6 ก่อนจะคายทิ้ง ต้องเคี้ยวให้อร่อยปากเสียก่อน

chapter 6  ก่อนจะคายทิ้ง ต้องเคี้ยวให้อร่อยปากเสียก่อน

“นายต้องจ่ายเงินให้ฉัน”

“อะไรนะ!?”

“คุณต้องจ่ายเงินฉันค่ะ”

"ทำไมฉันต้องจ่าย ผู้หญิงขัดดอกอย่างเธอไม่ได้มีค่าอะไรมากมายขนาดนั้น มันไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องเอาเงินให้ผู้หญิงอย่างเธอ"

คำพูดของเขาราวกับมีฝ่ามือตบหน้ามนัสนันท์ฉาดใหญ่ ตอนนี้เธอช่างรู้สึกไร้ค่าเสียจริง

ที่จริงการร้องขอเงินทองแลกเปลี่ยนกับการมีเซ็กส์ มันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงขายบริการ แต่การที่เธอจะเสียสิ่งที่หวงแหนให้เขาฟรี ๆ มันก็ย่อมไม่เกิดประโยชน์อะไร สู้แลกกับเงิน รวบรวมเอาไว้ใช้หนี้ให้น้องชาย มันจะไม่ดีกว่าเหรอ

แต่ถึงกระนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ตอกย้ำอยู่ดี ว่าสถานะหล่อนตอนนี้คืออะไร

มันดูไร้ค่า ดูไร้ศักดิ์ศรี แต่ในเมื่อทุกอย่างมาถึงทางตัน เธอก็ควรได้รับมัน ดีกว่าให้ไปฟรี ๆ

"ถึงอย่างไรก็เถอะ ฉันเป็นผู้หญิงมีแต่จะเสียหาย คุณได้ตัวฉันแบบเต็มใจ ฉันได้เงินมันก็วิน ๆ ทั้งสองฝ่าย" มนัสนันท์แทบจะกัดลิ้นตายเมื่อประโยคเมื่อครู่ถูกพูดออกมา หล่อนช่างเป็นผู้หญิงหน้าด้านไร้ค่าเหลือทน เขาไม่ให้ยังจะอยากร้องขออยู่อีก

"แล้วยังไง?"

“ฉันควรได้รับมัน”

“ฉันไม่ให้!”

‘ไอ้ขี้งก’ มนัสนันท์สบถอยู่ในใจ

"งั้น ปล่อยฉันไปเถอะนะ ขอเวลาฉันสักสองสามเดือน ฉันจะหาเงินมาคืนให้คุณ"

"เหอะ เงินตั้งมากมายขนาดนั้นเธอจะมีปัญญาหาคืนมาได้ยังไง"

“คุณก็ลดให้ฉันสิคะ”

“งั้นเอาชีวิตน้องเธอมาแลกสิ!”

"..."

“ช่างเถอะ ที่จริงฉันไม่เห็นจำเป็นต้องสนคำพูดของเธอ” ริมฝีปากหน้าบดจูบที่ริมฝีปากบอบบางอย่างเอาแต่ใจ

“อื้อ”

เสียงหวานใสครางประท้วงในลำคอ ลิ้นร้อนกระหวัดรัดเรียวลิ้น ร่างกายของมนัสนันท์สะท้านเสียววูบวาบ เบาโหวงรู้สึกเหมือนล่องลอยไปในอากาศ หัวใจดวงน้อย ๆ ในอกข้างซ้ายเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

ร่างกายเห่อร้อนด้วยไฟพิศวาส ลิ้นสากตวัดลากเลียกวาดต้อนรสหอมหวาน มนัสนันท์รู้สึกสมองอื้ออึงมึนงง กับจูบแสนเร่าร้อนราวกับทะเลเดือด มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายบอบบาง ซ้ำยังซุกซนจนน่าตี

แม้จะดิ้นรนให้หลุดพ้นจากสิ่งที่เขากำลังทำ ทว่า กลับไม่สามารถหลุดพ้นได้ เมื่อร่างบางเล็กถูกตรึงด้วยร่างกายแข็งแกร่งยากที่จะสลัดพ้น

เขาจูบตามดวงหน้าสวยจูบไล้ไปตามซอกคอขาว มือไม้บีบเค้นไปทั่วร่างบาง ชุดที่หล่อนสวมใส่ถูกถอดเอาไว้อย่างง่ายได้

“อย่า…อย่าทำแบบนี้” มนัสนันท์เสียววาบร่างกายสะท้านเมื่อถูกนิ้วของเขากดคลึงที่ยอดเกสร เขากดวนเอวบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสนั้น “อ้ะ เจ็บ”

ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวเมื่อเขาสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักคับแคบ

เขาหยุดเพียงครู่ให้ร่างกายมนัสนันท์คุ้นชิน ก่อนจะขยับนิ้วรัว ๆ ความคับแน่นปนเจ็บแปลบ ถูกแทนที่ด้วยความเสียว คลาวด์เร่งจังหวะนิ้วยิ่งเห็นสะโพกผายเด้งรับจังหวะนิ้ว เขาก็ยิ่งพอใจ

“ไม่ พอได้แล้วค่ะ”

“ปากบอกว่าพอ แต่ร่างกายของเธอมันไม่ใช่นะ” ริมฝีปากหยักเหยียดยิ้ม นิ้วรัวเข้าช่องทางรักไม่ยั้ง มนัสนันท์ครางไม่เป็นภาษากับสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำ

เพียงไม่นานร่างเล็กก็กระตุกถี่ๆ สมองขาวโพลนร่างกายเบาหวิวราวกับกำลังล่องลอยบนท้องฟ้า

ริมฝีปากครอบครองยอดถันสีหวาน ฉุดกระชากสติสัมปชัญญะของเธอให้กับมาโลกปัจจุบันอีกครั้ง มนัสนันท์ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสิ่งที่เธอได้สัมผัสเมื่อครู่ มันเสียววูบวาบ ทำเอาร่างกายดิ้นพล่าน เสียวสะท้านไปทั้งทรวง

"อื้อ นาย" เธอครางเสียงหวานใส

เขาตวัดลิ้นอย่างดูดดื่ม จากนั้นก็จูบต่ำลงเรื่อยๆ ทุกสัมผัสที่ถูกกระทำ มนัสนันท์บิดร่างไปมาเสียววูบวาบในช่องท้อง

"นาย...ยะ...หยุด" มนัสนันท์พยายามปรามมือเล็กพยายามผลักศีรษะให้พ้นกาย แต่มีหรือคนอย่างเขาจะยอม เขาไม่เคยถูกขัดใจในเรื่องบนเตียง

ผู้หญิงมากมายก็พร้อมมอบกายให้กับเขา บางครั้งไม่ต้องรอให้พูดเพียงแค่สบตา ผู้หญิงเหล่านั้นก็พร้อมศิโรราบ มอบกายมอบใจให้เขาเชยชมจนสมใจ

ริมฝีปากร้อนจูบต่ำลงต่ำลงจูบไปที่หน้าท้องแบนราบ พร้อมกับหยอกเอินสะดือเล็ก มนัสนันท์หอบหายใจแรงอกสะท้อนขึ้นลงตามจังหวะ เมื่อสิ่งที่เขาทำกำลังเพิ่มความซาบซ่านให้เพิ่มทวี

"อื้อ" คนตัวเล็กร้องท้วงในลำคอเบา ๆ ยิ่งท้วงยิ่งอ่อนแรงร่างเล็กอ่อนระทวย เธอหลับตาเคลิบเคลิ้ม

คลาวด์ถอดชุดออกอย่างรวดเร็ว เเบะขาของมนัสนันท์ให้อ้าออก แล้วตวัดลิ้นดูดดื่มความหอมหวานที่ดอกกุหลาบสีแดงสดของหญิงสาว ห่อลิ้นแล้วแยงเข้าไปเป็นจังหวะ ร่างกายของมนัสนันท์กระตุกทุกครั้งที่เขาจ้วงลิ้น

"อ๊า" เสียงครางดังขึ้นพร้อมกับร่างกายเล็กบิดไปมา สติสัมปชัญญะเตลิดเปิดเปิง มือบางกำผ้าปูแน่นเพื่อระบายความซ่านเสียว

"อ๊า..." มนัสนันท์ครางเสียงแหบแห้ง ชายหนุ่มดูดดื่มเกสรงามอย่างหิวกระหาย แยงลิ้นรุนแรงจนน้ำหวานไหลทะลัก

"อ๊า...ฉันจะไม่ไหวแล้ว" ยิ่งได้ยินเสียงร้องเรียวลิ้นก็ยิ่งระริกรัว มนัสนันท์แอ่นสะโพกสู้พร้อมกระตุกเกร็ง

"อ๊า" น้ำหวานหลั่งไหลออกมาจากดอกไม้สีหวานทะลักทะลาย ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันคืออะไร ทำมันถึงได้เสียวสะท้านไปทั้งกายแบบนี้ มันเกิดขึ้นสองครั้งแล้วร่างกายเสียววูบวาบ ราวกับขึ้นรถไฟเหาะตีลังกา

ท่อนเนื้ออวบใหญ่ถูกสอดแทรก เพียงเเค่เขาขยับเข้าไปได้แค่ส่วนปลายหยัก หญิงสาวก็หวีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ

ลำกายใหญ่สอดแทรกเข้าไปอีกครั้งอย่างไร้ความปราณี เขาไม่มีความอดทนมากพอที่จะรั้งรอได้อีกต่อไป ความคับแน่นบีบรัดจนเจ็บปวดแทบระเบิด ถ้าไม่ขยับคนที่ทรมานที่สุดก็ต้องเป็นเขา

“กรี๊ดด! เอาออกไป”

“ไม่มีทาง!” คลาวด์กัดฟันกรอด กระแทกเข้าเน้น ๆ ร่างเล็กผวาโอบกอดร่างใหญ่โตของเขาเอาไว้ ทุกครั้งที่เขากระแทกเข้ามา ร่างกายของเธอเจ็บปวดราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ

ปึก! ปึก! ปึก!

“พอเถอะฉันขอร้อง ฉันเจ็บ” มนัสนันท์ร้องขอ เพราะเจ็บจนแทบทนไม่ได้ เมื่อเขาฝากฝังสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย

มันเจ็บปนอึดอัด และเสียดเสียวในเวลาเดียวกัน

“มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง!” เสียงกร้าวไม่สบอารมณ์ ไม่ชอบให้ใครมาขัดใจ หรือสั่งห้ามในสิ่งที่กำลังทำ เอวสอบกระแทกท่อนเนื้อถี่รัว มองจุดเชื่อมต่อที่มีเลือดเปรอะเปื้อน ก่อนจะใช้นิ้วชี้ตวัดขึ้นมาชิมอย่างพอใจ

“พอเถอะนะคะ ฮึก ฉันขอร้อง” หญิงร้องไห้โฮ นอนหงายใช้มือดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ มันเจ็บแสบจนทนไม่ไหว ไม่อยากจะให้เขาทำต่อ

“ไม่ได้ ถ้าไม่อยากเจ็บก็ทำตัวสบาย ๆ ผ่อนคลายสิ”

“ไม่เอา มันเจ็บ ฮือ ๆ”

“อย่างอแง! ไม่ใช่เด็ก ๆ ที่จะมาร้องไห้งอแงเวลาโดนฉันเอา”

“ฮือ ๆ เลือดมันออกด้วย ฉันจะตายไหม?” ใบหน้าสวยเปื้อนน้ำตา หน้าเสียทันทีที่เห็นเลือด

“ใครเขาตายกันเล่า!” คลาวด์เสียงเข้ม “ถ้าไม่หยุดร้องจะเอาให้ตายบนเตียงเลย ฉันมีอารมณ์มาก เวลาผู้หญิงร้องไห้ตอนฉันเอา”

“ฮึก”

"ซี๊ด!"

ปึก! ปึก! ปึก! เขากระแทกรัวเร็ว​พร้อมกันบจูบที่หัวไหล่มน​ จับมนัสนันท์พลิกซ้ายพลิกขวา​ กระแทกกันเมามัน ร่างบอบบางกระเพื่อมตามจังหวะที่ถูกกระทำแสนดิบเถื่อนรุนแรง

"อื้อ​ นาย" เสียงแหบพร่าครางกระเส่า ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นเริ่มถูกความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ น้ำหวานหลั่งไหลคุ้นชินกับการรับตัวตน ร่านร้อนด้วยอารมณ์ความปรารถนา

คลาวด์กระแทกถี่รัวพร้อมกับปล่อยลาวาขาวขุ่นเข้าไปในร่างบางเล็กทุกหยดหยาด เขากดแช่อยู่นานแล้วถอดถอนตัวตน น้ำขาวขุ่นปนกับเลือดไหลซึมออกมาจากช่องทางรัก

เขาจับคนตัวเล็กโก้งโค้งสอดแทรกท่อนเนื้อ เธออยู่ในท่าคลานเข่า ส่วนเขาสอดแทรกจากด้านหลังตอกอัดท่อนเนื้อถี่รัวมือหนากอบกุมเต้าใหญ่จนมันปริตามร่องมือใหญ่

เลือดสีแดงผสมกับน้ำรักหลั่งไหลตามเรียวขา ก่อนจะหยดลงผ้าปูที่นอน มนัสนันท์โน้มตัวก้มหน้ามองไปที่จุดเชื่อมต่อ ท่อนเนื้อของเขามุดเข้าออก ราวกับกระบอกลูกสูบกำลังทำงาน

"อ๊า" กายสาวตอดรัดหนักหน่วง หน้าขาใหญ่ปะทะก้นงอนงามดังพับ ๆ หัวบากบานซุยร่องสวยจนกลีบบานแบะ น้ำหวานไหลพรั่งพรูชโลมแกนกายจนมันวาว ยิ่งกระแทกยิ่งเสียดเสียว ความรู้สึกมันเอ่อท้น ความต้องการ มันแน่นอกจนแทบจะระเบิดออกมา

"นาย อื้อ" มนัสนันท์เสียงแผ่วรู้สึกเหนื่อยจนไม่อาจจะเก็บกลั้น เธอจุกเจ็บและเสียวไปทั้งร่าง ความรู้สึกหลากหลายประดังประเดเข้ามาจนตั้งตัวไม่ทัน “พะ…พอ ฮึก!”

“มันไม่ตายหรอกน่า”

รูสวาทถูกกระแทกซ้ำ ๆ ยิ่งกระแทกโดนจุดเสียว เขาเสือกเสยท่อนเนื้อถี่รัว ริมฝีปากหนาจูบที่ซอกคอขาวพร้อมกับทำรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

เขาเป็นเจ้าของเธอ คนที่มีสิทธิ์ทำเรื่องอย่างว่ากับเธอได้ มีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น

ปึก!ปึก!

สองเต้าแกว่งไกว่ตามเเรงกระแทก มนัสนันท์ร่างกายร่านร้อนเต็มไปด้วยแรงใคร่กระหาย คลาวด์เร่งจังหวะเพิ่มความกระสัน ที่ทำให้มนัสนันท์ต้องกรีดร้องออกมาอย่างซ่านเสียว

ค่ำคืนที่แสนแสนเร่าร้อน คลาวด์ไม่อาจจะหยุดบทรักให้จบได้เพียงครั้งเดียว ต่อให้เธอประท้วงขอร้องให้หยุดมากแค่ไหน เขาก็ไม่ฟัง