกฝ่ายด้วยความห่วง พร้อมกับย้ำกับทีมแพทย์ให้ตรวจเช็กร่างกายให้เขาอย่างถี่ถ้วน“แค่มึนหัวนิดหน่อย” เพลิงตอบ“เดี๋ยวต้องส่งตัวไปโรงพยาบาลนะครับ เพราะต้องสแกนสมองหากพบอาการผิดปกติจะได้ดูอาการได้ทัน” แพทย์สนามบอกซึ่งมันก็จริง ต่อให้ร่างกายไม่มีแผลบาดเจ็บใด ๆ ก็ตามที แต่การที่รถพลิกคว่ำหลายตลบขนาดนั้นก็อาจส่งผลกระทบกระเทือนถึงสมองก็เป็นได้ ดังนั้นอย่างไรต้องส่งไปตรวจร่างกายอย่างถี่ถ

“เราโอเคแน่นะ?” อีกครั้งที่ความเป็นห่วงของพี่ชายถูกส่งออกมาด้วยแววตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนน้องสาวที่อ่อนแออย่างฉันอยากจะลุกขึ้นมาเข้มแข็งด้วยตัวเองโดยที่ไม่ต้องมีพี่ชายคอยปกป้องอยู่ตลอดเวลาแบบนี้ คิดได้ดังนั้นฉันเดินเข้าไปใกล้และจับที่แขนพี่บากิเบา ๆ ส่งสายตาบ่งบอกว่าฉันโอเคดี “น้องไม่เป็นไร ไม่ได้สนใจเรื่องในอดีตอีกแล้วค่ะ” น้ำเสียงที่หนักแน่นและแววตาจริงจังของฉันทำพี่บากิมองฉันนิ่ง “พี่ไม่อยากให้มันกลับมาวุ่นวายกับน้องอีก ไอ้พายุมันเลวเกินกว่าที่น้องสาวของพี่จะอยู่ใกล้” “เขาเจอน้องก็จริง แต่เขาคิดว่าน้องกับพี่เป็นแฟนกัน คงไม่กล้ามาวุ่นวายอะไรกับน้องมากหรอกค่ะ” “ดี ให้มันเข้าใจไปแบบนั้น ที่เหลือพี่จัดการเอง” พี่บากิเอ่ยเสียงเรียบ “แต่ถ้ามันทำอะไรเราอีกพี่ไม่ปล่อยมันไว้แน่ ว่าแต่น้องเถอะรีบกลับไปได้แล้วเดี๋ยวจะดึก” ว่าแล้วพี่ชายก็วนมาไล่ให้ฉันรีบกลับบ้านจนได้ “งั้นยูกิขอไปเก็บเสื้อผ้ามาเฝ้าพี่คืนนี้ก่อนนะคะ” ฉันเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะถ้าขืนยังคุยเรื่องนี้ต่อไปทั้งคืนก็ไม่จบแน่ “ไม่ต้องเฝ้าหรอก นี่ก็มืดแล้วกว่าจะไปกว่าจะมามันอันตราย พี่ไม่ได้เป็นอะไรมากอยู่คนเดียวได้ เรารีบ