Chapter Nineteen

VENIXE

DINALA AKO ni Miguel sa loob ng kaniyang opisina, sa kaniyang restaurant. Basang-basa ako dahil sa ulan. Iyong jacket niya ang pinahiram sa 'kin para hindi ako lamigin.

Nagpabili rin siya sa staff niya ng damit na pamalit ko sa isang mamahaling botique, katapat ng kaniyang restaurant.

"What happened?" tanong niya sa 'kin habang binabaan ang lamig ng temperatura ng aircon.

I just cried. Hindi ko magawang sabihin sa kaniya ang totoo. I heard him sighed.

"Is it about Alexander?" tanong niya sa 'kin ng hindi ako nagsalita.

Nakaupo siya sa katapat swivel chair na hinila niya sa harap ng couch na inuupuan ko. Yakap-yakap ko ang jacket niyang nakasuot sa akin habang umiiyak na nakatingin sa kaniya. I couldn't lie. I couldn't tell him either. I just want to release these heavy burdens inside of me.

Banayad niyang hinaplos ang pisngi ko. Napayuko ang sa ginawa niya at mariing napapikit. Bakit ang sakit? Bakit ang sakit-sakit nang