Kabanata 50

“Kung hindi mo tinanggal ang unan ko, 'nay, baka mamaya pa ako magising.” Inayos ko ang pagkakapatas ng sketchpads ko sa isang kahon.

“Anong unan? Ginising kita kanina, wala namang unan.”

“Meron, 'nay. Maayos ang tulog ko dahil doon.”

Isinarado ni Nanay ang malaking bag saka bumaling sa akin. “Wala nga, anak. Itanong mo pa kay Russel.”

Russel's eyes bore into me.

“Mayroon 'di ba?” wika ko sa paraang 'wag na niyang itanggi pa para matapos na ang usapang ito.

“Yeah. The pillow you hugged...”

I nodded, a bit satisfied. “See, Inay,” mahina kong sabi.

Pinanliitan ako ng mata ni Nanay. “Ewan ko sa inyo. Basta wala akong nakita.”

I shrugged. Nahuli kong nakatingin sa akin si Russel, mapaglaro ang nakaangat na sulok ng labi. Tinaasan ko siya ng kilay pero umiling siya.

Dahil sa hangover kaya maging sa eroplano ay nakatulog ako.