ELIJAH VILLARAMA VALDEZ POV
"EZEKIEL...NO! No! Hindi totoo ito! Nandito na ako anak! Hindi ko na hahayaan pa na may manakit ulit sa iyo! Idilat mo ang mga mata mo! Idilat mo ang mga mata mo, anak!" paulit-ulit kong sigaw na para bang nasisiraan ng bait! Muli kong dinaluhan ang wala nang buhay nitong katawan! Hinaplos ko ang pisngi nito kasabay ng pag-agos ng masaganang luha sa aking mga mata! Ano ba! Kung kailan natagpuan ko na siya tsaka naman ito nangyari Walong taon! Walong taon ko silang hinanap ni Ethel pero huli na! May asawa nang iba si Ethel at tangap ko na sana iyun dahil wala naman na akong magagawa pa tungkol sa bagay na iyun! May minamahal nang iba ang babaeng mahal ko at kahit na masakit kailangan kong magmoved-on basta mapunta lang sa akin ang kustudiya ng anak namin! Napagkasunduan naming dalawa na bibigyan ko siya ng dalawampung milyong peso at ready na ang pera! Kaya lang ito naman ang sumalubong sa akin sa pagbalik ko dito sa Villarama-Santillan Beach Resort! Wala na ang anak ko! Patay na si Ezekiel! May dugo akong Villarama at hindi ako basta-basta mapapaiyak pero sa nakikita kong sitwasyon ngayun ng kaawa-awa kong anak biglang dagsa ang galit sa puso ko! Mula sa pagkakaupo sa buhanginan dahan-danan akong tumayo nanlilisik ang mga matang tinitigan si Ethel! "Hindi ako papayag na walang managot sa pagkamatay ng anak ko! Pabaya kang Ina kaya dapat lang na pagbayaran mo ito!" galit kong sigaw sabay duro dito! Sa kabila ng kanyang pagluha, kitang kita ko ang takot na kaagad na rumihistro sa mga mata niya! Napaatras pa siya ng makailang ulit habang patuloy siya sa kanyang pagtangis! "Elijah...maniwala ka sa akin! Ginawa ko ang lahat para alagaan ang anak natin! Siyam na buwan sa sinapupunan ko at mahigit pitong taon ko siyang inalagaan! Huwag mo naman ibunton sa akin ang lahat ng sisi!" umiiyak niyang bigkas! "At sino ang sisisihin ko sa pagkawala ng anak ko? Sino, Ethel?" galit kong sigaw "Siya....siya! Ang lifeguard na iyan! Siya ang sisisihin mo dahil hindi niya nabantayan si Ezekiel! HIndi niya ginawa ng maayos ang trabaho niya kaya napahamak ang anak ko!" umiiyak niyang bigkas kasabay ng pagturo niya sa isang babae! "Bakit ako? Aba't Ethel, huwag mong isisisi sa akin iyang pagiging pabaya mong Ina ha? Iiyak ka ngayun dahil patay na si Ezekiel eh noong nabubuhay pa ang bata hindi mo nga siya halos maalagaan eh!:" kaagad namang sagot ng babaeng lifeguard! Wala sa sariling napatitig ako dito! Kung hindi ako maaring magkamali, nasa edad 20s pa lang ang babae! "Pinabayaan mo ang anak ko?" galit kong tanong sa kanya habang naglalakad palapit dito! Kung sa ibang pagkakataon baka humanga pa ako sa babaeng ito eh! NI Wala man lang akong nakikitang takot sa mga mata niya habang direkta din siyang nakatitig sa akin! "Ikaw pala ang ama ni Ezekiel? Huwag mo akong sisisihin kung bakit napahamak ang anak mo! HIndi ako tagapag-alaga ng anak mo na twenty four seven kaya ko siyang bantayan!" seryoso niyang bigkas! Napatigil naman ako sa paghakbang palapit sa kanya habang hindi ko inaalis ang pakakatitig sa kanyang mukha! "Sa presinto ka nalang magpaliwanag! Wala akong ibang gusto ngayun kundi ang mabigyang ng hustisya ang pagkawala ng anak ko! Makukulong ang dapat makulong at managot sa batas ang dapat managot!" nanlilisik ang mga matang bigkas ko at mabilis na sininyasan ang mga tauhan ko na kanina pa nakamasid! "Tumawag kayo ng mga pulis! Gusto kong makulong ang lahat nang sangkot dahil sa pagpapabaya kaya napahamak ang anak ko!'' galit kong bigkas! Muli kong binalikan ang anak kong wala nang buhay! May mga luha sa mga mata na masuyo kong hinaplos ang mukha nito! Kung paano ako naghirap na matagpuan siya, ganito lang din kadali na nawalay siya sa akin! "Teka lang, wala akong kasalanan! Ethel...umayos ka ha? Huwag mo akong idamay dito!" narinig ko pang sambit nang babaeng lifeguard pero hindi ko na pinagtoonan pa ng pansin! Galit ako at hindi ako papayag na walang managot sa batas dahil sa pagkamatay ng anak ko! "Elijah, hindi mo ito pwedeng gawin sa akin! Kahit na pagababalik-baliktarin pa ang mundo, ina ako ni Ezekiel at hindi mo ako pwedeng ipakulong!" narinig ko ding sambit ni Ethel! Matalim ang mga matang tinitigan ko ito habang hawak-hawak na siya ng mga tauhan ngayun! "Makukulong ka sa pagiging pabaya mo! Mabubulok ka sa kulungan! Iyan ang tandaan mo Ethel!" galit kong sigaw! "Wala akong kasalanan! Walang Ina na may gusto na mapahamak ang anak! Elijah naman, hindi mo pwedeng gawin ito sa akin! Hayaan mo naman sana akong magluksa sa pagkawala ng anak ko! Huwag ka naman sanang maging unfair sa akin!" umiiyak niyang bigkas! "Huwag akong maging unfair sa iyo? Bakit, noong mga panahon na inilihim mo sa akin ang tungkol sa anak natin, hind ba lumalabas na naging unfair ka sa akin, Ethel? Hindi ba?" galit kong sigaw sa kanya! Ilang beses naman itong napailing habang tuloy-tuloy ang pagpatak ng luha mula sa kanyang mga mata! "Naging unfair ka sa akin! Walong taon kitang hinanap! Walong taon na halos halughugin ko ang mundo tapos nandito ka lang pala! Nagtatago kasama ng anak ko? Ngayun, pagsisisihan mo ang lahat! Hinding hindi kita mapapatawd sa ginawa mong kapabayaan! Hinding hindi ko mapapalagpas ang ginawa mong pagpapabaya sa anak natin!" galit kong bigkas! Hindi naman na siya nakaimik! Ilang saglit lang, dumating na din ang mga kapulisan at tuluyan na siyang hinuli kasama ang babaeng itinuro niya na sangkot daw sa pagkamatay ng anak namin dahil daw sa kapabayaan nito pagdating sa trabaho! "Hayy naku! Ano ba iyan Ethel, nakakainis ka! Ang sarap mong kalbuhin!" narinig ko pang reklamo ng life guard! Napansin kong pinukol pa ako nito ng masamang tingin bago tuluyang sumama sa mga kapulisan!Jennifer Madlang-Awa POV "Hayssst, ano ba naman iyan Ethel! Nababaliw ka na ba? Bakit pati ako damay sa asunto ng lalaking iyun?" hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang natanong ang bagay na iyun kay Ethel pero wala man lang akong nakuha na kahit na anong reaction mula sa kanya! Tulala ang bruha habang nakatitig lang sa kawalan Hindi ko alam kung bakit damay ako sa kaso gayung hindi ko naman sana pinabayaan ang trabaho ko! Kakapa-umpisa pa lang ng duty ko noong mga panahon na iyun at hindi pa sakop ng working hours ko ang pagkalunod ng bata! Sinagip ko pa nga pero huli na! Wala nang pulso si Ezekiel noong nakuha ko! Kilala ko ang mag-inang Ethel at Ezekiel dahil sa halos mahigit isang taon kong pagta-trabaho sa Villarama-Santillan Beach resort, palagi kong nakikita ang bata na naglalaro sa buhanginan! Minsan ko na din siyang nakita na sinasaktan ng bagong kinakasama ni Ethel ngayun na si Arnulfo! Wala sa sariling napaupo ako sa malamig na semintno ng selda! Ang unfair t
JENNIFER POVPAGKATAPOS ng mainit na kumprontasyon sa pagitan naming tatlo mabilis na akong naglakad paalis! Didirecho sana ako ng kwarto pero natigil din ako sa paghakbang nang makasubong ko ang aking stepmother! Ang Nanay ni Madelyn!"Nakalabas ka na pala ng kulungan? Ano ang ginagawa mo sa dito sa pamamahay ko? Alam mo bang isa kang malaking kahihiyan ng pamilya?" galit niyang bulyaw sa akin! Hindi naman ako makapaniwala sa narinig mula sa kanya!Imagine..nakaya niya akong pagsalitaan ng ganito gayung kung totoosin ni hindi man lang nila ako dinalaw sa kulungan! Kung hindi pa sa HR ng Villarama-Santillan Beach Resort, malabo talaga siguro akong makalabas ng kulungan!"Hindi niyo po ito bahay! Pamamahay ito ng mga magulang ko kaya wala kang karapatan na magsalita sa akin ng ganiyan at kwestiyunin ako kung ano ang ginagawa ko dito!" seryoso kong sagot sa kanya!"Aba at marunong ka na ngayung lumaban ah? Bakit, sino ba ang pinagmamalaki mo ha? Sino?" galit niyang bigkas sabay duro sa
JENNIFER POV WALA akong choice kundi ang umalis ng bahay! Nakaka-suffocate at feeling ko wala akong kakampi sa buhay! Kung bakit naman kasi ang agang namatay ng Nanay ko! Heto tuloy ako ngayun, mula pagkabata, wala nang ibang ginawa ang stepmother ko kundi ang i-bully ako! Kung totoosin, maayos naman sana ang buhay ko! May malawak kaming lupain sa probensyang ito na minana pa ng sarili kong Ina sa aking Lolo at Lola kaya lang walang ibang nakikinabang kundi ang pangalawang asawa ni Papa pati na din ang anak nilang si Madelyn! Gusto ko sanang maging nurse pero kailangan kong huminto sa pag-aaral dahil walang kahit na isang suporta akong nakukuha sa kanila at wala akong choice kundi ang mamasukan ng trabaho at naging lifeguard nga ako sa isang beach resort! Malas nga lang dahil natangal ako sa trabahong iyun! Kung saan naman nag-eenjoy na sana ako sa trabaho kong iyun nadamay pa ako sa kabobohan at kapayabaan ng ibang tao! Ni Ethel! Pisteng buhay talaga ito oo! Parang gusto ko
JENNIFER MADLANG-AWA POV "Sino po ba kayo? Ano ang kailangan niyo sa akin?" muling tanong ko sa lalaking katabi ko ngayun! Parang hari ang kanyang awra samantalang para naman akong basang sisiw! Lamig na lamig dulot ng pagkabasa sa ulan! "Are you sure hindi mo ako kilala? Ang bilis mo naman yatang nakalimot, MIss. Madlang-awa!' seryoso nyang bigkas kasabay ng pagtangal niya sa kanyang suot na eyeglasses! Wala sa sariling napatitig ako sa kanya at kaagad na nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang hitsura niya! Shit, walang iba kundi ang ama ng batang nalunod! Shocks, sino ba ang hindi makakakilala sa kanya? Although iba ang awra niya ngayun alam kong siya lang naman ang ama ng batang si Ezekiel! "Ano ang kailangan mo sa akin? Mr. Valdez...kidnaping itong ginagawa niyo at malaking kasalanan ito sa batas!" kahit na natatakot, pinilit ko pa ring magtapang-tapangan! Hindi pwedeng makita niyang natatakot ako sa kanya dahil alam ko sa sarili ko na wala akong kasalanan sa nangya
JENNIFER POV Hindi ko mapigilan na mapabalikwas ng bangon nang maramdaman ko na nakahiga na ako sa isang malambot na kama! Hindi ko alam kung ano ang nangyari dahil ang huli kong natatandaan ay nakasakay ako sa sasakyan kasama ni Mr. Valdez na bumibyahe sa kung saan! Paanong sa muling pagmulat ng aking mga mata nandito na ako sa isang silid! Hindi ko na din suot ang damit kong basa! Anong nangyari? Paanong nakarating ako sa silid na ito? Tsaka, sino ang nagbihis sa akin? Sa isiping iyun hindi ko mapgilan ang ilibot ang paningin sa buong paligid! Nasaan nga ba ako? Nasa hotel? Kung ganoon, nasa hotel kami at si Mr. Valdez ba ang naghubad sa akin para mapalitan ako ng kasuotan? Sa isiping iyun biglang salakay ng kaba sa puso ko! Dali-dali akong bumaba ng kama at kaagad na hinanap ang pintuan nang matigil ako nang biglang bumukas iyun! Mula sa labas, may pumasok na dalawang babaeng naka-uniform! "Naku, mabuti naman at gising ka na Mam!" bigkas ng isa sa kanila! Nagtatakang na
JENNIFER POV '"TATAKAS! Tatakas sana kung hindi mo kaagad ako nahuli!" mataas din ang boses na sagot ko sa kanya! Bakit siya lang ba ang may karapatan na sumigaw? Ako din dapat dahil hindi naman siya inaano nagagalit kaagad! "Don't dare na tumakas Miss Madlang-awa dahil kahit saan ka pa magpunta, masusundan at masusundan kita!" galit niya ding sagot sa akin! Hindi ko naman maiwasan na mapangiwi! Tingnan mo ang taong ito? Ang lakas ng loob na magbanta gayung wala pa naman sana akong ginagawa! Hindi pa nga ako nakakalabas ng pintuan kung anu-ano na ang ibinibintang sa akin? Hindi siguro siya mahal ng Nanay niya? "Ano ba kasi ang kailangan mo? Bakit mo ako dinala sa bahay na ito? Tsaka anong lugar ito?" nakataas ang kilay na sagot ko sa kanya! HIndi ako maniniwala na masamang tao siya dahil kahit na kaunting kurot wala pa naman akong natatangap mula sa kanya! Mas masamang tao pa nga yata ang sarili kong ama kumpara sa kanya eh! Kasi ang Tatay ko ang bilis na pagbuhatan ako ng
JENNIFER MADALANG- AWA POV HIndi ko alam kung ilang minuto na ako dito sa loob ng banyo na walang ibang ginawa kundi ang tumunganga lang! Naikot ko na yata lahat ng kasuluk-sulukan at mas lalo akong natuwa nang mapansin ko na kumpleto na sa gamit! Mula sa toiletries at mga towel pati nga bath robe ay meron na rin! Na-engganyo tuloy akong maligo! Lahat din kasi nang nakikita kong mga gamit sa katawan ay puro imported eh! Parang kay sarap gamitin! Pakialamera sa kung pakialmera ako ng gamit nng may gamit pero bahala na! Nandito na din lang, gusto ko ding ma-experience maligo sa banyo ng mga mayayaman! Pati tubig may heater din! May bathtub din akong nakikita at jacuzzi! Shit...ang sarap pala ng buhay ng Valdez na iyun? Ang ipinagtataka kong lang, paano kayang naatim ni Ethel na iwan si Mr. Valdez gayung kung totoosin pwede pala siyang magbuhay reyna sa lalaking ito Sa halos isang taon kong nakikita si Ethel sa resort, masasabi ko na nakadalawa na siyang kinakasama! Noong una,
JENNIFER POV "WALA nga akong kasalanan! Hindi ko kasalanan ang nangyari sa anak mo! Siguro naman nagpa-imbistiga ka na diba? Kaka-start lang ng duty ko noong nakita kong nasa dagat na si Ezekiel at ginawa ko naman ang lahat para maisalba siya pero hind na nangyari!" seryoso kong sagot sa kanya! Once and for all, gusto kong magkalinawan kami dahi pati ako biktima din sa mga nangyari! Dapat nga sa akin siya may utang dahil pinakulong ako at napagkamalan pa akong ex convict ng Tatay ko pati ng step mother ko! Nakulong lang ako ng isang linggo, pati ang boyfriend kong si Robin naagaw na ng malandi kong half sister na si Madelyn! "Shut up! Ang lakas ng loob mo para bangitin ang pangalan ni Ezekiel gayung pareho nating alam na nawala siya dahil sa kapabayaan niyong dalawa n Ethel!" galit niyang sagot sa akin! Muli, nakita ko ang galit sa mga mata niya habang nakatitig sa akin kaya hindi ko na mapigilan pa ang mapalunok ng sarili kong laway! Nagtatapang-tapangan lang ako pero takot d
AMERY HEART POV SIX MONTHS LATER "KATRINA, saan ka galing? Ang tagal mong nawala ah?" seryoso kong tanong kay Katrina. Kanina pa ako paikot-ikot dito sa gubat para hanapin ito pero hindi ko siya makita. Sa loob ng anim na buwan, medyo nakabisado ko na din ang buong paligid. Nasanay na din ako sa bagong kapaligiran. "ATE, tulog pa kasi kayo kanina ni Baby Elizabeth kaya hindi ko na kayo ginising. Minsan po kasi, lumalabas po talaga ako dito sa gubat para manghingi ng limos at makabili ng mga bagay na kailangan natin." nakangiti nitong sagot sa akin. HIndi ko naman maiwasan na magulat. Napatitig pa ng ako sa suot nitong sira-sirang damit. Madungis din siya at ang buhok niya akala mo isang bruha. Madumi din ang kanyang mukha. Sabog-sabog ang buhok at kung hindi ko lang kabisado itong si Katrina baka hindi ko siya makilala. "Galing kang siyudad at namalimos ka? Katrina, alam mo ba kung gaano kadelikado iyang ginagawa mo?" seryosong tanong sa kanya! Hindi siya sanay sa siyud
THIRD PERSON POV "THIS is very impossible! Unacceptable ! Elijah, do something! Hindi pwedeng basta na lang ibahay ng kakambal mong Elias na iyan ang babaeng iyan. Paano na si Amery?" seryosong wika ni Jennifer sa asawa niya habang nagtitipon sila dito sa mansion Villarama. Isang buwan na ng matulin na lumipas at hangang ngayun, wala pa ring Amery na natagpuan. Na para bang tuluyan na itong naglaho na parang bula. Lahat sila ay nag-aalala na sa posibleng nangyari kay Amery sa mga kamay ng mga kidnappers. Wala na din silang naging balita at wala ding ransom na nagaganap which is mas lalong nakakatakot. Ayaw nilang mag-isip ng kahit na anong masama. Pero parang iyun na nga. Mukhang napahamak na yata si Amery at ito ang dahlian kung bakit hindi nila maikwento kay Elias ang lahat-lahat. Naaksidente ito noon dahil sa paghahanap sa mag-ina niya at kapag malaman nito na may masamang nangyari sa mga ito, baka lalong lumala ang sitwasyon. Tiyak silang masasaktan si Elias at ayaw nil
REBECCA POV Ngayung umayon na sa akin ang kapalaran, kailangang kong sulitin ang pagkakataon. HIndi ako pwedeng patulog-tulog dahil kaunting kaunti na lang, mapapasa-akin na si Elias. Hyassst, nawalan siya ng alaala at mukhang hindi pa naikwento sa kanya ng kanyang pamilya ang nangyari kina Amery at sa anak niya. "So, bago ang aksidente, ikaw ang naging girlfriend ko?" seryosong tanong ni Elias sa akin. Naluluha naman akong tumango. "Yes...ako nga! Alam mo bang sobrang nag-aalala ako sa iyo, Elias? HIndi ko na alam kung ano ang gagawain ko kapag may masamang nangyari sa iyo. Alam kong ako ang dahilan kaya ka nagkakaganiyan dahil gusto kitang hiwalayan dahil ayaw nilang lahat sa akin, Elias. May iba silang babaeng gusto para sa iyo...'" umiiyak kong muling sambit. Napansin kong kaagad na nagsalubong ang kilay nito. Lalo namang nagdiwang ang kalooban ko. Alam kong maniniwala siya sa akin. Wala naman siyang choice kundi ang maniwala eh. Ang galing ko kayang umarte. Pang theatr
THIRD PERSON POV "Ano ang balita kina Amery? Kumusta sila? Nahanap na ba sila?" nag-aalalang tanong ni Miracle sa pamangkin niyang si Christopher. Mahigit isang linggo na ang lumipas simula noong nakidnap sila Amery at ang apo niya at hangang ngayun, wala pa ring balita sa mga ito Si Elias naman ay kasalukuyang nasa ICU. Hinihintay na magising ito dahil sa kinasangkutang aksidente. Doble-dobleng daguk ang nangyari sa pamilya nila at hindi na nga nila malaman pa kung ano ang uunahin. Masyado nang matagal ang isang linggo simula nang nakidnap sila Amery at hangang ngayun, wala pa ring naging balita sa kanila "Ginagawan na po namin ng paraan para mahanap sila, Tita. May man hunt operation na din po sa mga kumidnap kina Amery. Huwag po kayong mag-alalala, hindi po kami titigil hangat hindi sila mahanap." seryosong sagot naman ni Christopher sa tiyahin niya. Kung nag-aalala ito, ganoon din naman sila eh. Lalo na at hangang ngayun hindi pa rin nagigising si Elias. Kasalukuyan pa r
AMERY HEART POV "NANDITO na tayo, Ate." nakangiting wika sa akin ni Katrina. Halos bente minuto din ang itinagal ng aming paglalakad papasok pa sa gubat. Hindi ko maiwasan na magulat. Nandito lang naman kami sa harap ng bunganga ng isang kweba. Tulala tuloy akong napatitig sa kanya. "Sino ang kasama mo dito?" nagtataka kong tanong. "Dati, si Lolo! Pero ngayun mag-isa na lang ako. Namatay na kasi si Lolo noong nakaraang taon eh." nakangiti niyang wika sa akin. Sa hindi malamang dahilan, bigla akong nakaramdam ng habag sa kanya. Hindi ko akalain na sa gitna ng gubat na ito ay may nakatira pa lang isang dalagita. "Paano ka nakaka-survived? Ibig kong sabihin, paano ka nabuhay dito na mag-isa ka lang?" nagtataka kong tanong. "Sinabi sa akin ni Lolo dati na malupit daw ang mga tao sa patag. Tsaka nasanay na din po ako dito na wala akong ibang kasama kundi ang mga hayop dito sa kagubatan." nakangiti niyang sagot sa akin na lalong nagpadagdag sa habag na nararamdaman ko para
AMERY HEART POV Muli akong nagkamalay na una kong narinig ay ang malakas na pagpalahaw ng iyak ng aking anak na si Elizabeth. Dali-dali ko siyang binuhat nang mapansin ko na nasa lupa na siya. Siguro nabitawan ko siya kanina noong nawalan ako ng malay. HIndi ko din mapigilan ang mapaiyak lalo na nang maalala ko ang mga nangyari. Hindi ko akalain na dadanasin namin ang ganitong sitwasyon. "Baby, tahan na! Sorry...sorry dahil naranasan mo ito. Sorry kung naging mahina si Mommy." mahina kong sambit. Mahigpit kong niyakap si Baby Elizabeth habang hilam ang luha sa aking mga mata. Mabuti na lang din at kahit papaano, tumahan na din naman siya noong kargahin ko siya. Hindi ko alam kung saang bahagi ng gubat kami ngayun. Mukhang tuluyan na din kaming nilubayan ng mga kidnappers. Mula sa pagkakasalampak sa lupa, dahan-dahan akong tumayo at hindi ko mapigilan ang mapangiwi nang maramdaman ko ang pagkirot ng aking binti. Nang tingnan ko iyun, hindi ko mapigilan ang lalong maiyak nang
AMERY HEART POV "No!" malakas kong sigaw pagkatapos ng sunod-sunod na tatlong putok. Mariin akong nakapikit habang tumatakbo sa isipan ko na ito na nga siguro ang katapusan ko. Naming dalawa ng anak kong si Elizabeth. Isang masakit na kamatayan ang maranasan ko mula sa kamay ng mga kidnappers na ito. Kasalanan ni Rebecca ito eh. Siya ang dahilan kaya nasa ganito kaming sitwasyon at kahit sa hukay, hinding hindi ko siya mapapatawad. HIndi! HIndi lang pala si Rebecca! Pati na din pala ni Elias. Nag refused siya na ibigay ang ransom na hinihingi ng mga kidnappers kaya nangyari ito sa amin. Naging pabaya siyang ama ng anak kong si Elizabeth at kahit siguro sa kabilang buhay, hinding hindi ko siya mapapatawad. Kinamumuhian ko siya! "Misis, kung gusto mong iligtas ang buhay mo at ng anak mo, tumayo ka na diyan. Bibilang ako ng sampu. Nasa mga kamay mo na ang buhay mo. Bibilang ako ng sampu at kapag mahagip ka ng bala ng baril ko, hindi ko na kasalanan pa kung hangang dito na lang an
AMERY HEART POV PANGATLONG araw na namin dito sa maliit na kubo at hindi ko na mapigilan ang makaramdam ng kaba. Natatakot na ako sa posibleng magiging kapalaran namin ni Baby Elizabeth. Kahapon ko pa napapansin ang kakaibang kilos ng mga taong kumidnap sa amin. Kanina pa rin ako nakakaramdam ng gutom. Kahapon pa ng tanghali ang huli kong kain. Kagabi at kaninang umaga, hindi nila ako binigyan pa ng pagkain kaya alam kong may mali. Alam kong may hindi sila magandang plano sa akin at sa anak ko. "Babae....sumama ka sa amin. Ito na iyung oras para ibigay namin sa iyo ang sentensya mo!'" takot akong napatingin sa may pintuan ng kubo ng biglang nagsalita ang isa sa mga lalaking kasama na kumidnap sa amin. "A-ano ang ibig mong sabihin? Nagbigay na ba ng ransom si Elias? Pakakawalan mo na kami?" seryoso kong tanong. Napansin ko ang isang ngisi na kaagad na gumuhit sa bibig nito "Ransom? Eh gago ang lalaking iyun eh. Wala na yatang pakialam sa inyo dahil kahapon pa namin tinataw
ELIAS VILLARAMA VALDEZ POV "Ano na ba ang nangyayari sa mag-ina ko? Bakit hindi pa rin tumatawag ang mga kidnappers?" puno ng pagkadismaya sa boses na tanong ko sa mga kaharap ko. Nandito na sa bahay ang mga pinsan kong sila Christopher at Charles at ang kakambal kong si Elijah. Nagsanib pwersa na sila para mahanap si Amery since pangalawang araw na ngayun pero wala pa ring mga kidnappers ang tumatawag sa amin. Pati si Uncle Rafael ay tinawagan na din ang kakilala niyang magaling na imbistigador para hanapin si Amery pero wala pa ring naging balita. Halos mabaliw na ako sa matinding pag-aalala. HIndi ko na alam kung ano ang gagawin ko dahil sa bawat oras na nagdaan alam kong nagiging mas delikado ang buhay ni Amery pati na din ng anak namin. "Ipagpalagay mo ang kalooban mo, Elias. Pasasaan ba at mahahanap din natin sila." seryosong sagot naman ni Chrsitopher. "Hindi ko na kaya pang maghintay. Mababaliw na ako. Pupunta ako sa police station at personal ko silang tatanungin