EP 1 - แฟนเก่า

บรรยากาศภายในผับที่เต็มไปด้วยความครึกครื้นสนุกสนานของผู้คน ผิดกับเพลิงในตอนนี้ ที่เอาแต่นั่งทำสีหน้าบอกบุญไม่รับ เขาได้แต่มองลงไปด้านล่างมองเพื่อนสาวอย่างเฟียร์ไม่วางตา

 และในตอนนั้นเอง

 “ไอ้บากิ!” 

 อยู่ ๆ เพลิงก็เอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับชักสีหน้าไม่พอใจ ดวงตาคู่คมวาวโรจน์บ่งบอกถึงอารมณ์ที่กำลังโกรธ เพราะเมื่อเขามองลงไปด้านล่างกลับเจอกับบากิซึ่งเป็นคู่ปรับของพวกเขาที่กำลังเดินเข้าไปยังโต๊ะกลุ่มของเฟียร์กับเพื่อนสาว

 “อ้าวสัส มันมาทำไมวะ หรือมันมายุ่งกับเฟียร์ของมึงอีก” พายุรีบหันไปมองตามเพลิง

 ครั้งนี้เขาตั้งใจเพ่งมองไปรอบ ๆ โต๊ะของเฟียร์กับกลุ่มเพื่อน เห็นบากิกำลังเดินเข้าไปทักทายกลุ่มหญิงสาวด้วยท่าท่างสนิทสนม ก่อนที่เขาจะเห็นว่าบากิวางมือบนศีรษะหญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มที่นั่งหันหลังมาทางเขาอยู่นั่น

 แต่...เขาไม่รู้ว่าเธอคนนั้นคือใคร

 บรรยากาศเริ่มมาคุขึ้น เมื่อเพลิงได้แต่มองไปที่โต๊ะนั้นอย่างไม่วางตา

 “แม่งเฟียร์มันไม่เข็ด กูเคยสั่งห้ามว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้บากิ ได้! มันจะเอาแบบนั้นใช่ไหม” เพลิงกัดฟันกรอดทั้งที่ยังไม่ยอมละสายตา ส่งผลให้พายุที่เห็นท่าทีของเพื่อนหันไปตามสายตาของเพลิงพลางส่ายหัวเบา ๆ ทั้งที่เขาเองก็หงุดหงิดไม่แพ้กัน เพราะไม่ชอบหน้าคู่ปรับอย่างบากิเท่าไหร่นัก

 จนกระทั่งพวกเขาทั้งสองคนเห็นว่า ทั้งเฟียร์และบากิกำลังเดินตามกันออกไปยังด้านนอกผับด้วยกันสองคน ทันใดนั้นเพลิงก็ลุกขึ้นพรึบพร้อมกับเดินตามทั้งสองคนนั้นออกไปอย่างรีบร้อน!

 “หึ ไอ้หมาบ้าเอ้ย หึงห่าอะไรไม่เข้าเรื่อง” พายุหัวเราะในลำคอให้กับเพลิงอย่างนึกขำ เมื่อรู้ดีว่าสาเหตุที่เพื่อนชายหัวร้อนเดินออกไปเพราะอะไร และรู้ได้ทันทีว่าทั้งสองคนคงได้ตามไปเคลียร์กันยาวแน่

 แปลกที่เขาค่อนข้างจะมั่นใจและรู้นิสัยเฟียร์ดีว่าเฟียร์ไม่มองคนอื่นและไม่เคยมีใจให้คนอื่นนอกจากเพลิง ผิดกับเพลิงเพื่อนซี้ของเขาที่มักจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเฟียร์นอกจากสถานะ FWB แต่มักจะตามหึงเธอไม่เลิก 

 เมื่อเพลิงหายไปพักใหญ่ พายุเลยได้แต่นั่งดื่มเหล้าต่ออยู่เพียงลำพังคนเดียว เมื่อคิดว่าเพลิงคงไม่กลับมาแน่แล้ว เขาเลยตัดสินใจจะกลับเมื่อเริ่มรู้สึกเซ็ง ๆ ก่อนจะหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูเมื่อเห็นเวลาใกล้เที่ยงคืน จึงเรียกพนักงานมาเช็กบิล

 แต่ทว่าในตอนนั้นเอง

 ฟึบ!

 ไฟทุกดวงในผับปิดลงเหลือเพียงไฟสลัวพอให้มองเห็นทางและทันทีนักร้องประจำผับก็เปิดเพลงและร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ขึ้น

 พายุละความสนใจจากการเรียกพนักงาน และหันไปให้ความสนใจกับภาพเหตุการณ์ด้านล่างผับในตอนนี้ เขาเห็นบากิที่กำลังถือเค้กเดินเข้ามายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าหญิงสาวอีกคน!

 บากิไม่ได้ตามเฟียร์ไปอย่างที่เขาคิดในตอนแรก แต่กลับมายืนเสนอหน้าให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้?

 เขาคาดเดาและรับรู้ได้ทันทีว่า บากิน่าจะมีให้ความสำคัญและให้ความพิเศษกับผู้หญิงตรงหน้ามากกว่าเฟียร์ เพราะเขาเห็นมันยื่นเค้กให้เธอด้วยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยน พลางยกมืออีกข้างลูบศีรษะเธอเบา ๆ ไม่เพียงเท่านั้นเมื่อหญิงสาวเจ้าของวันเกิดยังรับเค้กจากมันแล้วเอาวางไว้ที่โต๊ะ ก่อนที่เธอจะโผเข้าไปกอดกับมันอีก 

 พายุยังคงมองเหตุการณ์ด้านล่างด้วยความสนใจ แม้เขาจะเห็นเธอคนนั้นเพียงแค่ด้านหลัง แต่ทั้งหุ่นและผมที่ยาวสลวยของหญิงสาวที่คลับคล้ายคลับคลาว่าเขาอาจจะรู้จัก ก็ทำให้พายุไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้

 “หึ แฟนมันสินะ แต่ว่าคุ้นฉิบหายเหมือนเคยเห็นที่ไหน” 

 อยู่ ๆ ความคิดความชั่วร้ายบางอย่างก็ผุดเข้ามา

 “หรือจะหาอะไรสนุก ๆ ทำดี” 

 รอยยิ้มร้ายที่ปรากฏยกขึ้นที่มุมปากหยัก พร้อมกับสายตาคมที่ยังคงจ้องคนทั้งคู่อย่างไม่ละสายตา ก่อนที่เขาจะต้องหุบยิ้มลงในทันที!

เมื่อหัวใจแกร่งเต้นระรัวขึ้นอย่างแรง ทันทีที่เขาได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวเจ้าของวันเกิดที่หันมาขอบคุณพนักงาน

 “ยูกิ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อคนที่เขาจำได้ไม่ลืม 

ภาพเธอและชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอสลับไปมา จากใบหน้าเรียบนิ่งกลับกลายเป็นสีหน้าเคร่งเครียด พายุกัดกรามแน่นอย่างไม่รู้ตัวเมื่อมองเธอยิ้มร่ามีความสุขให้กับชายตรงหน้า เพียงครู่เขาก็ปรับสีหน้าฉับพลันเป็นยิ้มร้ายเมื่อคิดอะไรได้

 “หึ คราวนี้ สนุกแน่”