After namin magkaroon ng deal ay humiram ako ng phone kay Seigraine. I texted Pia's number. Good thing I memorized it. Nagpakilala lang ako sa kaniyang ako 'yon. Alam kong tatawag ito kaya hindi ko muna ibinalik kay Seigraine, mabuti na lang at mukhang walang pakialam ang lalaki kahit sirain ko pa 'to.
Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit pumayag ako sa sinabi niya. Hindi ako tumanggi at wala akong maramdamang pagsisisi sa naging desisyon ko. Maybe I was really that desperate to leave that I resorted to having a deal with Seigraine. Tulala ako habang nagluluto ng tanghalian. Mamaya ang alis namin, at simula kanina'y abala lamang si Seigraine sa pakikipagusap on phone. Ready na ang mga gamit niya habang ako'y walang kaisa-isang dala. I don't even have my phone. I left everything so my dad couldn't track me.I was in that state when my phone vibrated. Nakalimutan ko ng nasa ibabaw pala ito ng counter."Hello?""Ean! Ano? Nasaan ka? D'yos ko pinapahanap ka ng dad mo, kagagaling lang dito ng mga tauhan niya!" Halata ang kaba sa pagkakasabi niya at medyo pasigaw pa kaya bahagya kong naipikit ang isa kong mata."I know," kalmado kong sagot, pinapahiwatig sa kaniyang alam ko na."Oh e! Nasaan ka nga?!" tinapos ko ang pagluluto at sumandal na lang sa counter bago tumitig sa sahig. Hindi ko alam kung gusto ko bang sabihin sa kaniya kung asan ako o hindi na. Not that I don't trust her, kundi dahil nahihiya ako."Hoy! Aba sabihin mo sa akin naku talaga Ean ah!""I'm with Seigraine. Actuallly kaniya ang number na 'to.""Oh eh nakay Seigraine ka naman pala safe ka d'ya—ano?!" bigla kong nailayo ang phone ko sa tenga ko dahil sa sigaw nanaman niyang mas malakas compared kanina. Damn, hindi ko alam kung paano ko natatagalan kapag ganito siya. Mas kabado pa siya sa akin kahit ang totoo ay hindi na rin ako sigurado."Nasisiraan ka na ba ng bait?! Purdyos por pabor!? Anong kabaliwan ang naisip mo at d'yan ka pumunta?!""No choice, we made a deal.""At alam ko ng hindi maganda ang deal na 'yan, knowing Seigraine Harisson.""Yeah.""And what is it? Magsabi ka ng totoo, anong kapalit?!""I'll be his bedmate.""Potaena seryoso ka?!""Pia naman.""Jusko po, at pumayag ka pa talaga ha?! Parang hindi mo kilala 'yan?! My God, hihimatayin ako sa 'yo. College pa lang tayo girl ang dami-dami nang naikama niyan! Bakit sa dami ng lalaki si Seigraine pa?""I have no choice, saka wala naman akong pakialam kung marami na siyang naikama e." I felt something pinch my heart, ngunit inalis ko agad iyon sa isipan ko dahil hindi maganda ang dulot ng ibig sabihin noon."Harisson and Fross are rivals. Jusko, hindi ko kaya 'to.""Aalis kami ng bansa mamayang alas tres.""Ean, paalala lang ha—if you can't protect your body from him, please protect your heart. Don't you ever fall in love with a Harisson. Isang malaking gulo 'yon.""I promise I won't. Saka kapag nandon naman na sa New York makakahanap na akong trabaho, makakaalis na ako sa puder niya at doon ako magsisimula ulit. Makakahanap din ako ng lalaki na hindi magiging big deal ang virginity, makakahanap pa rin naman siguro ako ng lalaking tatanggap sa akin.""Good, don't forget to contact me okay?""Oo naman, thank you Pia ah.""Basta tandaan mo andito lang ako at tandaan mo rin ang mga bilin ko ah?" tumango ako na para bang nakikita niya ako. Nang makarinig nang mga yapak ay mabilis kong naibaba ang tawag at nagsimula ng maghain."Ean," marahan ko siyang nilingon ng hindi umiimik. When I met his blue eyes, he licked his lips first before he talked again. I handed him his phonen na kaagad naman niyang tinanggap at ibinulsa."When we arrive, pretend like you're my girlfriend in front of my cousin.""H-huh?""You need to act like my girl and not a bedmate, but only when my family's around.""Bakit?""Stop asking why and just do what I said." Masungit na sabi niya at tinalikuran na niya ako.Am I going to act as his girlfriend in front of his family? Bakit nga ba?Hanggang sa makarating kami sa private plane niya ay walang ibang laman ang isip ko kung ano ang dahilan bakit kailangan kong magpanggap na kasintahan niya.He stays silent the whole hour of our travel. Unti-unti akong inabutan ng antok at nakaramdam ng tila pagkapagod kaya agad rin akong nakatulog. Nagising lang ako ng isang malakas na tapik sa noo ko ang naramdaman ko."Aray!" sinamaan ko ng tingin ang gagong may gawa noon at nakasalubong ko ng tingin si Seigraine na wala manlang emosyon."You're so hard to wake. Hurry up, we're here." nauna na siyang tumayo kaya sumunod narin ako. Takot na baka mawala. Aba wala akong pera! Kaya kailangan nakikita ko siya."Seigraine," pagkuha ko sa attention niya dahil ang bilis-bilis niya maglakad ngunit hindi niya ako nililingon, nakakainis! Pinagmumukha niya akong aso na naghahabol sa master niya. Kulang na lang lagyan niya ng kadena ang leeg ko.Nahinto lang ako ng tumigil siya at pareho kaming napatingin sa isang placard na may pangalan niya at pangalan ko?Gulat ako ng lumapit kami sa kanila."Kuya! Welcome back!""Yeah.""Oh, she's is your girlfriend. Hi sweetheart, I'm Sergio. Just call me Gio, Seig's handsome younger cousin." mabilis niyang kinuha ang kamay ko at hinalikan, na kinagulat ko."U-uh, nice to meet you too. I'm Eras Analed. Ean na lang." Nagulat ako ng biglaang may kumuha ng kamay ko mula sa pagkakahawak ni Gio."Where's your car?" Gulat man sa inakto ng pinsan ay ngumisi lang ito."Halika na, baka makatanggap pa ako ng pasalubong, mula kay kuya." Natatawa nitong sabi bago nauna samin. Mabilis akong binitawan ni Seig ng sandaling tumalikod na ang pinsan niya. Napakahirap niya talagang intindihin.I was so distracted while looking at Seig. Kasalukuyan kaming nasa sasakyan at abala siya sa phone niya. He was biting his lips while browsing on his phone. Hindi ko alam kung bakit nakakaakit ang ginagawa niya. Napapansin kong hilig niya itong gawin."So! Gaano na kayo katagal ni kuya?" napalingon ako sa nag d-drive at hindi ko alam ang sasabihin."Why are you asking, moron?" pagsusungit ni Seig."Sabi ko nga tatahimik na.""Ilang taon ka na Ean?""Twenty-two.""Woah! Panganay ka lang pala sa akin ng one year," well halata naman na medyo bata pa siya pero akala ko'y magkaedad lang kami."Can't you just drive without asking my girl your nonsense questions?" Gusto kong matawa sa kasungitan ni Seig ngunit mas nangibabaw sa'kin ang kakaibang pakiramdam ng sabihin niya 'yon."Napakasungit!" nakarating kami sa isang napakalaking bahay at halos ngumanga ako roon."Is this your house, Seig?""Yeah.""Gosh! Ang laki!""Let's go in," nauna siyang pumasok at kasunod ako. Hindi na ako masyadong namangha sa loob dahil sanay naman ako.sa mga bahay na sing galante ng pagkakagawa dito. Sinundan ko sa Seigraine paakyat at pinapasok naman ako sa kwarto na pinasukan niya bago iyon nilock.Isa-isa kong hinubad ang longcoat at scarf na suot ko pati narin ang boots at pinanood niya lamang ako habang hinuhubad rin ang kaniya. We both hung our coats on the coat rack as I walked past him to see what was behind his curtain.Nag-i-snow sa labas, how I've love to witness white Christmas."I love New York! I feel so free!" walang pakundangan na sabi ko at walang pakialam kung naroroon si Seigraine. Nakangiti ko itong hinarap at unti-unting nawala ang ngiti ko ng mapansing nakatitig siya sa 'kin habang nakahalukipkip."I know, I've hated you before. But I am so thankful that I met you. Kung wala ka, 'di ako makakalaya sa bahay." mariin niya akong tinitigan."We made a deal, that's why." marahan akong lumapit sa kaniya at niyakap siya. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko gustong-gusto ko 'yong pakiramdam na niyayakap siya kumakalma ako at nagiging banayad ang tibok ng puso ko."Eras," namamaos ang boses niya na pagtawag sa pangalan ko.Why does it feel so special when he's calling my name? God, Ean, nababaliw ka na.Nagising ako ng makaramdam ng gutom. Halos di ko maigalaw ang katawan ko dahil bagay na nakadagan sa katawan ko. We both agreed to sleep for a while ago, para na rin makapagpahinga. Sa ilang oras kasi na binyahe namin, ay talagang nakakabagot.He's still asleep, kaya marahan lang ang ginawa kong pagkilos bago pumasok sa shower. Pagkatapos ay saka ako nagbihis ng damit at bumaba saglit. He has no maids, wala ba siyang balak mag-hire? O baka masyado siyang private person at ayaw niyang may ibang tao sa bahay niya."Oh, gising na kayo?!" Halos mapatalon ako ng may magsalita sa likuran ko."Gio, nandito ka pa pala?" akala ko kasi ay umalis na siya kanina. Saan naman kaya siya nagpunta kanina?"Yeah, aalis din ako mamaya, si kuya pala?""Nasa taas pa, natutulog. Baka mamaya gumising na rin 'yon.""You're Eras Analed Fross, right?" para akong nalagutan ng hininga sa tanong niya at walang imik na pumasok sa kusina. Sumunod siya sa akin at naupo sa harap ng table."Oo, hindi ba halata?""Well,
Nagising ako ng alas syete ng gabi. Bumaba ako saglit habang tulog pa si Seig at nagluto ng gabihan namin. Maya maya lang ay narinig ko na ang mga yapak niya papasok sa kusina kaya agad kong tinapos ang paghahain at hinubad na ang suot na apron."Don't wear undies when you're here." napatigil ako sa pag-upo dahil sa sinabi niya."A-ano? Gusto mo akong...""Yeah, I don't want you to wear undies." bigla akong pinamulahan sa sinabi niya."Seryoso ka?!""I am not good at joking," nakangising sabi niya bago nagsimulang kumain. Hindi nga siya nagbibiro, ayaw niya magsuot ng kahit ano bukod sa shirt at short. Gaano ba kahilig ang lalaking 'to?"Have you already found a job?" umiling ako."Mahirap pala rito makahanap, walang tumatanggap ng hindi pa graduate.""I can hire you," nanlaki ang mata ko sa sinabi niya."H-huh? Anong trabaho naman?""My assistant, wala na ang dati kong assistant, kaya sa ngayon, vacant pa 'yong posisyon. Ikaw ang gusto kong pumalit.""Pero wala naman akong alam gawin
Nagising ako ng alas syete ng gabi. Bumaba ako saglit habang tulog pa si Seig at nagluto ng gabihan namin. Maya maya lang ay narinig ko na ang mga yapak niya papasok sa kusina kaya agad kong tinapos ang paghahain at hinubad na ang suot na apron."Don't wear undies when you're here." napatigil ako sa pag-upo dahil sa sinabi niya."A-ano? Gusto mo akong...""Yeah, I don't want you to wear undies." bigla akong pinamulahan sa sinabi niya."Seryoso ka?!""I am not good at joking," nakangising sabi niya bago nagsimulang kumain. Hindi nga siya nagbibiro, ayaw niya magsuot ng kahit ano bukod sa shirt at short. Gaano ba kahilig ang lalaking 'to?"Have you already found a job?" umiling ako."Mahirap pala rito makahanap, walang tumatanggap ng hindi pa graduate.""I can hire you," nanlaki ang mata ko sa sinabi niya."H-huh? Anong trabaho naman?""My assistant, wala na ang dati kong assistant, kaya sa ngayon, vacant pa 'yong posisyon. Ikaw ang gusto kong pumalit.""Pero wala naman akong alam gawin
Matapos kumain ng dinner ay dumeretso na kami pauwi. I immediately took a shower and put on comfortable pajamas. Napangiwi ako ng maalala ang sinabi ni Seig na wag daw akong magsusuot ng undies kapag nandito so I did!I only wear pajamas. Wala akong kahit anong suot panloob. Naabutan ko siyang nasa veranda, nakatanaw sa kawalan habang humihithit nh sigarilyo.I don't know why I have this feeling that I want to come near him and talk to him about things. But I was taken aback by his presence. There's something with his actions na parang nakakapagduda. I don't know, maybe because I know what kind of man he is.Hindi pa rin maitatago ang katotohanang, pareho kaming anak ng dalawang magkalabang pamilya sa lahat ng bagay.Sa yaman or sa kasikatan? Sa impluwensiya at sa karapatan.This is something thrilling, risky, and scary at the same time.'Yong alam mong sa huli, ay wala rin namang kahahantungan. Nasapo ko ang sariling dibdib ng makaramdam ng kakaiba.Binabago ang tibok ng puso ko. Sa ik
Seigraine’s POVPinakatitigan ko si Eras na tulog na tulog pa rin sa kama ko. Hindi ko naman maitatangging mukha siyang anghel. Kahit ang ugali niya ay masasabi kong mabait pa rin siya.Marahan akong naglakad palapit sa side ng kama habang hindi inaalis ang paningin sa kaniya. She's sleeping peacefully. Sinilid ko sa bulsa ang cellphone ko, kakatapos ko lang makausap si Senne. Kaniyang party ang pupuntahan namin mamaya. I extended my arms to remove her hair from blocking her face. Mas nagawa kong makita kung gaano kaamo ang mukha niya na kinangisi ko.Maybe I still have to put more effort into it. Mahuhulog at mahuhulog ka sa akin Eras kahit na anong mangyari. At hindi ko hahayaang may sumalo sa'yo kapag itinapon na kita, not even Luke.Mas lalo akong napangisi sa naisip, hindi na ako makapaghintay. Nawala ang ngisi ko ng unti-unting bumukas ang mga mata niya at nagtama ang paningin namin. She has these emerald eyes, like a forest. Mahahabang pilik mata, matangos na ilong at malambot n
EanGulong gulo ako ng makauwi. What the hell is that guy's problem? Dahil ba pinigilan ko siya sa kotse? Medyo na-guilty naman ako pero...No! I shouldn't be guilty of that.Hawak ko ang card na nasa akin pa rin, hindi niya ito kinuha noong isinosoli ko. Sa akin na raw muna at gamitin ko kapag may kailangan ako kaya, hinyaan ko na lang. Wala pa rin naman akong pera. Iniwan ko sa bahay lahat ng cards ko. Alam kong nakablock narin naman iyon kaya hindi ko rin iyon magagamit. May cash ako pero hindi iyon sapat sa lahat ng pangangailangan ko.Nagpalit lang ako ng shorts at loose shirt bago piniling magluto muna ng lunch ko. Siguro'y after lunch na lang ako bibili ng susuotin mamaya. I was about to walk towards the kitchen when the bell rang. Kunot noong dumeretso ako sa pintuan at binuksan iyon ng nagtataka.May bisita ba si Seig ngayon?Pagkabukas na pagkabukas ko pa lamang ng pinto ay nagulat na ako ng makita kung sino ang nasa labas."L-luke!" I was really surprised, anong ginagawa niya
Katatapos lang akong patahanin ni Luke nang makarinig kami nang kalampag. Tila malakas na pagbukas at pagsara ng pinto. Hindi pa man kami nakakaayos ng tayo sa kusina, kung saan kami naroroon ay may isang tao na ang derederetsong pumasok with his eyes burning.Mabilis nitong hinablot ang braso ko palayo kay Luke, na gulat din sa biglaang pagdating ng lalaking ayoko muna sanang makita, o madikitan man lang sa ngayon."What are you doing here, Luke?!" Galit ang boses nito, at tila ba ano mang oras ay masusuntok nito ang kung sinumang nasa harapan niya."I was looking for you, Seig, sabi ng guard sa company mo, pareho kayong umalis ni Ean. Kaya inakala ko na magkasama kayo rito, so I went here." Kalmado pa ring sabi ni Luke at sinulyapan ako. Tahimik akong nasa likuran ni Seigraine. Gusto ko nang kumawala dahil masakit ang pagkakahawak niya sa braso ko, ngunit hindi ako makapagsalita."And you chose to stay after finding out that I'm not here?" Seig mocked, kumunot ang noo ko dahil sa par
Ilang minuto pa akong nanatili sa labas, I was hoping and secretly waiting for Seigraine to explain. But he didn't come out. May luhang kumawala mula sa mga mata ko bago pumara ng cab at nagpahatid sa address ni Seigraine. Masama ang loob ko, hindi pa man nawawala ang inis ko sa nangyari kanina ay nadagdagan nanaman. "I got your back, gustuhin man niya o hindi." Napatawa ako ng maalala ang sinabi ni Seig. You've got my back, huh?! Bullshit! Pumayag akong magpanggap, pumayag akong maging panangga niya, tapos iiwan niya ako sa ere?! I'm so stupid for trusting him, for believing that he would save me! Padarag kong kinuha ang ibang gamit ko. I took out the things he owned. Pati ang card niya ay iniwan ko na. Kinuha ko ang phone ko at tumawag kay Luke. I hope he picks it up. bitbit ko ang bag ko pababa at mabilis na lumabas ng bahay. "Hello?" Naphinga ako ng maluwag. "Luke—it's me." "Eras? Hey, I'm sorry. Hindi ako nakapunta kanina ah." "Busy ka pa ba?" "Pauwi na ako, okay ka lang?